Alacakaranlıkta Gezi...(gelmek isteyen gelebilir)

Lacuna gece geç yattığı için sabah uyanamamıştı.Geceleri okulu keşife çıkıyordu.Daha pek garip birşeyler bulamamıştı ama gezmeye devam edecekti.İlk iki dersi geçirmişti o gün.Diğre dersleri pek önemli saymıyordu ama Slytherinden puan düşmesini istemiyordu.Okulu azıcık da olsa sevmeye başlamıştı.Derslere girmek için yavaş da olsa bir hazırlık yaptı.Kafası ağrıyordu ama Lacuna içmemişti ki akşam.Uykusuzluktan olabilir diye düşündü.Lacuna herşeyini hazırladıktan sonra çantasınıda alarak yatakhaneden çıktı.Ortak salonda birkeç tane kendisi gibiler vardı.Lacuna onlara başıyla selam verdikten sonra kapıya yöneldi.Tam kapıdan çıkacaktı ki kapının önüne düştü.Lacuna ne olduğunu anlamamıştı.Ortak salondaki çocuklar Lacuna'yı yerden kaldırmak için yanlarına geldiler.

''Kızım sabah sabah içilir mi?''

diyerek gülüştü çocuklar.Lacuna iyice sinirlenmişti.

''İçtin de niye okula gidiyorsun kızım?''

diyerek tekrar gülüştüler.

''Salaklaşmayın oğlum.Sabah sabah ne içmesi.Hem içsem derslere girmem.Neyse ben geç kaldım zaten.''

dedi sinirle.Biraz inek gibi davranmıştı ama burada bir saniye bile durmak istemiyordu.Çocukları dinlemeden hızla salondan çıktı.Lacuna'nın hala başı dönüyordu.Derslere girmek hiç içinden gelmiyordu.Uçuş dersine gitmek için okuldan çıkmıştı.Hava güzeldi ama Lacuna hiç iyi değildi.Derse girmekten vazgeçti.

.............

Lacuna gözlerini açtığında kendini revirde bulmuştu.Başında birkaç tane öğrenci vardı.Birkeç kişininde revirden çıktığını duydu.Ne olmuştu da Lacuna buraya gelmişti bir türlü anlamıyordu.Saatine baktı.Saat epey olmuştu.Lacuna okul bahçesinde saatine baktığında saat 13.00dı ama şimdi 20.00 olmuştu.Bu kadar saat nasıl uyumuştu Lacuna hiç anlamıyordu.

''Noldu bana?Niye burdayım?''

diyerek çaresiz bir şekilde etrafa bakıyordu.Doktor kılıklı biri gelmişti başına.

''Korkmayın Mrs. Strong birşeyiniz yok.Sadece biraz yorgunluk.Bahçede bayılmışsınız arkadaşlarınız getirdiler.Bir iki saat sonra taburcu olursunuz merak etmeyin.''

demişti gülümeyen doktor.Lacuna çıldıracak gibiydi.Yedi saattir burdaydı.Bir iki saat daha burda duramazdı.

''Ben gidiyorum.Bu ilaç kokan yerde daha fazla duramam.''

diyerek yerinden kalktı ama geri oturmak zorunda kaldı.Hala başı dönüyordu.Doktor gülmüştü.Lacuna sinirli bir şekilde yatağına geri yattı.Arkadaşlarına teşekkür ederek gitmelerini söyledi.Revir bomboş olmuştu.Lacuna çaresiz bir şekilde uyumak için gözlerini kapadı.Tam iki saat sonra uyanmıştı.Gözlerini açar açmaz doktoru gördü tepesinde.Lacuna hemen yataktan doğruldu.Doktor gidebileceğini söyledi ama iyi değilse sabaha kadar kalabileceğini söyledi.Lacuna böyle birşeyi asla kabul etmek istemedi.Doktora teşekkür ederek revirden çıktı.Lacuna önce yatakhanesine gidip yatmak istedi ama sabahtan beri yatıyordu zaten.Aklına muhteşem bir fikir gelmişti.Yasak ormana gitse birşey olmazdı herhalde.Profesör Mr.Black yasak olduğunu söylemişti.Yasaklara hangi Slytherinli uymuştuda Lacuna uyacaktı.Lacuna bahçeye çıktı.Etrafta kimse yoktu.Yine de birileri olabilir diye etrafa bakarak yasak ormana doğru gitti.Biraz da bahçeyi keşfetmeliydi.Yasak ormana gelmişti kimseye yakalanmadan.Etraf çok karanlıktı yani tam alacakaranlıktı.Ağaçlardan gökyüzü zor görülüyordu.Lacuna epey ilerlemişti.Yine başı dönüyordu.İçinden kahretsin demişti bile.Burada da bayılırsam diye düşündü.Pek birşey olacağını düşünmüyordu.En kötüsü ölebilirdi.Bu düşünce Lacuna'yı güldürmüştü.Lacuna asasını çıkarmak için çantasını açtı ve asayı sonunda bulmuştu.Çantasında o kadar gereksiz şey vardı ki...Lacuna gittiği yerleri bilmiyordu ama buraya buraları keşfetmek için gelmişti.Sessiz bir şekilde ''lumos'' dedikten sonra etraf biraz aydınlanmıştı.Lacuna yorulmuştu.Biraz daha yürürse bayılabilirdi.Bayılmak istemiyordu bir daha.O revir çekilmez birşeydi.Bir ağacın altına oturmuştu.Çantasından dışı simsiyah bir defter çıkarmıştı.Üstünde Karanlıklar Alemi yazıyordu.Fransadan almıştı.Fransa'nın ünlü büyücü yazarlarından birine aitti.Kitabı okumaya başlamıştı.Kitapta epey ilermişti.Aslında kitabın içine düşecek gibi okuyordu.Lacuna ancak çok merak ettiği kitapları böyle okurdu.İyice dalmıştı kitaba.Arkadan bir çıtırdı duydu.Bağırmak istedi ama sesi çıkmamıştı.Arkasına yavaşca dönmüştü.Bir karaltı vardı ama buraya bu saatte kim gelebilirdi ki.

Mathers'ta Eva'nın etrafında olan çocuklardan biriydi.Hatta Eva'yı o bulmuştu.Mathers dışarıda geziyordu,Eva'yı gördü,bu durumu revire bildirdi.Mathers,Eva'yı revire götürdü,sonra profesör geldi.Profesör,Mathers'ı Eva uyanana kadar sorguya çekti.Mathers buna çok sinirlenmişti fakat belli etmedi,Eva gözlerini açtı,şaşırmış gibi bir hali vardı.Mathers hemen yanına geldi,Eva bunları söyledi ''Noldu bana?Niye burdayım?" Mathers hiçbir şey bilmiyordu ama onda bir bezginlik sezmişti.Mathers doktorun beynini özel yeteneğiyle okudu şunları diyecekti.''Korkmayın Mrs. Strong birşeyiniz yok.Sadece biraz yorgunluk.Bahçede bayılmışsınız arkadaşlarınız getirdiler.Bir iki saat sonra taburcu olursunuz merak etmeyin.'' Mathers bu söz üzerine "Evet Eva buraya seni ben getirdim,baygın bir durumdaydın" Dedi.Eva bu söz üzerine Mathers'a gözlerini dikti ve ayağa kalktı Mathers yine zihinfendarlığını kullanrak onun ne diyeceğini anladı ama söylemesini bekledi aksi takdirde bunu profesörde öğrenecekti.Eva şunları söyledi ''Ben gidiyorum.Bu ilaç kokan yerde daha fazla duramam.'' Mathers kolundan tuttu. "Burada kalacaksın Eva seni buraya getirmek için neler çektim biliyor musun?" Dedi ve Eva onları kovmasıyla dışarı çıktı,herkes yatakhaneye giderken Mathers gitmedi.Köşede bekledi.Akşam olmuştu,Eva kaçıyordu,Eva'ya belli etmeden arkasından onu izledi.Karanlık ormanda onu gördü ve "Bak kızım,senin burda ne işin var?" Dedi.Eva sanane gibi bir haraket yaptı ve Mathers bu haraket karşısında çıldırdı "Bak kızım,seni seviyorum.Evet herkes duysun.Ben seni seviyorum ve seni korumaya çalışıyorum tamam mı?" Mathers aynı duyguyu Eva'dan istemiyordu ona baktı arkasını döndü ve yürümeye başladı.


Rp out:Çok şaçma bir yere bağladım ama

Mathers biliyordu zaten bu sadece tek taraflı bir sevgiydi.Mathers kendini beğenmiş değildi,biraz cesurdu.Tam arakasını döndü gidiyordu üstünden bir yük kalmıştı rahatladı.O anda Eva ''Sen kendini ne zannediyorsun?Hem nir Ravenlawlının gece gece burada ne işi olabilir ki?Yatağına git oğlum sen korkarsın burada.'' Mathers arkasına dönerek güldü "Eva ben yeni,Almanyadan döndüm orada yurtta büyüdüm ve orada korkusuz oldum,bunu aklına koy,ben kendini beğenmiş değilim,korkusuz ve cesurum." Dedi ve "Bunu kanıtlamak içinde burada kalacağım." Eva şaşırmıştı,herhalde ilk kez korkak olmayan bir Ravenclaw görmüştü.Eva'nın yanında bekliyordu "Hadi,daha derinlere gidelim" Dedi.Eva dan bir sözcük beklemeden yürümeye başladı

Lacuna bu çocuğu pek sevmemişti.Nedenini pek bilmiyordu ama zaten Lacuna kimseyi kolay kolay sevemezdi.Lacuna yıllardır tek başınaydı.Kendisine tayfa oluşturmuştu ama hiçlerinde biri hariç diğerlerini pek sevmezdi.O kişi Lacunayla aynı yurtta kalan oda arkadaşıydı.Lacuna özlemişti arkadaşını aklına gelmişken ona bir mektup yazmalıydı ama burada yazamayacağı için yatakhanede yazmayı düşündü.O arada pek hoşlanmadığı çocuk konuşmaya başladı.Korkusuzmuş da cesurmuş da falan da filan da...Yurt büyümüşmüş.Ne var Lacuna da yurtta büyümüştü.Lacuna fikrini değiştirmemişti hala o çocuğun kendini beğendiğini düşünüyordu.Lacuna daha çocuğun adını bile bilmiyordu ama çocuk Lacuna'nın sevmediği adını kullanıyordu.Lacuna çocuğun derinlere inme lafını duyunca çantasını toparladı.Lacuna ''Bende yurtta büyüdüm ama kendimi beğenmişlik hiç yapmadım.Malesef bazı yönlerimiz birbirine benziyor ben korku nedir bilmem.Bana Eva demessen çok sevinirim.Lacuna'yı kullanırım ben.Bence daha derinlere inmeyelim hayatımda hiç baygın bir erkeği taşımadım da.'' dedi ve pis pis güldü.Pek gülmeye benzemiyordu.Kahkaha atmıştı sesli bir şekilde.

out:Yanlışlıkla bu üyeliğimle yazmışım pardon ya unutmuşum

Mathers yürümeye başladı,Laguna'nın onu sevmediğini anlıyordu,hiç bu kadar korkusu olmayan bir kız görmemişti,onunla arkadaş olmak istiyordu.Mathers,arkasına baktığında Laguna ''Bende yurtta büyüdüm ama kendimi beğenmişlik hiç yapmadım.Malesef bazı yönlerimiz birbirine benziyor ben korku nedir bilmem.Bana Eva demessen çok sevinirim.Lacuna'yı kullanırım ben.Bence daha derinlere inmeyelim hayatımda hiç baygın bir erkeği taşımadım da.'' Laguna,Mathers'ın dediği sözü yanlış anlamıştı.Mathers döndü arkasına döndü ve Kendini beğenmiş tavırlarım yüzünden senden özür dilerim,söylediğim sözü yanlış anladın ormanın derinliklerine gidelim dedim,haydi ikimizde korkusuzluğumuzu kanıtlayım" Mathers derinliklere doğru yürüdü,İçerden bir ses Mathers'a "Şimdi yakaladım seni ufaklık" Bu da neydi,ışınlar yüzüne vurunca onun bir vampir olduğunu anladı,Mathers'ın üstüne yürüdü Mathers'ta korkmadan onun üstüne yürüdü ve asasını çıkararak "Impendimenta" Dedi.Donmuş gibi yaptı,Mathers yanından geçerken Mathers'ın boynuna atladı ve kanını emmeye başladı,Mathers "Bırak beni,bir bırak sana gününü göstereceğim. bu sözleri söyledikten sonra gözleri kapanmaya baladı ve birtakım ayak sesleri duydu.

Mathers gözlerini açtı Lacuna'nın kucağındaydı "Hey,ne oldu burada" Lacuna,Mathers'a salak neden o vampirin yanına gittin gibi bir tavır yaptı."Lacuna,bak ben o vampiri dondu sandım ama donmamış daha çok yeni bir öğrenciyim ve senden özür dilerim tavırlarım için bir daha karşına çıkmayacağım" Dedi ve Lacuna'nın ellerinden kalktı,yürümeye başladı.Yürüdü ve ansızın yere yığıldı ama bu sefer toparlandı herhalde bu vampir ona zehir vermişti.Düşe kalka yürüyordu,and içmişti bir daha karşına çıkmayacaktı,zaten artık yüzüne bakamazdı,ilk kez onu bir kız tehlikeden kurtarmıştı ve şaşırıyordu.Hiç böyle bir kız tanımamıştı gerçi yurtta büyüdüğü için kızlarla pek fazla haşır neşir olmazdı ama genede şaşırmıştı.Arkadan gelen birtakım ayak sesleri ve Lacuna'nın sesini duydu ve ona dönerek ve Lacuna'nın sözünü keserek "Hey Lacuna hayatımda tanıdığım en cesur kızsın aslında kızlarla hiç konuşmazdım ama herhalde sen en cesurlarısın"


Ro out:şaçmalıyor muyum???