Bahçe

===Rp İn===

Gökyüzünün maviliğinde uçan kuşlar,pamuk misali yayılan beyaz bulutlar,dünyaya ışık yayan altın rengi güneş sessizce gülümsüyordu gördüğü her noktaya...

Dünya'daki bütün kötülüklere inat iyiliklerin o güzel kahkahalarıyla doluyordu dörtbiryan...Rengarenk çiçeklerin açtığığı,o yemyeşil çimleredeki mis koku insanların burunlarına çarpıyordu.

Weasley'lerin evinde herşey yolunda gibiydi bu sabah,çevre komşulardan gelen sesler,bahöedeki cincicelerin kıkırtılı viklemesi,bembeyaz olan açmış çiçeklerin kokusu ve evde yaşayan kişilerin hayvanlarının çıkardığı mutlu sesler...Evet evet...Herşey yolundaydı bu sabah...

Bonny'nin odası Weasley'lerin evinin en üst katıydı...Annesiyle babası burdan Teyzelerinin yanına taşınalı burada sadece Weasley'lerin genç bireyleri yaşıyordu.Bu nedenlede ev herzamanki gibi temiz ve bakımlı değildi ama Bonny,kardeşleri ve kuzenleri yine de ellerinden geldiğince eve bakıyorlardı.

Bonny duvardaki saatin sesiyle kendini uykunun kollarına bırakmış gözlerini yavaş yavaş açtı.Ancak uyku denen şey o kadar çekiciydi ki Bonny bir türlü uyanamıyor.Sesler kesilsin diye yastığı kulağına bastırıyor yorganı tepesine kadar çekiyordu.Ancak konuşan saat biraz daha sabredememişti ki onu uyandırmaya baya niyetli gibiydi...Odası herzamanki gibi biraz dağınık...Çevreye bahçeden gelen çiçeklerin o muhteşem kokusu yayılmış...Bir kaç kitap masanın üzerinde dağınık vaziyette...Ve dünden kalma bir sıcak çikolata içilmiş bardak hemen yanında...Yatağın hemen yanında yatarken okuduğu kitap,Serseri Cadıların Oyunu....Ve bir köşede pigme pofidik Arnold kafesinin içinde uyuklamakta onun tam yanında duran Geleck Postası yığınları ve en üstte bugün baykuşla gelen yeni gelecek postası...İlk manşette yazanlar oldukça göze batıyor:

Yeni Bir Karanlık Lord..!

Dün yapılan araştırmalara göre bir ö.y elegeçirildi.Hogwarts çalışanı olan bu kişi şu anda Azkabanda sorgu altında tutuluyor.Hala biri tararfından yönetiliyor musunuz?Sorusuna hırçınca cevap veren ölüm yiyen

"Yeni Lordumuz var ve hepinizi öldürmeye çok yakında gelecek...Hatalısınız...Ona karşı gelenler cezasını bulacak..."diye cevap verdi.Ancak güvenlik açısından şimdilik bu kişinin kimliği gizli tutulmaktadır.Bakanlığa göre bu sadece bir göz korkutma veya ölümyiyenlerin Woldemort öldürüldükten sonraki isyanı olabileceğini söylüyor.

Bu haberin altında ise Diagon'dan kaçırılan vya kaçan birkaç dükkan sahibinin adları ve gizemlilikle ilgili birşeyle yazyordu.

Bonny hızlıca yorganı üzerinden indirip etrafına bakındı.Uykulu gözlerini uvuşturuken bir yandan da esniyordu.Ayağa kalkıp yatağını düzeltti ve yüzünü yıkamak için banyoya gitti.Dolabından çıkardığı kot ve tişörtünü üzerine geçirerek.Uyuduğu için dağılmış olan uzun kızıl saçlarını taradı.Ev sessiz gözüküyordu.Herkes işe gitmiş olmalıydı ki Bonny bugün işi Fred'e devretmiş bütün gününü evde geçirmeyi planlıyordu.Yeni gelen gelecek postasına göz attı ve sinirle bir köşeye fırlattı.Yakalanan kişiyi seherbaz olduğundan bilşiyordu.Ancak başka br bilgi edinemişti ki satılmış diye adlandırdığı bakanlığın koruması altındaydı.İnsanlar bu tehlikeyle nasıl yaşar bilinmez ama bakanlıkta çalışan ölümyiyenler oldukça fazlayadı.Eğer sorgulamak için Bonny'e izin verseler belki de ikiz kardeşi Ginny'nin nasıl olduğuyla ilgili birşeyler öğrenebilirdi.Aslında ona birçok kez baykuşla posta yollamayı düşünmüştü ancak her baykuş postası incelendiği için bunun Ginny ve Dany için tehlike oluşturacağını biliyordu.Her ne yaparlarsa yapsın onlara kızamıyordu Bonny...Çünkü birgün gerçekten yanlış yolda olduklarını anlayacaklarını biliyordu.Aslında seherbazlık görevine göre ikisini de yakalayıp bakanlığa teslim etmesi gerkiyordu veya ölene kadar onlarla çarpışması ama bunu yapamıyor elinden hiç birşey gelmiyordu...Ama kardeşinden bir haber almazsa meraktan çıldırabilirdi artık.Aklına başka biryol geldi birden.Onlara patronusunu yollayacaktı.Patronusla haber yollayacaktı.Eğer patronuslardan biri ulaşmazda mutlaka öbürü ulaşacaktı.Veya hiçbiri...Ama ikisininde ulaşma ihtimali vardı...Bunun üzerine Bonny asasını salladı ve kardeşine yollayacağı ilk patronus için konuşmaya başladı.

"Kardeşim...Benim Bonny...Senden haber alamayınca çok merak ettim..Bakanlık ölümyiyenleri çok çabuk yakalamaya başladı.Bu yüzden sana baykuş gönderemedim en garanti yol buydu.Eğer sana bu ulaşmazsa diye bir tane de Dan'a göndereceğim.Kendine iyi bak...Ha bu arada ben kovuktayım...Bugün işe gitmeyeceğim eğer ziyaret için gelmek istersen diye...Herneyse..Bonny"dedi ve onu yolladı.

İkinci bir patronus için asasını salladı:

"Dan ben Bonny Ginny'e gönderdiğim patronus ona gitmezse diye bir patronusda sana yolluyorum bilmiyorum belki de bu ulaşmaz ama eğer ulaşırsa ona onu çok merak ettiğimi baykuş postası yollayamadığımı,bakanlığın kontrol ettiğini söyler misin?Ayrıca ben bugün çalışmıyorum...V e evde kimse yok Ginny buraya gelebilir..Eğer sende gelmek istersen Brian'ı da çağırabilirim...Ancak gelmeden önce mutlaka bir işaret verin veya patronus yollayın.Eve her an biri gelirse sorun çıkabilir....Herneyse...Bonny"dedi ve onu da yolladı.Merdivenlerden aşağıya indi ve bahçedeki koltuğa oturdu.....

Danny ve Ginny el ele tutuşup Weasley’lerin malikanesinin bahçesine cisimlenmişlerdi. Danny’nin her zamanki gibi başı dönmüştü cisimlenince. Cisimlenmekten pek hoşlanmıyordu ama en hızlı ulaşım yöntemiydi cisimlenmek. Fakat her güzel şeyde olduğu gibi cisimlenmekte de bir kusur vardı işte.

Daniel gülümsemeye çalışarak önce Ginny’ye sonra da birbirine kenetlenmiş olan iki ele baktı. Sonra kısa bir kahkaha attı ve etrafı kolaçan etmek üzere başını çevirdiğinde ilerde Bonnie’nin bir koltukta oturduğunu ve onlara doğru baktığını gördü. Danny nedenini bilmeden Ginny’nin elini bıraktı ve Bonny’ye el sallayıp

"Biz geldik Miss Weasley! Acaba yanınıza gelebilir miyiz?”

dedi. Bir yandan da sırıtıyordu. Ancak Bonny’nin onlara tuzak kurmuş olabileceği de aklından geçiyordu. Ama öyle bir şeyi de asla yapmazdı herlade. Çünkü kardeşini fazlasıyla seviyordu ama Danny’yi pek sevdiği söylenemezdi. Belki de kardeşini alıp Danny’yi öldüreceklerdi. Dan yine aklına bunun gelmesiyle gülümsedi. İyice paranoyaklaşmıştı doğrusu. Ancak onun yerinde kim olsa paranoyaklaşırdı. Çünkü içinde bulunduğu iş biraz riskliydi ve hayatları pamuk ipliğine bağlı gibiydi.

Bonny dalgın dalgın sandalyede otururken ilerden bir gürülti duyuldu ve iki kişi tam karşıdan yoktan varoldular.Bonnie başını kaldırdı ve ayağa kalkarak sesin geldiği yöne doğru yürüdü.Karşısında ele ele cisimlenen Dany ve Ginny'i görünce biraz afallamış vaziyette onlara bakarken buldu kendini...İçinde birşeyler sinirle canlanıyor aynı zaman da da sanki üzerine ağır bir yük binmiş gibi hüzünleniyordu.Anlamsızca gözünü onların elinden ayırdı ve yanlarına yaklaşan Dany'nin konuşmasını kulağında hisseder oldu.

"Biz geldik Miss Weasley! Acaba yanınıza gelebilir miyiz?”

Bonny kocaman kocaman olmuş mavi gözlerini Dan'a garipsemişce bir süre dikdikten sonra konuşmaya başladı

"Aa...şey...."dedi gırtlağını temizleyerek..."Aa...şey...tabi...tabi ki hoşgeldiniz..."dedi yüzündeki hayret ifadesiyle.Bir yandan da yanaklarının içinde yaşadığı olaylardan dolayı kızarmaması için dua ediyordu.Uzakta duran kardeşine doğru yürüdü.Ama nedendir bilinmez ama az önceki gördüğü olaydan dolayı ona doğru yürürken kendini ihanete uğramış gibi hissediyordu.Biraz daha yaklaşınca kendini pek benzemese de andıran kardeşine sarıldı.

"Aa..ımm...Ginny..Hoşgeldin..Seni özlemişim...kardeşim..."dedi ve ondan ayrıldı.

"Geçsenize..."dedi bahçedeki koltukları işaret ederek.Bir yandan da şaşkın şaşkın bakıyordu.

Misafir

Ginny ile Dany el ele Weasley Malikanesinin bahçesine cisimlendiler. Ginny o anda Bonny'i gördü.Bonny tam onlara bakıyordu.Daha doğrusu ellerine bakıyordu. Hemen ellerini çektiler Dany;

"Biz geldik Miss Weasley! Acaba yanınıza gelebilir miyiz?” dedi. Bonny biraz şaşırmış gibiydi hatta bu haline biraz demek imkansızdı. Kekeliyerek cevap verdi;

"Aa...şey...." Hafifce öksürdü "Aa...şey...tabi...tabi ki hoşgeldiniz..." Sonra Ginny'e yaklaştı. Ona sarıldı;

"Aa..ımm...Ginny..Hoşgeldin..Seni özlemişim...kardeşim..." Ondan ayrıldı masayı göstererek ;

"Geçsenize." dedi.Ginny ile Dan birbirlerine bakarak oturdu. Ginny kendisi gibi bir an Dany'ninde şüpelendiğine emindi. Ama Bonny onlara tuzak kurmazdı. İkiside bunun farkındaydılar. Bonny'e ;

"Ev hiç değişmemiş. Özlemişim aslında. Ama.... Ben halimden memnunum. Hem Dany'le ber.... Yane Dany'nin önerdiği yerde kalıyorum. " dedi.Biraz saçmalamıştı. Sanki içinde Dany'le beraber olduğunu söylememesi gerektiği gibi bir his vardı;

"Eee... Sen napıyosun? Evdekiler nasıl?" diye sorarak konuyu değiştirdi.

Onlar hep birlikte koltuklara otururken Bonny birden yok olup bir kaç dakika sonra elinde üç tane içecekle tekrar yanlarında belirdi.Onlara içecekleri uzatırken bir yandan da az önce gördüğü manzarayı kafasında kurcalaya kurcalaya didik didik etmişti.

"Yok canım daha neler..."diye düşünüyordu bir yandan da...Bonny içeceğinden bir yudum alırken Ginny de etrafına bakarak konuşmaya başlamıştı.

"Ev hiç değişmemiş. Özlemişim aslında. Ama.... Ben halimden memnunum. Hem Dany'le ber.... Yane Dany'nin önerdiği yerde kalıyorum. " derken Bonny nerdeyse içtiği içeceği geri tükürüyordu.ki genzine kaçmıştıu birden öksürmeye başladı.Ginny ise onun sırtına vuruyordu.Tamam iyiyim işaretini yaptıktan sonra ikisine dönüp zorla gülümsemeye çalışmıştı.Birşeyeler oluyordu emindi.Ama eğer tahmin ettiği şeyse...Bonny öksürmekten yada başka bir sebepten ötürü kızaran yüzüne eliyle yel yaparken Ginny de konuşmasına devam etti

"Eee... Sen napıyosun? Evdekiler nasıl?"

"İyiyiz biz...Yani benim günlerim bakanlıkla dükkan arasında gidip geliyor,şu günlerde dükkana yeni yardımcı arıyorum...Aslında..."dedi gülümsemeye çalışarak.Daha sorna Dan'a döndü ve

"Dan ben Brian'a bir patronus yolladım ama siz gelmeden önce haber verdi.Şu anda dünyanın öbür ucunda...Sanırım Dumstrangda toplantısı varmıs...Gecikebilirmiş şu saatler başlamış olmalı..."dedi biraz sessizlik ardından yine konuşmaya başladı.

"Siz neler yapıyorsunuz...Demiycem....Çünkü o konuya girmek bile istemiyorum...Sadece merak ettiğim nasıl olduğunuzdu..."dedi Bonny içeceğinden bir yudum alarak.

Misafir

Ginny sözlerini tamamladığında Bonny'nin içeceği nerdeyse geri tükürüyordu. Ginny hemen onun sırtına vurdu. Endişeyle Dany'e baktı napıcağını bilmioyrdu. Aslında Bonny'e bu haberi vermek isterdi ama bu durumda cidden çok zordu bunu söylemek. Hem daha yeniydi hatta daha tam bir şey bile yoktu. O yüzden lafı çevirmesi gerektiğini düşünerek;

"Eee... Sen napıyosun? Evdekiler nasıl?" dedi.

"İyiyiz biz...Yani benim günlerim bakanlıkla dükkan arasında gidip geliyor,şu günlerde dükkana yeni yardımcı arıyorum...Aslında..." Gülerek Dany'e döndü;

"Dan ben Brian'a bir patronus yolladım ama siz gelmeden önce haber verdi.Şu anda dünyanın öbür ucunda...Sanırım Dumstrangda toplantısı varmıs...Gecikebilirmiş şu saatler başlamış olmalı..." Biz süre sessizlik oldu ve sonra Bonny ;

"Siz neler yapıyorsunuz...Demiycem....Çünkü o konuya girmek bile istemiyorum...Sadece merak ettiğim nasıl olduğunuzdu..."dedi. Ginny biraz umursamaz bir ifadeyle;

"Biz iyiyiz sen merak etme. Asıl sen kendine dikkat et. Biliyorsun ortalık pek güvenli değil şu son zamanlarda. Bide... Seherbazlar için hiç güvenli değil." Biraz sinirli bir ifadeyle Bonny'e bakarak devam etti;

"Senin haberlerini alıyoruz. Seherbaz olmuşsun. Ah... Bence çok yanlış bir meslek kardeşim. Hele böyle bir durumda. Hem biliyorsunki ben.. ben senle karşı karşıya gelmek istemiyorum.Ama sen seherbaz olarak benim karşıma geçiyorsun. Niye bunu yaptın? Hem niye Dany'nin bu kadar karşısında olmak istiyosun hiç anlamıyorum doğrusu." dedi.Sonra içeceğinden bir yudum aldı. Dany'e baktı orda durmuş onları dinliyordu.Aslında buraya gelmeden önce yaşananlar için Bonny'den biraz çekiniyordu. Belliki o Bonny'nin bu durumu şimdi öğrenmesinin doğru olmicanı düşünüyordu.Ginny'De susarak Dany'i izlemeye başladı.

Daniel olanlar karşısında sessizce kalıp onları izliyordu. Ama Ginny'nin

"Senin haberlerini alıyoruz. Seherbaz olmuşsun. Ah... Bence çok yanlış bir meslek kardeşim. Hele böyle bir durumda. Hem biliyorsunki ben.. ben senle karşı karşıya gelmek istemiyorum.Ama sen seherbaz olarak benim karşıma geçiyorsun. Niye bunu yaptın? Hem niye Dany'nin bu kadar karşısında olmak istiyosun hiç anlamıyorum doğrusu."

demesinin ardından kafasında söylemek istediği cümleleri toparlamaya başlamıştı bile. Çünkü bunlar karşısında sessiz kalması kötü olurdu ve Bonny'yi bu tarz sorularla sıkmak istemiyordu. Çünkü zaten ona ve geçmişelrine yeterince ihanet etmişti. Biraz daha onun üstüne giderek onu üzmeyi hiç istemiyordu.

Danny umutsuzca söyleyeceği cümleleri toparlarken Ginny'nin kendisini izlediğini fark etti. Bu onu sevindirmişti ve yaramazlık yapmış çocuklar gibi sırıtıp Ginny'ye bakmasına neden olmuştu. Bonny'nin fark edebileceğini hiç düşünmeden böyle yapması ilginçti. Ginny onu öyle büyülemişti ki gözü ondan başkasını göremiyordu. Hele de metamorfmagus hali Danny'yi baştan çıkarmaya yetiyordu zaten. Daniel onun metamorfmagus halinden önceden de etkileniyordu ama o zamanlar Ginny'ye karşı olan duyguları farklıydı.

Ginny'ye bakarken kendini kaybetmiş olup biraz fazla Ginny'ye yaklaştığını fark edemeyen Dan, sol kolunun sızlamasıyla kendine gelmişti. Belli ki bir yandaşının ona söyleyecekleri veya gösterecekleri vardı. Ama Danny kolunun sızlamasını umursamamalıydı. Çünkü böyle bir anı her zaman yaşayamazdı.

Bonny bir yandan içeçeğini masanın üzerine telaşla bırakırken biryandan da içindeki düşünceleri susturmaya çalışıyordu.Aynı zaman da da Ginny'i dinliyordu:

"Senin haberlerini alıyoruz. Seherbaz olmuşsun. Ah... Bence çok yanlış bir meslek kardeşim. Hele böyle bir durumda. Hem biliyorsunki ben.. ben senle karşı karşıya gelmek istemiyorum.Ama sen seherbaz olarak benim karşıma geçiyorsun."

Bonny hayretle kardeşine baktı "Karşı karşıya gelemek istemiyormuş...ölüm yiyen olduğunda da böyle düşündüğüne eminim kardeşim..." diye kendi kendine söylendi içinden.Daha sonra söyleyecekleri bir bir diline döküldü Bonny'nin...

"Evet seherbaz oldum...Ama yanlış meslek olduğunu düşünmüyorum..."dedi kafasını iki yana sallayarak mavi gözlerini uyarırcasına diktiği kardeşine bakarak.

"Sen savunduğun şeyin peşinden gittin...Sana karışmadım...Ve bende savunduğum şeyin peşinden gidiyorum...Amacım seninle savaşmak deği kardeşim...ama bir gün bunun geleceğini biliyorum...O gün napar mıyım?O zaman...bilmiyorum..."dedi. Ginny'e bakarak,yüzünde öyle ciddi bir ifade vardı ki Bonny kendini hiç bu kadar ciddi görmemişti.O genelde çevresine gülümseyip,çlgınca hareketler savuran uçuk kaçık biriydi.Ama kızınca dünyadaki hiçbir güç ki sevgi dışında onu susturamazdı.Daha sonra Ginny devam etti.

"Hem niye Dany'nin bu kadar karşısında olmak istiyosun hiç anlamıyorum doğrusu."

Bonny şaşkın şaşkın bakmaya başladı.Bir kardeşine bir de Dany'e
"hıh...Karşısında mı?Benim amacım onun karşısında olmak değil..."daha sonra Dan'a döndü.

"Hayır bu değil Dan...Amacım doğru bildiğim yolda en doğru şekilde gitmek...Eğer Dan'a karşı bir gıcığım olsaydı bunu söylerdim tamam mı?Onu tuzağa düşürürdüm...Yandaşı gibi davranıp...Bunu yapabilirdim...Ama yapmam çünkü ben sizin ölümyiyenleriniz gibi değilim..."dedi neredeyse ağlıycak kadar kısılmış sesiyle.Az önce eline aldığı bardağı döndürmeye başlamıştı şimdi de avucunun içinde...

Danny Bonny'nin "Hayır bu değil Dan...Amacım doğru bildiğim yolda en doğru şekilde gitmek...Eğer Dan'a karşı bir gıcığım olsaydı bunu söylerdim tamam mı?Onu tuzağa düşürürdüm...Yandaşı gibi davranıp...Bunu yapabilirdim...Ama yapmam çünkü ben sizin ölümyiyenleriniz gibi değilim..."

demesinin ardından sinirle ayağa kalktı ve

"Demek öyle, demek bizim ölüm yiyenlerimiz gibi değilsin! Biliyor musun Bonnie biz değiştik. Yani biz ölüm yiyenler, belki inanmayabilirsin ama amaçlarımız var artık. Eğer bugünü geçmişle karıştırırsanız işte böyle bir dışmala çıkar ortaya. Neyse, kolum sızlamaya başladı. Demek ki o benim acımasız, bencil ve kötü muamelesi gören yandaşlarımdan biri beni çağırıyor! Kahretsin! Bıktım, ne yapmaya çalıştıysam bazı şeyleri değiştirmek için yapmaya çalıştım. Ama olmuyor işte! Yine aynı teraneler ve yine aynı önyargılar. "

dedi. Hemen ardından Ginny'ye dönüp

"Ginny benim gitmem gerek. Malum bana birinin işi düştü. Neyse, görüşürüz canım."

dedi. Kendini kaybetmiş olmalıydı ki Ginny'nin dudağına küçük ve masum bir öpücük kondurdu. Aşırı sinirlenmişti ama Ginny'ye verdiği masum bir öpücük onun rahatlamasına sebep olmuştu. Ginny ile olmak zaten Dan'e hep huzur veriyordu. Fakat Bonnie ile ne zaman vakit geçirse sinirlenmeden veya bir olay çıkmadan asla huzurlu yuvasına dönemiyordu. Bu belki de onların zıt karakterlere sahip insanlar olmasından kaynaklanıyordu.

Misafir

Bonny artık çok sinirliydi. Ginny yerine Dan'e bakarak konuşuyordu. Sanki ondan yılların hıncını çıkarır gibi konuşuyordu;

"Hayır bu değil Dan...Amacım doğru bildiğim yolda en doğru şekilde gitmek...Eğer Dan'a karşı bir gıcığım olsaydı bunu söylerdim tamam mı?Onu tuzağa düşürürdüm...Yandaşı gibi davranıp...Bunu yapabilirdim...Ama yapmam çünkü ben sizin ölümyiyenleriniz gibi değilim..." Dany bir anda çok sinirlendi.Ayağa kaltı;

"Demek öyle, demek bizim ölüm yiyenlerimiz gibi değilsin! Biliyor musun Bonnie biz değiştik. Yani biz ölüm yiyenler, belki inanmayabilirsin ama amaçlarımız var artık. Eğer bugünü geçmişle karıştırırsanız işte böyle bir dışmala çıkar ortaya. Neyse, kolum sızlamaya başladı. Demek ki o benim acımasız, bencil ve kötü muamelesi gören yandaşlarımdan biri beni çağırıyor! Kahretsin! Bıktım, ne yapmaya çalıştıysam bazı şeyleri değiştirmek için yapmaya çalıştım. Ama olmuyor işte! Yine aynı teraneler ve yine aynı önyargılar. " Ginny bir an çok şaşırdı Dany hiç bir zaman kızsa bile bu kadar sert konuşmazdı. Bonny artık çok ileri gitmişti. Dany'nin en nefret etttiği şey müridlerine laf söylenmesiydi. Ama Bonny bunu bildiği halde ağzına geleni söylemişti. Bu çok bencilce ve kötüydü. Bonny onları hiç anlamıyordu. Dany Ginny'e döndü;

"Ginny benim gitmem gerek. Malum bana birinin işi düştü. Neyse, görüşürüz canım." dedi. Ginny tam konuşucaktı ki Dany ona yaklaştı ve Bonny'e aldırmadan dudağına küçük bir öpücük kondurdu. Ginny bir anda havalara uçtu bu hayatının en büyülü anıydı. Dany onu öpmüştü. Bu harika bir duyguydu. Ama biraz kızardığını hissetti. Çünkü Bonny'nin yanında böyle bir şey olması biraz utanmasına sebep olmuştu. Genede bunun olduğuna çok mutluydu. Bonny'e utanmış bir biçimde bakarak;

"Biz... şey... Bonny bak biz birlikteyiz. Yani birbirimizi seviyoruz. Aslında bu çok yeni oldu. Ama oldu işte ve ben hayatımda ilk defa bu kadar mutluyum. Ama senin yaptıkların benim mutluluğmu bozuyo. Korkuyorum Bonny seninle savaşda karşılaşmakdan korkuyorum. Umrarım bu hiç olmaz. Ama sen seherbaz olarak bunun ihtimalini daha da arttırdın. Ayrıca artık Dany'nin üstüne bu kadar gelmeni istemiyorum çünkü ben onu çok seviyorum ve onun için üzülüyorum.Sen ve Brian için o kadar endişeliki son günleri kendini hırpalamakla geçiyor. Şunuda unutma ben artık onu üzücek bir şey olmaması için elimden geleni yapıcam. Yani senin tam aksini yapıcam. " dedi. Sinirli bir şekilde sandalyeden kalktı.Bonny'e döndü;

"Bunu unutma olurmu kardeşim. Dany'nin üzülmesine izin vermicem. dedi.

Bonny içinde huysuz bir yaratığın canladığını hissedebiliyordu.Bir yandan da Dan ayağa kalkmış ilk defa bağırarak konuşmaya başlamıştı sanki...O öyle bağırdıkça Bonny'nin içinden bir şeyler hafif bir tüy edasıyla mavi gökyüzünde salınarak kopup gidiyordu.

"Demek öyle, demek bizim ölüm yiyenlerimiz gibi değilsin! Biliyor musun Bonnie biz değiştik. Yani biz ölüm yiyenler, belki inanmayabilirsin ama amaçlarımız var artık. Eğer bugünü geçmişle karıştırırsanız işte böyle bir dışmala çıkar ortaya. Neyse, kolum sızlamaya başladı. Demek ki o benim acımasız, bencil ve kötü muamelesi gören yandaşlarımdan biri beni çağırıyor! Kahretsin! Bıktım, ne yapmaya çalıştıysam bazı şeyleri değiştirmek için yapmaya çalıştım. Ama olmuyor işte! Yine aynı teraneler ve yine aynı önyargılar. "

Bonny tam konuşmak için ağzını açmıştı ki Dany hiddetle yürüyüp Ginny'e birşeyler dedi.

"Ginny benim gitmem gerek. Malum bana birinin işi düştü. Neyse, görüşürüz canım."

Ve onun dudağına bir öpücük kondurdu.O anda Bonny içindeki huysuz yaratığın sinirle karışık artık ağlamaya başladığını hissetti.Bir yandan da Ginny ağzını oynatıyordu.Bonny konuşulanları duymuyo gibiydi sözcükler kulağına oradan da kalbine çarpıp içinde kanamalara sebep oluyordu.Beyninde buz gibi rüzgarlar esiyor,gözlerinde rüzgarların getirdiği yağmurlar birikiyor.ama yağmamak için irpiklerine tutunuyordu.Bonny gözünü bir kere kırpsa hepsi dolu izgi artık kıpkırmızı olmuş yanaklarına dökülecekti.En son duyduğu şey Ginny'nin şu konuşmasıydı.

"Bunu unutma olurmu kardeşim. Dany'nin üzülmesine izin vermicem."

Bonny anlam veremiyormuş şekilde başını iki yana salladı.Mavi gözleri kirpiklerine tutunmuş damla damla yağmurlar yüzünden buhulanmıştı.Bir hışımla ayağa kalktı.Dan'a doğru yürüdü.Başını iki yana salladı.Fark etmeden gözünü kırptı ki zaten yağmak için heyecanla bekleyen o lanet yağmur yanalarına döküldü.Bonny Dany'nin yüzüne bir tane tokat yapıuştırdı.Ve kardeşine döndü.Hiç birşey söylemeden hızlıca içei girdi.Odası neden en üst kattaydı.Merdivenler hiç bu kadar yüksekte ve uzun değildi.Bir kaç basamağı daha çıkınca odasına vardı ve hızlıca kapısını kapattı.Delirmiş gibiydi.Ki bu bir ihanet miydi?Bonny eline geçen ilk şeyi,köşede duran vazoyu duvara fırlattı.Zavallı vazo şangırtıyla kırılıp yere parcacıkları düşdü.Hiç birşey yapmadan yatağına uzandı.Göz yaşlarını silmeye bile çabalamıyordu.Gitmişler miydi acaba?Yoksa hala aşadalar mıydı?Kafasına kadar battaniyesini çekti ve öylece durdu.

Daniel, Ginny'nin "Biz... şey... Bonny bak biz birlikteyiz. Yani birbirimizi seviyoruz. Aslında bu çok yeni oldu. Ama oldu işte ve ben hayatımda ilk defa bu kadar mutluyum. Ama senin yaptıkların benim mutluluğmu bozuyo. Korkuyorum Bonny seninle savaşda karşılaşmakdan korkuyorum. Umrarım bu hiç olmaz. Ama sen seherbaz olarak bunun ihtimalini daha da arttırdın. Ayrıca artık Dany'nin üstüne bu kadar gelmeni istemiyorum çünkü ben onu çok seviyorum ve onun için üzülüyorum.Sen ve Brian için o kadar endişeliki son günleri kendini hırpalamakla geçiyor. Şunuda unutma ben artık onu üzücek bir şey olmaması için elimden geleni yapıcam. Yani senin tam aksini yapıcam. "

demesi ile bir an duraksadı. Ginny'yi Bonnie'nin önünde öptüğünü ve bunun bir faciaya dönüşebileceğini henüz fark etmişti. Bu nedenle de gözleri korkuyla ve endişeyle büyümüştü. O anlık her şey bitmiş, zaman durmuş gibiydi. Etrafında olup biteni takmıyor ve duymuyordu. Tek istediği zamanı geri alıp her şeyi değiştirmekti. Ama bu mümkün olamazdı. Artık her şey bitmişti. Bonnie'nin azıcık kalan saygısını ve sevgisini de yitirmişti Danny.

Daniel donup kalmış bir biçimde hissizliği yaşarken Bonnie'nin kendisine doğru geldiğini fark etti. Onu görüyordu ama hiçbir tepki veremiyordu. Gözleri korku ve endişeyle açılmış bir biçimde Bonnie'ye bakıyordu sadece. Bonnie'nin masmavi gözlerinde birikmiş olan göz yaşı yağmurları bir anda Bonnie'nin kıpkırmızı olmuş yanaklarına dökülmüştü. Bu da Danny'nin de gözlerinin doömasına sebep olmuştu. Onu üzgün görmek Danny'yi adeta yıkmıştı. Ama onu zen de kendisi olduğu için diyecek bir şey bulamıyordu.

Sanki zaman durmuştu Danny için. Hala bir şoktaydı. Ama Bonnie'nin yüzüne bir tokat yapıştırması ile kendine geldi. Bu canını gerçekten yakmıştı. Ama asla karşılık vermeyecekti. Zaten Bonnie'yi üzeceği kadar üzmüştü. Bir de karşılık vererek onun canını yakmayı, duygularını incitmeyi göze alamazdı. Zaten Bonnie bir anda koşturarak eve girmişti. Daniel yanağının yandığını hissediyordu ama içinin acıdığı kadar hissetmiyordu bunu.

Daniel elini yanağına götürüp Ginny'ye döndü ve

"Bunu haketmiştim. Uzun zamandan beri de bunu hakediyordum! Biliyor musun Ginny, ona asla karşılık veremezdim. Eğer ona karşılık verseydim kendimi ömür boyu suçlardım. Ama eğer bu tokadı sana atmış olsaydı işler değişirdi. Emin ol canımı çok yaktı. Ama bu tokat, beni içimdeki tokat kadar acıtmadı. Neyse, sanırın gitme vakti hanımefendi."

dedi. Hemen ardından Ginny'ye sarıldı. Ağlamamak için kendini zor tutuyordu. Ginny'nin önünde bir daha ağlarsa kendini öldürürdü herhalde. Ama zaten ona Ginny'nin gülümsemesi, Ginny'nin sıcaklığı yeterdi ağlamaması için. Ancak Ginny hiç de mutlu görünmüyordu. Zaten eğer mutlu olursa bir anormallik olurdu. Çünkü az önce canı kadar çok sevdiği ikizini çok üzmüşlerdi. Bu yüzden Dan çok suçlu hissediyordu kendini. Ginny hala kollarında üzgün bir biçimde dururken yapması gereken bir şey olduğunu hatırladı Dan ve bir fısıltı kadar alçak sesle

"Özür dilerim Ginny. Sizi çok üzdüm, gerçekten çok özür dilerim. O anda yapmam gereken son şeydi seni öpmek. Gerçekten.. ne diyeceğimi bilemiyorum. Çok özür dilerim."

dedi. Bu Ginny'yi rahatlatmayacak olabilirdi ama en azında Dan içinden gelenleri ona söylemişti. Zaten daha fazla söyleyecek bir şey de bulamazdı o anda. Tek istediği Ginny'nin kendisine küsmemesiydi. Ginny'den de ayrı kalma korkusu bir anda içini sarmıştı. Bu yüzden kalbi de hızla atmaya başlamıştı, hızla ve korkuyla.

Misafir

Ginny'nin sözleri bittiğinde artık hiç bir yere bakamıyordu. Gözlerini sım sıkı yummuş Bonny'nin bağarmasını bekliyordu. Napıcağını bilmiyordu. Ama o an hiç ses gelmedi. Aksine büyük bir sessizlik vardı. Bu sessizlik koca bir şak sesi ile bozuldu. Ginny bir an seherbazlardan birinin geldiğini sandı ve nerdeyse asasını çıkarıcaktı. Ama gözlerini açtığında kimse yoktu. Hatta artık Bonny bile yoktu. Dan yanağını dönmüş gözlerini kısmış duruyordu. Çok sinirliydi. Ginny'e yaklaştı. Ona sım sıkı sarıldı;

"Bunu haketmiştim. Uzun zamandan beri de bunu hakediyordum! Biliyor musun Ginny, ona asla karşılık veremezdim. Eğer ona karşılık verseydim kendimi ömür boyu suçlardım. Ama eğer bu tokadı sana atmış olsaydı işler değişirdi. Emin ol canımı çok yaktı. Ama bu tokat, beni içimdeki tokat kadar acıtmadı. Neyse, sanırın gitme vakti hanımefendi." Dedi hafifce gülümsemeye çalışıyordu. Ama bunu başaramıyordu. Tıpkı Ginny'nin başaramadığı gibi. Dan biraz daha ciddi bir halde;

"Özür dilerim Ginny. Sizi çok üzdüm, gerçekten çok özür dilerim. O anda yapmam gereken son şeydi seni öpmek. Gerçekten.. ne diyeceğimi bilemiyorum. Çok özür dilerim." dedi. Ama Ginny hafifce gülümsedi ve Dany'nin dudaklarına küçük bir öpücük kondurarak;

"Lütfen, ne olurs aolsun beni öptüğünden pişman olma. Ben... Ben Bonny'i bu kadar üzdüğümüz için cidden tahmin edemiyeceğin kadar çok acı çekiyorum. Ama ömrümde pişman olmicağım bir an varsa oda beni öptüğün andı. Belki burda bu kadar erken olmamalıydı bu ama oldu. Geri getiremeyiz. Hem er ya da geç öğrenicekti. Umarım kendini çok hırpalamaz. O benim her şeyim çünkü. Onun kendine zarar verdiğini görmeyi asla istemem... " diye konuşurken malikaneden sesler gelmeye başladı. Bu sesler Bonny'den olmazdı. Çünkü bu sesler üst kattan deyil tamda giriş katından geliyordu. Ginny telaşlanarak;

"Hadi atrık bizi başka biri görmeden gidelim." dedi ve Dany'le beraber arkalarında ufak bir esinti bırakarak yok oldular.