James'in Nacizane Odası

...

James tatilini bu odada geçirmekten memnun sayılmazdı ama yapacak daha iyi bir işi de yoktu. Masasının hemen yanındaki pencereden kıkırdayan çocuklar ve göl görünüyordu. Öğrencilik yıllarını anımsadı, güzel günlerdi. Derin bir iç geçirip parşömenlere döndü. Ödevleri bayadır kontrol etmemişti ve puan vermesi gerektiğinde yine tatil gününe denk gelmişti. James profesörlüğün getirdiği sorumlulukları sevmiyordu,zor ve sıkıcydıÜstelik her baktığı öğrencide gençlik yıllarını görmesi de cabasıydı! O zamanları özlüyordu salak salak şeyleri dert etmek ne güzel olurdu! Şimdi evlilik, puanlar, para şudur budurlar kafasını kurcalıyordu.
Bir an okumayı bırakıp durdu. Ama çocuk olsa Nerissa gibi bir kadınla evlenemezdi ki!
Aklına gelince yeniden gülümsedi ve tam parşömenlere dönecekken kapı tıklatıldı. James oturduğu sandalyesinde geriye yaslanıp gelene baktı. Jessica gelmişti!

James çaktırmasa da derste bile Jessica'ya dikkat etmişti. Matt'in içten içe ondan hoşlandığına emindi, zaten Jessica güzel ve zeki bir kızdı, okuldaki hangi erkek ondan hoşlanmazdı ki? Yine de okula geldiğinden beri Jess ve Matt'i çok az yanyana gelmişti. Matt'le konuşmak istiyordu ama çocuğun yoğun ders planından fırsat bulamamıştı. Kendi dersinde de konuşamazdı ama er ya da geç konuşmayı planlıyordu. Jessicayla ilgili birşeyler söylediğinde sinirleneceğini bildiğinden başka bir konu bulmalıydı konuşacak.
Belki Jessica söyleyebilirdi nedenini...
Jessica'nın günaydınına içten ve sıcakkanlı bir gülümsemeyle karşıladı Jessica'yı;

Oooo Jessica Malfoy! Sana da günaydın. Nasılsın bu gün, iyisindir herhalde tatil ya! Gerçi ben tatlleri sevmezdim ama neyse... Ne olmuştu?

Göz ucuyla Jessica'nın elindeki parşömenlere baktı.

Pek güzel bir gün değil profesör... Ödevimi vermeye gelmiştim. Biraz uzun sürdü ama...
James çenesini sıvazlayıp başını salladı. Ödevleri aksatmak kendi sorumsuzluğuydu bu yüzden geç gelen ödevlere eksi puan vermek olmazdı. Jess'in masaya bıraktığı parşomeni diğerlerinin üstüne koyup ellerini masanın üstünde birleştirdi.
Jess dalgın ve mutsuz gözüküyordu. O an profesör olarak değil konuşabileceği biri olarak yaklaşmak istedi. Eliyle oturmasını işaret etti ve sorarcasına ona baktı.

Jessica neyin var? Sorunun bana anlatabilirsin,pek profesör gibi yaklaşamıyorum zaten konulara..Aman tipik rehberlik profesörleri gibi konuştum, umursama beni. Neyse anlat derdini ama Profesör Strong deme,Martin de James de ama Profesör deme! Hala alışamadım şu rütbeye. Neyse anlat,dinliyorum?

Imm.. Dersler şu aralar çok yoğun ve ben biraz fazla derse giriyorum. Hiçbir şeye yetişemiyorum sanki. Herkes uzaklaştı...

Hımmmm... dedi yeniden çenesini sıvazlayıp. Dirseğine ağırlığnı verip yumruğunu çenesinin altına koydu. İlgili görünmeye çalışıyordu ama iyice psikolog gibi hissetmişti.

Zordur tabii. Kafanı dağıtmak için birkaç meşgale bul,arkadaşlarınla takıl yok ne bileyim gez toz,alışveriş yap... Kitap oku, çok güzel kitaplar önerebilirim. Kısır ye,ne zaman moralim bozulsa kısır yerim,biraz da içerim ama onu önermiyorum!

James çok konuştuğunu farkedip alnına geçirdi bir tane;

Burada senin hakkında konuşmalıyız, benim değil! Beni boş bırakma konuşmaya başladım mı susmak bilmem!!

Samimi tavırlarının Jess'i rahatlatacağını umuyordu. Yine gülümsedi.

Artık kitap okumak istemiyorum. Yüzüme baktıkları zaman sadece zeki biri olduğumu düşünüyorlar. Sürekli birileriyle uğraşmak zorunda kalıyorum. Bir tek ders çalıştığımı, benim için önemli tek şeyin dersler olduğunu düşünüyorlar. Sanki kendi yaptıkları çok daha iyiymiş gibi.

Peh aldırma onlara! dedi James önemsiz birşey söylemişçesine elini sallayarak.
Sen bu yolla iyi bir yere geleceksin, onlarsa Domuz Kafası gibi yerlerde sürtmek için para dilenecek! Bir grup meymeretsiz, yok bunlar hiç değişmiyor nesilden nesile!
Merlin bilir bizim zamanın mankafalarının çocuklarıdır bunlar! Neyse bu dediklerim duyulmasa iyi olur, asalarını doğrultmuş bir ufaklık ordusu görmek istemiyorum!

Ardından gizli birşey söylüyormuşçasına yaklaşıp çevresine baktı ve fısıldadı;

Her ne kadar kendi binamın kazanmasını istesem de sene sonunda "Gryffindoooor" diye bağırmak eğlenceli olacaktır!

Bunu der demez arkasına yaslanıp çekmeceyi açtı ve ateşviskisi şişesi ve iki bardak çıkardı. Viskiyi Jess'e verecek hali yoktu bu yüzden asasını kapının hemen yanındaki camlı dolaba doğrultup Accio elma suyu! dedi. Cam kapaklar ardına kadar açılıp ince bir şişe havada süzüldü. James şişeyi daha masaya gelmeden yakalayıp kristal tıpasını çıakrdı ve bardağa doldurup Jess'e sürdü. Matt ile ilgili birşeyler öğrenmek için oturmasını istiyordu, boş boş oturtmak da olmazdı kızı!

Ummm,Jess! Matthew'ın yakın bir arkadaşı olduğunu duydum. Bütün yaz senden bahsetti, nereye gitsek Jess de olsaydı... deyip durdu. Ama onu okul içinde görme fırsatını pek bulamıyorum...
Küçük bardaktan yudum alıp yüzünü buruşturdu ve kafasını ıslak bir köpek gibi sallayıp yeniden gülümsedi

Durumu nasıl,iyi mi??

Iıı... İyiydi yani iyi.

James tek kaşını kaldırıp diğerini çattı. Kaçamak cevaplardan biriydi bu. İyidir herhalde ve türevlerinin altında hep garip sebepler olurdu.Yine de sözünü kesmedi.

Matt'la yakın arkadaş olduğumuz doğruydu profesör ama... Sanırım şu anda benden daha yakın arkadaşları var belki onlarla konuşsanız daha fazla şey söyleyebilirler...

Doğruydu,söyleyebilirler? Yanlış birşeyler olduğunu sezinledi, Jess'in bakışı da cabasıydı!Yine hımmmm layıp kafa salladı. O sırada kafasında Matt'in arkadaş listesini gözlemliyordu. Liz vardı..

Aa, birşeyi söylemeliyim. Lisa ile de yakın ama konunun onunla bir alakası yok. Hatta keşke onunla ilgisi olsaydı...

James küçük çaplı bir kahkaha attı

Doğru ya,ufaklık! Onu iyi görmüyorum geçen koridorda gezerken Slytherin sonuncu sınıflarla gördüm onu. Şu kendini bilmez gotik tiplerle konuşuyordu. Başta rahatsız olduğunu sanıp duruma el atacaktım ama sonra gülerek beraber ayrıldılar. Yok onunla da konuşmalıyım, Matt'le de... Buradaysam varlığım farkedilmeli!

Bütün bunları söylerken kafasını sallamaya devam etti. Araba süsleri kadar hızlı olmasa da onlara benziyordu. Küçük viski bardağında kalanları tek dikişte bitirip yeniden doldurdu

Yine de bilmem gereken birşeyler daha olduğunu sezinliyorum Jessica... Neler olduğunu söyler misin? Burada bir profesörün düzenin bozulduğundaki endişesini değil bir amcanın sorumluluğundaki yeğeni için duyduğu kaygıyı besliyorum.. Başına kötü birşey gelsin istemem inan ki...

Umutsuz ve endişeli bir ifadeyle gülümsedi ve yine içkisini yudumladı.

Jess duraksadığında hiçbirşey demenden ona düşünme fırsatı tanıdı. Dışarıdan gelen gülüşmeler artmış, hala açık ve güneşliydi. İçeri giren güneş ışıkları yakıcı olmaya başladığında panzurları örttü. Jessica hala düşünüyordu. Yeniden yerine oturduğunda Jessica birşey keşfetmişçesine konuşmaya başladı;

Matt'i çok sevdiğinizi biliyorum. Bana hep sizden bahsetti. Yazın yaptıklarınızı anlattı. Sizi gerçekten çok seviyor.
Ama birşeyleri ben düzeltmeyi deneyebilirim. Sanırım ondaki değşiklikleri gördüğümde geri çekildim. Çok yanlıştı!
Onu Slytherin son sınıfların piskopatlarına bırakmaya niyetim yok.

James küfür duymuş küçük bir çocuk gibi güldü.Slytherinlilerin özünde bir psikopatlık vardı,ki bu doğaldı bina sorumluları bile psikopattı! Yine de son sınıfların vurdumduymazlığına hiç tahammül edemiyordu. Elindeki muggle işi tükemmez kalemle (bunu ne kadar ucuza aldığına hala hayret ediyordu!) kafasını kaşırken gülmeyi kesti.

Birşeyleri anlamam için ne kadar yardımcı olduğunuzu anlatamam profesör...

James gülümseyerek başını salladı. Bir öğrenci kendini iyi hissettiyse ne mutluydu! Gülümsemesi bir anda yalandan ekşimiş bir hal aldı. Yine profesör olduğunu hatırlamıştı;

Jess,bana profesör deme demiştim! James de, Martin de ya da Bay Tilki de ama profesör deme... Hoşuma gitmiyor...

Derin bir nefes alıp yanaklarını şişirdi ve yanaklarını doldurduğu havayı pompayla söndürülmüş gibi dışarı verdi.
Bu öfleme biçimiydi. Ardından göz kırpıp hiçbirşey olmamamış gibi gülümsedi;

Bir problemin olduğunda sebepsiz de olsa gel buraya! Genelde nerede olduğum bilinmez ama denk gelirsen şanslısın demektir! Ya da yaz çekmecelerden birine at! Elinde bir tabak kısır oldu mu kapımız herkese açıktır!

Kısır düşüncesiyle gözleri parladı. Nedense kısırı çok seviyordu..

Gelirim James amca...
Hatta herşey eski haline geldiğinde Mattle beraber bile gelebiliriz.
Dinlediğin için sağol !

James yine elini önemsiz birşey demişçesine salladı;

Önemli değil, önemli değil... Şimdi şu ödevlere bakmam gerek. Aslında çok uzun zaman önce bakmış olmalıydım ama, neyse bir problem çıktı diyelim de sorumsuz biri gibi gözükmeyeyim. Diğerleriyle aynı zamanda vermiş olduğunu varsayıp değerlendireceğim ama yarın getirmiş olsaydın... Gözlerini kısıp kızacakmış gibi baktı, fakat bunun yerine sırıttı;
...muhtemelen yine aynı şeyi yapardım! Ödevleri geç getirdiğimizde puan kıran profesörleri sevmezdim!

Kendi kendine birşeyler mırıldanıp büyütecini eline aldı ve "karınca büyüsü" gibi yazılmış ödevi okuma çalışmalarına devam etti.