Buluşma

Eva bir kaç gün önceki o garip olaydan sonra Ronald'la tekrar buluşmak için ona baykuşuyla haber yollamıştı.Bu işi artık iyice konuşmalılardı.
Eva hızlıca hazırlanıp buluşacakları yere doğru ilerlemeye başlamıştı.İlerliyordu ama vücudu onu sanki ger doğru götürüyordu.Orada dili tutulup konuşmamaktanda kokuyordu.
Bütün korkular sarmıştı etrafını.Hayatında ilk defa bu kadar korkuyordu.Halbu ki sadece konuşacaklardı ama korkuyordu.

Eva yavaş adımlarla Salazar'a Hallow'daki Karanlık Kayalıklara gelmişti.
Burasını çok severdi.Kayalar simsiyahtı ve ortama garip bir görüntü sağlıyorlardı.Hoş bir yerdi.Tabi sadece Ölüm yiyenler için.

Eva usulca kayalardan birinin üstüne oturup beklemeye başlamıştı.Neler konuşacaktı onları düşünüyordu.

Eva Ronalda baykuş atmıştı onunla konuşmak için çağırıyodu ne diceğini merak ediyordu.Birazda olsa endişeleniyordu korkuyo gibiydi ne dicekti acaba.Evinden kalkıp yavaş yavaş yürümeye başladı.Sokaklar bombomştu. Salazar'a Hallow'daki Karanlık Kayalıklara gidiyordu çok sessizyerdi.

İçinden acayip hisler duyuyodu geçen günkü olaydan sonra evinde olmuştu hep.Çok güzel bir gün olmuştu.Çokta acıklı olmuştu.Yavaş yavaş kayalıklara doğru gitmeye başladı.Çok taş vardı ayağı takılıp düşebilirdi.İlerde Evayı gördü içinden soz kez

Hiçbişey olmucak korkma Ronald ,

Dedi ve yanına gidip

Selam

dedi ve oturdu

Eva endişe ve korku karışımı bir duyguyla oturuyordu kayalıklarda.Bir çıtırtı duyduğunda Ronald'ın geldiğini sanıyor ve içini daha büyük bir korku sarıyordu.
Eva bir süre böyle oturduktan sonra başını yana çevirdiğinde Ronald'ın gelmekte olduğunu görmüştü.Kısık bir sesle;
"Tamam sakin ol."
diyerek kendini sakinleştirmeye çalıtı ve Ronald yanına gelince;
"Selam."
dedi.Eva gülümseyerek;
"Selam."
dedi ve biraz kenara kayarak otur der gibi işaret etti.

Ronald çok heycanlanmıştı ne deseydiki hiç böle durumla karşılazmazdı şimdi durduk yere seni seviyorum dese aptalca olcaktı.Çok güzeldi ama demeden olmuyodu ondan iyisini görmemişti hayatında hiç.Gözlerine bakınca dalıp gidiyodu uçuyodu sanki.Evanın yanına gelip selam verdikten sonra

"Selam."

dedi Eva ve onun yanına oturdu etrafına bakıp sonra arada Evaya bakıyordu birkaç dakika etrafına bakıyordu.Güzel biyerdi sadece Ölüm Yiyenler geliyodu.En büyük sorunlarınıda aşmıştı aşkını hiç kimse durduramazdı ve sonra

Ee görüşmeyeli napıyosun?

Ronald yanına oturunca Eva'nın çini garip bir his kaplamıştı.Bir şeye ulaşmak istiyor ama ulaşamıyor gibi.Sevdiği adam yanında duruyordu ama onu doyasıya sevemiyordu.Çok garip bir duyguydu.
Eva etraına bakınmaya başlamıştı.Kayalıkların siyahlığı ortamı karartıyordu.Bu Eva'nın hoşuna gidiyordu.Karanlık ortamları severdi.Sessiz ve karanlık...

Ronald'ta bir süre etrafına bakındıktan sonra;
"Ee görüşmeyeli napıyosun?"
demişti.Eva düşünceli bir şekilde;
"Fazla bir şey yapmadım.sürekli evde düşünüyorum.Yakından hindi gibi olucam."
dedi ve güldü.Ortama biraz neşe katmak istiyor gibiydi.Sessiz sessiz oturmak sinirlerini bozmaya başlamıştı.
Eva gülmesinin bitirdikten sonra;
"Sen neler yapıyorsun?"
diye sordu.Ronald'ında Eva gibi garip bir hali vardı.

Ronald içinden Evaya doya doya sarılmak istiyordu ama yapamıyordu nedense.Birisi sanki lanetlemişti onu.Ne diceğini bilemiyordu.Ah haykıra haykıra seni seviyorum diyebilseydi keşke.Doya doya yanında olmak ama olmazdı tabikide.

''Fazla bir şey yapmadım.sürekli evde düşünüyorum.Yakından hindi gibi olucam."

Diyince Eva Ronald kıkır kıkır gülmeye başladı.Ortam birazda olsa neşelenmişti.

"Sen neler yapıyorsun?"

Napayım evde kuzu kuzu duruyom

diyio gülmeye başladı

Eva ortamın biraz neşelenmesi ile az da olsa rahatlamıştı.Duyguların bir çoğu yok olmuştu.Biraz gülmenin bu kadar iyi geleceğini bilseydi daha en başında biraz kendini oyalabilirdi ama yine de o anki o sözü de Eva'ya yetmişti.Ronald'ta Eva gibi;
"Napayım evde kuzu kuzu duruyom."
deyince Eva'nın keyfi iyice yerine gelmişti.Yüzünde hoş bir gülümseme oluşmuştu.Yanaklarında gamzelerinin çıktığını hissedebiliyor gibiydi.
Gamzeleri çok zor çıkardı ortaya.Sadece içten güldüğü zamanlarda görünürdü.Göründüğünde de Eva'nın yüzüne hoş bir görüntü oluştuturdu.Eva bile çok az görmüştü gamzelerini.
Eva gülümseyerk Ronald'a bakmaya başlamıştı.Sanki her şeyi gözleriyle anlatmaya çalışıyor gibiydi.
Bir süre baktıktan sonra;
"Burasını çok sevdim."
dedi ve etrafına bakınmaya başladı.Konuşmak istiyor ama o konuyu açamıyordu.Açmak istemiyordu.o an çok mutluydu.En sevdiği kişi yanına oturuyordu.Bu manzarayı bozmak istemezdi.

Ronald kahkahalardaan bayılcak gibiydi çok komik geliyordu.Eva gülünce çok şeker oluyodu o gülünce Ronaldda gülüyodu.Çok tatlı bi kızdı hep onla olmak istiyordu onu çok çok seviyordu.Hala gülmeye devam ediyordu Evaya bakıp gülüyordu nedense.

"Burasını çok sevdim."

Tabi güzel olcak sen seçmişin burayı

Diyip gülmeye başladı elini tutmak istiyordu ama nedense yapamıyordu.

Eva ve Ronald birbirilerine bakıp bakıp gülüyorlardı.Eva bu duruma sevinmişti.Ronald;
"Tabi güzel olcak sen seçmişin burayı."
deyince Eva'nın garibine gitmişti.Burayı ilk defa görüyordu ve çok kötü bir yerde çıkabilirdi.Ama şansına güzel bir yerdi.Eva kendini tutamayıp tekrar gülmeye başlamıştı.Ronald'a dönüp;
"Buranın böyle olduğunu bende bilmiyorum.İlk defa geliyorum."
dedi ve gülmeye devam etti.Arada etrafına bakıyor ve başını tekrar Ronald'a doğru çeviriyordu.

Ronald dalmış şekilde ilerlere bakıyodu kalbine acı gibi bişey saplanıyordu.Sanki aldatılmış gibi küçük bir çocuk gibi.İçinden bişiler mırıldanıyor yanındakı taşı alıp ilerlere atıyodu.Hiçbişey olmamıştı ama noldugunu anlamıyordu.Hapis gibi biryerdi Ölüm Yiyen neden olduğunu biliyordu bunuda katlanmalıydı aşkından herşeyi yapıyordu.Ama hayatı mahsen gibiydi.Neyse başka şeyler düşünmeye başladı.

"Buranın böyle olduğunu bende bilmiyorum.İlk defa geliyorum."

diyince Ronald gülümsedi

Olsun neyse konuya gelelim geçen günki dediklerimi düşünmüşündür artık söle istersen

diyip ilerlere bakmaya başladı

Eva etrafı incelmeye devam ederken Ronald Eva'nın sözüne gülmüş ve konuyu açmayı başarmıştı;
"Olsun neyse konuya gelelim geçen günki dediklerimi düşünmüşündür artık sölye istersen."
Eva düşünceli bir şekilde Ronald'a dönüp;
"Evet düşündüm."
dedi ve düşünceli bir şekilde Ronald'a bakmaya devam ediyordu.Aslında kararını çoktan vermişti ama Ronald'ı biraz daha merakta bırakmak istemişti.

Bir süre hiç konuşmadan durdu ve sonunda;
"Bana o teklifi tekrardan yapar mısın?Öyle cevap vericem."
deyip sinsice gülümsedi.Ortamı biraz o havaya sokmak istiyordu.Romantizmi sevmesede sanki o an öyle bir hava olmasını istemişti.Ronald'ın tekrar teklifini yapmasını beklemeye başladı.

Ronald utançtan napcagını bilmiyordu biraz utanmıştı.Hayatının geri kalanı Evayla sürdürmek için sabırsızlanıyordu.Onunla sonsuza dek yaşamak istiyordu.Ne diceğini çok merak ediyordu içinden ya hayır derse yerin dibine girerim.Ama Evanın gülüşünü görünce kendiside gülmeye başladı.Çok güzel gülüyordu.

"Evet düşündüm."

diyince heycan biraz daha arttı napcağını bilmiyordu elini Evanın elini tutsa olurmuduki.

"Bana o teklifi tekrardan yapar mısın?Öyle cevap vericem." [/color

[color=white]dedi Ronald yavaş yavaş Evanın elini tutup diğer eliyle sarılıp sihirli sözcükleri söledi

Hayatını sonsuza dek benimle geçirmek istermisin seni seviyorum

Eva teklifi beklerken Ron yavaşça Eva'nın elini tutup;
"Hayatını sonsuza dek benimle geçirmek istermisin?seni seviyorum."
dedi ve Eva gözlerini Ron'nun gözlerini kenetleyerek;
"Evet."
dedi ve Ron'a gülümseyerek bakmaya başladı.Ne yapacağını şaşırmıştı.Sadece bakıyordu.İçini çok garip bir duygu kaplamıştı.Çok güzel bir duygu.eva evleniyordu.Buna kendisi bile inanamıyordu ama evleniyordu.Yüzünü garip bir gülümseme kaplamıştı.Mutluluktan ne yaptığını bilmiyordu.Saçma bir haretek yapmaktan korkar gibi Ron'a bakıyordu.
Ron'un bir şey demesini bekler gibiydi.O bir şey söylese sanki içindeki herşeyi dökecek gibiydi.

En sonunda dayanamayıp;
"Seni seviyorum."
diyerek boyununa sarıldı.o an yapabildiği ve söyleyebildiği tek şey buydu sanki.