Eğlence Zamanı

Nerissa sabah erkenden kalkan Dany'yi susturamayınca ısrarlara dayanmayıp Parlayan Göl'e götürmüştür onu. Etraf sakin ve sessizken orda olmak en iyisiydi Nerissa'ya göre. Hem kimse de onları görmemiş olurdu böylece. Çünkü Dany'yi görmelerini istemiyordu. Ondan utanmıyordu ama onu saklama gereği duyuyordu nedense. Çünkü onu hem kimseye vermek istemiyor hem de babasıyla görüşmesini istemiyordu.

Dany çoktan gölün etrafında yürümeye ve anlamsız sesler çıkarmaya başlamıştı bile. Genelde anlamsız şeyler konuşurdu ama bazen de duyduğu şeyleri tekrarlardı. Hatta bir kere bir şarkının müziğini bile mırıldanmışlığı vardır. Nerissa ona bakıp gülümserken göle düşüp boğulmasından korkarak

"Ah Dany! Biraz daha dikkatli ol. Hem beni de bekle. İkimiz birlikte yürüyelim."

dedi ve kızının yanına giderek hemen onun elinden tuttu. Dany tüm tatlılığıyla mas mavi gözlerini annesine çevirdi. Nerissa gülümseyerek onunla birlikte yürümeye başladı. Bir yandan çok sevdiği bir şarkıyı mırıldanıyor bir yandan da bu harika günün keyfini çıkarıyordu. Tek dileği bu muhteşem gününün berbat olammasıydı. En azından bir kereliğine bile olsa kızıyla mutlu bir gün geçirmek istiyordu.