Normal Bir Gün Şimdilik (:

Çığlık Barı işte zaman zaman geldiği bir yer...
Michel çığlık barına biraz kafasını dağıtmak aklındaki düşünceleri silmek için gelmişti.Kapıdan içeri girdi barmene yaklaştı ve "Bir buzlu çay lütfen." diyerek beklemeye başladı.1-2 dakika sonra gelmişti buzlu çayı eline alıp gözleri ile boş bir masa aradı işte en kenarda bir masa vardı..

Ağır ağır adımlarla yürüdü.En kenara yerleşti glen geçeni izlerken aklındaki bazı sorulara cevap aramaya başladı.

Meta olmak ne güzel laan!

Güzel bir gündü,keyfi yerindeydi. Normalde rahatsız eden kalabalığa dahi aldırış etmiyordu. Metalarından birini bürünmüştü yeni bir kıyafet giyer gibi..Son zamanlarda sarışın erkekler revaçtaydı!

Tabii ki ilk uğradığı yer Çığlık barı oldu,bu görünüşle en iyi orada kendini idrak edebilirdi. Bara girdiğinde çevresine göz atıp tanıdık bir sima aradı. Uzakta,köşede bir yerde siyah saçlı bir hatun gördü. Domuz kafasında görmüştü onu,ilk olarak da karargahta karşılaşmışlardı. Tabi o James'in James haliyle tanışmıştı bu haliyle değil.. Birkaç adımda yanında bitiverdi

Buzlu çay içmek için yanlış mekan değil mi?

Oturmaz mıydınız?

Güneş gözlüklerinin ardından bakıp gülümsedi.
Neden olmasın?
Sandalyeyi kendine çekip rahatça kuruldu ve garsona işaret etti.Garson hızlı adımlarla yanlarına yaklaştığında olağan kendini beğenmiş tavrıyla;

Doğru zamanda doğru yerde bulunan bu kişiler için 2 bardak buzlu çay getirebilir misin? dedi ve Michelle'e dönüp ekledi

Umarım diğeri gelene kadar sizinki soğumaz...

Michelle'i tanıdığından bu kadar rahat davranabiliyordu,tabii o henüz daha önceden tanışmış olduklarını bilmiyordu...

Afedersiniz ama siz kimsiniz..?
Nereden tanıştıklarını,kim olduğunu söylemek istedi bir an. Ama küçük oyununu bu tür vicdani seslerle bozamayacak kadar irade sahibi biriydi.
İfadesizce Michel'i süzdü ve cevabı bariz bir soruyu yanıtlıyormuşçasına şaşkın bir ifade yerleştirdi
yüzüne.
Gülümsemesi ise şaşkınlığıını yalanlıyor gibiydi;

Ben mi? Ah inanın önemli biri değilimdir.Sadece bardaki en göze çarpan bayanlardan birinin yanına oturabilme lüksüne sahip biriyim...
Elini uzatıp aklına o an gelen ismi telafuz etti;
Ben Josh... Bu durumda yeni tanışıyor gibi davranması gerekliydi;
...ya siz? Bir adınız var mı "Bayan Buzlu Çay?"

"Ben Michelle Black...Ama bana kısaca Michel diyorlar...Michel ismini kullanırsanız sevinirim

Michel...güzel isim! dedi keyifle. Josh olmayı sevmişti. Michel kendini süzerken aynı şekilde karşılık verdi.Oldukça çekici biriydi,ilk tanıştıklarında da aynı şekilde düşünüyordu.
Vahşi bir cazibesi vardı doğrusu...

Buzlu çaylar geldiğinde dikkatini içeceklere verdi.İlk defa çığlık barında içki dışında bir içecek içiyordu,daha çok ateşviskisi rom gibi şeyleri tercih ederdi.Garsona teşekkürünü temsilen başını salladı ve gözlükleri çıkarıp gömleğinin cebine attı.Sizli anlatımı boşverdi,zaten hiç haz etmezdi,Michel'e konuşmaya başladı;

Söyle bakalım Michel,kolundaki armaya göre bir ölümyiyensin,değil mi?

Bir ölümyiyenim black ailesinin soyundanım z.a.y olucak halim yok ya

Black demek..Çevrede ne de çok Black var! dedi içinden kıs kıs gülerken. Her zaman şu Black nüfusunun artışıyla ilgili espiriler yapardı.

Peki ya sen..?! sen hangi taraftansın Josh?! dedi Michel çayından bir yudum alırken.Josh rahatça koulunu gösterip gülümsedi

Zümrüdankalı hiç kimse ölümyiyenlik konusunda bu kadar rahat olamaz bebek..Tabii ki ölümyiyenim!

Çayından yudum almadan hemen önce Michel'e göz kırptı.Gözünün önüne düşen siyah saçlarını düzeltmemek için kendine engel oldu.Aslında bu elindeki şeyi içkiye kıyasla daha çok beğenmiş gibiydi. En azından alkol gibi ekşi değildi,aksine buruk tadına rağmen oldukça lezzetliydi.

Hah zaten çevrede ölüm yiyenlerden başkaları yok..
Doğru...

Michel ile aynı anda kafaları kaldırdıklarında göz göze geldiler. Koyu kahverengi gözleri ve koyu ten rengi her genç adamı baştan çıkaracak nitelikteydi. Serç bakışlarının ardında duygusallık saklı biriydi Michel.. Elinde olmadan yeniden gözlerinin önüne düşen saçı geriye taradı ve fısıldadı;

Bayan Black,Michel..Şu anda seni öpmeye kalksam sert bir tokat yer miyim,ne dersin?

Cesaretin varsa denersin...

Yine zayıf noktasından vurulmuştu işte,cesaret meseleleri... Küçüklükten beri cesurluğunu kanıtlama takıntısı vardı.

Şüphen mi var? dedi kendinden emin bir ses tonuyla.Onayı aldığına emin olup çenesinden tuttu ve tatlı bir öpücük kondurdu. İkincisi daha şevkatleydi,Michel'e kırılacakmış gibi dokunuyordu. Sonunda çenesinden tuttuğu eli gevşedi geri çekildi. Michel'in düşüncelerini anlamak için zihnifendar olmaya gerek yoktu;
Bunu yaptığım için ne kadar gurursuz bir herif olduğumu düşündüğüne şüphe yok,ama kabul edelim bu seni rahatsız etmedi,beni rahatsız etmediği gibi...
Bu durumda telefon numarasını alma şansı olmadığından cebinden çıkardığı kağıda numarasını karaldı;
Eğer günün birinde merak edersen,ara...

Ayaklandı garsona Michel'in oturduğu masayı gösterip ücreti ödedi ve ardına bakamdan bardan ayrıldı.
Birşeyler yanlıştı...