Geçmiş Zaman Muhabbeti

James son zamanlarda oldukça banal geçen günlerinin etkisiyle sıkıntılı bir ruh haline bürünmüştü. Havanın bunaltıcı nem yoğunluğu da cabasıydı,hava yağmur yağacak gibi kapalı olmasına karşın tek bir yağmur emaresi bile yoktu. Genelde kafasından çıkarmadığı melon şapkasını biraz daha çekiştirip kendini Domuz Kafasında buldu. İçeri girdiğinde yine Isabella'yı sıkıntılı sıkıntılı bardak temizlerken buldu,anlaşılan genç kadın oldukça düşünceliydi son zamanlar..Ne zaman gelse dalgın dalgın bardak temizliyordu.Zaten neden hala bunun gibi bir çöplükte takıldığını da anlayamıyordu,burası genç ve bakımlı bayanlara uygun bir mekan değildi

Beni düşünüyordur belki diye düşündü. Her zamanki gibi ona göz kırptı ve dengesiz sandalyelerden birine kuruldu. 2 dakikaya kalmadan bir ateşviskisi şişesi tezgahta kayıp önüne geldi,ardından da bir bardak...James teşekkür anlamında elini havaya kaldırdı ve içkisini doldurmaya girişti.

Daniel bakanlıktaki işlerini bitirir bitirmez, erkek parfümü kokusunun oldukça hakim olduğu ofisinden zaman kaybetmeden ayrıldı. Çünkü orası sıkıcı bir yerdi. Çalışmaktan başka bir şey yoktu. En azından Hogwarts'ta anıları canlanıyordu, eğlenecek ufak tefek şeyler çıkıyordu ortaya. Özellikle de James ile bıraktıkları izleri gözünce mutluluktan havalara uçuyordu. Çünkü okulun en yaramazları oldukları gerçeği her saniye önünde oluyordu böylece.

Yüzünde garip bir gülümseme ile bakanlık koridorlarında ilerlerken, baykuşu Pessimist'in havadan bir zarf bıraktığını gördü. Kafasına çarpmaması için zarfı hemen havada yakaladı ve Nerissa'dan geldiğini görünce çabucak açıp okumaya başladı:

"Selam DJ! Eski dostum(!). Nasılsın iyi misin diye sormama gerek yok sanırsam ki zaten sorsam da cevabı geri gelmiyor. Bu yüzden kısa keseceğim. Gerçi sen uzatmayı seversin konuşmalarını, her şeyi açığa kavuşturabilmek için. Ancak her şey oldukça açık, benim uzunca anlatmama gerek yok.

Kötü bir haberim var aslında, Dany'yi Fransa'ya yolladım. Beauxbattons'ta okuyor. Karşı çıkabileceğin için bunu sana önceden söylemedim. Onun üzerinde hiçbir hakkın olmadığını fark etmeni istedim. Yani benimle uğraşmayı bırak artık. Onu asla göremeyeceksin. Gerçi hiçbir şeyi saklamadım ondan, babasının kim olduğunu biliyor, neden olduğunu biliyor. Çünkü aptal bir kız değil, babasının öldüğüne veya babasız dünyaya gelebilecek kadar güçlü olduğuna inanacak kadar. Neyse, sadece bil istedim çünkü boşa çaba harcamanı izlemek istemem. Ununtma, ben sana her zaman değer verdim. Hem kuzen olarak hem de- Neyse boşver...

Nerissa Valerie Malfoy"

Daniel sinirli bir biçimde kağıdı buruşturdu ve cebine atarak

"Bunu yaptığına inanamıyorum Nerissa. Sen bir pisliksin!"

dedi. Sonra hızlı adımlarla bakanlıktan ayrıldı. Dışarı çıktığında sağlıklı bir biçimde cisimlenebilirdi artık. Aklından Domuz Kafası'nı geçirdi ve hemen oraya cisimlendi.

Mekan yine kalabalık değildi. Sadece bir kaç ayyaştan ve Leia'dan ibaretti. Bir de... James oradaydı! Leia'nın yakınında! Daniel hiç bir şey çaktırmamaya çalışarak Leia'ya selam verdi ve

"Selam Isabella! Bana bir şişe kaymak birası verir misin lütfen?"

diyerek James'ın yanına oturdu. Yüzündeki gülümsemeyi bir şey belli etmemek için silmiyordu. Kaymak birası geldiğinde bir kaç yudum aldı ve James'a bakarak

"Ayyaş Tilki ve Çapkın Prens gene birlikte ha? Karaya vurmuş serseri yengeçler gibiyiz, hale bak! Yorgun görünüyorsun dostum. Umarım seni canlandırmayı başrabilirim."

dedi. Kaymak birasından biraz daha içtikten sonra çekingen bir şekilde Lea'ya baktı. Sonra kafasını tekrar James'a çevirerek konuştu:

"Bak James, sebebini sormamanı istiyorum. Çünkü neyse! Özür dilrim James, sebebi yok ve benim vicdanımı rahatlatmaya ihtiyacım var. Bu yüzden sadece sorma, özrümü kabul et yeter."

Kısa konuşmasına rağmen soluk soluğa kalmıştı. Leia'nın öldürücü bakışlar fırlatıyor olabileceğini tahmin edebiliyordu ancak olmayabilirdi de. Aldırmıyor olabilirdi olanları. Fakat Danny umursuyordu, çünkü Leia James'ın kız kardeşiydi. Vicdanını rahatlatmaya gerçekten ihtiyacı vardı.

Dj geldikten sonra moralce düzeldiğini inkar edemezdi. Son zamanlarda onu görmemişti ve geçen gece Sessizlik kuyusunda kabile halinde dolaşan hatunları gördüğünde Dj'i anmadan edememişti. "Dikkat dağıtma" taktiği o an çok işe yarardı,hatun bölüşmece kısaca...

Ayrıca uzun azmandır duymadığı,en azından sesli olarak duymadığı bu lakabı işitince yüzünde genişleyen gülümsemeye engel olamadı. Ayyaş Tilki ve Çapkın Prens James'e göre gelmiş geçmiş en çılgın ikiliydi ve yaptıkları destanlaşmış öğrenci efsaneleri haline gelmeye başlamıştı! Yİne de bu ikili zamanın laneti yetişkin olma sendromu sebebiyle hayatlarına biraz ciddiyet katmak zorunda kalmışlardı. Ne de olsa büyümek sorumluluk demekti ve sorumluluk sahibi yetişkinler profesörlerin Noel çoraplarına soğan doldurmazdı!

Aniden DJ'in özrüyle merakı törpülendi.Sormak için ağzını açtı ama sonra ısrar etmenin bir alemi olmayacağına karar verdi.Muhtemelen Dj ne olduğunu söylemezdi,söylese bile,bu sadece James'i üzerdi. Israr etmemk iki taraf için de en iyisi olacaktı. Yine de Dj'e sakin bir edayla bakıp elini sıkı dostunun omzuna attı

Ayyaş Tilki ve Çapkın Prens bir araya gelmiş,özürlerin üzüntülerin zamanı değil dostum!

Leia'ya parmağını şıklattı ve zaten orasıyla fazlasıyla ilgilenen Leia hemen bir bardak daha yollamıştı.

Şu Isabelle,çok hoş hatun değil mi?İlk karşılaştığımızda dondurmacıdaydık ve telefonunu koparmayı başardım! Burada çalıştığını bilsem işim daha kolay olurdu heralde.
Şimdilik telefon sonra birkaç tek,kimbilir bir bakarız benden nefret eden kadınlar listesinde yerini almış!

Keyifli bir kahkaha atıp Dj'in bardağını doldurdu ve kendi bardağını havaya kaldırdı

Bardağımı Çapkın Prens ve Ayyaş Tilkiye kaldırıyorum!Muhteşem ikili ve destansı Hogwarts yıllarına!

Daniel bardağını kaldırdıktan sonra bir kaç yudum aldı ve James'ın kendi kız kardeşine daha fazla asılmasına dayanamayıp lafa daldı:

"Bak James, Isabella şey- benim o. Yani Ginny yokken biz onunla çıkıyorduk ve hoş bir ilişkimiz vardı. Anlayacağın, dostumun dostu dostumdur olmasın, yengemdir olsun ve Isabella'yı lütfen unutmaya çalış. Çünkü ondan hoşlanıyorum, Ginny yokken gidebileceğim nadir kişilerden biri."

Nadir? Nadir mi? Daniel bu kelimeye James'ın asla inanmayacağını iliyordu ama pek de takılmadı. James'ın cevap vermesine fırsat bırakmadan yine lafa daldı:

"Düşündüm de, eski günlerden bahsetsek ne iyi olur. Hazır ikimiz de kafa kafaya vermişken yani. Aklıma geldi bugün yine geçmişimiz, özellikle de yaz aşkım Giselle. Belki hatırlarsın ben daha on beş yaşındaydım yani en fırlama ve manyak olduğum dönemler. Giselle bir koftiydi, takılmak için hoş biriydi. Onu bana nasıl ayarladığımız eminim unutmamışsındır. Benim ömrümdne ömür gitmişti ki bir koftiyi ayarlamanın bu kadar zor olacağını hiç tahmin etmemiştim doğrusu. Sen olmasan kesin mal gibi bakar kalırdım ona. Neyse, geçmiş güzeldi. Sorumluluk yoktu ve İçini soğandan başka hediyelerle doldurmak zorunda olduğumuz noel çorapları yoktu! O zamanlar soğan ideal hediyemizdi!"

Daniel'ın bunları anlatırken resmen gözleri gülüyordu. Özlemişti o günleri. Farklılık yapmayı. bir anda zaten aşırı farklı oldukları geldi aklına yerinden sıçramayla karışık bir şekilde

"Kararlıyım, geleneklerimden ödün vermeyeceğim. Profesörlerin noel çoraplarında birer tane de soğan olacak, yemin ediyorum."

dedi heyecanlı ve kararlı bir biçimde. Büyümüş olmaları onlardan bazı şeyleri çalmamalıydı, kısıtlama gibi bir şey söz konusu olmamalıydı.

DJ'e inanmaz bir bakış attı ardından Isabella'ya..Resmen haksızlıktı,bütün güzel bayanları DJ kapıyordu.Adamın resmen görünmez haremi vardı ya!Kendini yakan topta sonuncu kalmış bir çocuk gibi hissetti bir an ama bir anda ruhsal çöküntüler yaşamaktan vazgeçti.Deniz büyüktü ve daha çok balık vardı!Gözlerini şenlendirmek yetiyordu zaten...

Zaten Dj hemen lafa dalınca kafası yine dağıldı.Leia'ya dalgın dalgın baktığını farkedince utangaç bir tavırla gülümseyip silkindi ve Dj'in eskileri yad etmesini dinledi
DJ'in Giselle'den bahsetmesi çok eğlendirmişti James'i.. Bir keyif nidası patlatıverdi.

Giselle de hani hoş hatun değildi ama biraz sülük gibiydi be Dj! Seni uyarmaya çalışmıştım ama... Neyse o yaz da skor haneme bir sürü öfke kusan kız da eklendi! Yaş 15'ti belki ama kesinlikle az çakal değildik biz!
Muzip bir edayla kaşlarını oynattı ve sırıttı.Soğan fikri de çok cazipti,hele şimdi o da okulda profesörken

Bence de şu soğan olayını yapalım,hatta gel bu sene işe salatalık da ekleyelim! Suçu üstlenmemize bile gerek yok,hikayeleri duymuş olanlar bizim yaptığımızı anlayacaktır! Gerçi... düşünceli düşünceli çenesini sıvazladı
Gerçi öğrenciyken birkaç puan ve küçük çaplı cezalarla kurtuluyorduk.Profesörken ne yapacaklar,cam küreleri mi cilalatıcaklar?!

Bunu söyledikten sonra aklına cam şişe gözlüklü kehanet hocası gelince gülümsedi. Kadın muhtemelen orta çağda yaşasa cadı diye yakılırdı! Öle tiz ve iğrenç bir sesi vardı ki o günkü söyledikleri zihnine kazınmıştı resmen!;

Bay Sıtrong!!Himen Nostradamus'u kuyruğundan çevirmeyi bırakııın! Bay Bıleeek! Siz de cam kürelerle futbol oynamayı kesin,ayh aman kırılacaaah ama yahu,çocuuum! Bay Sıtrong lütfen yalvariyorum Nostradamus'u rahat bırakın,kuyruk yetmedi mi?? Bay Bıleeeeeek! Hemen,durun çocuklar!Çocuklar durun yahu!!

James hep o kadının Nostradamus adındaki kedisinden nefret ederdi.Hayvan her ders masanın ucuna oturur o turuncu gözleriyle mendabur mendabur kendine bakar ve uzun siyah tüylerini yalayıp dururdu. Başına ne geldiyse haketmişti!