Rahatlamak için birkaç saat

Felix güneşin saçları gibi kızıl tonlarınıda olduğu batma vakitnde bakanlıktan çıkmıştı.Lonrda sokaklarında yürüyordu.Neler yapabileceği konusunda düşünüyordu.Ev bu saatte çok sakin olurdu,canı sıkılırdı.Eni yisi Hongsmade e gitmekti.Cisimlenebilmek için ıssız bir sokak aramaya başladı.Sonunda dar karanlık bir çıkmaz sokak bulmuştu.Sokak Knuckturn Sokağını andırıyordu.Etrafta kimsenin olmadığınıdan emin olduktan sonra Hongsmade'e cisimlendi.Hongsmade bugün baya kalabalıktı.Gidebileceği yerlere baktı;Domuz Kafasını düşündü.Kapıdan içeriye girdi,etraf kalabalık görünüyordu.Etrafı biraz süzdükten sonra köşedeki masaya oturdu.En sakin yer orasıydı.Garson masaya geldi;
-Hoşgeldiniz.Ne alırdınız?

-Ateş viskisi istiyorum ve fazla rahatsız edilmek istemiyorum.
Dedi.Cebinden çıkardığı gelecek postasını okurken ateş viskisi gelmişti.Hem ateş viskisini yudumluyordu hemde gazetesini okuyordu.Nihayet biraz huzurlu bir ortam yaratmıştı kendine.Bir an için etrafla ilişksi kesilmişti sanki,orada sadece kendisinin oldugunu hissediyor gibiydi.Rahatlamıştı.Artık eski yorgun hali gitmiş dinamik ve mutlu görünüyordu.

İpek beyaz perdenin arasından sızan Güneş ışığı Clem’in gözlerini açmasına sebep olmuştu.Gözlerini açtığı anda içinde sebepsiz bir mutluluk vardı ve bu her haline yansıyordu.Kendini çok canlı hissediyordu.Soğuk bir duş alıp,hemen hazırlanmaya başladı..En sevdiği askılı, kırmızı elbisesini giyip,Hogwarts’a gitti.Daha Hogwarts açılmadığı için Hogwarts’ta yapılacak bir şey yoktu.Sadece öğrencilerin kayıtlarını onaylayıp,birkaç öğrenciyle tanışıyordu.Böylece hem Hogwarts’a uğramış ve işlerini halletmiş,hem de öğrencilerle yakın mesafe kurmuş oluyordu.Öğrencilerin gözünde de çok sevecen bir profesör olarak görülüyordu.O da böyle istiyordu zaten.Öğrencilerle iyi anlaşmak ve geçinmek…Tabii aralarında yinede bir mesafe olmalı ve Clem dersler başladıktan sonra; sevecen ama disiplinli tavırlarını ortaya koyacaktı.Şimdilik öğrencilerle sohbet etmesi aralarındaki mesafeyi bitirmez diye düşünüyordu.Güneş kızıl şekline döndüğünde Clem,okuldan yavaş adımlarla ayrılıyordu.

İlkte ne yapacağına karar veremese de,daha sonra dışarıda biraz gezinmek kendisine iyi geleceğine karar verdi.Hogsmeade Köyü’nün yollarında ağır adımlarla yürüyordu.Hiç bir şey düşünmeden…Ama sıkılmıştı biraz.İnsanlarla sohbet etmek,eğlenmek ona çok iyi gelirdi.Bu yüzden kendini Domuz Kafası’na attı.Kapıdan girdiği anda etrafın nasıl kalabalık olduğunu anladı.Bu kalabalıkta yer bulmak zordu ama böylece insanlarla tanışıp,konuşmak çok güzeldi.Yeni insanları tanımak ve onlarla ortak yönlerinin olup olmadığını konuşmayı çok severdi Clem…Dükkandaki bütün masaları dikkatlice inceledi.Köşede,sakin bir masaya oturmuş,gazete okuyan sanırım etraftan biraz uzaklaşmak istemişti ve çevresinden kendisini soyutlamıştı.’’Sanırım biraz rahatsız etsem,sorun olmaz heralde’’diye düşündü ve gülümseyerek masasına doğru gitti.

‘’Imm…Merhaba.!Ben Clemence…Sanırım yalnız oturuyorsunuz.Biraz sohbet etmemizde ve tanışmamızda bir sakınca yoktur heralde’’dedi ve gülümseyerek hoş bir bakış attı.İnsanlarla tanışmayı çok seviyordu bu yüzden sık sık insanlarla tanışmak için adımlar atardı.Bu konuda çok rahattı.Çoğu konuda endişeli olmasına rağmen.Genellikle o günkü ruh haline bağlıydı böyle şeyler.Bugün oldukça neşeliydi ve belki yüzsüz bile olabilirdi hiç çekinmeden.Eğer ruh hali çok kötü olsaydı zaten bir masaya oturup insanların yüzüne bile bakmazdı.Kendini çok iyi ve mutlu hissettiğinde yapamayacağı şey yoktur.Akla gelmeyecek çılgınlıkları bile yapabilir Clem…

Felix gazaetesini okumaya devam ederken herşeyden soyutlanmış gibiydi.Bir bayanın sesini duyduğunda irkildi.Felix'e rahatsız ettiği için sorun olmayacağını söyledi ve tanışmak ve sohbet etmek istediğini söyledi.Kız gayet rahat davranıyordu.Sanki yıllardır tanışıyorlardı.Felix bu durumdan fazla rahatsız olmamıştı.Ayağa kalktı.
-İsmim Felix tanıştığımıza memnun oldum.
Dedi.Asasını çekti,tam karşısındaki sandalye ye doğru şık bir hareket yaptı,sandalye ayaklanırcasına geriye gitti.Felix sandalye yi göstererek;
-Oturmazmısınız?Bişeyler içmek istermisiniz?Bir ateş viskisine hayır demessiniz sanırım.
Dedi.Felix ilk kez böyle bir olayla karşılaşıyordu.Bu yüzden içinde bir şüphe vardı.Acaba bir ölümyiyen olabilirmiydi?Ne amaçla gelmişti?Yada gerçekten masumdu sadece niyeti tanışmaktı.Felix kafasını kurcalayan bu soruların karşılığını öğrenmek için;
-Bayan Clemence,Ne iş yaptığınızı öğrenebilirmiyim acaba?

Dedi.Kız gerçekten çok rahat davranıyordu onun bu rahatlığı Felix in kafasındaki soru işaretlerini çoğaltıyordu.Sanki oarada Clemence oturuyormuş ta Felix sonradan gitmiş gibi bir hal vardı.Alında çok güzel bir kızdı.Felix kızdan da hoşlanmıştı fakat belli etmek istemiyordu ta ki kendi kafasındaki soruların yanıtını bulana kadar.

Clemence’nin sözleri üstüne,çocuk ayağa kalkarak kendini tanıttı. ‘’İsmim Felix tanıştığımıza memnun oldum.’’demişti.Adı Felix’ti demek ki...İlginç bir isimdi.Aslında tatlı biriydi.Felix’ten hoş bir elektrik almıştı.Bir an böyle rahat davranmanın iyi olmayacağını düşündü ve Felix’i daha yakından tanımak için hareketlerine dikkat etmesi konusunda kendisini uyardı.Bu arada Felix asasıyla sandalyeye geri çekerek Clemence’ye ‘’Oturmaz mısınız?Bir şeyler içmek ister misiniz?Bir ateş viskisine hayır demezsiniz sanırım.’’dedi ve Clemence gösterdiği sandalyeye oturarak

‘’Evet,aslında bir ateş viskisi harika olur!’’dedi gülümseyerek.Beyaz,büyük düğmeleri olan hırkasını çıkarıp,sandalyenin arkasına astı.

Felix ona şüpheli gözlerle bakıyordu.Clemence’nin kim olduğunu öğrenmek istiyordu belli ki.Tanımadığı birisiyle sohbet etmek istemiyordu galiba.Clemence ona rahatsızlık verdiğinden biraz huzursuz olmuştu.Gitmesinin iyi olacağını düşünüyordu.Bir neden arıyordu masadan kalkmak için.O sırada Felix ‘’Bayan Clemence,Ne iş yaptığınızı öğrenebilirmiyim acaba?’’dedi.Clem sevinmişti yüzünde ufak bir tebessüm oluşuyordu.Çünkü tanışmak için Felix bir adım atmıştı.Clemence vakit kaybetmeden cevap verdi.’’Ben Hogwarts’ta profesörüm.Bitkibilim Profesörü.Ya siz?’’demişti.Cevabı beklerken Felix’in gözlerinin içinde kaybolmuştu sanki…Gözlerini Felix’in gözlerine sabitlemişti.Bir an kendin geçmişti sanki.Felix’in bunu fark etmesinden korkup,hemen kendine gelip,yüzünü aşağıya indirmişti.Masa örtüsündeki desenlere dikmişti gözünü…Sanırım biraz utanmıştı ve karmakarışık duygular birden üstüne çökmüştü,simsiyah bir gölge gibi…

Alex onun profesör oldugunu duyunca rahatlamıştı.Yüzündeki o endişe adeta bir bulutun güneşin önünden çekilmesi gibi yerini gülümsemeye bırakmıştı.Artık rahattı üzerindeki sıkıntıyı da atmıştı.Tam huzura eriştiği anda Clemence huzuruna huzur katmıştı.Gayet güzel bir kızdı.Acaba kızdan hoşlaıyormuydu?
-Ben Sihir Bakanlığında Seherbaz olarak çalışıyorum.Ayrıca Gelecek Postasının spor muhabiriyim.
Dedi.Kız galiba utanmıştı daha biraz önce gözlerinin içine bakarken şimdi solan çiçekler gibi yere bakıyordu.Önce kızın yüzüne bakamayan Felix kendinde cesaret bulmuştu.Artık okullu çocuklar gibi utanmasına gerek yoktu.Hava iyice kararmıştı akşam olmuştu.Domuz Kafası iyice kalabalıklaşmıştı.Felix kendi sesini zor duyuyordu.Felix kızı biraz daha yakından tanımak için;
-Burası çok kalablık oldu.İstersen seninle göl kenarına gidebiliriz Clemence.Hem yolda biraz daha konuşabiliriz.Burası konuşulacak rahat bir yer olmaktan çıktı.
Dedi.Felix onun cevabını çok merak ediyordu.Acaba kabul edecekmiydi?Yoksa o kalabalık ortamda kamaya devam mı edecekti?Felix le sadece masada oturmak için konuşmuş olabilirmiydi.Felix saçmaladıgını düşündü.Son günlerde iyice paranoyak olmuştu.Clemence nin cevabını beklerken bu kuruntuları onu için için parçalıyordu.Clemence başıyla onayladı.Kalktılar ve Felix heasabı ödedikten sonra dükkandan çııktılar.Göl kenarına doğru yürürken sokaklarda kayboldular.

Felix ‘’Ben Sihir Bakanlığında Seherbaz olarak çalışıyorum.Ayrıca Gelecek Postasının spor muhabiriyim.’’diyerek ne meslekle uğraştığını söylemişti.Clemence biraz kötü olmuştu.Çünkü o bir seherbazdı ve seherbazlar Zümrüdü Anka Yoldaşlığı’ndan olurdu hep.Bu gerçekten kötü olmuştu.Clemence hayal kırıklığına uğramıştı.Yinede Clemence bunları bir tarafa attı çünkü şimdi bunları düşünmek istemiyordu.Şuan sadece onu tanımak istiyordu.Ama Domuz Kafası bu saatlerde çok kalabalık olurdu ve yine öyle olmuştu.Bütün masalar tıka basa doluydu ve Clemence,Felix’in sesini zor duyuyordu.Burasının ortamı çok güzeldi ama tamda en kalabalık olan zamana denk gelmişlerdi.Fazla geçmeden Felix ortaya bir fikir atmıştı.’’ Burası çok kalabalık oldu.İstersen seninle göl kenarına gidebiliriz Clemence.Hem yolda biraz daha konuşabiliriz.Burası konuşulacak rahat bir yer olmaktan çıktı.’’dedi ve bu fikir hiçte fena değildi.Birlikte Göl Kenarına doğru gidip,ağaçların rüzgarla dans edişini izlemek ve Felix’le sohbet etmek çok güzel olurdu.Hem zaten burası da çok kalabalık ve gürültülü bir hal almıştı.

Clemence Felix’in hemen ardından ‘’Bu çok güzel olur!Çok güzel bir fikir.Evet hem burası gerçekten çok gürültülü oldu’’dedi ve ardından ikisi de ayağa kalktı.Clem,sandalyenin üzerine astığı beyaz hırkasını üstüne geçirmişti.Çünkü havalar gittikçe soğuyordu.Dışarıda üşümesi çok doğal olurdu.Clemence,çantasını da aldıktan sonra önden yürümeye başladı ve Domuz Kafası’nın gıcırdayan kapısından dışarı çıktı.Ardından Felix’te onun yanına geldi.Hava hafif rüzgarlıydı ve Clemence’nin tahmin ettiğinden daha sıcaktı.Bu yüzden birlikte Göl Kenarı’nda biraz oturup,sohbet etmeye karar verdiler.Birlikte Hogsmeade yollarında,Göl Kenarı’na doğru yürümeye başladılar..