Sakin Bir Akşam

Hava kararmak üzereydi ve Jess Ortak salona ilk kez adımını atıyordu. Matt ile geçirilen harika bir günden sonra yüzünden gülücükler saçılıyordu. Aslında bir o kadar da yorgundu. Üstüne baktı ve bir an önce yırtık kot pantolonunu değiştirmek istediğine karar verdi. Görüntü bir yere kadardı, insan evinde rahat olmak istiyordu.

Kızlar yatakhanesine çıkıp rahat birşeyler giydi ve masanın üstünde toplanmış ödevlerine baktı. Çalışmak içinden gelmiyordu, belki ortak salonda birileri vardır diye düşündü. Aşağının soğuk olmayacağını bilse de yanına hırkasını alıp indi. Üçlü bir grup uzun masanın yanında duruyorlardı. Umurunda değildi şu anda çünkü şöminenin yanındaki rahat kırmızı kanepe tamamen boştu. Kendini oraya huzurla attı ve yanında getirdiği Tek boynuzlu atlarla ilgili kitabı bacaklarının üstüne koydu.

Aynı cümleyi on kez okuyupta hiç birşey anlamadığını farkedince, içini çekerek şömineye baktı. Güzel bir gün geçirmişti, herşey mükemmel gidiyordu. Ama hala sanki orada bir yerlerde kendini göstermeyen birşey vardı. Sanki, fırsatını bulduğu anda çıkacakmış gibi...

Bunları düşünürken farketmeden çenesini eline yaslamış, şöminenin karşısında gevşemiş bir şekilde duruyordu.

Ryan o gün Sihirli yaratıklara bakım dersinden sonra günün
nasıl geçtiğini hâla anlamış değildi.Üzerinde garip bir yorgunluk vardı.Merdivenleri sessiz,sakin,yavas ama temkinli cıkan Ryan
Şişman hanımın portresinin önüne geldiğinde parolayı söyledi.
Şişman hanım rahatsız edilmek istemezmişcesine küçümser bir
bakışla ileri doğru atıldı.

İçeriye girerken Şişman hanımın neden böyle yaptığını düşünen Ryan söylene söylene yuvarlak geçitten geçmek üzere atıldı.İçeri girdiğinde ilk yapacağı şey üzerini değiştirmek olacaktı.İçeriye göz atan Ryan üçlü bir grupun
masa üzerinde oturması ve bugün sihirli yaratıklara bakım
dersinde Slytherinli bir kız ile tartısan Jessica Malfoy'un'da
yorulmus şöminenin karsısında oturduğunu fark etti.

Gryffindor erkekler yatakhanesine giden Ryan üzerindekileri
kıyafetleri değiştirdi ve aşağıya indi.Ryan bir an için Jessica'nın yanının hâla boş olduğunu gördü.Biraz ilerledikten sonra ''oturabilirmiyim acaba ? '' diye sordu.Derinlere dalmış olan Jessica bir an için bunu duymamıştı.Ryan oturduktan sonra ''Sen bugün derste Slytherinli kızla kavga eden kişiydin değil mi ?'' diye sordu.Bir yerden konu açmak istiyordu.Konusmaya çok ihtiyacı vardı.Ve Jessica onu şimdi fark etmişdi soruyu tekrarlayan Ryan Jessica'nın yüzündeki gülümsemeyi fark etmişti.

Jess birden yakınından gelen sesle irkildi. Yanına bakınca 1. sınıf olduğunu bildiği bi çocuğun konuştuğunu gördü. Onu farketmemişti.

Sen bugün derste Slytherinli kızla kavga eden kişiydin değil mi ?

Bu soruyu öyle bir somuştu ki, herhalde normalde böyle olduğunu bilmiyordu. Jess gülümseyerek ona baktı ve :

Evet... Genelde böyle olur, aslında daha fazlası da. Sınıf başkanlarının sözlerini dinlemek zorundalar ve pek istekli olmayınca sorun çıkıyor.

Kendi tamamen melek rolündeymiş gibi anlatmıştı. Aslında tabii normalde kötü bir niyeti yoktu Slytherinli öğrencilere eziyet çektirmekten zevk alması dışında. Hele hele bu yılın bücürlerini canı sıkkınken özellikle yasak birşey bulmak için bekliyordu. Tabii yakaladıktan sonra o öğrencinin gözündeki köşeye kısılmış ifade çok hoştu.

O, daha yeniydi. Senin gibi ama baştan tedbir almazsan, saf bir Slytherinli bile seneye Lisa gibi bir baş belası olabilir.

Jess gülümsemini kısa tutup konuşmaya başlamıştı.
Evet... Genelde böyle olur, aslında daha fazlası da. Sınıf başkanlarının sözlerini dinlemek zorundalar ve pek istekli olmayınca sorun çıkıyor.
Ryan onu ilk kez böyle görüyordu.Sabahki kızgınlığı
Yerini masum bir kıza devretmiş gibiydi.Konuşurken el hareketleri,mimikleri ve etkileyici konuşması Ryan'ın dikkatini
çekmişti.Jessica bir anlık suskunluktan sonra tekrardan
konuşmasına devam etti.
O, daha yeniydi. Senin gibi ama baştan tedbir almazsan, saf bir Slytherinli bile seneye Lisa gibi bir baş belası olabilir.
Ryan onu anlıyordu.Bir an için onun yaptığının doğru olduğunu düşündü.Ama daha sonra kendisine bir slytherin'linin o hareketi yaptığını düşündüğünde kendini hiçte iyi hissetmeyeceğini anladı.Birden aklına gelen ilk şeyi sordu..''Neden burada tek basına oturuyorsun?Seni bir iki defa burada tek basına otururken gördüm?''Belli ki Ryan'ın uykusu gelmişti elini agzına götürdü ve esnedi.

Neden burada tek basına oturuyorsun?Seni bir iki defa burada tek basına otururken gördüm?

Elini ağzına götürdü ve esnedi. Daha çok da geç olmamıştı ama Jess alışıktı. Çocuğun sorusuyla yüzü ciddi bir hal aldı. Gryffindor öğrencilerinden çok arkadaşı yoktu. Sadece şimdi 1. sınıf olan Oliver'le arası iyiydi. Onu da zaten küçüklüğünden beri tanıyordu.

Evet.. Kendi sınıfımda pek anlaşabildiğim biri yok. Sadece seninle aynı yaşta olan Oliver, zaten diğerleri de başka binalardalar. O yüzden görmemen gayet normal. Ama burada tek oturmaktan da bir şikayetim yok.

dedi gülümseyerek. Önündeki kitabı kapatmanın vakti gelmiş gibiydi. Bu konuşma iyice açılacağa benziyordu. Fazladan bir arkadaş daha iyi olabilirdi. Hem kafa dengi birine benziyordu.

Ryan belliki yorgundu ve uykusu vardı.
Ama Jessica'yı dinlemeye çalışıyordu.Jessica'nın yüzü ciddi bir hal almıştı.
Evet.. Kendi sınıfımda pek anlaşabildiğim biri yok. Sadece seninle aynı yaşta olan Oliver, zaten diğerleri de başka binalardalar. O yüzden görmemen gayet normal. Ama burada tek oturmaktan da bir şikayetim yok.
Ryan onun bu binada pekde mutlu olmadığını düşünmüştü
belkide arkadaşlarının olduğu binada okusaydı daha mutlu
olabilirdi...
''bu binada olmaktan mutlumusun peki ?''
diye sordu.Sanki ruh emicilerin son öpücükle ruhunu alıyormuscasına anlamsız bir yüz ifadesiyle.Belli ki gelecek cevaba göre yatmaya gidecekti.
Bu konusmanın burada bir başlangıc ve devamı gelecek gibiydi.

Bu binada olmaktan mutlumusun peki ?

Jess onun yüzüne baktı. Burayı kendi seçmişti.

Tabii mutluyum. Başka bir yerde olmayı zaten istemiyorum. Umarım sende böyle düşünüyorsundur.

dedi ve gülümsedi. Buranın önemi Jess için farklıydı tabii, başka bir evi yoktu çünkü. Burda olmayı seviyordu, arkadaşlarını, profesörleri ve hayaletleri de..

Belki okulu bitirdikten sonra sınavlara girip, karanlık sanatlara karşı savunma profesörü olup okulda kalabilirdi. Çok güzel bir seçenekti. Tabii diğeri de aklında en kesin olanıydı. Seherbaz olmak, ve belki kendi ailesinden birileriyle bile yüz yüze gelmek.

17 yaşına bastığı anda hatta kötü şeyler olursa daha da önce o evden gitmesi gerekiyordu. Neyse ki baskılar azalmıştı belki pes ediyorlardı, belki zaman kolluyorlardı.

Tabii mutluyum. Başka bir yerde olmayı zaten istemiyorum. Umarım sende böyle düşünüyorsundur.

dedi ve gülümsedi.Belliki burası onun için çok önemli
bir yerdi.Ryan bunu hissetmişti.Ryan bunca zaman kimseyle
böyle muhabbet etmemişti.İçine kapanık olan Ryan bugün garip bir duyguyla konusmak konusmak istiyordu.

''Evet tabikide burada olmaktan bende çok mutluyum.
Bir an için seçmen şapka başka bir binaya yollayacak
diye korkmuştum.Ama korktuğum gibi olmadı.Daha önce annem ile babamında burada okuduğunu biliyormusun?
Babam annemden 1 sınıf yüksekmiş.Burada tanısmıslar.Bu arada okul bittiği zaman ne olmak istiyorsun ?''

Ryan bu kadar uzun cümleyi bir nefesde söylemişti.Ve
soluğu kesilmişti.Belliki konu konuyu açıyor bu da Ryan'ın uykusunu açıyordu.Bir an için saate baktı.Daha erkendi.

Evet tabikide burada olmaktan bende çok mutluyum.
Bir an için seçmen şapka başka bir binaya yollayacak
diye korkmuştum.Ama korktuğum gibi olmadı.Daha önce annem ile babamında burada okuduğunu biliyormusun?
Babam annemden 1 sınıf yüksekmiş.Burada tanısmıslar.Bu arada okul bittiği zaman ne olmak istiyorsun ?

Demek o da, başından beri buraya gelmek istiyordu. Jess bundan hoşlandı ve anlattıklarını dikkatle dinledi.

Bende başka bir yere seçileceğim diye korkmuştum. Ama oldu çünkü bu bizim tercihimiz.
Bende burda biriyle tanıştım umarım uzun sürer..ki öyle de gözüküyor.
Okul bittiği zaman aslında sadece tek bir seçeneğim var. O da seherbaz olmak. Benim için en doğru olmasa da yapabilirim sanırım.

Son cümleyi söylerken yüzünde alaycı bir gülümseme vardı. Kendi için uygun olmamasının tek sebebi ailesinin hepsinin ölüm yiyen olmasından kaynaklanıyordu. Bunlara rağmen okuldan mezun olunca, evden ayrılırken söyledikleri karşısında surat ifadelerini görmek güzel olacaktı. Tabii o anda babası ölüm lanetini üstüne yollamazsa.

Böyle birşey olursa Jess de içindeki nefretini gösterecekti. Ömrü boyunca ondan tiksinmişti, sadece mecbur olduğu için orada kalıyordu. Ama annesi için böyle söyleyemiyordu. Aslında dışarıdan bakıldığında hiç fark yok gibiydi ama sanki o Jess'i destekliyordu. Tabii bunu hiç belli etmemişti. Dalgın düşüncelerinden kurtulup sordu :

Peki, sen ne olmak istiyorsun ?

Bende başka bir yere seçileceğim diye korkmuştum. Ama oldu çünkü bu bizim tercihimiz.
Bende burda biriyle tanıştım umarım uzun sürer..ki öyle de gözüküyor.
Okul bittiği zaman aslında sadece tek bir seçeneğim var. O da seherbaz olmak. Benim için en doğru olmasa da yapabilirim sanırım

son cümleyi söylerken Jessica'nın yüzünde alaycı bir ifade
vardı.Ryan Jessica'nın seherbaz olmak için
önünde bir engell varmış gibi hissetmesini sağlamıştı.Daha sonra bu soruyu sorabilirdi.Ama Jessica ondan önce davranıp

Peki, sen ne olmak istiyorsun ?

diye sordu.Ryan bu soruya alısık değildi.Ne olacağı hakkında
bir fikri yoktu.Ama Jessica'nın da dediği gibi Seherbaz olmak mantıklı gelmişti.Hem aileside onun arkadasında olurdu.Tek yapması gereken gerekli notları almaktı.
Ama daha 1.sınıftı önünde çok basamak vardı.

Seherbaz olmak istiyorum derken biraz alaycı söyledin niçin öyle davrandın ?

Seherbaz olmak istiyorum derken biraz alaycı söyledin niçin öyle davrandın ?

Yüzüne muzip bir gülümseme yerleşiyordu yavaş yavaş. Kafasını biraz yana eğip, Ryan'a baktı. Anlatsa acaba anlar mıydı bilemiyordu. Anlaması dışında da ondan veya ailesinden korkmasını da istemezdi.
Yüzündeki gülümseme silinmeden :

Ailem biraz sorun yaratabilir de... Sanırım benim için başka planları var. Ve Seherbaz olmak bunlara tamamen ters düşecek.

Ama bu kararımı değiştiremez. O yüzden önce evden bağımı koparmak zorundayım ve kendi ayaklarımın üstünde durmalıyım. Çünkü ne yapmak istediğim ortaya çıkınca bana yardım edebilecek kimse kalmayacak.

dedi. Yüzünde gülümsemeden eser yoktu. Oldukça ciddi bakıyordu şimdi.

Ailem biraz sorun yaratabilir de... Sanırım benim için başka planları var. Ve Seherbaz olmak bunlara tamamen ters düşecek.

Ama bu kararımı değiştiremez. O yüzden önce evden bağımı koparmak zorundayım ve kendi ayaklarımın üstünde durmalıyım. Çünkü ne yapmak istediğim ortaya çıkınca bana yardım edebilecek kimse kalmayacak.

dedi. Yüzünde gülümsemeden eser yoktu. Oldukça ciddi bakıyordu şimdi.
Ryan iyice düsündükten sonra havayı biraz dağıtmak istercesine...

''Karar senin kararın yardım istersen elbette sana yardım ederim.Bundan emin olabilirsin Jessica.''

Ryan sözlerinde gayet ciddiydi.Kendi acısından bir dost bulmustu ona yardım etmek elbette isterdi.Kişiliği acısından da bunlar uygundu...Ryan konunun bu kadar ağıra kactıgı için sözünü tek bir cümlede söylemişti.

''Karar senin kararın yardım istersen elbette sana yardım ederim.Bundan emin olabilirsin Jessica.''

Jess rahatça gülümseyerek, kaygısızca Ryan'a bakıp elini omzuna koydu.

Sağol. Yardım gerekirse.. haber vereceğim. Aslına bakarsan şimdi bile birşeyler yapabilirsin.

dedi ve aklına Black'in Ordusu geldi. Sürekli güvenilir birini bulmak zordu. Belki Ryan da karanlık büyücülerle savaşmak için büyü öğrenmek isteyebilirdi. Jess ona anlatmaktan memnun olurdu ama önce hangi tarafta olduğunu ve gerçekten isteyip istemediğini öğrenmeliydi.

Evet..sen soruma cevap vermemiştin. Ne meslek düşünüyorsun ?

Jess rahatça gülümseyerek, kaygısızca Ryan'a bakıp elini omzuna koydu.

Sağol. Yardım gerekirse.. haber vereceğim. Aslına bakarsan şimdi bile birşeyler yapabilirsin. .

Evet..sen soruma cevap vermemiştin. Ne meslek düşünüyorsun ?

Ryan bir kere daha düşündü.Jessica'nın elini omzuna koyması Ryan'ın içini rahatlatmıstı.Derin bir nefes aldıktan sonra

''Bende seherbaz olmak istiyorum.Nedenini şimdi sormassan
sevinirim daha sonra anlatırım''

dedi.
Ayağa kalkan Ryan cam'a doğru yürüdü.Gözünden yaslar yavas yavas akıyordu.Elini yüzüne götürdü ve yavasca sildi.
Jessica yerinde oturmus bekliyordu.

Bende seherbaz olmak istiyorum.Nedenini şimdi sormassan
sevinirim daha sonra anlatırım.

dedi ve cama doğru yavaça yürüdü. Jess ne olduğunu şaşırmış bakıyordu. Üzüldüğü çok açıktı. Belki bir ölüm yiyen ailesinden birini öldürmüştü ve Jess de sorarak ona hatırlatmıştı. Yada başka birşey.. Ama sonuç değişmeyecekti onu üzdüğüne karar verdi ve kendine kızdı.

Ben.. özür dilerim. Yani, anlatmak istersen dinleyebilirim.

dedi ve ayağını huzursuca sallamaya başladı. En azından Seherbaz olmak istiyordu ve bu iyiydi. Hem zeki bir çocuk gibi görünüyordu. Güvenebileceğine emin olduğu anda onu da Orduya almayı teklif edecekti. Tabii kabul etmeme ihtimali de oldukça yüksekti. Kimse, kendilerinden daha büyük ve güçlü birileriyle karşılaşmak istemiyordu. Ama onlar yapmazsa başka kim yapabilirdi ki?

Ben.. özür dilerim. Yani, anlatmak istersen dinleyebilirim...

Jessica ayağını huzursuzca oynatıyordu.Gözyaşlarını silen
Ryan camdan tekrardan Jessica'nın yanına qeliyordu.Yavasca koltuğa oturdu.Soğumuş olan ellerini ateşte ısıtıyordu.Derin bir nefes almıştı...

Jessica özür dilemene gerek yok.Anlatmak çok isterim.Ama emin olabilirsin ki o gün bugün değil gerçekten beni anla...

Ryan sözünü bitirirken zoraki bir biçimde tebessüm etti.
Ona anlatmalımıydı..?Bilmiyordu.Ona güvenebilmesi için
anlatması gerekliydi.Ama ona söylemişti.Bugün olmasa bile anlatacaktı.Kafası çok karışan Ryan ellerini ateşte ısıtırken parmağını yaktı.İstem dışı bir ahoow gibi gülünç bir bağırma ile ortamı başka bir konuya çekmeye yetmişti.

Jessica özür dilemene gerek yok.Anlatmak çok isterim.Ama emin olabilirsin ki o gün bugün değil gerçekten beni anla...

Jess bunun üstüne konuyu fazla uzatmadı. Onu anlayabiliyordu kendi de bazı konularda böyle oluyordu.
Ryan şömineye yaklaştı ve elini ısıtırken, parmağını yaktı. Ani bir bağırış sesi duyuldu. Jess eski eğlenceli haline dönerek yerinden fırladı.
Yüzünde umursamaz ve alaycı bir gülümsemeyle :

Ryan, sana hiç ateşe fazla yaklaşmamanı söylemediler mi?

Ryan'ın yanına geldiğinde elini çekip parmağına baktı.

Birşey olmamış.

dedi ve yüzündeki gülümsemeyi silmeye çalıştı. Jess'in sakarlıklarını Ryan tahmin bile edemezdi. Tabii Oliver anlatana kadar. Şimdi kendi gibi birini görmek ve şaşkın haliyle eğlenmek güzeldi.