Oliver Baban Sana, Dikkat Et de Kaçarken Yakalanma, Derken Aklın Nerdeydi? xD

Öğlenin en sıcak saatlerinden birinde bahçede dolanırken iki Slytherinli'ye çarpmıştı, Oliver. Daha doğrusu onlar bilerek Oliver'a toslamışlardı. Kolunun acıdığı yetmemiş gibi bir de onlardan bir sürü aptal söz işitmişti. Büyük ihtimalle gölden çıkardığı yuvarlak gözlükleriyle onu Potter'a benzetmiş ve Mr. Black'in oğlu olduğunu anlamamışlardı. Ama umrunda değildi. Sırf babası yüzünden ona saygı duyacaklarsa hiç duymamaları daha iyiydi.

Acıyan kolunu tutarak soluğunu kütüphanede aldı Oliver. Soluk soluğa kalmıştı. Slytherinliler tarafından neden bu kadar kovalandığını bilemiyordu. Cidden aptala mı benziyordu? Belki de gözlüklerinden kurtulmalıydı ama o zaman da başı ağrıyordu. Bu yüzden gölden geri almıştı gözlüklerini. Kütüphanede boş boş oturmamalıydı. Düzenli nefes almaya başladığında oturduğu yerden yine kalktı ve rafların arasında dolanmaya başladı.

"Hmm bir bakalıım, affedilmez lanetleri öğrenmek iyi olurdu doğrusu. Mr. Black'in anlatacağı yok."

Raftan eski püskü bir kitap çekti. Sanki oraya zar zor sıkıştırılmış gibiydi. Sandalyesine tekrardan oturdu. Kitabı özenle ve dikkatli bir biçimde açtı. Bu kitapta birkaç kara büyüden falan bahsediyordu. Onları öğrenip babasından da savunmasını öğretmesini isteyebilirdi. Amacı sadece savunmalarını bulmaktı, asla kullanmazdı.

Liz çok nadir uğradığı kütüphaneye elini kolunu sallayarak geldi. Gürültü çıkarmamak ya da kitaplara dikkat etme gibi bir alışkanlığı yoktu, cilalı zeminde gerilip var gücüyle kapıdan içeri girdi. O kayarken yanındaki masadan birkaç parşömen ve kitap uçtu, hakaret dolu sözcükleri duymadan gelip sırıttı. Durduğunda arkasına baktı. Geçti yerdeki herkes yere düşen eşyalarını topluyordu. Kıs kıs gülüp kitaplıklar arasına daldı.

Geçen seneyi hatırlaması uzun sürmedi. Matt'in Hufflepufflı aptal sevgilisiyle olanlar iyice sinirini bozmuştu. Kızın saçını başını yolardı Matt kolunu kerpeten gibi yakalamamış olsaydı. O an nasıl hissettiğini hatırladı. Yanlız ve ihanete uğramış!
Kitaplıkların arasından geçip en sevdiği bölüme, Karanlık sanatlarla ilgili kitapların olduğu bölüme ilerledi. Geçen gün okuduğu kitabı güçlükle yerine tıkmıştı, kütüphanede kitap okurken görülmek en büyük korkularından biriydi, sosyal açıdan intihardı! Zorla sıkıştırmıştı yerine. Onu okuyabileceğini düşünüp koridorumsu kitaplık aralarında yürüdü. O sırada ilerideki silüeti farketti. Hemen kenara sindi ve kim olduğuna bakmaya çalıştı. Merlindan kitaplık araları karanlıktı, bir Slytherinliyse nasıl anılırdı kim bilir!
İnek!
Tüyleri ürperdi. Gözlerini kısıp uzaktaki silüetin cüppesine baktı. Gryffindor armasını görünce rahatladı, hiç bir gryffindorlu onunla alay edemezdi! Silüet bir an kendi tarafına dönünce otomatikman yine kitaplığa yapıştı. Silüetin kocaman parlak gözlükleri vardı! Karanlıkta çok ürkütücü görünüyordu.
Çocuk elinde kitapla uzaklaşırken arkasından ilerledi yavaşça. Tam da onun kitap alacağı yerden birşeyler bakıyordu. Bu kitap aralığında bir gryffindorlu olması bile garipti!
Çocuk o aralıktan çıkınca adımlarını hizlandırdı ve kitabı aldığı yere geldi. Kendi aradığı kitabı almıştı! Birilerinin başı dertteydi!
Hafif öfke hafif şaşkınlıkla karışık bir duyguyla çocuğun ardından gitti. Çocuk kitaba bakıyordu.Liz üstüne üstüne ilerlerken aniden şaşkınlıkla durdu. Profesör Black'in küçük klonu gibiydi! Bu muhtemelen Kath'in bahsettiği ikiziydi, Oliver!
Yine de prostijli ünvanlara aldırmamayı öğrenmiş Liz sinsi bir yılan olmanın getirilerine uyarak ellerini kitabın hemen yanına indirdi gürültüyle. Çalışan birkaç kişi agreşifçe şşşşledi ama Liz'in aldırdığı yoktu,

Bana bak gözlüklü sürüngen...Aldığın kitap benim alacağım kitaptı! O şişe dibi gözlüklerini 4 parçaya bölmeden geri versen iyi olur!

"Heh! Kanı bozuk, melez bir cadının bunu demesi komik.
Liz gözlerini inanmaz bir tavırla kocaman açtı. Bunu kimseye söylememişti sadece Matt, Profesör Black ve Jess'e...
Jess! O söylemiş olmalıydı! İkisinin de Gryffindorlu olması raslantı olamazdı!

...Eğer üzerindeki cüppeye ya da kolundaki damgaya güveniyorsan buyur, gözlüklerimi dört parçaya böl. Ama bir şey diyeyim mi? Onlara hiç güvenme, çünkü bende doğuştan var ve gücüne ek bir şey getirmiyor. Yani neysen osun, BULANIK! Aptal kitabına da ihtiyacım yok! Hepsini biliyorum zaten!"

Liz resmen durduğu yerde sinir krizi geçiriyordu. Kimsenin söylediklerini duymamasını umdu. Zaten Slytherine girerken kan durumunun etkili olduğunu sanardı, oysa melez olmasına rağmen Slytherin'e seçilmişti. Bu büyük bir lütuftu! Küçük bir veledin okul içindeki bütün prestijini etkilemesine izin veremezdi. O an bunları sarfeden Profesör Black'in oğlu değildi ona göre, sadece kendini fazla beğenmiş bir Gryffindorluydu!

Liz gözlerini kısıp saf bir öfkeyle tısladı;

Birilerinin babası KSKS profesörü olunca fazla artistleniyorlar sanırım...

Kitabın üstündeki gözlüğü sağ eliyle kapıp yumruğunu sıktı. Avcundaki gözlük çatırdayıp önce ikiye bölündü, ardından camlar parçalanıp un ufak oldu. Liz camların eline batmasına aldırmadı, yakıcı his içindeki katıksız öfkeye kıyasla daha rahatlatıcıydı. Zaten avcundan akan sıcak kan öfkesini arttırıyordu. Liz brnundan soluyup gözünü kırmadan Oliver'a baktı. Aslında eli dehşet acıyordu ama Liz bunu birnevi kendine dayanıklılık tersi olarak görüyordu. Gözlüğün yeterince parçalandığına emin olduğunda titreyen elini yine kitabın üstüne koydu ve parçacıkları kabın üstüne bıraktı. Kan kırmızısı olmuşlardı.
Liz yine duygusuzca gözünü kırpmadan Oliver'a bakmayı sürdürdü;

Bilmemen gereken birşeyi öğrendiğinde, Oliver ,bunu basbas bağırarak söylemezsin... Yılanı hafife alma, zehiri acı çektirir!

Liz ilk defa bu kadar ciddi ve açık bir tehdit savurmuştu. Sırf bu yüzden gerekirse Oliver'ın okul yılını zehir etmek için bir yılını harcayabilirdi. Melezliğiyle ilgili psikopat paranoyasından haberdar değildi anlaşılan, Jess ona söylememiş olmalıydı.
Jess'den de bunun intikamını alacaktı, bir ara...

Oliver endişelenmişti, kızdan korktuğu için değil tabi ki! Elinden dehşet verici derecede kan akıyordu. Belli ki bunu ark etmiyordu veya umursamıyordu ama bu tehlikeli bir şeydi. Yine de bir şey söylemedi Oliver. Kendini savunması gerekiyordu.

"Babama güvendiğim falan yok. Onun gibi bir zavallının öğütlerini dinleyecek kadar aptalım sadece."

Liz'e doğru yürüdü ve yüzüne yine aynı umursamaz alaycı ifadeyi yerleştirerek konuşmasına devam etti:

"Ah bu arada, dikkat et de birileri o yılanın başını kopartıp, havadayken yakalayıp mideye indirmesin. Yazık sonra yılancığın canı yanar."

Güldü ve asasını çekip Liz'in şapır şapır kanamakta olan eline doğrulttu.

"Ferula!"

Bu büyü sargı bezi büyüsüydü. En azından kanın akmasını biraz daha önlerdi. Oliver kötü laflar ediyor olabilirdi ama sadece sinirdendi. Yoksa içinde hala bir iyilik meleği yatıyordu. Bu meleği biraz olsun başından kovabilmişti belki de. Yine de amacı Liz'i incitmek veya istemediği şeyleri söylemek değildi.

Başı ağrımaya bşlamıştı yine. Gözleri biraz bozuk olduğu için gözlüksüzken başı ağrıyordu. Somurtkan ifadesi yine yerine geldi. Masadan bir parşömen çekip bir şeyler yazdı. Yeni bir gözlük istediği yazıyordu, hem de aynısından! Pencerede miskinlik yapan Pessimisti görünce ıslık öttürüp gelmesini işaret etti. Baykuşa bu yazıyı Mr. Black'e iletmesini söyledi. Babalarına hep böyle hitap ederlerdi. Tabi alaycı bir ifadeyle.

"Elin için üzgünüm Liz ama bundan daha iyi bir büyü bilmiyorum. Eğer sen biliyorsan yap derim. Çükü tehlikeli bir şey bu. Ellerimizde çok fazla damar vardır. Hastane kanadına gitmeni öneririm. Tabi hoş muhabbetimiz bittiği zaman."

Sanki konuşmaları zamanla babasına benzemeye başlıyordu. Acaba zamanlar onun gibi mi olacaktı? Zaten babası da Gryffindor mezunuydu. Önceden o da iyi biriymiş anlattıklarına göre de. Ona benzeme ihtimali büyüktü.

"Babama güvendiğim falan yok. Onun gibi bir zavallının öğütlerini dinleyecek kadar aptalım sadece."

Hey baban zavallı falan değil! demek istedi ama söyleyeceklerini yuttu. Babasını zavallı olarak görmesi çok garipti, Profesör Black Liz'in ömrü boyunca tanıdığı en manyak en havalı adamlardan biriydi. Diğeri de James amcaydı, hakkını yememek lazım.

Ah bu arada, dikkat et de birileri o yılanın başını kopartıp, havadayken yakalayıp mideye indirmesin. Yazık sonra yılancığın canı yanar.

Oliver'ın bu imasından ne çıkarması gerektiğini çözemedi. Gryffindorun arması aslandı, o ise Rawenclawdan bahsediyor gibiydi. O sırada siniri yatışmış Liz birşey demek için ağzını açınca elinin acısı daha baskın geldi! öfkeyle inledi ve eline baktı. Ufak tefek cam parçaları içindeydi hala! Anlık bir dehşete kapıldı ama şaşkınlığıyla örttü. Oliver güldü ve Ferula!
dedi asasını doğrultup. Sargı bezi elini kapladı yine de acı verici yanma hissi geçmemişti.

Elin için üzgünüm Liz ama bundan daha iyi bir büyü bilmiyorum. Eğer sen biliyorsan yap derim. Çükü tehlikeli bir şey bu. Ellerimizde çok fazla damar vardır. Hastane kanadına gitmeni öneririm. Tabi hoş muhabbetimiz bittiği zaman."

Liz sandalyeye oturup kitabı önüne çekip asabi bir tonla cevap verdi;

Sana elime sargı bezi sar dememiştim, bu yüzden teşekkür etmeyeceğim..Bunu beklemediğini de biliyorum ama herhangi bir minnettarlık beslediğimi düşün istemiyorum. Herhangi bir yardım almayı da planlamıyorum, ufak kesiklerden ibaret birşey olmaz!

Kısa bir süre hiçbirşey demeden kitabı inceledi snra yeniden Oliver'a döndü. Tereddütle sordu;

Az önce dediklerini nereden öğrendin?? Kimden öğrenebileceğin hakkında kafamda biri var ama emin olamıyorum. Yani, çok az kişi biliyor, parmak sayısını geçmez. Söyler misin?

Oliver'ın dikkatini çekmek için merakla aval aval suratına baktı.

Oliver bu kez gülmeyerek Lize'e baktı ve yalvarırcasına

"Babama söyleme, gerçekten beni öldürür. Çünkü bunun yanında daha fazla şey de öğrendim."

dedi. Liz'in sabırsızlanmaya başladığını görünce daha fazla beklemenin anlamsız olacağın düşündü ve endişeli bir ifadeyle konuşmasına devam etti:

"Öksüz'den öğrendim. Yani şey Mr. Black'in günlüğünden. Başka kimseyle paylaşmasını beklemiyordum zaten. Ona söylersen yemin ederim önce seni öldürürüm sonra da kendimi öldürürüm Liz. Kendimi öldürme sebebim babamın şerrinden korkuyor olmam."

Sustu, gerçekten endişeliydi. Eğer babası öğrenirse onu öldürürdü. Hele de Leia denen kadın ile ilili yazdıklarını okuduğunu bilse onu Astronomi Kulesinden sallandırırdı. Çünkü Oliver hayatında ilk defa bu kadar zararlı(!) bir yazı okumuştu. Okuduğu kitaplarda bile böyle manyağı yoktu.

Aklına çözüm yolu gelmiyordu. Lisa bir şeyler söyleyecekse de tedbirli olmalıydı. Belki de onu takip etmeliydi. Ama bu kez de yanlış anlaşılırdı.

"Az önce dediklerim için, yani senin kanın veya aslanın yılanı havada kapmasıya ilgili.. işte özür dilerim o yüzden. Ben sadece Mr. Black'in önerilerine uydum. Affet..."

Gözlerini yere devirdi ve hatasını telafi etmek için geç kaldığını düşündü. Ama Liz, pek de öyle kırılgan bir kıza benzemiyordu. Yani laflar onu incitmemiş olmalıydı büyük ihtimalle.

Babama söyleme, gerçekten beni öldürür. Çünkü bunun yanında daha fazla şey de öğrendim.

Liz sabırsızlıkla devam etmesi için Oliver'ı teşvik etti.Profesör Black'ten öğrenmişti demek, Jess ile bağlantısı yoktu. Bir de onunla uğraşması gerekmediği için sevindi.

Öksüz'den öğrendim. Yani şey Mr. Black'in günlüğünden. Başka kimseyle paylaşmasını beklemiyordum zaten. Ona söylersen yemin ederim önce seni öldürürüm sonra da kendimi öldürürüm Liz. Kendimi öldürme sebebim babamın şerrinden korkuyor olmam."

Liz sırf kendisini öldürmeye çalışması için bunu söyleyip söylememeyi düşündü. Alaycı bir gülümsemeyle düşündüklerini belli etmiş oldu, çünkü kendisini öldürebileceğine inanmıyordu. Öldürse bile, sonunda kendini öldürecekti yani Liz öldükten sonra o yaşıyor diye kendini üzmesine gerek duymayacaktı. Gayet adil gözüküyordu....
Yine de aile içi zıvanadan çıkmışlıkla uğraşmak istemiyordu. Nedense Profesör Black'in bu küçük "pisi pisi"cikle uğraşmasını da.. O zavallı dediği adamın günlüğünü dert etmekten daha önemli işleri olmalıydı. Acaba diğer öğrendiklerini Profesör Black'i bu kadar kızdırmasına ne sebep olabilirdi?

Az önce dediklerim için, yani senin kanın veya aslanın yılanı havada kapmasıya ilgili.. işte özür dilerim o yüzden. Ben sadece Mr. Black'in önerilerine uydum. Affet...

Liz büyük bir özgüvenle arkasına yaslandı;
Özür dilemen gerekiyorsa, özür dileyeceğin şey bu olmamalı. Dua et de kimse duymamış olsun yoksa bunları bütün okula anons ederim! Ayrıca zavallı dediğin adam benim manevi babam, yani ağzını topla pisi pisi...Ben kanımda olmasının önemsiz olduğu asaletimle bu özürünü kabul ediyor ve duymamış gibi yapıyorum!

Kendini beğenmişliği yine boy göstermişti. İşte Slytherin ruhu buydu! Tırnaklarını inceleyip ekledi;

Ayrıca yine o tip gözlükten almasan iyi olur, yoksa gene parçalarım1 Onlar tam bir sosyal intihar!

Oliver güldü ve kendine hakim olamayarak Liz'in omzuna bir şaplak attı.

"Ou! Pardon, şey bir çeşit anlaşma dili. Mr. Black ve Mr. Strong'tan gördüm, çaldım ve hemen Matt'le de bir anlaşma dili haline getirdim. Neyse, onunla anlaşma dili geliştirmemize gerek yok değil mi? Zaten kafamız oldukça ortak şeylere çalışıyor."

Bir an durdu ve manevi kızıyım lafı geldi aklına. Liz manevi kızı mıydı yani babasının?

"Bir dakika, sen önce Mr. Black'in manevi kızıyım mı dedin? Ou, demek manevi kardeşimsin. Bir şey söyleyeyim mi? Kathleen'e en fazla bu kadar benzeyebilirdin herhalde. Ayrıca okula anons etsen de kaybeden ben olmam. Çünkü korkmamın sebebi sadece babamın kolesksiyonunu öğrenmiş olmam. Ah tabi bir de Leia denen o kadın hakkında yazdıklarını okumuş olmam, James amcanın neden sinirlendiğini anlayamadım tabi. Yaşımdaki bir çocuğun öğrenmemesi gereken şeyleri öğrendim galiba. Neyse.."

Omuz silkti ve asasını bu kez de gözlüğünün çöpüne çevirdi.

"Aklapakla!"

Ortam temizlendikten sonra asasını cebine koydu yine. Büyü pratiği yapmayı seviyordu. Böylece kendini geliştiriyordu. Tabi biraz fazla tembelliğe dayanıyordu yaptığı büyüler ama sonuçta büyücüydü. Eğer ona böyle bir hak verildiyse köküne kadar kullanacaktı tabi ki!

Oliver Liz'in omzuna bir şaplak indirince Liz yine saldırgan ruh haline geri döndü. Hiçbir Gryffindorlu Liz'e dokunamazdı, en azından yara almadan kurtulamazdı. Liz hırçın bir ifadeyle Oliver'a bakınca Oliver;
"Ou! Pardon, şey bir çeşit anlaşma dili. Mr. Black ve Mr. Strong'tan gördüm, çaldım ve hemen Matt'le de bir anlaşma dili haline getirdim. Neyse, onunla anlaşma dili geliştirmemize gerek yok değil mi? Zaten kafamız oldukça ortak şeylere çalışıyor."

Neden Gryffindorlu olduğu belli, fazla cesur....diye düşündü Liz.Biraz daha yatışmış gibiydi ama Oliver'da deli cesareti olduğunu düşünüyordu.

Bir dakika, sen önce Mr. Black'in manevi kızıyım mı dedin? Ou, demek manevi kardeşimsin. Bir şey söyleyeyim mi? Kathleen'e en fazla bu kadar benzeyebilirdin herhalde. Ayrıca okula anons etsen de kaybeden ben olmam. Çünkü korkmamın sebebi sadece babamın kolesksiyonunu öğrenmiş olmam. Ah tabi bir de Leia denen o kadın hakkında yazdıklarını okumuş olmam, James amcanın neden sinirlendiğini anlayamadım tabi. Yaşımdaki bir çocuğun öğrenmemesi gereken şeyleri öğrendim galiba. Neyse..

Liz muzur bir ifadeyle çenesini kaşıyıp düşünür gibi yaptı;
Etsem birşey olmaz demek...Hımmm, söyleyebilirim o halde?

Aslında umrunda değildi söyleyip söylememek, ama Oliver günlükte yazanlardan bahsettikçe merakı kabarıyordu. Şimdiye kadar öğrendiği kadarıyla bilinmemesi gereken birşeydi, olayda James amca ve Profesör Black geçiyordu, bir de Leia denen bir kadın vardı. Leia kim bilmiyordu ama öğrenmek zor olmazdı. Asıl zor olan ne yazdığını öğrenmekti!
Ah zihnibend olmak vardı şimdi!

Aklapakla ile ilgilnemedi, sorular ve merakı baskın geliyordu;

Söylesene Oliver.... dedi saçını parmağına dolayıp düşünürken
Bu kadar mühim olan şey ne?? James amcamın bu kadar kızdığı, Leia hakkında DJ'in yazdığı, yaşında bir çocuğun öğrenmesinin sakıncalı olduğu hayatında okuduğun en manyak ve zararlı yazının konusu ne? Sadece çok merak ediyorum ve söyleme dersen söylemem!!

Gözlerinin içi parlıyordu, aç bir kurt gibi bilgiye susamıştı.
Liz hep merakına yenik düşenlerden olmuştu zaten...

Oliver yine endişeli ifadesine bürünerek Liz'e baktı. Ona söylemeli miydi ki? Güvenebileceği biri olup olmadığını da bilmiyordu. Sadece tam anlamıyla Kathleen'e benzediğini düşünüyordu. Ki eğer onun gibiyse işine gelmeyince söylediklerini herkese yayabilirdi.

"Tamam söyleyeceğim ama dediğin gibi kimseye söylemeyeceksin."

Öksürüp sandalyelerden birine oturdu ve sakinleşmeye çalışarak düşündü. Nasıl söyleyebilirdi ki Öksüz'de yazanları!? Liz anında yumruğu çakardı, Oliver'a. Ancak başta söyleyeceğim demişti tabi. Lafından geriye dönmezdi asla Oliver.

"Imm şey, sevgilileri bilirsin. Birbirlerine yakın olurlar, fazlaca yakın. OF! Liz daha fazla özetleyemem. Babam o Leia denen kadınla işte.. işte anladın! Duygularını yazması anormal tabi! Öğrenmemem gereken de onlardı zaten. Artık sorup soruşturup bir şeyler öğrenmeme gerek kalmadı. Sağolsun babam neler olacağını veya ne gibi bir ihtimalle karşılaşabileceğimi ayrıntılı bir biçimde yazmış!"

Ayağa kalktı elleri titriyordu. Sinirlenince, utanınca veya endişelenince böyle olurdu hep. Bunların hepsini hissediyordu zaten. Endişe, sinir ve utanç.

"Merlin Aşkına, sana nasıl anlatırım bunu? Liz, eğer birine bir şey söylersen ikimizi de ölmüş bil. Ve son olarak, James amca da o kadından hoşlanıyor olabilir, bu yüzden kızmıştır. Leia denen kadın fazla ateşli olmalı."

Titremeyi bir kenara bırakıp eliyle boynuna rüzgar yaptı. Heh! Nasıl yapmıştı bunu? Bilmediği hareketler mi keşfediyordu ne? James Amca ve babasının yanında durmamalıydı bir süre. Yoksa iyice kafası uçacaktı.

Tamam söyleyeceğim ama dediğin gibi kimseye söylemeyeceksin.

Liz aceleyle kafa salladı. Kolay yoldan bilgi öğrenmek için denileni yapardı ve Oliver bunları tehdit unsuru olarak kullanabilecek birine benzemiyordu. Oliver öksürdü, çok sıkılgan görünüyordu. Çabucak öğrenmek isteyen Liz tekmeyi basmayı düşündü ama Oliver çok geçmeden konuşmaya başladı;

Imm şey, sevgilileri bilirsin. Birbirlerine yakın olurlar, fazlaca yakın. OF! Liz daha fazla özetleyemem. Babam o Leia denen kadınla işte.. işte anladın! Duygularını yazması anormal tabi! Öğrenmemem gereken de onlardı zaten. Artık sorup soruşturup bir şeyler öğrenmeme gerek kalmadı. Sağolsun babam neler olacağını veya ne gibi bir ihtimalle karşılaşabileceğimi ayrıntılı bir biçimde yazmış!

Hohohoho!! diye güldü Liz. Gerisini tahmin etmek zor değildi. Yüzünde muzur bir gülümseme belirdi, aynı geçen sene Slytherin Ortak Salonu'ndakine benzer bir ifadeydi ama sonuç aynı yere gitmiyordu. Liz hala Oliver'ı dost olarak tabir edemezdi. Oliver Liz'in aksine eğlenmiş gibi değil utanmış gibi görünüyordu, belki Liz'in bu davranışları da etkilemiş olabilirdi, emin değildi.

Merlin Aşkına, sana nasıl anlatırım bunu? Liz, eğer birine bir şey söylersen ikimizi de ölmüş bil. Ve son olarak, James amca da o kadından hoşlanıyor olabilir, bu yüzden kızmıştır. Leia denen kadın fazla ateşli olmalı.

Liz omuz silkti. Bu tür konularda çocukça davranma yaşının geçtiğini düşünüyordu;

Sakin ol kovboy, söyleme gibi bir niyetim yok! Pek flaş haber sayılmaz zaten. Ah şimdi utanmış görünebilirsin ama eminim o mısraları okurken gözlerini kocaman açıp salyalar akıtmışsındır! Ah bilmem mi bütün Blackler böyle, Yancy de böyleydi zaten! Gerçi o halini hiç görmedim ama o da böyle sıkılgan takılıyordu son zamanlarda... Sanırım ortak salondan sonra böyle oldu bilmiyorum. Neyse şimdi Bulgaristan'daymış! İyi halt yemiş! Bu konuya nasıl geldim ben ya?Demek istediğim...

İç geçirip toparlandı. Söylemek istediğinden sapmıştı konu. Yeniden Oliver'a baktı;

Demek istediğim şu, DJ yetişkin bir insan! Belki duygularını, bu yolla, uzaklaştırma isteği duyuyordur! Eminim Leia da yetişkindir, yetişkin değilse tamam, aşırı tepki verebilirim! Hem DJ anlaşılan sadece "olanları" yazmış, kadının kim olduğunu yazmaması garip... Belki sapkınlık günlüğüdür, sadece bilinmeyenleri yazıyordur! Bence ruh sağlığın açısından okumamalısın, etkilenebilirsin...

Kıs kıs gülüp ayaklarını masanın üstüne atıp Oliver'ın utangaç hallerinden eğlendi. Kütüphaneci kendisini uyarana kadar ayaklarını indirip rahatını bozma gibi bir niyeti yoktu

Oliver onaylarcasına başını salladı. Babasının birden fazla günlüğü olduğunu biliyordu. Yazmayı bu kadar çok sevdiğini tahmin etmek zordu. Ama özelini de kendine saklamalıydı Oliver'a göre.

"Haklısın, ihtimaller çok. Hem beni ilgilendirmez. Gerçi eğer beni de karım terk edip dursaydı ben de aynı şeyleri yapardım eminim. Çok da haksız görmüyorum babamı. Ancak Leia ismi pek yabancı gelmedi, gerçekten."

Kafasını kaşıyarak düşünmeye başladı. Leia ismini daha önce duyduğuna emindi. Veya okuduğuna emindi. Karıştırdığı diğer günlüklerden birinde geçiyor olabilir miydi? Ah tabi ya! Hzla geçiştirdiği sayfaların arasında görmüştü!

"Leia Strong. James amcamın kız kardeşi. Bundan eminim. Hafıza konusunda asla yanılmam. Vay kalleş! Zavallı olduğunu sana söylemiştim. Şimdi de dostunun kız kardeşine bulaşmış. Doğrusu artık ona hak vermiyorum. James amcam kızmıştır, hem de çok."

Bu kez sinirden yine elleri titremeye başlamıştı. Hastalığı mı vardı ne!? Ne deniyordu o elleri titreyen insanlara, ah evet Parkinson hastası. Anormal bir isim diye düşündü, Oliver. Bu ismi başka bir yerde daha gördüğüne de emindi. Sanki tarihte bir yerlerde geçiyordu. Tarihi sevmediğinden aklında kalmamış olmalıydı.

"Can havliyle kaçıştım, acımı dindirmem gerekir
bana getir ilacımı, kader sancı bana yabancı
kırıcı sonların var iyi başlangıcı yaptın!..."

Bir anda durduk yere şarkı söylemeye başlamıştı. İçinden geldiği için yapmıştı beki de. Tatilde en son dinlediği şarkılardan biriydi işte!

"Aa, özür dilerim ben rahatsız etmek istemezdim."

Sıkılmış bir biçimde cüppesinin içine tıkıştırmış olduğu, Kris ile ormanda buldukları inci kolyeyi çıkardı. Eline alıp havada salladı.

"Bunun ne olduğunu biliyor musun, Liz? Bir şey ifade ediyor mu? Kris ile ormanda bulduk. Belki de birilerine vermeliyimdir."

Omuz silkti gene ve inci kolyeyi Liz'in görebileceği bir biçimde yine salladı. Hah! Kız sanki körmüş gibi davranmayı bir kenara bırakmalıydı! Ama merak ediyordu işte, bir an evvel ne olduğunu öğrenmek istiyordu.. Basit bir inci kolye için kimse harita çizip şifre oluşturmazdı.

out: Al sana bir hortkuluğum Annemin inci kolyesi xD Belki o 27-29 sayfalık rpmden aklına gelir xD Tabe lizin bilmesi imkanlı değil

"Haklısın, ihtimaller çok. Hem beni ilgilendirmez. Gerçi eğer beni de karım terk edip dursaydı ben de aynı şeyleri yapardım eminim. Çok da haksız görmüyorum babamı. Ancak Leia ismi pek yabancı gelmedi, gerçekten."

Oliver'ın babası hakkında bu kadar aşağılayıcı konuşmasından iyice rahatsız olmaya başlamıştı. Liz DJ'i severdi, ileride olmak istediği kişi olarak kabul ederdi ama Oliver kendini bilmezlik yapıp onun hakkında ileri geri konuşuyordu. Bu durumda Liz'e de hakaret ediyor gibiydi! Biraz daha bekleyip Leia'yı nereden tanıdığını hatırlamasını bekledi. Oliver zeki çocuktu, Liz onun hatırlayacağına emindi!

Leia Strong. James amcamın kız kardeşi. Bundan eminim. Hafıza konusunda asla yanılmam. Vay kalleş! Zavallı olduğunu sana söylemiştim. Şimdi de dostunun kız kardeşine bulaşmış. Doğrusu artık ona hak vermiyorum. James amcam kızmıştır, hem de çok."

Liz derin bir nefes alıp sıkınıtısı belli etmeye çabaladı. Konuşmaya başlarsa küfür edebileceğinden korkuyordu. Kavga etmedikçe küfür etmeyi sevmezdi.
Demek Leia James amcanın kardeşiydi! James amcanın kardeşi olduğunu bile bilmiyordu Matt'in annesi dışında... Yoksa Leia mıydı Matt'in annesi? Hayır, öyle olsaydı mutlaka hatırlardı!
Onunki C ya da K ile başlıyordu... Oliver gene üşüyor gibi titremeye başlamıştı, sebebini anlayamıyordu ama garip olmaya başlamıştı. Liz ilgilenmiyor gibi yaptı, belki titremeyi keserdi.
Oliverla zaman geçirmenin iyi olduğunu farketti. Çocuk bilgi deposuydu resmen!


"Can havliyle kaçıştım, acımı dindirmem gerekir
bana getir ilacımı, kader sancı bana yabancı
kırıcı sonların var iyi başlangıcı yaptın!..."

Liz şaşırmış gibi Oliver'a baktı. Cidden garip biriydi ama söylediklerini beğenmişti. Kafiyeler etkileyiciydi aynı zamanda o manasız şarkılara da benzemiyordu...
Aa, özür dilerim ben rahatsız etmek istemezdim."
Sorun değil... diye mırıldandı. Oliver'a karşı nefret dışında bir duygu daha beslediğini farketti. Tiksindirici bir duyguydu bu. Sempati??

Oliver Liz ne duygu beslediğini çözmeye çalışıp onu süzerken
Bunun ne olduğunu biliyor musun, Liz? Bir şey ifade ediyor mu? Kris ile ormanda bulduk. Belki de birilerine vermeliyimdir

Kris'in kim olduğunu bilmiyordu ama böyle söylediğine göre önemli birşey olmalıydı! Yaklaşıp Oliver'ın elindeki kolyeyi inceledi. Basit bir kolyeye benziyordu.

Değerli birşeye benziyor, bence saklamalısın! dedi sonunda gülümseyip. Oliver'a ilk kez gülümsüyordu. Kolyeyi incelemeye devam etti;

Nerden buldun? Kimin? dedi merakla. Liz iyi bir hırsız olduğundan belki birgün araklayabilirdi bunu.

Oliver omuz silkti yine ve kolyeyi cebine attı yine.

"Ormanda Kris'le bulduk. Önemli olduğuna eminim çünkü solucanımsı bir koruması vardı. Bir ağacın gövdesinin içindeydi. Solucanımsı gövdeyi kaldırınca bir böcürt çıktı. Onu oyuncak bir bebeğe çevirdim ve işte kolyeyi bulduk."

Uzunca düşündü. Kim bir kolyeyi oraya saklardı ki? Mutlaka düşüncesiz biri olmalıydı. Hele de kolyenin bir değeri yoksa. Belki de bir mirastı ya da bir hortkuluk.

"Haha! Neden bir hortkuluk olmasın ki? Belki de birileri onu oraya sırf bu yüzden saklamıştır. Orman uğrak bir yer sayılmaz değil mi Liz? Hem de saklandığı yer pek de dikkat çekmiyordu. Eğer bir hortkuluksa, onu saklayan akıllı biriymiş doğrusu. Benden dikkatli biri olmasaydı asla bulamazdı."

Yüzüne gülümser ve mutlu bir ifade yerleşmişti. Hem de zaten kolyenin arada bir tıkırdamasından ve sıçramasından huylanmalıydı. Ah tabi bir de Liz'le sanki bir Slytherinli'ymişçesine konuşmasını da açıklıyordu bu.

"Sana nasıl o şekilde rahat hakaret ettiğimi şimdi anlayabiliyorum. Bunun içinde bir parça var. Birinin canından bir parça."

Kolyeyi aldı ve tekrar masaya koydu. Kolye bir anda tıkırdamaya ve sağa sola sallanmaya başladı. Kesinlikle bir hortkuluk olmalıydı.

out: hiçbir şeyi de sebepsiz bırakmıyoruz ha

Oliver sırıttı ve kolyeyi özellikle cebine koymayarak

"Unutma ama, hala senden daha safkanım."

Sesini alçaltarak devam etti:

"Ayrıca sen de hala bir kanı bozuksun. Ama artık bunun bir önemi yok. Bizim aileye katılmış sayılırsın çünkü. Safkan olmaya değecek biri olmalısın. Babamın takıntısı olduğunu biliyorum. Nasıl bir Weasley'le evlenmiş ona şaşıyorum. Gerçi onun annesi de bir Weasley'miş. Sebebi sırf bu olmalı. Çünkü Weasleyler bence safkan olmaya değer insanlar değil. Melez olsalar da onlar için bir şey fark etmez."

Somurtkan bir ifadeyle etrafına bakındı. Hortkuluğu alıp yine cebine attı. Belki de bunu babasına götürmeliydi. Hatta günlükte yazanları okuduğunu da paylaşmalıydı. Kimseden bir şey saklamaya ihtiyacı yoktu. Ayrıca korkmuyordu da zaten. Öldürecek miydi? O zaman vicdan azabı çeken o olurdu. Gülerek ölen de Oliver olurdu.

"Ben kaçar, Liz! Mr. Black'e her şeyi sorma vakti geldi."

Liz'in omzuna bir şaplak daha attı ve bu kez mutlu bir biçimde kütüphaneden ayrıldı. Babasına soracağı öyle çok şey vardı ki! Hortkulukla bir ilgili olduğuna emindi. İnci bir kolye ve büyükannesiyle ilgili bi rşeylerden söz ettiğine emindi.

(Out: Biliyorum burada bitirmeliyiz ama absürtlüğü seviyorum, naparsın? )

Liz hala Oliver'ın safkanlık hikayelerinden bahsetmesine iyice bozulmuştu. Bu gidişle önüne gelene ağzından kaçırırdı.Zaten pek sıkı ağızlı biri olmadığı belliydi.
Oliver'ın önüne fırladı. Ayaklarını arkadaki masaya dayadı ve ellerini Oliver'In omzuna koyup ilerlemesini engelledi. Aslında iteklemeyi planlıyordu ama agresif davranmasını istemezdi, o hortkulukla...

Hayır, hayır, hayır söyleyemezsiiiiin!!! dedi telaşla.
İyi çocuk olmak zorunda mısın?? Bu dünyada iyiler kazanmıyor! Bırak kendi öğrensin, hortkuluk sende kalsın! Biraz sıradışı davransana yahu!

Eliyle Oliver'ın omzuna vurdu. Bu çocuk neden hep aptal masalların mutlu sonlarından fırlama gibi takılmak zorundaydı??