...Göl Kıyısında Kışa Yakın Hava...

Bonny kafasına geçirdiği pembe şapkası,üzerine giydiği mor montu, ona garip gelen siyah saçlarıyla aynada kendini kontrol etti.Biraz yürüyüş yapmak belki de yeni yüzüne alışmanın yrdımcısı olabilirdi.Çünkü göl kıyısına varınca bütün sıkıntılarından arınıyor,kendini hiç olmadığı kadar rahat hissediyordu.

Hızlı adımlarla gece yarısına yakın bir saatte sessizliğe gömülmüş olan Weaslay malikanesinin uzun merdivenlerınden indi.Bahçeye çıktı ve cisimlenmek için biraz yürüdü.Uygun bir yer bulunaya kadar yürüdükten sonra

"Parlayan Göl!"diye haykırdı ve sıkışma hissiyle beraber kendini göl kenarında buldu geceleri burası onun içintehlikeli olsada Bonny bu gölde vakit geçirmeyi nedense seviyordu.

Biraz yürüdükten sonra temiz havayı içine çekti...Ve kıyıya geçip oturdu..Doğuk rüzgar bütün bedenini üşütse de sbah kalktıgında zaatüre de olsa o gün osaat o dakika orada olmaya kararlıydı..Kafasını kaldırdı ve gökyüzüne baktı..Binlerce yıldız dizilmiş ona doğru gülümsüyorlardı sanki...
Dalgın yeşil gözlerini göle çevirdi..Ve öylece kalakaldı..Ginny geldi aklına..Nasıl olup da herşeyi,çocuklarını dahi bırkıp baska bır adama kacabılmıstı...Ya da nasıl olup da Bonny'e bile yalan söyleyip Daniel konusunda onu kandırmıştı..Ondan nefret ediyordu...Onun yüzünden Bonny ne kadar da acı cektiğini hatırladı..Nasıl bu kadar yalancı olabileceği Bonny'nin canını feci halde yakıyordu..

Danny yine canı çok sıkılmış bir biçimde malikaneyi turluyordu. Yapacak hiçbir şey yoktu. Gerçi soğuktan oldukça üşümüş olan ellerini ısıtabilirdi ama bu da oldukça sıkıcı bir şeydi. Yine aklına Parlayan Göl geldi. Vakit geçirmeyi en çok sevdiği yer..

Gri renkteki beresini başına geçirmiş olan Dan, montunu da üstüne giydikten sonra Parlayan Göl'e cisimlendi. Etraf oldukça boştu. Kimse yoktu- mu? Danny ileride birinin olduğunu gördü. Pembe şapkalı biriydi. Soğuktan üşüyor gibi görünüyordu. Danil biraz daha yaklaşık baktığında bu kişinin Bonnie olduğunu farketti. Üşütüp hastalanacak gibi bir hali vardı. Bu yüzden Daniel montunu çıkarttı ve Bonnie'nin arkasından sessizce yaklaşıp onun omuzlarına attı.

Her ne kadar eskisi gibi bir ilişkileri olmasa da Daniel onun üşütüp hastalanmasını istemiyordu. Bu yüzden montunu ona devrederek gülümsedi ve Bonnie'nin yanına oturdu. Bir süre göle sessizce baktıktan sonra gözlerinin Bonnie'ye çevirdi ve

"Naber? Nasıl gidiyor? Mont için kızma, çok üşüyor gibi görünüyordun. Sadece beyefendilik olarak kabul et."

dedi. Sonra yine gözlerini göle çevirerek düşünmeye başladı. Burada ne kadar da çok vakit geçiriyordu. Galiba o da burada ölecekti. Tıpkı annesi, babası, Tom ve Tom'ın babası gibi. Yüzüne gereksiz bir sinsi sırıtma yayıldı. Aklına yine Tom ve babasının sonu gelmişti. Hak ettiklerini bulmuşlardı neyse ki.

Bonny dalgın dalgın göle bakınırken sırtına birşeyin örtüldüğünü fark edip arkasını döndü.Dany gelmişti...Garip bir sessizlikle yanına oturdu ve bir süre gölü izlediler...
Bonny sırtındaki montu alıp Dan'a geri uzattı..

"Saol..Ama sen üşüyeceksin hava soğuk benım zaten montum var al şunu üzerine.."dedi.

İçinde garip bir burukluk vardı.Dan'a bakıca kardeşinin nasıl onun yüzüne baka baka oyun oynayabildiğini anlayamıyordu..hayır böyle biri Bonny'nin ikizi olamazdı...Nasıl..nasıl olmuştu da ikisine de yalan söyleyebilmişti...Derken yanlarına başıboş bir köpek geldi...Bonny yüzündeki gülümsemeyle onu sevmeye başladı...

Daniel gülümseyerek montunu geri aldı ve üstüne giyerken Bonnie'nin bir köpeği sevmeye başladığını farketti. Kendine hakim olamayarak kısa bir kahkaha attı ve

"Yerinde olsam onu o kadar yakından sevmem. Uzaktan sevmen daha iyi olur çünkü o.. o bir animagus Bonnie."

dedi. Sonra gülücüklerine hakim olarak

"Michael, lütfen başka bir yerde dolan. Yoksa Bonnie'yle acayip bir geçmişiniz olacak."

dedi, hemen ardından Bonnie'ye dönüp

"Yandaşlarımdan biri. Kendisi çok değerli birdir aslında ama etrafta sanki köpekmiş gibi dolanmayı sever. Dikkatli olmanı öneririm."

diye ekledi. Hala yüzünde alaycı bir gülümseme vardı.

Bonny gülümseyrek köpeği severken Dan'ın öyle demesi üzerine aniden elini geri çekerek şaşkın şaşkın bakmaya başladı.Köpek giderken kendi kendine gülmeye başladı.Köpek sandığı kişi insan çıkmıştı üstelik Bonny bir de onu sevmeye kalkmıştı.

"Yandaşlarının sevimli yüzlerini hiç görmemiştim doğrusu.."dedi Bonny gülümserken..

"E..Dany hayat nasıl gidiyor..Yani..Ginny...İnanabiliyor musun ondan nefret ediyorum..Nasıl benim ikizim olabilir...Bana yaptıkaları..Sana yaptıkları...Üstelik benim nasıl acı çektiğimi gördü...ya çocukları onları nasıl bıraktı..."dedi gülümseyen yüzü aniden asılmıştı...

Daniel her zamanki gibi gülümsemeye çalıştı ve

"Ben unutmaya çalışıyorum artık. Hatta bir kızdan hoşlanmaya başladım bile diyebilirim. Onun yokluğunu başka türlü unutamam. Çünkü o benim hem uzun zamandır dostumdu hem de o beni kandırmış olsa bile ben ona gerçekten aşık olmuştum."

dedi. Sonra yine gülümseyerek konuşmaya devam etti:

"Beni nasıl bırakır anlamıyorum. Nasıl yalan söyler? Sanki bana dese, formalite icabı bir evliliğe ihtiyacım var sevdiğim kişiyle kaçmak için, dese ben onu tersleyeceğim. Tam tersine evlenirdik ve iki tane bebeğimiz olmadan o da Nick'le kaçar giderdi ve umrumda olmazdı. Ama anlayamıyorum, neden? Bebeklere ihtiyacımız yoktu. Yine de ona minnettarım çünkü ben bebeklerimi seviyorum. Bir de mektupta bebeklerini sana bırakıyorum demiş. Bebeklerini, sanki onun değil. Nesye, atlatıyorum yavaş yavaş. Tek canımın sıkıldığı nokta, belki beni ayartmasaydı biz barışabilirdik ve neyse sen neler yapıyorsun? Ginny yokken falan."

Bakışlarını yine göle çevirdi ve rahatlamaya çalıştı. Yine aklına Ginny gelmişti.

Bonny gülümsemeye çalıştı...Göl gittikçe soğuk olmaya başlamış rüzgar saçlarından kayıp gitmeye niyetlenmiş vaziyetteydi...Derken yine etraf karardı sislendi ve Bonny kızıl Bonny olmaya başladığını farketti...Bir an sonra yine kendisiydi...Buna alıştığı için sanki hiçbir değişiklik olmalış gibi konuşmaya devam etti.

"Aslında Dany bende senle bir konuyu konuşmak istiyorum...Kathleen..Onu ben onu evlat edinmek istiyorum...O kız ve yanında bir anne olmadan büyüyemez..Ginny'nin onu bırakmasın ne acı..Bilmiyorum..Ona senden daha iyi bakabilirim...Üstelik ileride Ginny'nin gittiğini öğrenirse daha çok acı çekeceğine beni annesi sanabilir..."dedi gayet ciddi bir tavırla...

"Bu arada senle uzun zamandır ilk defa kavga etmeden konuşuyoruz..."dedi yüzünde hafif bir gülümsemeyle...

Daniel şaşkın bir biçimde Bonnie'ye baktı ve

"Bana böyle bir şey teklif etmemişsin gibi düşünüp konuşmaya devam edebiliriz. Çünkü o benim kızım ve kardeşiyle birlike oldukça da iyi büyüyecek. Ona her şeyi en güzel biçimde öğreteceğim. Sen de teyzesi olarak bizim yanımızda olacaksın. Çünkü evet biliyorum, yetişemeyeceğim hatta belki de aklımın ermeyeceği konular olacak."

dedi. Sonra tatlı bir biçimde gülümseyerek elini Bonnie'nin elinin üstüne attı.

"Yine de düşündüğün için teşekkür ederim. Hem ben.. ben kendime uygun birini buduğumda ve bu sefer gerçek olduğunda yine evlenebilirim. Sonuçta daha yolun başında sayılırım. Yine de emin olana kadar sabredebilirm bu yüzden sen eminim bana yardımcı olacaksın."

Tekrar göle döndü ve üşüdüğünü hissederek

"Sen de üşüdün mü yoksa benim mikanım dondu?"

diye sorarak kısa bir kahkaha attı.

Bonny huzursuz bişr biçimde elini Daniel'in elinden çekti..Nedense bu durumdan hala rahatsız oluyordu...

"Daniel..Ben ciddiyim...Kathleen'i ben büyütebilirim...Senin evleneceğin kişi Kathleen'e kötü davranabilir ya da ne bilim..Onu bu kadar iyi tanıyamaz...Bu konuyu düşünmeni istiyorum..!"dedi telaşla..Bir yadandan konuşurken kızaran yanaklarını kapamak için başını öbrü tarafa çeviriyordu.

"Ayrıca hava gerçekten soğuk yanaklarım soğuktan kızardı..Yürüsek iyi olcak biraz ısınırız.."dedi ve soğuğun arkasındaki bahanelere sığınarak ayağa kalktı...Oracıkta kendini tokatlayabilirdi..Davranışlarını acilen düzeltmsi gerekiyordu...Neye dayanarak Dany'nın daha olmayan yenı karısını kıskanmıştı...Daha Dany gelmeden hızlı adımlarla yürümeye başlamıştı bile..

Daniel gülerek Bonnie'yi takip etti ve konuyu daha fazla uzatmayarak sadece yürümeye başladı. Konuşacak bir şeyler de bulamıyordu zaten. Sessizce yürüdü ama bir anda aklına Harry geldi. Hemen Bonne'ye dönerek

"Eski dostum Harry nasıl? Yani hala birlikte misiniz? Yoksa.."

diye sorgular gibi sol kaşını kaldırdı ve gülümsedi. Harry'yi severdi Dan ama son zamanlarda hatta son bir yıkdır hiç görüşmemişlerdi ki onu Bonnie'yle de görmemişti hiç. Ama Dan, Bonnie'yle Harry'yi asla birbirine yakıştıramamaıştı. Gerçi Bonnie'ye kimseyi yakıştıramıyordu ama bu huyunu üzerinden atmalıydı. Çünkü artık onlar sevgiliden çok dostlardı.

Bonny arkasına bakmadan yürüyünce Dany ona yetişmişti...

"Ah..Bimiyorum..Biz ayrılalı çok oldu...Sanırım muggle dünyasına yerleşti..En son oraya gittiğini duydum..."dedi yürümesine devam ederken..Bir yandan da atkısını boynuna dolamakla meşguldü...

Harry Dany hatırlatıcaya kadar hiç aklına gelmemişti..Bonny onu bu kadar çabuk nasıl unutabilmişti?Ya da belki onu hiç sevmiş miydi...Tamda herşey bitti dediğinde karşısına çıktığı için belki de geçmişini silip yeni bir başlangıca adım atabilmek için çıkmıştı Harry'e ama herşey gibi bunu da devam ettirememişti Bonny..Çünkü,Harry'i haketmediğini düşünüyordu...Haklıydı da Harry onu gerçekten seven biriyle mutlu olmalıydı belkı de şu anda öleydi de...Yüzüne küçük bir tebessüm yayıldı...Onu biriyle evlenirken mutlu görmek Bonny'i çok mutlu ederdi..Aynı şeyi Daniel içinde düşünmeye çalıştı..Yeni karısı olabileceği kişiyi..Ginny olmayan yeni eşini..Birden içinin sinirle köpürmeye başladığını farketti.Ve büyü yapılmış gibi olduğu yerde kalakaldı...Sessizce..Dany'nin ona garip garip bakmaya başladığını sezince allak bullak olmuş yüzüyle yürümeye devam etti...

Dan uzunca düşündü. Kathleen'i Bonnie'ye verse belki de kötü olacağından çok iyi olurdu. O anda Dan'in aklına bir fikir geldi. Endişeli bir biçimde Bonnie'ye dönerek konuşmaya başladı:

"Bonnie, ben şey.. Kathleen'i sana veririm ama bir şartla. Beni babası olarak bilecek ve seni de annesi olarak. Oliver'ı da yani Jacob'ı da ikizi olarak bilecek. Ginny hiç olmamış gibi davranacağız. Kathleen sende kalacak. Onu asla etkilemeyeceksin. Yani ne olmak isterse istesin. İster iyi olur Zümrüdüanka'ya çalışır, ister kötü olur babası için çalışır."

Hemen sonra gözlerinin devirerek yere baktı.

Bonny içinde kendi kendine savaşırken dışındaki dünyadan biri ona önemli şeyleri söyleyince aninden uyamış gibi kalakaldı..Bu teklif ona ne kadar garip gelse de kardeşinin düşünmeden bırakıp gittiği çocukları için en iyisi olacağını biliyordu.

"Dany biliyorsun onları zaten kendi çocuklarım gibi seviyorum..Sonunda doğru kararı verdin..Onu serbest bırakacağım tabi ki..Ama herzaman iyilik dolu biri olarak yetiştirmeye çalışacağım..Tarafı ne olursa olsun..O Ginny gibi olmayacak..!Ve sende istediğin zaman görebilirsin..Yani sende de kalabilir bazı zamanlar.."dedi garip bir telaşla..Sanki evlenip ayrılmışlar gibi bu konuşmayı yapmaları da ayrı bir komediydi tabi ama içinde bulundukları durum komedi dram filmlerini aratmıyordu...

Daniel gözleri dolarak

"Bunu yaptığıma inanamıyorum hala Bonnie!"

dedi ve gözlerini silerek Bonnie'nin mavi gözlerine bakmaya başladı. Keşke onu hiç bırakıp gitmeseydi, keşke doğru olduğunu düşündüğü yoldan gitmeseydi. Şimdi Taylor vardı evet ama onunla da sanki imkansız aşkı yaşıyorlardı. Daniel'ın aklına bir anda Kathleen'in ileride düşünebilecekleri geldi. Korkuyla yerinen sıçrayarak Bonnie'ye odaklandı ve

"Bonnie, ya Kathleen onu sevmediğim için sana bıraktığımı falan düşünürse? Ya ben çocukları arasında ayrım yapan kişi konumuna düşersem? Bonnie biliyorsun Kath'i çok seviyorum. Onun öyle üşünmesine izin vermezsin değil mi? Ve asla Ginny'den bahsetmezsin değil mi? Ginny'yi bilmelerini istemiyorum. O hiç olmamış gibi yaşamalarını istiyorum. Terkedilme duygusunu yaşamalarını istemiyorum ama Kath, o- benim onu terkettiğimi, istemediğim için sana bıraktığımı düşünebilir. Lütfen Bonnie, buna engel ol."

dedi. Hemen ardından elini çenesine koyarak

"Ben şey, Dany'yi yanıma alacağım. Nerissa'nın kızı yani Nerissa o kıza bakamaz. Dany'yi de kardeşiymiş gibi tanımasına yardımcı olursun umarım. Senden çok şey istediğimi biliyorum Bonnie ama bunların hiçbirini tek başıma başaramam zaten. İlk defa sana bu kadar muhtaç hissediyorum kendimi ve asla sonumuzun ne olacağını bilemiyorum. Umarım hata yapmıyoruzdur."

diye mırıldandı. Kafası karışmıştı. Bir an evvel eve gidip bebeklerine kavuşmak istiyordu. Kathleen'den nasıl ayrı kalabileceğini merak ediyordu ama Bonnie ona istediği zaman görebileceğini söylemişti. Hatta belki bazen birlikte kalırlardı. Başka çıkar yolu yoktu. Zaten her an Kathleen'e bakarak Ginny'yi unutması çok daha zor olurdu. Çünkü Kathleen, Ginny'ye oldukça çok benziyordu. Daniel'ın yüzünü gereksiz bir gülümseme aldı. Ginny'ye hala bir sevgi duyuyordu ama Taylor.. Ona da aşık olmuştu. Ah doğru ya, Daniel artık aşka inanmıyordu. Sadece hoşlantı.. Gelip geçici bir hoşlantı...

Bonny göle gene olduğu yerde durdu ve Daniel'in mavi gözlerine bakarak konusmaya basladı...
Yüzünde hafif bir gülümseme vardı..

"Biliyor musun senin iyice aptal olmaya başladıgını dusunuyorum..Sence ben ikinize de zarar verecek birşey yapar mıyım?Kathleen'i çok seviyorum...Onun üzülmesini de istemem tabiki..Onu koruyacağım..Emin ol ki kendi kızım gibi büyüteceğim..Zaten bana da benzediği için kimse ne olduğunu da anlamaz.."

Bonny bir an yine yüzünün asıldığını hissetti...Daniel aptalca hatalar yapmasaydı,Kathleen belki de gerçekten onun kızı olabilirdi..Boş bir ifadeyle kalakaldığını farkedince..hafifçe gülümsedi ve gidip kıyıya oturdu..Soğuk rüzgar kendini ılıman hafif rüzgarlı havaya bırakmıştı artık...

Danny gülümseyerek

"Ah elbette, anlamazlar."

dedi ve bir süre sonra durup düşündü. İçinden bir ses nedense hep Kathleen'in çok da iyi bir kız olmayacağını söylüyordu. Bunu Bonnie'yle paylaşmalıydı.

"Bonnie biliyor musun? İçimden bir ses, Kathleen iyi bir kız olmayacak, diyor. Bilirsin, hislerimde asla yanılmam. Beni yanıltabilen sadece Ginny oldu bugüne kadar. Ama yine de Jacob'ın kötü olmasını tercih ederim. Çünkü yerimi başkasına bırakamam. Kathleen nasıl desem? O kız sonuçta her neyse bunun için daha erken."

Gözlerini göle çevirdi ve kendince mırıldanmaya başladı:

"Koş saraylarıma, bulabilirsen beni konuş ve dertleş eskisi gibi. Bul seni getir bana hediyem ol. Aklımın odaları seninle doldu taştı..."

Sırıtmaya başladı şimdi de. Çünkü şarkının sözlerini sevmişti, ilginçti. Daniel'a oldukça uygundu. Daniel gülmeye devam ederken Bonnie'ye

"Artık bir aile gibi olacağız öyleyse. Yani Kathleen'den ayrı kalamayacağıma göre çoğunlukla birlikte zaman geçireceğiz. Hoş ama garip. Zaten okula başladıklarında ikimiz de az göreceğiz. Ah pardon ben profesörleri olacağım doğru ya."

dedi ve gözleri göle dalarken üzerindeki sersemliğin getirdiği tatlı hissi yaşamaya bıraktı kendini. Başı dönüyordu. Uykusu vardı belki de...

out: Sagosuz asla

Bonny kocaman kocaman olmuş mavi gözleriyle Dan'a baktı..

"Hayır beyefendi onu ben büyüteceğim ve o iyi bir kız olacak!"dedi gülümseyerek..Daniel şimdi de Bonny'nin en sevdiği şarkıcının bir şarkısını söylemeye başlamıştı.

"Ah bilmiyorum..Sen okulda göreceksin..Ama ben onu özleyeceğim sanırım kimbilir belkide Sihir Bakanlığı görevi sayesinde arasıra teftişe gelirim..Teftiş bahane tabi.."dedi gülümseyerek...

Ve Bonny de aklına Sagopa gelince hafifçe bir şarkı mırıldadı:

"Sadece bana bak bana yalan söyleyeeksen önce gözlerinle anlaş ancak bu komplo benş yıkabilir dayandığım destekler devrilir çirkef kafkef deme nolur tek basınalıgın yolcusu tek olur.."

"Hala Sago.."dedi gülümseyerek Dany'e döndü sonra..

Daniel da gülümeyerek Bonnie'nin yanına gitti ve

"Seninle dinlerdik hep. Ginny dinlemezdi. En çok canımı sıkan şeylerden biriydi bu da. Her neyse."

dedi. Sonra Bonnie'nin şarkısını devam ettirmeye başladı:

"...Konuştuğum duvarların dili olsa susmaz asla
Kendini öldürdün ruhunu unuttun son intiharında
Bu gece uykumda göreceğim farklı rüyalar var
Yarın sabahki kalkışımda vereceğim yepyeni bir karar
Kendime hatırlatıp sonra unutturduğum hatıralar
Atacakları bol çamur batacağım çok batak var
Hoşuma gitmedi hayata kattıkları bu sert aroma
Düzelebilmek için başvurduğum her tedavinin sonu koma..."

Yüzüne bir gülümseme yayılmıştı. Bonnie'yle şarkı söylemeyi de çok özlemişti. İçinden hep, keşke, diyordu. Keşke onu bırakmasaydım da her şey çok daha farklı olsaydı, belki de Kathleen gerçekten onun kızı olurdu...

Out: En sevdiğim bölümlerinden biri o şarkının Ondan atlayıp yazdım

Bonny gülümseyerek Daniel'e baktı...Bir an sanki orası Hogwarts'ın göl kıyısı ve onlarda iki küçük hogwartslı öğrenciydi hala...Gün ışıktı ve ikisi aynı hedefler için savaşıyordu...Silkelenip kendine geldiğinde şiddetlice titrediğini farketti.Kendine daha sıkı sarıldı ve kafasını gökyüzüne çevirdiğinde güneşin neredeyse doğmak üzere olduğunu ava çıkan uykulu bayuşların uyumuak için yuvalarına döndüğünü farketti.Gitme vakti gelmiş olmalıydı.Yüzüne yayılan hafif bir gülümsemeyle Dan'a döndü...Çünkü garip birşey farketmişti...

"Bugun uzun saatlerden sonra ilk defa o siyah saçlı tipe dönüşmedim..Acaba lanet bozuldu mu?İyi de nasıl?Bir lanet ancak ona zarar verene birşey olduğu zaman bozulur..Çok garip.."hemen ardından ayağa kalktı ve olduğu yerde zıplamaya başladı...

"Çok üşüdüm..Ya ısınmamız ya da gitmemiz lazım.."zıplamayı bırakarak devam etti..

"Ne dersin gidelim mi?Daha Kathleen'nin odasını hazırlayacağım.."dedi yüzündeki gülümsemeyle...

Daniel yüzünde buruk bir gülümsemeyle

"Ah evet, şey Kathleen yatağını seviyor. Kendi yatağını al bence. Ve tabi Bıcırık, Bıcırık'ı da almayı unutma. Oyuncak tavşanı. Belki onu da seviyordur, ben almıştım."

dedi. Sonra üşümeye başladığını farkederek kollarını birbirine kabuşturdu. Gülümseyerek

"Hadi gidelim, yoksa donup kalacağız ve Kathleen de Jaco da öksüz kalmak zorunda kalacaklar. Bu arada, Gina tutuklanmış. İkizi ve benim sevgilim sayılan kişi Taylor söyledi. İnşallah ölm- öhöm neyse!"

dedi. Hemen ardından Bonnie'nin kolunu yakalayıp ikisini de malikanenin bahçesine cisimledi.