Baş Seherbaz Marcus Cullen'ın Odası

<--->

Oda'nın kapısından içeri girer girmez içerideki tılsım sayesinde en sevdiğiniz koku burun deliklerinize dolar.Büyük ve ferah olan odanın içerisinde büyük iki adet pencere bulunur.Siyah deri koltuklar ve siyah büyük bir masa odanın en dikkat çeken objeleridir.Kapının solunda bulunan kitaplıkta muggle ve büyücü yazarların kitapları ile Seherbaz Bürosu ile ilgili dosyalar bulunur.Marcus'un masasının üstünde aile fotoğrafları ve bazı küçük eşyalar bulunur.Marcus evden çok bürosunda kalmayı tercih ettiği için odada bulunan diğer bir kapı daha küçük boyutlardaki başka bir odaya açılır.Bu odada da siyah ağırlıklı bir yatak ve küçük bir gardırop bulunur.Bu odadaki kapı ise son olarak küçük bir lavaboya uzanır.

<--->

Kapı,hafif bir gıcırtıdan sonra sağa doğru yavaşça ferah ve geniş bir odaya doğru açıldı.Işık bu odaya yeterince iyi vuruyordu ve pencereleri de büyüktü ama bu büyük oda o kadar boştu ki burası kabuslarını canlandırmaya yetebilirdi. "Gerçekten büyük bir büro,öyle değil mi Amun?" diye sordu İon hafifçe arkasındaki evcinine bakarak.
Amun,katliamdan beri İon'un bir numaralı dostu olmuştu.O zamanlar da zaten yaşlı olan evcini hepten çökmüştü;kırışıklar arasında kaybolmuş puslu iki göz ve sarkmış iki kulağıyla iğrenç bir yaratığı andırıyordu bazen ama kalbi özelliklerinin tam aksine sadakat ile doluydu ve bazen insanlara göre çok daha iyi bir dosttu."Sizin yeni büronuz,siz nasıl bulursanız öyledir Efendi İon" dedi küçük ev cini titrek bir sesle.Elindeki eşya kutusunun ağırlığından dizleri titremeye başlamıştı."Kutuyu kenara bırakabilirsin Amun" dedi İon zarif ve ipeksi sesiyle.Zaten kutunun ağırlığından bunalmış olan cin,kutunun hacminden büyük bir ses çıkartacak şekilde kutuyu ve kendini yere bıraktı.
"Benim gibi biri sence burayı ne kadar sürede adam edebilir Amun?" dedi İon alay edercesine.Amun hafifçe gülerek; "Onbeş dakika Efendi İon" dedi ve kafasını yere vurdu."Haklısın,Amun." dedi İon gülerek ve kucağındaki kutuyu yere bıraktı,asasını hızlı ama nazik bir şekilde pelerininden çıkartıp iki kutunun üstünde dalgalandırdı.Birinci kutunun içinden çıkanlar hızla Marcus'un yeni masasına Marcus'un istediği gibi yerleşti ve "Sıra ikinci kutuda" diye güldü İon ve ikinci kutuyu açtı.İkinci kutuda bir el çantası ve günlük duruyordu.İon asasının ikinci bir dokunuşuyla günlüğü de masasının üstüne yolladı, sıra çantaya gelmişti onun ağzını açtı ve asasının üçüncü hareketiyle çantanın içerisinden onlarca eşya odanın farklı yerlerine dağılmaya başlamıştı.Saniyeler içerisinde birinci odanın içerisine tüm eşyalar yerleşmişti.
İon yavaşça yeni masasının başına geçti ve koltuğuna oturdu, önündeki defteri açtı ve tarihi sol en üst köşeye yazdı ardından sayfanın ortasına şöyle not düştü; " Baş Seherbaz Marcus İon Caspian Cullen görev başı yaptı."

Kapıyı hızla geriye doğru savurdum.Eh sonuçta acelem vardı, yeni "dostlarım" -aslında bu tanımlama için erkendi- beni ziyarete geleceklerdi."Amun,derhal malikaneye git ve yemek hazırla misafirlerim ne isterse onların önüne onu sunmak istiyorum.Ayrıca içecek ne varsa gönder..." dedim masamın üzerindeki dosyaları aceleyle toparlayıp raflara sıkıştırırken."Efendi Cullen sihirlü güçlerini ne kadar da çabuk unutuyor." dedi arkamdan gelen yaşlı Amun'un sesi ama haklıydı ben bir seherbazdım ve muggle yöntemleriyle dolap topluyordum."Ah,efendisine ders veren evcini bir tek bu eksikti garip hayatımda zaten!" dedim gülerek Amun'a ve asamın iki hareketiyle tüm dosyalar yerli yerine düzgün bir şekilde yerleşmişti.

"Başka ne yapmam gerekiyor Efendi Amun..." dedim yaşlı emektar evcinime kahkaha atarak."Efendi Cullen'ın tek eksiği bu tozlanmış pis üstünü giymesi" diye aklınca laf atmaya çalışıyordu Amun."Hay,hay efendim..." dedim ve arkadaki uyumak için hazırladığım odaya geçtim.Sadece iki hamlede önce tişörtümü ardından kot pantolonumu çıkardım ve dolabın başına geçtim. "Sanırım Claire için iyi izlenim bırakacak bir şey olmalı ama Daniel'da cinsel bozukluk varsa o etkilenmemeli!" dedim kıkırdayarak.Katliamdan beri ilk defa böyle neşeleniyordum,kim bilir belki herşey daha güzel olacaktı benim için...

Dolaptan seçtiğim beyaz bir tişört ve siyah bir kot pantolonu altıma geçirdikten sonra hızla lavaboya geçtim ve dişlerimi fırçaladım.Artık koltuğuma kurulup misafirleri bekleyebilirdim.

Masamın başına oturup günlüğümü elime aldım tam kalemle not düşeceğim sırada Amun kıkırdamaya başladı."Yine ne var Amun?" dedim sıkılarak. "Efendi Cullen Bayan Sweecat'i seviyor mu yoksa?" dedi Amun gülerek... "Kes sesini ve eve git Amun!" dedim.Yüzümün kızardığını hissedebiliyordum ama kesinlikle Claire'ye karşı böyle birşey hissetmiyordum öyle değil mi?...

Claire geniş taş sokakta yürüyordu.Küçük gazeteci çocuğu önünden geçerken bir gelecek postası satın aldı ve ona fazlasıyla galeon verip kırmızı yanaklarını sıktı.Güneşten kızarmış olmalıydı ki bugün sıcak bir gündü.Eline aldığı gazetenin baş sayfasına baktı ve gereksiz bir sürü haber olduğunu görünce onu sadece kendini yellemekte kullanabileceğini anlayınca yüzüne doğru sallamaya başladı.

Bakanlığın kapısından içeri girince ona selam veren gülümseyen yüzleri aynı şekilde selamladı.Ve söylediği üzere Marcus'un odasına gitmek için asansöre bindi.Arkasında biri fazlasıyla uzun biri fazlasıyla kısa olan iki cadının dedikodu yaptığını duyabiliyordu.Asansör durduğunda indi ve iki kolidor daha yürüdükten sonra Sağdaki kapıyı tıktıkladı.
Marcus'un onları bekliyor olcağını umuyordu.Belki de henüz gelmemişti.

Gel sesini duymamasına rağmen odaya girdi ve ve siyah deri koltukların oraya doüru yürüyüp oturdu iyi de neredeydi bu Marcus?Derken diğer kapının arkasından Marcus gülümseyen yüzüyle çıktı.Claire gülümsedi ve etrafına bakınarak konuşmaya başladı.

"Ofisini beğendim oldukça hoş..Sıcak bir havası var..Buarada bugün çok şık olduğunu söyleyen oldu mu? "dedi gülümseyerek.

Claire'nin sıcakkanlılığı benim üzerimdeki stresi gerçekten atmaya yetmişti.Acaba Amun olsa ne derdi..." Efendi Cullen kesinlikle siz aşıksınız..." diyeceğinden emindim neredeyse ama Tanrı'ya şükür burada değildi!

"Ofisini beğendim oldukça hoş..Sıcak bir havası var..Buarada bugün çok şık olduğunu söyleyen oldu mu? " dedi bana Claire gülümseyerek ve bu benim içimdeki paniği gerçekten atmıştı.Her zamanki gibi ailemden gelen asilliği bozmadan -sanki ihtiyacım varmış gibi- Claire'nin karşısındaki siyah deri koltuğa oturdum."Ofisimi beğenmene sevindim Claire'cim ve ayrıca kıyafetimi de." dedim içimden gelen garip bir neşeyle bu neşe ve sevincin nereden geldiğini ise ben bile bilmiyordum...

"Geçen gece için özür dilerim emin olmadığım birşey için gelip bir anda sen Karanlık Lord sen de onun casusu hadi beraber dost olalım diyemezdim.Emin olmam gerekiyordu..." dedim Claire'ye doğru hafifçe eğilerek.Eh sonuçta mesleğimin getirdiği nüfüzü riske atamazdım.Adam öldürebileceğim en rahat meslek ve mevkiydi bu sonuçta.Aslında kötü adam değildim sadece öldürmek benim için bir zevkti.İlk cinayetimi de 17 yaşında sihir ruhsatımı aldığım gün Bulgaristan'da yedi kişiyi öldürerek işlemiştim.Kan davası gereği...

"Sen de çok güzel olmuşsun bu arada...Göz kamaştırıyosun." dedim biraz mahçup olarak,sonuçta iltifat ettiğim tek karşı cins kardeşim ve annem olmuştu şuana kadar...

"Eh... Daniel gelene kadar bir şey içmek ister misin... Merak etme ilaç katıp seni bayıltmam yada zehir koymam!" dedim gülerek ama kötü bir espiri yaptığımın farkındaydım...Sanırım kızları hiçbir zaman etkileyemeyecektim, en azından bu espiri yeteneğimle...

."Ofisimi beğenmene sevindim Claire'cim ve ayrıca kıyafetimi de.Geçen gece için özür dilerim emin olmadığım birşey için gelip bir anda sen Karanlık Lord sen de onun casusu hadi beraber dost olalım diyemezdim.Emin olmam gerekiyordu..."

Şimdi Claire'nın karşısında oturuyordu.Claire onun yanlış birşey yaptığını düşünmüyordu ki bunları açıklamasına özür dilemesine hiç gerek yoktu.En başta öyle düşünmüştü yanlızca oda bir önyargıydı.Claire kimseyi ön yargılarla değerlendirecek biri değildi zaten..

"Ah..Tabi ki sorun yok kızdığıma bakma..Aslında hala bizi ev cinine izletmen yanlış geliyor ama sanırım bende senin yerinde olsam aynısını yapardım.."dedi güven verircesine bir gülümsemeyle.

"Sen de çok güzel olmuşsun bu arada...Göz kamaştırıyosun." dedi İon mahçup bir havayla nedense fazla kız arkadası olmamış birine benziyordu.Belki de bu da Claire'nin ön yargılarından biriydi.Gülümsedi kendisine iltifat edilmesine alışkın değildi küçükken erkeklerle oynayan,tek tük - oda yakın olmayan- kız arkadaşları olduğunu varsayarsak Claire iltifata gerçekten alışık değildi.

"Teşekkür ederim..Ah ciddi olamazsın biliyorum hergünki kıyafetlerımi gıydım ıste..Gerçekten kibarlık etmene gerek yok İon.."dedi gülümseyerek.

"Eh... Daniel gelene kadar bir şey içmek ister misin... Merak etme ilaç katıp seni bayıltmam yada zehir koymam!"dedi İon gülümseyerek.Claire de gülümsedi kötü bir espriydi belki ama İon içinden gelerek söylemişti önemli olanda bu değil miydi zaten..?Sahi Daniel nereleredeydi?Claire geleli henüz 5 dakika olmuştu ama Daniel ortalarda yoktu.Belki de gelemeyeceti.Uzun süre onu göremeyecekti belki de..Claire saçmaladığının farkındaydı.Görmese nolurdu ki yeni tanıştığı yakın akadaşını özler miydi??Saçmalık .. Claire'nin hayatı bu aralar zaten baştan sona saçmalık..

"Ah..Bir ateş viskisi alırım İon..Zehirlemiyeceğine söz verirsen tabi"dedi gülümseyerek.

Adeta kan ter içinde kalmış durumdaydı Daniel. Merlin'i aceleyle eve bırakmış ve hemen bakanlığa gelmişti. Oğlu doğmuştu işte, Merlin'i doğmuştu. Kathleen ilk defa böyle bir harekette bulunarak Merlin'i koruyabileceğini ve ona bakabileceğini söylemişti. DJ ona güvenerek bakanlığa gelmişti. Mutluydu ve aynı zamanda da şaşkındı. Sebebi Kathleen'in hareketi değildi sadece, Ginny'yi görmüştü. Bir anlık da olsa görmüştü işte. İkinci kez doğum yapmış olmasına rağmen hala eskisi kadar güzeldi. Onunla konuşamamıştı ama bu ikisi için de en iyisiydi. Kalktığında başına gelecekleri zaten biliyor olmalıydı çünkü DJ ona bunları söylemişti. Hem de bir kağıda not yazıp Ginny'nin baş ucuna koymuştu. Onu her ne kadar üzmek istemese bile kendi çocuğundan ayrı kalamazdı ya! Ginny'ye bu acıyı yüklemek şimdi ona daha kolay geliyordu.

Aceleyle bakanlıktaki odasının banyosunda duş aldı ve çıkınca hemen üstünü giyindi. Üstüne sloganlı bir tişört [üstünde Bad Boy yazıyordu] giymişti. Bir de takım elbisesinin çeketini giymişti. Altında da her zamanki gibi rahat bir kot pantolon vardı. Böyle giyinmeyi severdi. Cüppeden çok daha rahattı. Parfüm şişesini alıp birkaç 'pıst' sıktı ve şişeyi hızla fırlatıp masasına yöneldi. Asalarını cebine attıktan sonra hızlıca odadan çıktı ve baş seherbazın odasına ilerledi. Kapıyı tıklatıp içeri girdi. Claire çoktan gelmişti. Bu iyi bir şeydi, Marcus'la yalnız kalmak zorunda kalmamış olacaklardı. "Geç kaldığım için üzgünüm. Birtakım işlerim vardı da." Gülümseyip Marcus'a başıyla selam verdi ve sonra Claire'e dönüp mutlu bir bakış attı. Eğilip onun yanağından öptü ve kulağına "Baba oldum, Claire." diye fısıldadı. Yavaşça bir koltuğa oturdu ve şaşkınlığını üzerinden atmaya çalıştı. Claire'i yanağından öpmüştü. Sadece sevinçli olduğundan olmuştu bu, başka hiçbir şeyden değil. Elbette öyleydi, başka neden olabilirdi k?

"Gerçekten abartmıyorum" dedim Claire'ye.Gerçekten de güzel olmuştu,sonuçta Marcus yalan konuşmayı hiç sevmiyordu ve bunu bir kızı belki etkileyebilirim diye de asla yapmayacaktı.

"Ah..Bir ateş viskisi alırım İon..Zehirlemiyeceğine söz verirsen tabi" dedi Claire bana gülümseyerek.Herhalde onu zehirleyecek değildim ama Daniel'ı zehirlemek iyi bir fikir olabilirdi hafifçe tebessüm ettim...

"Merak etme seni zehirlemem ama Daniel için söz veremem!" dedim gülerek.Eh bunun şaka olduğunu Claire de biliyordur diye düşündüm ve parmağımı şıklattım ve masanın üstünde iki bardak ateş viskisi oluştu"İşte ateş viskiniz güzel bayan..." dedim.Sanırım bugün iltifat günümdeydim!

O sırada Daniel kapıyı açtı ve içeri girdi.Ormanda gördüğüm Daniel'a göre daha iyiydi elbet."Hoşgeldin Daniel" dedim o Claire'nin yanına gidip onu öperken."Ormanda dediklerimi düşünmüşsündür umarım." dedim bu olan üzerine bir kahkaha daha atarak,Daniel'ı kızdırmak hoşuma gitmeye başlamıştı.

"İçecek birşey alır mısın biz ateş viskisi aldık." dedim Daniel'a karşı takınabileceğim en iyi tebessümle...

Daniel da Marcus'a karşı tebessüm ederek bir ateş viskisinin fena olmayacağını söyledi. Marcus'un söylediklerini düşünmeye fırsat bulamamıştı. Kayalıklar'dan ayrılır ayrılmaz St. Mungo'ya gitmişti çünkü haberci perisi Megan, Ginny'nin doğum yapacağını söylemişti. Ne gündü ama! Hayatının en heyecanlı günlerinden biriydi. Zaten Merlin'i kucağına almak her şeyden çok daha garipti. Yüce Merlin şahitti ki onu kucağına alabilmek için çok beklemişti ve çok olaylar atlatmıştı. Zirveye ulaşmış bir dağcı gibi hissediyordu kendini. Şimdi bir kadeh ateş viskisi içmek fena olmazdı, bir ödül gibi. Gece kendini ödüllendirmek için bir bara gidemeyecekti çünkü Merlin'e bakması gerekiyordu. Onu elinden alabileceklerinden korkuyordu ama St. Mungo'da babası olarak kendi adını yazdırmıştı, sorun çıkmayacaktı elbette.

Derin derin düşünürken bir noktaya dalıp gittiğini fark etti. Ne kadar da çok düşünür olmuştu böyle. Sorumluluk denen şeyin bu kadar zor olduğunu hiç fark etmemişti bugüne kadar. Belki de hep sorumsuz bir olmasından kaynaklanıyordu. Ama şimdi, lideri olduğu bir ordu, bakması gereken beş çocuğu, bakanlıkta bir işi ve Hogwarts'ta iki görevi vardı. Vay canına! İt gibi koşuşturduğu söylenebilirdi. Tabi geceler onundu, o ayrı konuydu ve tartışılmazdı. "Ee, nasılsınız? Umarım gelip de keyfinizi kaçırmamışımdır." Böyle bir ihtimal de vardı tabi. Eğer Claire, Marcus'la yalnız kalmak istiyorsa giderdi. Belki de inadına orada dururdu. İkisini yalnız bırakmak istemiyordu nedense. Claire'in Marcus'a aşık olacağından korkuyordu. Sebebini bilmiyordu ama öyleydi işte. Belki de korumacı abi olarak yaklaşıyordu meseleye. Evet, tabi öyleydi.

"Geç kaldığım için üzgünüm. Birtakım işlerim vardı da."Sonunda gelmişti.Claire gözlerinin içinin güldüğünü hissedebiliyordu.Danıel Claire'ye dönüp mutlu bir bakış attıktan sonra "Baba oldum, Claire." diyerek onu yanağından öptü.Claire birden içinde birşeylerın canlandığını yüzüne kırmızı bir ateş püskürttüklerini sandı.Ama hemen ardından bunu içinde bırakarak gülümsemeye çalıştı.

Bebeği olduğuna sevinmeli miydi üzülmeli miydi?Hangi cani dünyaya bir bebeğin geldiğine üzülebilirdi ki?Claire sevimli gülümsemesini yüzüne taktı ve Daniel'e takılırcasına konuşmaya başladı.

"Bu kaç oldu Dan çok sevindim..Eşinle ayrı olduğunuzu sanıyordum.?"dedi meraklı bakışlarla.Ona neydi ki??Claire bu anlamsız soru için biraz utanmıştı galiba.Gözlerini başka bir noktaya dikti ve rahat görünmeye çalışarak ateş viskisindenbir yudum aldı.

"Ee, nasılsınız? Umarım gelip de keyfinizi kaçırmamışımdır."
Claire gülümsedi:

"Hayır tabiki de kaçırmadın.."dedi.Onun gelmesi Claire'yi anlamsız bir şekilde mutlu etmişti.O yokken sanki herşey daha sıkıcıydı.Bunun tek sebebi onu çok iyi dostu olarak görmesi olmalıydı..Evet..tek sebebi buydu...

"Ee İon baş seherbazlık nasıl gidiyor?Alışabildin mi?"dedi konu yaratmaya çalışarak.

Daniel, Claire'in dedikleri karşısında kısa bir şaşkınlığa uğradıktan sonra kendini toparladı. Nedne bu kadar şaşırmıştı ki, Ginny'yle ayrıldıkları doğruydu. Tabi hala bu fikre alışamamıştı. Alyansını da hep yanında taşıyordu, en azından artık parmağında değildi. Gülümsemeye çalışarak "Ginny'yle üçüncü çocuğumuz ama genel olarak beş oldu ve sevindiğin için teşekkür ederim. Ayrıca, eşimle de ayrıldık evet ama oğlumu onda bırakamazdım." Çünkü ben kötü bir adamım, haha evet. Bir anneye acı çektirmek nedense alışkanlığım oldu! Sonra susup Claire'in Marcus'a sorduğu soruyu değerlendirmeye çalıştı. Bir önceki baş seherbaz Brom'a göre Marcus çok daha iyiydi tabi ki. Yani bu iyiliği DJ için kötü olabilirdi ama çalışkan biri olması her zaman için iyiydi; seherbaz bile olsa.

Dalgın dalgın Claire ve Marcus'u izlerken eline bir sineğin konduğunu fark etti. Refleksleri gereği elinin üstüne bir şaplak attı ve cansız sinek yere düştü [Obama tazrı]. Gözleri büyüyerek yerdeki sineğe baktı. Cebinden herhangi bir asasını çekerek sineğe doğrulttu ve sinek buharlaşarak yok oldu. Katil DJ! Zavallı bir sinekten ne istemişti ki!? Bir sinek için pişman olmanın anlamı yoktu. Umursamazca güldü ve Marcus'la Claire'e döndü yeniden. Büyük ihtimalle Marcus, İşine çok önceden de hazırmıştır zaten. Bu tarz şeyler insanın içine daha ergenlik dönemindeyken oturuyordu. Doğrusunu söylemek gerekirse DJ on üç, on dört ve on beş yaşlarındayken faaliyete geçmeye karar vermeye başlamıştı. Zaten On altı ve on yedi yaşlarındayken de faaliyete geçmişti. Bu tam bir geçiş olmuştu, onu Lord olarak kabul etmişlerdi. Eşsiz güçlerine bu yüzden minnettardı.

"Hay hay..." dedim ve parmağımı ikinci şıklatmam da Daniel'ın ateşviskisi belirmişti. "Buyur...Bu arada keyfimizi kaçırmadın aksine senin gelmen iyi bile oldu.Seni kutlamayı düşünüyordum;Claire'den hemen önce St Mungo'daki bir arkadaşım beşinci çocuğunun doğduğunu haber verdiler.Umarım eski eşin de oğlun gibi sağlıklıdır.Mer...Merlin...Oğlunun adı Merlin değil mi?" dedim gülümseyerek herhalde Daniel'ın katkısı olan bir bebekte ileride Bakanlık'a sorun çıkartırdı ama bu benim umrumda bile değildi açıkçası.

"Evet Claire..." dedim sorusuna cevap vermek amaçlı ona dönerek."Gerçekten alıştım,aslında on sekiz yaşımda Bulgaristan Sihir Bakanlığı'nda iki sene sürecek olan Yasal Yaptırım Dairesi Başkan Yardımcılığı'na getirildim.Yirmi yaşımda Yunanistan Sihir Bakanlığı Müsteşarı ve yirmi bir yaşımda da Moskova Özel Bölgesi Başkanlığı'na getirildim.Yirmi üç yaşımda da buradayım işte!" dedim ve belli belirsiz bir egoyla -belki de Daniel'a en az onun kadar nüfuz sahibi olduğumu göstermek için- "Aslında bu görevlerimin hepsinden açığa alındım;adam kayırmak,öldürmek,öldürmeye azmettirmek,dolandırıcılık,muggle öldürme ve kaçakçılık gibi suçlarla... Elbette hiçbirinden hüküm giymedim sağolsun bu görev yaptığım bölgelerde nüfuzum çok güçlüdür.Eğer bir gün Moskova veya Türkiye'de dahil olmak üzere Balkanlarda bir işiniz olursa yardım ederim.Gerçi Türkiye biraz direniş gösteriyor,diğer bölgeler gibi mutlakiyet ile "derin" ve "gizli perde" den sihir işlerine müdahele etmeme engel olmak istiyorlar." dedim gülerek

"Ginny'yle üçüncü çocuğumuz ama genel olarak beş oldu ve sevindiğin için teşekkür ederim. Ayrıca, eşimle de ayrıldık evet ama oğlumu onda bırakamazdım."
Claire gülümsedi.

"Bencilsin..Bencil.."dedi ateş viskisinden bir yudum alarak.

"Aslında bu görevlerimin hepsinden açığa alındım;adam kayırmak,öldürmek,öldürmeye azmettirmek,dolandırıcılık,muggle öldürme ve kaçakçılık gibi suçlarla... Elbette hiçbirinden hüküm giymedim sağolsun bu görev yaptığım bölgelerde nüfuzum çok güçlüdür.Eğer bir gün Moskova veya Türkiye'de dahil olmak üzere Balkanlarda bir işiniz olursa yardım ederim.Gerçi Türkiye biraz direniş gösteriyor,diğer bölgeler gibi mutlakiyet ile "derin" ve "gizli perde" den sihir işlerine müdahele etmeme engel olmak istiyorlar." dedi İon.

"Herneyse"dedi Claire gülümseyerek devam etti."Herzaman iş konuşmaktan veya siyasetle ilgilenmekten nefret etmişimdir."dedi sırıtarak ve elindeki bardağı masaya bıraktı.

"Bugün fazla içmiyeceğim.."dedi gülümseyerek.

"Aslına bakarsanız gitmem gerek akşam için hazırlanacağım daha..Dany abin çok sevdiğim bir arkadaşımla evleniyor haberin vardır umarım "dedi ayağa kalkarak.

"Erken kalktığım için üzüm İon başka zamana ha?"dedi elini uzatarak.

"Ateş viskisi için teşekkür ederim..akşam gelirseniz orda görüşürüz"dedi gülümseyerek ve narin adımlarla süzülerek odadan çıktı.

DJ içtiği ateş viskisini neredeyse püskürtecekken büyük bir uğraşla geri yuttu. Abisi evleniyordu doğru ya! Yüzükler de Daniel'ın ofisindeydi. Eğer Claire hatırlatmasaydı, DJ'in aklına bile gelmeyecekti. Ah Merlin'in sarkık donu! Ne kadar da sorumsuzum. Eh bu koşuşturmacanın arasında bunları unutmuş olması normaldi. Gerçi biricik abisinin düğününü unutmasına hiçbir şey bahane gösterilemezdi. "Benim de gitmem gerekiyor. Yüzükler bendeydi!"

DJ hızla ateş viskisini kafasına dikti ve hemen ayağa kalktı. Üstünü başını düzeltmeye uğraşmadan Marcus'a döndü. Yaptığı bunca şeyden sonra onu tebrik etmemek hoş olmazdı. "Unutmadan, gerçekten bravo. Yaptıklarını başarmak büyük uğraş gerektirir. Benim gibiler bunu pek anlayamazlar ama gerçekten bravo." Benim gibiler bunu pek anlayamazlar derken kendini küçümser gibi söylemişti. Gülümseyerek dışarı çıktı. Elbette DJ iş için uğraşmanın ne demek olduğunu pek bilmezdi. Güçleri sayesinde tahta yükseltilmişti. Mantığı sayesinde savaşı kazanan tarafın lideri olarak anılmıştı. Yine mantığı, zekası ve onda doğuştan bulunan güçleri sayesinde bakanlıkta bir işe yerleşmişti. Bu normal hayata sızabilmek için hoş bir şey olmuştu. Hepsinden iyisi Hogwarts'ta profesördü, henüz küçüklükten öğrencilerle arasını iyi tutması onu için paha biçilemez bir şeydi. Hayatını seviyordu, başına gelen her şeye rağmen...