Delice bir fikir

James yine depresif bir ruh haliyle odasında içiyordu. Birkaç şişe devirmiş olmasına rağmen aklı hala yerindeydi,en azından sağlam görme yeteneği şimdilik bozulmamıştı. Yine de zihnen yerinde olduğunu savunamazdı
Aşağılık James.. diye mırıldandı kendi kendine.
Sesi boş duvarda çınladı.

Sonsuza kadar yaşayacak gibi sorumsuzca davranıyorsun, 80inde bir bunak olduğunda ne yapacaksın ha? Hiçbirşey! O zaman da artık geçen yıllarının yasını tutarsın,zaten ölümün yakın bu gidişle!
Sallana sallana saatine göz attı. Amy'nin yanında zehirlendiğinden beri ilaç aldıktan sonra içme zamanını dengeliyordu.Odadaki tek küçük pencereye baktı,ince kirli tül perde güneş ışığını sızdırsa da odayı loş tutuyordu.Çatlak duvarlar pencerenin yanından başlayarak duvarda ilerliyor,gitgide incelerek kayboluyordu. Binanın en ufak bir sallantıda devrilmesi muhtemeldi.

James tekerrürlü biçimde kendine sorduğu soruyu tekrar kafasında kurcalıyordu; Neden okulda kalmadığı zamanlar bur lanet yere gelme ihtiyacı duyuyordu? İngiltere'de kalmasına bile gerek yoktu,Romanya'da şatoya gidebilir devasa aile mirasını gününü gün ederek geçirebilirdi.. Küçük bir pren gibi yaşar giderdi,neden İngitere'de işlevli bir ölümyiyen olarak hayatını sürdürüyordu ki? Tarafsız olup ölene kadar içerdi,kafasına göre para harcardı! Tatlı ve uzak olmayan hayaller...

Yine de o buradaydı, belki Matt için belki DJ'in yanında savaşmaya her zaman hazır olduğundan belki küçük bir aristokrat olmayı sevmediğinden. Her ihtimalde James bunlardan şikayet etmiyordu, aksine bu tür zorluklar onu güçlendiriyordu. Zaten aç değildi açıkta değildi,sorun ne olabilirdi ki??
Yine de o sabah,depresyon belirtilerinin görüldüğü birkaç ay önceki sabahlardan birinde açıkça bir eksiğinin olduğunu tespit etmişti. Hayatında kıskandığı, doldurmak istediği bir boşluk vardı ve o..
O! Tabi ya! Günlerdir kafasından çıkaramadığı,her zaman aklında olmasına rağmen dile getiremediği şey! O'na ihtiyacı vardı!

Bunu keşfettiğinde aklına gelen delice fikirle gülümsemesi genişledi,gözleri parladı. Saçma ve aptalcaydı, kesinlikle James'e uymayacak birşey, ama bir ihtimal...
James kumarı severdi,poker Blackjack gibi oyunlarda da fena değildi. Oyunda oyuncular her zaman riski göze alırlardı ve hareketlerini ona göre belirlerlerdi. Sonunda kaybederlerse toparlanamazlardı belki ama bu hayat kumarında James'in hayatı çok az pul ederdi,yani kaybedecek pek fazla şeyi yoktu. İşte bu tür insanlardan korkulması gerekirdi,zira onlar kaybedecek birşeyi olmayanlar, başkalarının birşeyler kaybetmesine sebep olabilirlerdi.
Ama önemli değildi ve bunu 2.kez düşünmek istemiyordu.
Hayır, bir tereddüt bile vazgeçmesine sebep olabilirdi.
James vazgeçmek istemiyordu!

Hala düzelmemiş gülümsemesini saklama zahmetine girmeden ayna karşısına dikildi. Önce kendine çeki düzen verdi, o salaş ama çekici imajına uygun karışık bir saç şekli ayarladı, içki kokusunu örtmek için parfümler sıktı, dişlerini fırçaladı hatta nane şekeri bile yedi. Hazır olduğunun düşündüğünde odadaki komidinin çekmecesini açıp aceleyle birkaç galleon bulunan para kesesini kaptı. Yeterli galleon olmalıydı, kesedekileri sayma zahmetine girmeden keseyi cekedin cebine tıktı. Aynaya çıkmadan son bir kez daha baktı ve çarpıcı gülümsemesini takındı. O garip hareketlilik ve zıplayıp hoplama eylemine direnemiyordu. Aklına ilk aşık olduğu muggle kız geldi.Annesi mugglelar arasında gezmesine, onlarla iletişim kurmasına izin vermiyordu. Soyu kirletebilecek birşeylere mani olmak için... Ama Celine, büyücülerin olabileceğine inanabilecek en yakın insandı, hatta onun için bir cadı diyebilirdi.Garip zamanlardı,James'in "zayıftım" diye tabir ettiği, başkasına anlatmak istemediği zamanlardan... Çok ender ve samimi kişiler dışında bunu bilen yoktu, ailedekiler tarafından öğrenilirse bunun için ağır laflar işitebilirdi!O zamanlar..

Geçmiş hatıralarından silkinerek kurtuldu.O zaman da buna benzer duygular hissediyordu. Aynı şey olduğuna emin değildi ama birşeyler olduğuna emindi.
James umduğu gibi bir gün olmasını diledi ve Nerissa'ya Çatlakkazanın önüne gelmesi için haber yolladı. Ardından gerekli işleri yoluna koyabilmek için nacizane odasından ayrıldı.

(RP_OuT: Hoccam bunu görürsen Nerissa'yla buraya yaz! Very Happy

)

[out: Sence görmemem imkanlı mı ]

Nerissa sabah kalkar kalkmaz yanında baykuşu Marshmallow'yu buldu. Bu baykuşu ona DJ almıştı zamanında. Adını da o koymuştu hatta. Aklına ancak böyle bir isim gelirdi ya zaten! Aklı o zaman şekerlemeden başka bir şeye çalışır mıydı acaba? Kaymak birası ve şekerleme yemekten beyni sulanmıştı Nerissa'ya göre.

Nerissa mektubu açıp okuduğunda buluşmaları gerektiğini açıkça anladı. Kesin Dany hakkında konuşacaktı. Nerissa belki de hata yapıyordu, onu evlat acısıyla cezalandırarak. Kızının henüz sadece adını biliyordu. Ancak Hogwarts'ta onu arama gereği bile duymamıştı, çünkü Nerissa'yla uğraşıyordu kızını göstersin diye. Ancak Nerissa kararlıydı, çünkü umutlandırılıp terk edilmek de hiç hoş bir şey değildi.

Vakit kaybetmeden kot pantolonunu ve bluzunu giydi, Nerissa. Gözlerine siyah kalem çekti ve dudaklarına da parlatıcı sürdü. Süslenmeden edemiyordu işte! Hazır olunca botlarını da giydi ve hemen malikaneden fırladı. Buluşacakları yer yine saçma sapan bir yerdi, Çatlak Kazan'ın önü! Henüz yeni ısınmaya başlamış havada muahbbet etmek pek de hoş olurdu ya(!).

Çatlak Kazan'ın önüne cisimlendiğinde DJ çoktan oradaydı. Üzerine yine aptal sloganlı bir t-shirt giymişti, altına da kot pantolon giymişti. Asla ciddi olamayacaktı herhalde! Nerissa gülmemeye çalışarak DJ'in yanına gitti ve

"Selam DJ!"

diye seslendi. Uzaklara dalmış olan DJ hemen irkildi ve

"Selam Nerissa."

diye karşılık verdi. Zaten öpüşüp sarılarak asla selamlaşmazlardı küçüklüklerinden beri. Hep buz dolabı gibi soğuk davranıyorlardı birbirlerine ancak Nerissa'dan başka DJ'i bu kadar iyi tanıyan kimse yoktu. Onun hakkında ne dese çıkıyrdu, ne düşünse oluyordu.

Aradan uzun bir sessizlik geçtikten sonra DJ sessizliği bozdu:

"Bak Nerissa, bu yaptığın çok.. çok canice! Kızımı görmeme neden izin vermiyorsun ki!? Madem beni tanıyor, görebilir de! Buna hakkın yok! Neden bana bu kadar acı çektiriyorsun ki!? Ne yaptım ben sana?"

Nerissa yan yan sırıttı ve ciddiyetini asla bozmayarak cevabını verdi:

"Ne mi yaptın? DJ ben sana hayatımı adadım, hadi hayatımı geçtim! Ben kendimi sırf sana adamıştım! Sevgilini aldattın hem de benimle, bunu bile gidip söylemedim ki Evangeline yaşadıklarının hiçbirini hak etmiyordu. Tom'ı aldattım! Okul yılları boyunca hep onunlaydım. Sonra sen ne yaptın, benim bir bebek beklediğimi sana söylediğinde ve sorumlusunun sen olduğunu söylediğinde onu öldürdün. Neden? Sırf bir kaç lanet yolladı diye! Sence hangimiz bunları hak ettik. Sen bir kaç yl kızını görememişsin sorun mu? Hem de araştırma gereği duymadığın kızını!"

Nerissa sustuğunda tam DJ konuşacaktı ama Nerissa buna izin vermeden tekrar konuşmaya başladı:

"Bana ne dediğini hatırlıyor musun? Sonsuza kadar seninle olmak istiyorum Nerissa, seni asla bırakmam. Tom'a ihtiyacın olmadığını anlayacaksın viy viyy viy viyy!!! Beni resmen kandırdın. O kızıl kafa arkadaşın Ginny'ye aşık oldun. Bu çok tanıdık geliyor. Belki hatırlarsın, yıllar önce Gryffindor ortak salonunda kavga etmiştik. Sana Bonnie'yi aldatacağını ve hatta aldatmakla kalmayıp kız kardeşiyle de çıkacağını söylemiştim. Sen gittin onun kız kardeşiyle evlendin! İşte bu kadar pislik birisin sen! Sence KIZIMI görmeyi hak ediyor musun?"

DJ adeta donup kalmıştı. Hatalı olduğun biliyordu, Nerissa'ya karşı çok büyük hatalar yaptığını da biliyordu. Ki zaten bu ses tonundan da belliydi:

"Bak Nerissa, ben çok özür dilerim. Seni umutlandırmak istemezdim ancak- Beni büyüledin anlıyor musun?! Kim olsa sana bakar! Sanki hiç aynaya bakmıyormuşsun gibi davranma. Her erkeği büyüleyebilirsin sen! Kuzenin de buna dahil. Sanki ben mi istedim? Sen bana aşıktın, beni mecbur bıraktın. Sonra dostlarıma geri döndüğümde eskisi gibi Ginny bana yine değer veriyordu. Ne yapsaydım yani!? Körmüşüm gibi mi davransaydım? Bazen güzel bir vücut her şeyi çözümlemiyor. Sen benden yana bile değildin! Ölüm yiyen olduğumu sanıyordun ki öyleydim de ama tek fark lorddum. Bilseydin heralde benimle yatmazdın!"

Nerissa'nın gözleri dolmuştu. Bazı şeylerin yüzüne vurulması o kadar da hoş olmayabilirdi işte! Sessiz kaldı bir süre. Sonra

"Dany Hogwarts'ta. Onu asla Beauxbattons'a yollamadım. Ama sen araştırma gereği bile duymadın."

diyebildi. Hemen ardından da

"Seni seviyordum DJ. Ve senin her seferinde başkalarına benden daha çok değer veriyor olman beni incitiyordu. Başka seçeneğim yoktu. Başka türlü seni kendime bağlayamazdım. Ama - ama işte olmadı. Yapamadım, çünkü sana gerçekten değer veriyordum. Gerçekten mutlu olacağın, sevebileceğin biriyle olmanı istedim. Ginny ideal bir eş. Senin tatlı kahrını da başka kimse çekmezdi zaten. Neyse..."

dedi bir çırpıda. Daniel'ın yüzüne bir gülümseme yayılmıştı. Nerissa ne olduğunu anlayamadan DJ'in kollarında buldu kendini. Kuzenini gerçekten çok seviyordu ancak artık onu gerçekten kuzen olarak seviyordu. Çünkü aklında başka bir adam vardı, aynı dünyaya ait olduklarından emin olduğu adam... James.

DJ'in hızla atan kalbini duyabiliyordu artık. Kafasını kaldırdığında ağlayan ve bir yandan da gülen bir suratla karşılaşacağını da biliyordu. Ki öyle oldu da! DJ yine ağlıyordu ve aynı zamanda da gülüyordu. Nerissa da gülerek kuzeninin gözlerindeki yaşları sildi ve tam o sırada bir patronus Nerissa'ya Çatlak Kazan'a gelmesini bildirdi. Bu ses oldukça tanıdıktı, James'tı bu!

DJ tabi ki patronustan hemen tanımıştı dostunu. Bu yüzden hemen toparlandı ve Nerissa'ya bakıp

"Ben gideyim artık. Eee- sana iyi günler Nerissa."

dedi. Nerissa gülümseyerek

"Sana da iyi günler DJ. Hmm bu arada, okulda kızını görebilirsin. O seni tanıyor ancak akıllı bir kız, uyarılarımı dikkate alıp sana yaklaşmıyor. Neyse, James'ın yanına gitmeliyim."

dedi ve DJ'in yanağına bir öpücük kondurup hızla koşarak Çatlak Kazan'a girdi. Ağlıyordu, neden ağlıyordu ki? Uzun zamandır ilk defa DJ'i öptüğü için mi yoksa kuzeniyle barıştığı için mi? Ya da ettiği yeminden döndüğü için mi? Dany'yi görmesine izin vermişti. Bunu asla yapmayacağına yemin etmişti!

Nerissa göz yaşlarını silmeye uğraşırken az ilerisinde James'ı gördü. Aylak bir hali vardı yine. Nerissa hızlı adımlarla James'ın yanına gitti ve

"Merhaba, James!"

diye seslendi. Onu özlemişti, uzun bir aradan sonra tekrar görüşmek çok hoştu!

Herşey tamamdı. Tahmin ettiği gibi kesesindeki galleonlar yeterliydi, ama düşündüğünden daha fazlaya mal olmuştu. Bu da yanında daha az miktar kalması demek oluyordu. Mühim değildi,değmişti.

Çatlakkazanın önüne henüz gelmişti ki o tanıdık melodik sesi duydu;

Merhaba, James!

James orada olmasının doğal olmasına rağmen Nerissa'yı gördüğüne şaşırmış gibi baktı. Uzun kuzguni saçları yine parıltılı ve gürdü, James'in hayran olduğu gözleriyse nemlenmişti. Gülümsemesi kızaran gözleri farkedince aniden soldu;

Nerissa,neyin var? Nerissa'ya yaklaşıp gözünün önüne düşen saçları geriye attı. Aslında amacından sapmak istemiyordu, bir an önce halletmek en iyisi olurdu. Herşeyi gelmeden önce kafasında planlamıştı ama zaman geçtikçe heyecanını bastıramıyordu.

Nerissa... dedi basitçe ve gözlerini gökyüzüne dikti. Derin bir nefes alıp yumruklarını sıktı, James hiçbir zaman evlenebileceğini düşünmemişti!
Saatlerdir neredeyse bunun hazırlığını yapıyordu ama iş faaliyete gelince
titremesine engel olamıyordu. İlk defa kendini bu kadar güvensiz hissediyordu. Bu kendini birkez daha sorgulamasına sebep oldu, belki de yanlış birşey yapıyordu.? Özgürlüğünü binevi kısıtlıyordu. James değil miydi her zaman "Damatlar niye siyah giyer?Yaşayan cenazelerine gitmek için!" diyen? Şakanın doğruluk payı olabilir miydi?

James çok uzun süre sessiz kaldığını farkedip yeniden Nerissa'ya döndü. Aşırı sessizliğinin ardında kıdemli birşeyler olduğunu kestirmiş olmalıydı. Nerissa'nın her bakışında gömüldüğü o gözlere yeniden baktığında matıksız tüm düşünceleri kafasından uzaklaştırdı. Nerissa'yı ne de çok özlemişti. Buruk bir gülümsemeyle Nerissa'ya baktı.

Nasıl biri olduğumu biliyorsun..Ben laf anlamaz,ayyaş,başına buyruk ve laf anlamaz bir serseriyim. Laf anlamazı iki kere mi söyledim ben?Aslında garip bir başlangıç oldu ama lafı toplayacağım,birazdan.. Neyse,doğrusunu söylemek gerekirse seni haketmiyorum,sen daha iyilerini hakediyorsun...

Ayrılacak gibi konuşmaya başladığını farkedince telaş yaptı bu sefer söylediği herşey karıştı;
Yanlış anlama, görüşmeyelim demiyorum! Tam tersi,ben şeyediyorum.Ne ediyordum? Ha doğru kendimden bahsetmiştim! Nerissa telaşımı anla bu sabah delice bir karar verdim, sonuçları ne olur hiçbir fikrim yok ama risk almaya değer diye düşünüyorum....

Kendinden emin gülümsemesini takınıp muhtemelen kafası iyiden iyiye karışmış Nerissa'yı daha fazla oyalamanın anlamsız olduğuna karar verdi;

Eğer James'i James olarak kabul edersen ve eğer bu ayyaş tilkiyi onun seni sevdiği kadar sevdiysen..
Ani bir karar olduğunu biliyorum ama...

Güçlükle diz çöktü Nerissa'nın ipeksi ellini tutup alışık olmadığı bu sahneye uyum sağlamaya çalıştı. Bunu rüyasında bile görmemişti, düşünmeye tenezzül bile etmezdi. Yine de o an,sanki hep bunu hayal etmiş gibi heyecanlı ve mutlu bir ifadeyle elini cebine attı ve küçük kadife kutuyu çıkarıp açtı.
O an, pişman olması gerektiğini düşünmesi gereken anlardan biriydi oysa James ilk defa doğru zamanda doğru soruyu sorarken buldu kendini;

Nerissa Valerie Malfoy, benimle evlenir misin??

---------------------------------------------

((Out: Düğün çanları çalınsın! James evleniyooor!
Tabi kabul olursa, Nerissa hanıma kalmış.. ))

out: Haha! Merlin'in Sarkık Donu! James'ı böyle göreceğim hiç aklıma gelmezdi Ve bir erkekten evlenme teklifi almak, çok acayip hissettim yahu

Nerissa bir an çin James'ın her şeyi fark ettiğini sandı. Çünkü gözlerini gözlerine dikmişti. Nerissa uzunc bir süre cevap vermekten kaçındı ki zaten James da anormal görünüyordu. Sanki ölümüne saniyeler kalmış gibiydi ve sanki veda ediyordu. Sözlerinden ancak bu anlaşılıyordu:

Nasıl biri olduğumu biliyorsun..Ben laf anlamaz,ayyaş,başına buyruk ve laf anlamaz bir serseriyim. Laf anlamazı iki kere mi söyledim ben?Aslında garip bir başlangıç oldu ama lafı toplayacağım,birazdan.. Neyse,doğrusunu söylemek gerekirse seni haketmiyorum,sen daha iyilerini hakediyorsun...

Nerissa neler olduğunu anlamamış bir şekilde şaşkınca James'ı dinlemeye devam etti. Ancak bir sorun vardı, ne zaman flört etmeye başlamışlardı da ayrılıyorlardı ki! Nerissa'nın bundan haberi olsaydı ayrılmamaları için elinden geleni yapardı çünkü!

Yanlış anlama, görüşmeyelim demiyorum! Tam tersi,ben şeyediyorum.Ne ediyordum? Ha doğru kendimden bahsetmiştim! Nerissa telaşımı anla bu sabah delice bir karar verdim, sonuçları ne olur hiçbir fikrim yok ama risk almaya değer diye düşünüyorum...
Eğer James'i James olarak kabul edersen ve eğer bu ayyaş tilkiyi onun seni sevdiği kadar sevdiysen..
Ani bir karar olduğunu biliyorum ama...

Bir anda diz çöktü ve Nerissa'nın bir elini yakaladı. Belki de buna el tutmak deniyordu! Nerissa böyle şeylere pek alışık değildi, o hemen her şeyin olup bitmesine daha çok alışıktı. Hele de James gibi birinden böyle bir şeyin beklenmesi ilginçti. James git gide sempatikleşiyor muydu ne!? Gerçi Nerissa'ya göre hep eşi benzeri olmayan biri olarak kalacaktıi tıpkı Dan gibi ama onun gibi kısa süreli olmasını istemiyordu hiç. Bu diz çökme de pek veda havasına uymuyordu.

James bir anda elini cebine attı ve küçük bir kadife kutu çıkardı. Nerissa'nın gözleri anında kehanet küresi gibi büyüdü ve şaşkınlıkla küçük kadife kutuya bakakaldı. Kadife kutu yavaşça açıldı ve içindeki o büyüleyici yüzük ortaya çıktı. Harika bir taşı vardı... Bundan daha önemli bir şey vardı aslında. Bu hareketi yapan James olamazdı! O evlenmeye karşıydı.

Nerissa Valerie Malfoy, benimle evlenir misin??

Nerissa şok üstüne bir şok daha yaşarken ağzının neredeyse bir karış açılmış olduğunu fark etmemişti. Farkına varır varmaz hemen kapattı ve sonra şaşkınlığını saklamak için en ufak bir çaba harcamayarak cevap verdi:

"Mabelle Nerissa Valerie.. aa her neyse..James ben... ben şu anda şok olmuş durumdayım! Demek beni gerçkten seviyordun! Evlenme teklifi edebilecek kadar çok hem de! James ben de.. ben de seniseviyorum. Hem de en az Dany kadar çok."

Bir an duraksadı. Ya Dany ne olacaktı? James onu kabul edecek miydi? Daha doğrusu edebilecek miydi? Dany, James'ın yeğeni Matt ile aynı sınıftaydı. Hatta aynı binadaydılar, tanışmıyor olma ihtimalleri de düşüktü. Nerissa buna daha faza kafa yormadı ve James'a ilk defa bu kadar ciddi bakarak

"Bak James, eğer kızımı kabul edebileceksen sonsuza kadar seninle olurum. Çünkü ben hayatımda ikinci defa aşık oldum ve bu herkese nasip olmaz. Eğer dediğim gibi Dany'yi kabul edebileceksen evet, evet seninle evlenirim. Sonsuza kadar senin eşin olabilirim. Ya da sen ne zaman ayrılmamızı istersen, o zamana kadar da eşin olurum. Çünkü sana ihtiyacım var, seni seviyorum dünyanın en tatlı ayyaşı!"

dedi. Gözlerinden bir anda yaşlar akmaya başlamıştı. Kendine hakim olamıyordu, tıpkı on dakika falan ncesindeki gibi. Acak bu mutluluktandı, pişmanlıktan değil. James'ın evlenme teklifini kabul etmişti, özgürlüğünü kendi elleriyle James'a teslim etmişti sanki! Ya da evliliğe...

Evlilik Nerissa'ya göre kabustu önceden. Daniel'la özgür bir hayat süreceklerdi, kimsenin karışamadığı özgür bir hayat. Gerçi James'la da sıkıcı bir evlilik sürülmesi pek mantıklı değildi! Mutlaka mantık dışı bir şey olurdu. En azından özgürlüğün olacağından emindi.

(İnan bana bir kadına evlenme teklifi etmek bana daha garip geliyor...)

Mabelle Nerissa Valerie.. aa her neyse..James ben... ben şu anda şok olmuş durumdayım! Demek beni gerçkten seviyordun! Evlenme teklifi edebilecek kadar çok hem de! James ben de.. ben de seniseviyorum. Hem de en az Dany kadar çok...

James bunun üzerine yüzünü buruşturdu. Dany ile ilgili bir problemi yoktu, ama şimdi nereden çıkmıştı o? James Nerissa'ya evlenme teklif ediyordu,Dany'e değil ki!
Nerissa'nın söylediği her kelime kendisini ciddeyete götürüyordu ve o durumda,düşünmeden yapılmış bu davranış için iyi birşey değildi. Nerissa'nın duraklamasını kafasında yanlış yordu,istemiyor gibi konuşuyordu sanki sonuna bir "ama" eklenecek gibi.Bu diz çökmüş yüzükle bekleyen James için oldukça moral bozucu bir durumdu. Hele kabul etmezse iyice yerin dibine batardı.
Nerissa ciddiyetle bakıp konuşmaya devam etti;

Bak James, eğer kızımı kabul edebileceksen sonsuza kadar seninle olurum. Çünkü ben hayatımda ikinci defa aşık oldum ve bu herkese nasip olmaz. Eğer dediğim gibi Dany'yi kabul edebileceksen evet, evet seninle evlenirim. Sonsuza kadar senin eşin olabilirim. Ya da sen ne zaman ayrılmamızı istersen, o zamana kadar da eşin olurum. Çünkü sana ihtiyacım var, seni seviyorum dünyanın en tatlı ayyaşı!"

James gözlerini kocaman açıp ayağa fırladı;

Kabul ediyor musun yani??!!!! Kabul ettin mi?????

Sbahtan beri hoplama zıplama işlemini zaptediyordu,ama o an bunu engellemek imkansızdı! Kudururcasına yumruklarını sıkıp zıplamaya başladı. Sokağın ortasında bu kadar coşkulu bir biçimde coşan biri yanlız sarhoş olarak nitelendirilebilirdi. Bir yandan da kahkahalar atıp bağırınıyordu

Kabull ettti! Kabul eettttiii! Heeey millleettt,düğün çanları çalınsın James Strong evleniyoooor!
Nerissa'nın orada olduğunu bir an unutmuştu. Elinde yüzük olduğunu da. Durup yine mutlulukla Nerissa'ya baktı,içi içine sığmıyordu. Bir an reddedeceğini düşünüp kabul etmesi şahane bir duyguydu! Yeni bir sayfa açılacaktı hayatına, eski özgürlüklerini feshetmeyen yeni bir hayat! En ufak birşey bile kötü görünmüyordu

Yüzük,yüzük! Unuttum ben onu... Yüzüğü aceleyle Nerissa'nın parmağına taktı,bu arada kendine bir angut olduğunu hatırlatmayı unutmadı, ve aleleacele yüzüğü takıp Nerissa'ya sarıldı. O anki sevinçle onu sıkarak öldürebileceğini düşünüyordu,bu yğzden biraz daha nazik davranmaya özen gösterdi.

Hala inanamıyordu,James az önce evlenme teklif etmiş ve kabul edilmişti!
James Strong harbiden evleniyordu!