Tren durduğunda kalabalığı yararak trenden fırladı.İğrenç bavulundakileri sırt çantasına tıkmıştı,böylece bavul taşıma zahmetinden de kurtulmuş oluyordu.Elindeki süpürgeyi taşırken ihtiyar bir teyze gibi yaslana yaslana ilerliyordu...
Trenden fırladıktan sonra geride bıraktığı Yancy'i düşündü.Onunla birlikte okula gidebilirdi ama tekrar geride bıraktığı kalabalığa girme gibi bir niyeti de yoktu.Onun yerine omuz silkip okulda yanına gitmeye karar verdi.Öğrenci ve bir grup profesörden oluşan kalabalığı geride bırakıp ağır adımlarla Hogwarts'a doğru ilerlemeye başladı.
Hogwarts'a tekrar geri geldiği için çokheyecanlıydı.
Duygularını dışa vurmayı sevmediğinden yüzüne banal bir ifade yerleştirmişti,sıkınmış ve mutsuz mimikler.Oysa muggle hayatının içindeki iğrenç hayattan kurtulduğuna şükrediyordu.Yüz ifadesi maskesi gibiydi ve rol yapmayı her zaman iyi beceren biri olmuştu Liz.Hogwarts'ın göz kırpan ışıklarına bakarken çamurlanan ayaklarına ya da gerideki 1.sınıf öğrencilerinin hayret nidalarına aldırmadan ilerlemeye devam etti.
Hemen sağ tarafında garip yaratıkların çektiği arabalar vardı.Çoğu öğrenci arabalara biniyordu.Kalabalığın arasında Jess ile Matt'i görünce küplere bindi. Matt garip garip arabayı çeken yaratıklara baktığından Liz'i farketmemişti bile!Liz sinirle ormana doğru yürümeye başladı,arabaya binmeye hiç niyeti yoktu.Ama kısa süre sonra sızlayan ayakları ve ağrıyan kaslarına daha fazla dayanamadı.Geriye dönemeyecek kadar uzaklaşmıştı ve ilerleyemeyecek kadar yorulmuştu.Aynı yasak ormana girdiği gece gibi...
Pekala,daha iyi bir çözüm yolu... diye mırıldandı aklına gelen fikirle.Süpürgesine muzur bir bakış atıp geçen sene öğrendiği gibi havalandı.Uçuş derslerinin işe yarayacağını biliyordum..!Ağır ağır gökyüzüne yükseldi ve gecenin karanlığında gri gözüken bulutların arasında kayboldu---
Tek ses çatal bıçak şangırtıları ve iştah dolu şapırtılardı.
Hogwarts Büyük Salonu birçok aç mideyi yemekle dolduran bir grup insanla doluydu. Liz yarı yolda düşme tehlikesi geçirmişti ve şimdi de hızını alamıyordu.Havada uçan birkaç siyah cüppeli şeyden kaçarken fazla hızlanmıştı ve derslerde bu kadar hızlı giderken durmayı öğrenmemişti!
Elinden tek gelen sıkı sıkı süpürgeye tutunmak ve çığlık çığlığa süpürgeye amaçsızca yön vermekti.Bu olay muggle taşıtlarında frenlerin tutmamasıyla eş değerdi!
Liz çığlık çığlığa salona girdi ve masaların üstüne doğru son sürat uçmaya devam etti.Masa başından sonuna doğru istemsizce ilerlerken ardında birkaç tabak,çanak fırladı,masa örtüsü uçuştu ve birkaç masun öğrencinin yedikleri ellerinden fırladı.En sonunda kontrolden çıkmış süpürgeden ağır hasar almadan kurtulmanın tek yolu olduğuna karar verdi Liz: Atlamak!
Duvara doğru son sürat giderken sıkı sıkı asıldığı elleri gevşedi ve Lİz ağırlığını sağ tarafa vererek duvara çarpmaktan son anda kurtuldu!
Duvara çarpan Nimbus gürültüyle yere düştüğünde Liz ayağa kalkıp üstünü silkeledi.Birden salonun büyük bir kısmının kendisine baktığını farkettiğinde masum bir gülümsemeyle sordu;
Geç kalmadım,değil mi?
