Ready, Set, Fight!

Liz mendabur mendabur koridorlarda yürüyordu.Uzun slytherin cübbesinin paçaları yerleri süpürüyordu. Yanından geçen öğrencilere ezici bir bakış attı,Vipedae'lara katıldığından beri özgüveni iyice artmıştı.Yine de bunu canlı yayınla okula yaymak istemiyordu,ne de olsa daha bir engerek değildi,yanlızca "su yılanıydı!"
Ellerini ceplerinden çıkarıp kolunun altındaki kitapları kavradı.Kitaplarla gezen Slytherin öğrencileri nadir rastlanırdı,onlar daha çok kitapları yakmayı seviyordu.Özellikle de saman baskılıları..

Koridorun birinden sağa sapıp ilerlemeye devam etti.Koridorları geze geze ezberlemişti artık. Amacı Slytherin kızlar yatakhanesine gitmekti,her ne kadar yolları adı gibi bilse de bu geçen gün erkekler yatakhanesine girmesini engelleyememişti. Kapıyı kendi evindeymiş gibi açıp içeri dalmıştı ve yanlış yatakhanede olduğunu ancak önünde kıpkırmızı kesilmiş yeşil çizgili bir bokser giyen çocuğu görüp Dışarı çık! haykırışlarını işittiğinde anlamıştı.
Aynı şekilde kızararak kapıdan fırlamıştı,bilerek girmiş olsa göstermeyeceği bir tepkiydi bu.. O anki heyecanını hatırlayınca kıkırdadı.
Seke seke tenha koridorlarda yürümeye devam etti,şimdilik sıkıcı bir gündü ama günün karşısına ne çıkaracağını kestiremiyordu...

Biçim değiştirmeden yeni çıkmıştı. Derslere koşan öğrencilerle ve profesörlerle dolu koridorda bir dersi daha atlatmanın verdiği sevinç ve rahatlıkla ve verilen ödevi nasıl yapacağı kaygısıyla saçlarını açıp savurarak yürümeye başladı. Arkasından ona doğru gelen çocuğun farkına varamamıştı. Her şey birkaç saniye de olmuştu. Ona çarpıp kaçan aptal Gryffindolu’ya söylecek bir kelime bulamadan yerde bulmuştu kendini. Kitapları etrafa saçılmıştı koşarak uzaklaşan ve ona bakıp dalga geçen çocuğa pis bir bakış atıp eşyalarını insanlar tarafından ezilmekten kurtardı.

Ellerindeki kitaplarıyla yere bakıp hepini toparlamış mıyım diye kontrol ederken yine aynı şey oldu. Yine biri ona çarptı yine kitapları etrafa savruldu. Ama bu geçenki Gryffindorlu değil Liz’di. Slytherin 2. Sınıf öğrencisi olan kız. “ Hey! Önüne baksan olmuyor mu? Bütün eşyalarım dağıldı.” dedi sinirle kıza bakarak. Aslında suç her ikisinin de değil biraz önce çarpan Gryffindor’undu bu kadar sinirli olmasını sağlayan oydu.

Liz hoplaya zıplaya ilerlerken aniden önüne çıkan engelle günlük hayallerinden sıyrıldı. Bu sarışın kızı tanımıyordu,en azından kişisel olarak tanışmamışlardı. Cüppesindeki armaya baktı,Hufflepuff'lıydı. İçini bir öfke kapladı,hufflepufflı bir kız kendisine çapmıştı. Onlara dokunmaktan bile hoşlanmıyordu..!Ayrıca..kızın ses tonundaki öfkeyi beğenmemişti.

Hey! Önüne baksan olmuyor mu? Bütün eşyalarım dağıldı.
Önce kızın eşyalarına sonra kendisine sessizce bakıp omuz silkti;
Benim kitaplarım hala elimde olduğuna göre...umrumda değil!

Kollarını göğsünde kavuşturdu ve sabit duruşundan ödün vermedi...

"Benim kitaplarım hala elimde olduğuna göre...umrumda değil." dedi omuz silkerek.
*En azından toplamama yardım edeceğine gelmiş ne diyor* diye düşündü içindeki öfke yüzüne yansımıştı. Şu anlık dikkat çekmiyorlardı ama sonra ne olacağı belli olmazdı
."Hadi yaa. Umrunda değil. Önünen bakmadan yürüyorsun; çarpışıyoruz ve sen hala umrumda değil diyorsun." dedi hiddetle kitaplara yöneldi hepsini dağınıkça toparlayıp eline aldı ve kıza tekrar
" Sadece kendini düşünen küçük Slytherinli imajını hayli iyi yansıtıyorsun" yüzüne acımazca bir ifade bürüyerek
"...Neyseki bütün Slytherinler böyle olmuyor. Yoksa neler olurdu tahmin bile edemiyorum." dedi.
Şimdi etrafta onlara şaşkınca bakışlar atan tablolara bakıyordu.

."Hadi yaa. Umrunda değil. Önünen bakmadan yürüyorsun; çarpışıyoruz ve sen hala umrumda değil diyorsun."
Eveett.. diye mırıldandı Liz yamuk bir gülümsemeyle.Kız hırşımla kitaplarını toplarken sesli düşündü
Yardım etmemi falan mı bekliyordu ki?

Rachel kitaplarını yerden aldı;
Sadece kendini düşünen küçük Slytherinli imajını hayli iyi yansıtıyorsun
Bir Hufflepufflı kendisine imada bulunuyordu.Liz gözlerini kısıp dudaklarını kenetledi.
...Neyseki bütün Slytherinler böyle olmuyor. Yoksa neler olurdu tahmin bile edemiyorum
Aptal tablolardan bir şaşkınlık nidası yükseldi.Liz kibirle sırıtıp tablolara öldürücü bir bakış attı ve Rachel'e yapmacık bir gülümseme attı
Dur senin için söyliyim,muhtemelen Hufflepuff gibi gereksiz binaları kaldırırdık öncelikle..Okulda sizin gibi beslemelere gerek yok...
"Besleme" lafını bulduğu için kendini içten takdir etti ve kibirli bakışlarını esirgemedi
Şimdi neden "asil" olanların önünde eğilip hakaretinden dolayı da içten özürler dileyip,toz olmuyorsun?