Ortak Salon

Burası Slytherin'li öğrencilerin ortak salonudur..

--RP İN--

KORİDOR

Liz kütüphaneden ayrıldığında elinde kalın uçlu bir tahta kalemi vardı.Yolda Yancy'i planlarına katılmaya ikna etmiş ona da bir kalem verip tabloların oldu yere doğru harekete geçmişlerdi.
Uzun merdivenler ve koridordaki korku dolu bir kaç portrenin yardım feryatlarının sonunda binaların asıl portrelerinin önüne geldiler.
Yolda bir müttefik daha buldular:Adrianna Emily Bell!
Onun da eline bir tahta kalemi tutuşturup tablolara göz attılar.

Tabloların merhamet dilenmesi ne hoş bir melodiydi.
Gururla sebep olduğu kaosa göz attı.
İşe girişeceği zaman Lisa'nın gözüne hemen önündeki temiz suratlı portre takıldı.Adam kaçamak bakışlar atıyordu kendilerine.

Lizin yüzünü acımasız bir gülümseme kapladı saniyeler içinde.
Portreye yaklaşıp elindeki kalemin kapağını açtı.Etrafa aseton kokusuna benzer bir koku sardı.Liz memnuniyetle kokuyu içine çekip kalemin hareketinde çıkan gıcırtılar eşliğinde tablodaki adama bir pala bıyık çizdi ve eserini yanağındaki kocaman noktayla tamamladı.

Kafasını kaldırdığında ikilinin de işe başladığını farketti.
Bir yanda Gryffindorun tablosu olan şişman kadın ispanyol bıyığına bakıp ağlarken diğer yanda soluk suratlı tablo bitişik kaşlarına kızıyordu.

Görüntü karşısında çok eğleniyordu.Geri kalan bazı tabloların bazıları korkuyla tablodan çıkmaya çalışıyordu,bazılarıyla yuvalarından fırlamış gözlerle kendilerine bakıyordu.

Liz gürültülü bir kahkaha attı.Yancy ve Anna da eğleniyor gibiydi,her tabloda ayrı bir ifade çiziyor ve arkalarında kızgın suratlar bırakıyordu.Lizin gözü az önce pala bıyık çizdiği adamın hemen yanındaki tabloya kaydı.
Altın renklerle süslenmiş çerçevenin köşesine yaslanmış uyumakta olan aşırı kilolu bir kadın...
Hitler bıyığının ne kadar çok yakışacağını düşündü kadına sinsi sinsi yaklaşırken.Gözünün önüne bir tutam saç ve burnunun hemen altına üç parmak kalınlığında bir bıyık çizdikten sonra devam etti tabloları boyamaya...

----------------------------

"Ben gidiyorum!"diye seslendi ikiliye 23.tablonun sonunda.Koridorda ağlayan ve hiddetle bağıran tabloların sesleri yankılanıyordu.
Lisa yaptıklarının sonuçlarından vahşice bir memnuniyet duydu. Az önce gözlerinin altına halkalar çizdiği Slytherin tablosuna şifreyi söyleyip kafa dinlemek ortak salona daldı...

Yancy göl kenarında biraz yaramazlık yapıp, kardeşi Justin ile takıldıktan sonra biraz kafasını dinlemek için kardeşini gölün güzelliğine emanet edip hızlı ortak salona gitti. Canı sıkılmıştı. Tanıdık birilerini bulmayı umuyordu. Ve tabi bir de macera ve huzur arıyordu. Son zamanlarda hayatı çok sıkıcı bir hal almıştı. Hep aynı şeyler, hep aynı kişiler. En yakın arkadaşı Lisa'yı özlemişti. Ah tabi bir de Adriana'yı. Yancy'yi Amy'yle gördükten sonra Yancy'ye küsmüş gibi bir hali vardı. Halbuki Amy, Yancy'nin kuyzeniydi ve şimdi Fransa'ya gidecekti. Yancy çok üzgündü fakat Daniel'ın bazı şeyleri daha doğru bildiğini ve Fransa'ya gitmesinde bir hayır olduğunu düşünüyordu.

Yancy kendini hızla şöminenin karşısındaki büyük ve rahat koltuğa attı. Kimsenin olmaması bir yandan da iyiydi. İstediği gibi keyif çatabilirdi. Gözlerini yavaşça yumdu ve yumarken de

"Sadece biraz huzur ve macera, çok mu şey istiyorum?"

diye fısıldadı.

Lisa yine boş boş okulu turlayıp yeni planlar tasarlıyordu.Slytherin bina sorumlusu olmanın ayrıca avantajları vardı,bazı olaylardan rahatlıkla sıyrılabiliyordu.
Bu da daha ince planlanmış ve daha etkileyici planlar yapması gerektiğine bir işaretti!

Sıkıntıyla sessiz ve kasvetli koridorlarda dolandı.Bulaşacak kimsecikler yoktu.
Kitap okumak güzel olabilir... diye mırıldandı kendi kendine ortak salon yolunda.

Salona girince tek başına oturan Yancy gördü.Arkadan yaklaşıp
Pısst,birileri efkarlı sanırım.! dedi ve kendini koltuğa attı

Nedir canını sıkan?

Yancy gözleri kapalı hayal kurarken aklından sadece nedense bir kızı öpmek gibi bir saçmalık geçiyordu. Farkında olmadan biraz sırıtmıştı. Yanında duran Lisa'yı ancak

"Pısst,birileri efkarlı sanırım.! Nedir canını sıkan?"

demesinden sonra farkedebilmişti. Düşündüklerinin üzerine Lisa'nın ortak salona gelmiş olması Yancy'yi biraz utandırmıştı ama Yancy suratsızlığıyla bunun üstesinden gelmeyi başararak utandığını belli etmemişti. Sadece Lisa'ya bakıp ifadesizce güldü ve

"Hiç, biraz canım sıkıldı ve ben de tanıdık birini göremeyince kafa dinleyip hayal kurayım dedim. Sadece düşünüyordum, acaba bir kızı öpsem ne olurdu, diye. Heralde suratıma sert bir tokat yemeyi başarırdım."

dedi. Sonra Lisa'ya uzunca baktı ve bir an kendinin tutamayıp güldü. Gülmeye bir son verebildiğinde

"Aslına bakarsan sen gelince çok şaşırdım çünkü aklımdan geçen son şey, ortak salona ilk giren kızın dudaklarına yapışsam nasıl olur acaba? Kişiyi kendim belirlememem daha kolay olur heralde. Denemek en iyisi., idi ve sen girdin ilk ortak salonun kapısından. Ne yapmalıyım şimdi, seni öpmeli miyim?"

diye saçmaladı. Nedense utanmıyordu artık, Slytherin zehrini her seferinde dışa vurmayı başarıyordu sanki yüzsüzlüğüyle.

Hiç, biraz canım sıkıldı ve ben de tanıdık birini göremeyince kafa dinleyip hayal kurayım dedim. Sadece düşünüyordum, acaba bir kızı öpsem ne olurdu, diye. Heralde suratıma sert bir tokat yemeyi başarırdım."

Liz kıkırdarken Yancy de gülmeye başladı.

"Aslına bakarsan sen gelince çok şaşırdım çünkü aklımdan geçen son şey, ortak salona ilk giren kızın dudaklarına yapışsam nasıl olur acaba? Kişiyi kendim belirlememem daha kolay olur heralde. Denemek en iyisi., idi ve sen girdin ilk ortak salonun kapısından. Ne yapmalıyım şimdi, seni öpmeli miyim?"

Dudak büzüp sırıttı

Aslına bakarsan denemeye değer.. dedi pişkin pişkin.
Sonra açıklama gereği duydu:

Yani kendine bir söz vermişsin belki de benim girmem iyi olmuştur.Böylece birini öpmenin nasıl birşey olduğunu öğrenmiş olursun...ve benim için sorun değil,arkadaşlar bu günler içindir.!

Geniş bir gülüsemeyle başını kaşıyıp Yancy'e baktı.

Lisa dudak büzerek ve sırıtarak

Aslına bakarsan denemeye değer..

dedi. Yancy tam donup kalmışken Lisa devam etti:

Yani kendine bir söz vermişsin belki de benim girmem iyi olmuştur.Böylece birini öpmenin nasıl birşey olduğunu öğrenmiş olursun...ve benim için sorun değil,arkadaşlar bu günler içindir.!

Yüzüne geniş bir gülümseme yayılmıştı Liz'in. Başını kaşıyıp Yancy'ye bakıyordu. Yancy hazırdı ve biliyordu, yapabilirdi elbette. Hem Daniel'dan bazı taktikleri kopardıktan sonra bir sorun çıkmazdı heralde. Çünkü Daniel'a en çok bu konularda güvenebilirdi heralde, evet yine biliyordu ki Daniel bu konularda asla yanılmazdı. Bu yüzden cesaretini toplayıp dudaklarını Lisa'nın dudaklarına yaklaştırdı. Bir anda gülme krizi tutunca maalesef Lisa'dan uzaklaşması gerekti. O kadar çok gülüyordu ki hıçkırık tutacağından korkuyordu. Ne yapıyordu böyle? Lisa onun arkadaşıydı. Ve evet haklıydı, arkadaşlar kötü günler için varlardı. Bu yüzden Yancy gülmeyi bir kenara bırakıp Lisa'nın dudaklarına yapıştı bir anda. Bu hoş olduğu kadar tiksinç bir şeydi de. Islak ve tanımsız! Hele de en yakın arkadaşıyla olunca daha da tanımsızlaşıyordu. İçeri birinin girebileceği ihtimali de cabasıydı!

Yancy'nin tereddütlü hali Lisa'yı güldürdü.
Garip bir teklif olduğunu biliyordu ama ikisi de normal insanlar sayılmazdı.

Bu düşünce daha da kopardı Lisa'yı.
Dudaklarını dişleyip sakinleştirdi Yancy kendisine yaklaşınca.
Ama çocuğa bakmak bile gülmesine neden oluyordu bu yüzden ikisi de yeniden gülmeye başlamıştı.

Tam vazgeçme düşüncesiyle Yancy'e döndüğünde dudakları çocuğun dudaklarıyla buluştu.
Kısa süreli şaşkınlığı geçen saniyelerle silindi,nereye koyacağını bilemediği ellerini tek çare olarak Yancy'nin ensesinde birleştirdi.Gafil avlanmanın getirdiği tedirginlik vardı ve bunu olabildiğince hareketlerine yansıtmamaya çalıştı.
Yine de garip bir duyguydu bu.Yeni birşeyi denemenin verdiği heyecanla karışık huzursuzluk...Ayrıca karşısındaki her gün şakalaşıp laf attığı Yancyken ne düşünmesi gerektiğini bile bilmiyordu... Bunun pek iyi bir fikir olmadığını düşündü önce,yine de Yancy'i öptüğüne memnundu,ilk öpücüğünü sözüne güvenemeyeceği biriyle yapmasından iyiydi.

Konu: Geri: Ortak Salon Paz 01 Mart 2009, 13:48

Out: Çok özür dilerim ama Ravenclaw öğrencisi Slytherin Ortak Salonuna giremez diye biliyorum. + Sadece istisna durumlarda girilebilir.

Konu: Geri: Ortak Salon Paz 01 Mart 2009, 19:21

Out: Şöle izah edeyim,tamamen yanlış anlaşılma Very Happy

Zaten karakter başta Slytherinliydi ve erkekti, bu yüzden rplerinde durmadan Yancy adını kullanıyor, Yancy Benjamin Black'ti adı... Yeni karakter almaktansa kararkterini değiştirip Rawenclawlı olunca buraya da öyle yansımış. Zaten Rawenclawlılar Slytherin ortak salonuna giremiyorlar
[RP sevgililerim de hep dönüyor kaderim mi bu benim? Razz

]

Neyse açıklayıcı olmuştur umarım... Very Happy

Kuş tüyleri kadar hafif,ölüm kadar soğuk,ruh gibi hissdilmiyordu kar taneleri. Slytherin Ortak Salonun buğulu camından yemyeşil bahçe kefen gibi bembeyaz görünüyordu. Sivri burunlu,şişman adam gölgeleri gördü bahçede. Bu adam gölgleri küçük kar taneciklerinden ibaret,kardan adamdan başka birşey değildi. Kesinlkle Ravenclaw'lı öğrenciler yapmış diye düşündü. Onları kar taneleri kadar soğuk ve hareketsiz buluyordu. Hayatta öyle dğeil miydi zaten ? Artık hiçbirşeyden eskisi kadar haz alamıyordu. Hayatında çok büyük değişiklikler olduğunun bilincindeydi. Belkide bu nedenle sıkıyordu hayat Regina'yı. Artık birşeyleri geride bırakması hayatından çıkarması gereken şeyler bir kalemde silmesi gerektiğini çok iyi biliyordu. Fakat bunu kim yapabilirdi ki ? Yıllar önce yaşanmış güzel anılarla birlikte mi gidicekti ? Bunları yapamam dercesine kafa salladı.

Tek umudu hayata dair kötü yaşandıkları tüm anılarını Tanrıdan silmesini istemediydi. Ona yardım edecek başka birisi yoktu çünkü. Bu da hemen olucak birşey değildi. Yapıcak tek bir şey vardı. O da kendini zamanın azizliğine bırakarak hayatını yaşamak...Tek çareydi belkide. Anılarını aklından çıkarması zor olsada kendini sıkı sıkı hayata bağlıyacaktı. Unutmak ,onu birşeylere bağlamayı sağlıyacaktı. Ortak salonun buğulanmış camını eliyle silerek,dudaklarının arasından çıkan sıcak hava akımıyla camı tekrar buğulanı ve tekrar sildi.

* Seni özlüyorum Regina. *

Bu ses Slytherin Ortak Salonun yankılandığı gibi beyninde tekrar edip durdu. Kalbi yerinden fırlar gibi oldu. Gözleri doldu.. Andrew'in sürekli yanında olduğunu hissediyordu. Bu ona acıdan başka birşey vermiyordu. Turkuaz rengini ve zümrüt yeşilini andıran gözlerini gümüş kaplama aynaya çevirdi. Başan aşağıya süzdü kendini Yüzünde bir acıklı bir tebessüm oluştu.

* Sensiz yapamıyorum Andrew. Bende seni çok özlüyoruM ve seni hala çok seviyorum. *

Gözlerinden yaşlar damla damla süzülüyordu. Kalbine dayanılması güç bir acı yüklenmişti sanki. Andrew'suz bu acıya nasıl dayanacaktı küçük kalbi ?

Out:Evet açıklama yapılmış Very Happy

Rezil bir durum yalnız, Kız bir de Dany Very Happy

Neyse öhm. Slytherinler'den rp bekliyorum ortak salonumuza. Ortam boş kalmış x)

Out: Biriis gelse rp'ye. Olmadı babam olcak Daniel gelsin.

» Ortak 1. Ders
» Ortak 2.Ders
» Ortak 1. Ders((Offline))
» Gryffindor Ortak Salonu