Kelid Aynası

Sabah oldukça çabuk gelmişti, sanki geceyi kovalar gibi bir hali vardı. Aslında bazen gecelerin çabuk geçmesi DJ için çok daha iyi oluyordu. Çünkü geceleri ne kadar yalnız ve aylak durursa, Ginny'yi o kadar çok özlüyordu. Leia olsun ya da olmasın, DJ Ginny'yi unutamıyordu. Unutmayı da beklemiyordu zaten. Her şeyden öte onunla yıllardır arkadaşlardı. Birbirlerine değer veriyorlardı ve ayrı geçen en fazla bir iki yılları olmuştu, tabi Ginny kaçırılmadan önce. Onu asla sorgulamamıştı, ortalarda olmadığı onca zaman kim tarafından kaçırılmıştı, veya kimler tarafından? Gözlerini Ginny'nin aklında dolanan gerçeklere kapatıp onu beklemişti. Belki bir gün anlatır da gerçeği ondan duyarım, diye. Ama ısrarla da beklemiyordu. Çünkü Ginny yanındayken onun için hiçbir gerçeğin değeri kalmıyordu. Onun için en büyük gerçekti Ginny, çocukları, James, Leia ve içki...

Öğleden sonra kamp kurmak için muggleların yaşadıkları bir yere gideceklerdi. Neresi olduğunu henüz Rose'a sormamıştı. Zaten Rose'la öyle pek özel konuştukları olmuyordu. Ya gölde karşılaşıyor ve içki içiyorlardı, tabi yanlarında birileri varken. Ya da okulda sadece dersler ve öğrenciler ile ilgili konuşup arkalarını dönüyor ve hiç yoklarmış gibi davranıyorlardı. Halbuki DJ zamanında Rose'la da en az Ginny kadar yakın arkadaştı. Yine de önemsemiyordu, Rose'un dostluğundan hiç şüphesi yoktu. Hem zaten bi,r tılsımları vardı ya! DJ'in ona aldığı incili kolye. Dostluklarının sonsuza kadar sürmesi içindi bu. Eh tabi bir de Rose'u koruyacak birkaç küçük tılsım da eklemişti DJ. Rose hediyesini beğenince de çok sevinmişti tabi ki.

Aylak aylak Hogwarts koridorlarını turlarken koridorlardan birinde Kathleen'i gördü. Asası elinde bir duvarın arkasına sinmişti. Dili dışarıdaydı ve pis pis sırıtıyordu. DJ gülrerek başını iki yana salladı ve aylak aylak yürümeye devam etti. Merdivenler kimi zama onu bilmediği yerlere götürüyordu. Bilmediği derken, elbette Hogwarts'ı adı gibi biliyordu ama farkında olmadan bir yerlere gidiyordu işte. Hareket edip duran merdivenlerle üçüncü kata kadar çıkmıştı. Kafasını kaldırıp tablolara baktığında anladı bunu. Çünkü yine tablolardan birinde imzaları vardı, Ayyaş Tilki ve Çapkın Prens'in. Ancak ek olarak bir şeyler eklenmişti tabi, komik duran bıyıklar ve benler. DJ yan yan sırıtıp bunları yapanın kim olabileceğini düşündü. James eskisi kadar formunda değildi, zaten DJ olmadan böyle bir şey yapmazdı. Doğru ya, Liz yapmış olmalıydı bunları. Zaten Yancy daha önceden bahsetmişti bu konudan. Ki tuvaletlere abuk subuk yazılar yazan birinin bunları yapmış olması çok büyük bir olasıydı. DJ kafasını gülerek iki yana salladı yine ve hiç tereddüt etmeden üçüncü kattaki bir odaya daldı. Öğrenciyken buraya gelmiş olmalılardı ki imzalarını bırakmışlardı. Zaten DJ biraz daha etrafını tarayınca bu odanın özelliğini buldu. Kelid Aynası bu odadaydı. Belli ki uzun zamandır kimse keşfetmemişti ki yeri değiştirilmemişti. DJ o zaman aynada ne gördüğünü ısrarla James'e söylememişti.

"Artık söyleyip söylemememin bir anlamı kalmadı, öyle değil mi?"

Buruk bir gülümseme ile üzeri örtülü olan aynaya baktı. Yavaş adımlarla yanına ilerleyip örtüyü kaldırdı.

"Senin sadece yüzünü değil, kalbinin derinliklerinde yatan arzuları da gösteriyorum."

Fısıltı denilebilecek kadar kısık bir sesle söylemişti bunu. Bu aynayı asla sevememişti. Ona asla istemeyeceği şeyler göstermişti zamanında. Ama şimdi hak veriyordu, ayna bazen çok da haklı olabiliyordu. Her ne kadar Dumbledore da, McGonagall da bu aynayla vakit geçirmelerine karşı çıksa da ayna iyi bir şeydi aslında. Tabi mantıklı insanlar için iyiydi. Önceden aynada Ginny'yi görmüştü. Onu öpmüştü aynadaki görüntüsü. O an aynaya güçlü bir patlatma büyüsü yollamamak için kendini zor tutmuştu. Zaten James'e de bir şeyler çaktırmaması gerekiyordu. O an aynanın bir düzenbaz ve yalancının önce gideni olduğunu düşünmüştü. Ancak şimdi anlıyordu, ayna yanılmamıştı. DJ'in içinde yatan, saklı duygularını göstermişti sadece.

DJ gülümser bir tavırla aynanın önüne geçti. Bir süre bekledi, ne çıkacağını merak ediyordu doğrusu! Elindeki sepette onlarca içki olan bir Leia mı çıkacaktı? Yoksa on DJ'e eskisi gibi davranan bir James mi? Belki de çıplak bir Leia çıkardı karşısına! Ancak DJ yanılmıştı hiçbiri değildi. Arkasından uzun topuklu ayakkabılarla Ginny'nin geldiğini fark etti. Üzerinde siyah bir elbise vardı. Kızıl, düz ve uzun saçları salıktı. Kısacası DJ'i çıldırtabilecek br durumdaydı. Ancak biliyordu ki arkasını döndüğünde Ginny hiç olmamış olacaktı. Bu odadan çıktığında da Ginny hiç Hogwarts'ta bulunmamış olacaktı. Bu yüzden arkasına dönüp ona bakma gereği duymadı. Bekledi, yanına gelsin ve gülümsesin diye. Yeşil gözleriyle ona bakıp, içini rahatlatsın diye bekledi.

Ginny, DJ'in yanına varmıştı en sonunda. Tam da DJ'in istediği gibiydi. Yüzünde tatlı ve buruk bir gülümseme vardı. Gözlerini DJ'inkilere dikmişti. DJ de gülümsedi.

"Merhaba, Ginny."

Sesi olabileceğinden çok daha titrek ve cılız çıkmıştı. Ginny bunun üzerine gülümsemeyi bir kenara bırakıp elini DJ'in omzuna koymuştu. DJ bunu görüntüsünde hissediyordu. Elini omzuna götürdüğünde Ginny'nin narin elini tutamayacağını da biliyordu. Yine de bunu bile bile elini omzuna götürdü. Boş omzuna koydu elini, sanki o oradaymış gibi. Güldü, hissettiklerine güldü. Onun orada olmadığını bile bile kendini hiç bu kadar güzel avutamamıştı hiçbir zaman. İlk defa bu kadar çok hayatına son vermeyi istiyordu. Hayatında bir kere birine çok kapılmıştı, hatta belki de aşık olmuştu. Ama o kişi de gitmişti işte! Hem de arkasına bile bakmadan, veda bile etmeden. Hem de ikinci kez.

"Beni bırakmana sebep olacak ne yaptım, Ginny? Eğer ki Merlin'i istemediğim içinse, bu kötü bir hata oldu derim. Çünkü sonradan sana ve ona ne kadar çok ihtiyacım olduğunu anladım. İlk defa birlikte bir bebeğimizi büyütecektik. Merlin dediğime bakma, erkek olursa adını Merlin koyarız diye düşünmüştüm sadece. Kız olabilme ihtimali de vardı tabi. Belki de hala vardır."

Başını eğdi ve elini omzundan çekti. Aptal gibi kendi kendine konuşuyordu. Ama iyi geliyordu bu ona, içini döküyordu aynadaki yansımaya. Hem de gerçek gibiydi, hatta tam anlamıyla gerçek bir yansımaydı. Ama adı üstünde, sadece yansımaydı o. Arkasını dönüp gittiğinde yok olacaktı, hem de hiç olmamış gibi. DJ bunu düşünerek alaycı bir biçimde güldü ve başını kaldırdı. Başını kaldırınca aynadaki görüntü onu şaşırttı. Ginny'nin karnı büyümüştü ve üstünde o pijaması vardı. DJ gelene kadar pencere kenraında beklerken giydiği pijamasıydı bu. Karnının görüntüsü ise tıpkı geçmişi andırıyordu. Ginny hamileydi, bebekleri olacaktı. Asla reddetmemesi gereken bir bebekleri.

"Daha fazlasını görmeye dayanamam ben."

Titrek ve cılız bir sesle itiraz etti yine ve gözleri yaşla dolmuş bir biçimde başını iki yana salladı bu kez. Ayağa kalktı hızla ve aynanın yerdeki örtüsünü hemen üstüne örterek aynanın son haline baktı. Ginny anında yok olmuştu tabi. Örtü de görevini iyi yapmıştı. Artık ne acı verici şeyler ne de görmek isteyeceği şeyler görüyordu DJ. Artık sadece gerçek vardı. Ayrıca hazırlanması gerekiyordu. Kampa gidecekleri için Oliver'a da göz kulak olmalıydı. Onun kaçıp mugglelara karışmasından endişe duyuyordu. Biraz eğitime ihtiyacı vardı tabi bir de! Orman yakınında olacakları için ormanda biraz yaramazlık yapmasını isteyebilirdi oğlunun. Serseri bir baba olarak oğlundan bekleyebileceği doğal bir şeydi bu! DJ gülmeye çalışarak odadam hızla çıktı. Arkasına bile bakmadan önüne çıkan ilk merdivenle yönünü değiştirdi. Kısa bir geçitten odasına gitse hiç de fena olmazdı hani!