Taşlar....

İnsan hayattan bazen zevk almayabilir.Eğer bu insan bir de büyücüyse o zaman işi daha zor olabilir.Bir büyücünün böyle düşünmesi çoğu büyücü için saçmadır ama insan hayatında zorluklarla savaşmayı sever.Rose de bazen hayattan zavk almadığında böyle düşünüyordu.Aslında bugün de öyle düşünmüştü.Çünkü ne yapmak istese neye ulaşmak istese bir asasını sallamasına bakıyordu.Rose biraz yürümeliydi-en azından bunu asasıyla yapmıyordu- bugün.

............

Rose girdiği barda sonunda çıkmıştı ama belli ki zaman hiç geçmemişti.Sokaklarda biraz daha dolaştıktan sonra göle doğru yol aldı.En iyi yer orasıydı.Rose önce göle uzun bir süre baktı.Masmavi göl sanki Rose'ye gülümsüyor gibiydi.Rose olduğu yere oturmuştu.Etrafına baktığında yanında bir kaç tane taş olduğunu gördü.Taşları eline alarak göle atmaya başladı.Bardan çıkarken yanına ateş viskisi ve kaymak birası almıştı onları içme vakti gelmişti.

Hava oldukça aydınlıktı. Süpürgesinin üstünde Londradan gelmekteydi. Oldukça uzun bir yolculuk olmuştu. Koyu kestane rengindeki, fazla uzun olmayan saçı rüzgarla adeda dans ediyordu. Üzerinde gri pantolon, aster yeşili birz dar olan t-shortü, ayağına giydiği bez ayakkabıyla kızları etkileye bileceğini düşünmüştü. Dar giymesinin bir sebebi vardı. Brian kas gösterisi yapıyordu. Kaslarıyla tüm kızları etkileyebileceğini düşünmüştü. Güneş nerdeyse batmak üzereydi. Etrafa hafif bir kırmızılık vardı. Güneş bir alev topu batıyordu. Brian buna anlam getiremiyordu. Güneşe baktı; ''Hiç anlamıyorum. Gün doğarken sarı, gün batarken kırmızı oluyor'' diğe söylendi.

Nihayetinde Hogwarts gelmişti. Uzun bir yolculuk yapmasından dolayı oldukça yorgundu. Her zaman ortadan kaybolmayı seçiyordu. Her kayboluşunda Rose aklından hiç çıkmıyordu. Yatağına yatıyor ve başlıyordu Rose ile gelecek hayalleri kurmaya. Roseyi çok sevdiğini oda biliyordu. Ama bu tarafi olmaz bir aşktı. Onu gördüğü zaman dudakları titriyor. İçine ılık ılık birşeyler akıyordu sanki. Hogwarts gitmeden önce parlayan göle gitmeye karak verdi. Süpürgesinin yönünü değiştirerek parlayan göle ulaşmıştı.

Etraf sessizdi. Parlayan göl yine her zamanki gibi parlamaktaydı. Brian kulağına gelen sesla ürkmüştü. Suda seken bir taşın çıkarttığı bir sesti. Göle biraz daha yaklaştığında Rose'nin orada taş sektirdiğini gördü. Brian'ın içinden yine ılık birşeyler akmıştı sanki. Dudakları kitlenmişti. Ne gelmiş ne gelecek öenmliysi sadece o anının tadını çıkart istiyordu. Rose'ye aradan yakşalarak iki eliyle Rose'nin gözlerini kapatmıştı. Heyecandan kalbi duraçaktı sanki. Brian ''Ben kimim?'' dedi. Etrafta hafif bir sesizlik oluşmuştu.

Rose taş sektirirken düşüncelere dalmıştı.Düşünürken gözlerinde bir ağırlık hissetmişti.Bu biraz soğuk ama tanıdık bir çift ele benziyordu.Rose biraz düşünmüştü.Bunu yapan kim olabilir diye ama çok uzun sürmemişti.Rose o kişinin şu an burada olmadığını bildiği için ürkmüştü ama sesi duyunca emin olmuştu.

''Aşkım.''

Rose Brian'ın gelişini çok sevinmişti.Gözlerindeki elleri çekerek sevgilisine sarılmılştı,hiç bırakmaycakmış gibi.Rose çok özlemişti onu.Uzun zaman olmuştu onu görmeyeli.Arada bir ortalıktan kayboluyordu ama bu Rose'yi üzüyordu.Belki ki Brian bundan zevk alıyordu ama Rose bundan sonra Brian' bırakmayacaktı.