Prof. Rose'nin Odası(Öğrenciler için)

..........

:::: Gryffindor Ortak Salonu ::::

Jessica sessiz ortak salonda koltuğun üstündeydi. Sanki bir bütün oluşturmuşlardı. İyice mayışmıştı. Kimse yoktu, bütün gryffindorlar kütüphaneye bütün hafta biriktirdikleri ödevleri yapmaya gitmişlerdi. Ama Jessica'nın içi rahattı çünkü derslerden sonra her gün geç saatlere kadar ödevlerini yapmıştı. Şimdi rahat ediyordu. Yapacak hiç bir işim yok. diye düşündü. Bu hoş bir duygu olsa da zaten yeterince oturmuştu. Ders programını eline aldı ve girdiği derslere baktı. Uçuşu görmüştü şimdi aklına geldi. Gidip başka takımlar antreman için izin almadan o alacaktı. Hem haberleri olmayacağı için de taktiklerini öğrenemezlerdi. Aslında çok heyecanlıydı. Kendi yapacağı arayıcılık için değil o konuda kendine güveniyordu. Ama kaptan olmak biraz değişik olacaktı. Hem artık antrenmanlar da başlamıştı ve bina başkanıydı. Sorumlulukları gerçekten fazla ama onun için mutluluk ve güven vericiydi. Unutmuştu ! Bir de B.O toplantıları vardı ve başkandı. Daha fazla oyalanmadan yerinden kalktı. Hırkasını eline aldı merdivenlerden inerken giyecekti. Ortak salondan çıktı.

:::: Prof. Rose'nin Odası ::::

Jessica merdivenlerden inmişti. Şimdi prof. rose'nin odasının önündeydi. Tahta kapıya baktı ve yavaşça kapıya vurdu. Saat erken sayılırdı ama Jessica bekleyememişti. Tatlı bir ses :
'' Girin.'' dedi. Jessica biraz daha rahatlamıştı. İçeri girdi ve yüzünde tatlı bir gülümsemeyle profesöre bakarak ;
'' Günaydın profesör, bu saatte sizi rahatsız ediyorum ama... biliyorsunuz Gryffindor takım kaptanıyım. Eğer çabuk davranıp benden önce kimse almadıysa bu haftasonu antreman yapmak istiyoruz.'' dedi ve bir nefes aldı. Yapmak istiyoruz demişti ama buna kendisi karar vermiş gibiydi. Yine de takımdakilerin de Quidditch için bazı işlerini bırakacaklarını biliyordu. Prof. Rose'nin cevap vermesini bekledi. Belki de Jessica'ya bazı fikirler ve ne yapması gerektiğini, kendi önerileri hakkında konuşabilirlerdi gerçekten bu çok iyi olurdu.

Rose dersten sonra odasına gitti.Antreman için gelecekleri bekliyordu ve ödevleri.Kupa salonuna gidip gryffindor en arayıcısı kupasına bakmayı düşündü.O anda kapı çaldı.Rose:

-Girin dedi.Gelen gryffindordan Jeesica Malfoydu.Jessica:

-Günaydın profesör, bu saatte sizi rahatsız ediyorum ama... biliyorsunuz Gryffindor takım kaptanıyım. Eğer çabuk davranıp benden önce kimse almadıysa bu haftasonu antreman yapmak istiyoruz dedi.Rose buna sevinmişti.İlk gryffindor istemişti antreman yapmayı.Rose hiç düşünmeden:

-Sizden önce isteyen olmadı.Haftasonu antreman yapabilirsiniz.Antreman yapacağız diyede ödevlerinizi ve derslerinizi aksatmayınız.Soracağın veya söyleyeceğin birşey varmı? dedi ve gülümsedi.

Profesör cevap verdi :
'' Sizden önce isteyen olmadı.Haftasonu antreman yapabilirsiniz.Antreman yapacağız diyede ödevlerinizi ve derslerinizi aksatmayınız.Soracağın veya söyleyeceğin birşey varmı? '' dedi ve gülümsedi. Jessica'nın aslında soracağı o kadar çok şey vardı ki... Ama içlerinden birini seçecekti. Profesörü fazla meşgul etmek istemiyordu. Onlardan önce kimse istemediği için de çok memnnun olmuştu. Ödevleri ve dersleri aksatmak mı ? Jessica için bu düşünülebilir bie değildi. Ama tabii ucunda Quidditch kupasını almak varsa bir iki dersi aksatmak hiçbir şey sayılırdı. Profesöre cevap verdi :
'' Belki biliyorsunuzdur efendim ama ben zor durumda kalmadıkça kesinlikle aksatmayacağım. Tabii takım arkadaşlarım da öyle.'' dedi ve muzip muzip gülümsedi. Zor durumda kalmadıkça sözünü üstüne basarak söylemişti. Yapılabilir payı olmasını bilmesini istiyordu. Aslında sormak değilde anlatmak istediği bazı şeyler vardı ama şimdi hiç sırası değildi. Zaten derslerle ilgili de sayılmazdı. B.O yu bilip bilmediğinden emin bile değildi. Daha sonra sorabilirim belki diye düşünürken bir anlığına onun gözlerinin içine bakmıştı. Herşeyden haberi var gibi gelmişti. Öyle bakıyordu, gözlerini kaçırdı. Jessica en fazla ailesi yüzünden onun casus olabileceğini düşünmelerinden korkuyordu. Jessica'yı anlıyormuş gibi bakıyordu gözleri ama o kadar çok öğrenci vardı ki onun hayatını nerden bilebilirdi ? Okulun parlak öğrencisi olsa belki...Daha fazla kendini tutamadı :

'' Profesör, söylemek istediğim birşey var sadece. Bildiğinizi sanmıyorum ama benim evim burası daha doğrusu gryffindor. Maçlarda ve antremanlarda takımı en iyi yapmak için çok uğraşacağım şüpheniz olmasın...Eğer bir sorum olursa yine sizi rahatsız edebilir miyim ?'' dedi. Nedenini anlamadı ailesinden hatta ondan bile konu açılmadan profesörün gözlerinde birşey sezmişti sanki. O yüzden belki de bunları söylemek istemişti. Eğer B.O yu ve Jessica'nın kendisini ailesini tanıyorsa -ki bunun olabileceğini pek düşünmüyordu-demek istediklerini kesinlikle anlamıştı. Ama birşey bilmiyorsa eğer JEssica'nın neler saçmaladığını merak ediyor olmalıydı.

Rose Jessica'nın gözlerindeki gülümsemeyi görüyordu.Derslerini aksatmayacağını biliyordu,ama yinede uyarmalıydı.Jessica:

-Belki biliyorsunuzdur efendim ama ben zor durumda kalmadıkça kesinlikle aksatmayacağım. Tabii takım arkadaşlarım da öyle.Profesör, söylemek istediğim birşey var sadece. Bildiğinizi sanmıyorum ama benim evim burası daha doğrusu gryffindor. Maçlarda ve antremanlarda takımı en iyi yapmak için çok uğraşacağım şüpheniz olmasın...Eğer bir sorum olursa yine sizi rahatsız edebilir miyim ? dedi.Rose Jessica'nın evinin Hogwarts olduğunu biliyordu.Onun için:

-Herşeyi biliyorum senin hakında Jessia.Onun için herşey için yanıma gelebilirsin.Hiç çekinme dedi ve gülümsedi.

Profesör :
''Herşeyi biliyorum senin hakında Jessia.Onun için herşey için yanıma gelebilirsin.Hiç çekinme'' dedi ve gülümsedi. Jessica bu cevabı hiç beklemediğini farketti. Aslında herşeyi biliyormuş diye düşündü. Önce endişelendi ama biraz düşününce okulda tamamıyla güvenebileceği biri vardı. Herşey için yanıma gelebilirsin... demişti. Birine güvenmek gerçekten çok güzel bir duyguydu. Artık gitmesi gerekiyordu bir an önce de takıma haber vermeliydi. Son sözlerini söyledi :
'' Sağolun profesör, gerçekten...'' dedi. Hemen çıkması gerekiyordu odadan yoksa kendini daha fazla tutabileceğini sanmıyorddu. Arkasını döndü ve kapının kolunu çevirdi ve çıktı. Koşa koşa merdivenlerden çıkıyordu. Anlayamamıştı herşeyi nasıl bildiğini. Hala şaşkındı. Burası gerçekten onun eviydi. Ailesi yoktu en azından onun için yoktu. Ama burda güvenebileceği insanlar vardı.

Rose yarın haftasonu olduğu için evine gidecekti.Ama öğrencileri bugüne cezaya çağırmıştı.Okulu kontrol ettikten sonra odasına gitmek için yola koyuldu.Odası darma dağınıktı.Öğrenciler gelmeden orayı toplamak istedi ama onların gelmesine yarım saat kalmıştı.Rose büyü kullanmak kullanmak zorunda kaldı.''Aklapakla'' dedi ve oda gümüş gibi oldu.Eline okulla ilgili parşömenleri aldı.Onları gözden geçirmeye başladı.Onlar gözden geçirdikten sonra aklına bieşey geldi.Ya öğrenciler Rose'ye yalan söylerlerse.Elbette yalan söyleyeceklerdi.Gerçeği niye söylesinler ki.Ama Rose Jessica'ya güvendiği için bu düşünceleri kafasdından attı.Jessicayla en son bu odada konuştuklarında ''herşey için bana gelebilirsin'' demişti.Rose Jessica'nın kurallara aykırı hareket etmeyeceğine emindi.Çünkü Jessica'nın burdan başka evi yoktu.

Not:geç yazdığım için özür dilerim

Jess, Matt ile beraber Prof. Rose'nin odasına doğru ilerliyordu. Çok tedirgin hissediyordu. Bu durumdan kurtulsalar bile Profesöre yalan söylemek onu üzüyor olmalıydı.

Jess asla kötü birşey yapmamıştı bu okula geldiğinden beri de aklından bile geçirmemişti. Hem içinde böyle bir istek yoktu hem de bunu göze alamazdı. Okuldan uzaklaştırılırsa ya da atılırsa ailesinin yanına geri gönmek istemiyordu.

Sadece başka insanların olduğu zaman oraya evim diyordu. Çünkü orayı evi gibi hissetmiyordu. Ömrü boyunca da gerçekten evi gibi hissedebileceği bir yer bulmayı da beklememişti.

Ama burası farklıydı... Burada onu seven insanlar vardı. Profesör Rose 'nin onu sevdiğine inanıyordu. Sonra... Matt vardı. Gryffindor binasından da arkadaşları vardı.

Bunları düşünürken kapının önüne gelmişlerdi. Jess durdu ve içi sıkıntıyla dolu olarak dönüp Matt'a baktı.

İyi şanslar Matt...

dedi ve yanındaki Matt'a elini uzatarak omzuna dokundu cesaret verircesine. Sonra da içini çekti ve kapının eski kolunu çevirdi.

Gergin gergin Profesör Weasley'nin odasına doğru Jessle beraber yol alıyordu.Olacaklardan en ufak bir fikri bile yoktu,bu da tedirginliğinin başlıca sebebiydi.
Yine de kendini avutmak için kafasında birkaç senaryo yazmaya başlamıştı bile...

Ağır ve temkinli adımlarla kapının önüne kadar geldiler.Nihai kararın verileceği odanın kapısının önünde durduklarında içindeki heyecan ve huzursuzluk baskınlaştı.Belli etmeden ürperdi ve göz ucuyla Jess'e baktı.

İyi şanslar Matt.. dedi Jess güven verircesine elini omzuna koyarak.Matt bu durumda söyleyecek hiçbirşey bulamadı,sadece gözlerini kapayıp kafasını salladı.Yeniden gözünü açtığında Jess elini kapı koluna koymuş kolu çevirmekteydi.Matt derin bir nefes alıp merakla hafifçe açılan kapıdan içeri baktı ve içeri girmek için öne bir adım attı.

Rose masasını düzenlerken kapının açıldığını anladı.Hangisi gelmişti önce diye düşündü.Ama ikisininde aynı anda gelebileceği aklına geldi.Kapıya doğru baktığında ise Matt'ınodaya girdiğini gördü.Matt'ın yanında ise bir gryffindor pelerini gözüküyordu.Rose o kişinin Jessica olduğunu anladı.Rose:

''Buraya gelin çocuklar.'' dedi sandalyeleri göstererek.Rose devam etti:

''o gece orda ne işiniz vardı?Bana yalan söylemenize gerek yok.Ceza vermeyeceğim.Kimseye bu zamana kadar ceza vermedim veya okuldan atmadım.Ama ceza alarak odama gelen her öğrenci bana doğruyu söylemiştir çocuklar.Evet,başta ki sorumuza gelelim;o gece o saatte orda ne işiniz vardı.Accio meyvesuyu.'' dedi.Çok konuşmuştu.Boğazı da ağrıyordu zaten.Meyvesuyu masaya geldiğinde çekmeceden üç bardak çıkardı ve üçünede meyvesuyu doldurdu.Birini kendi önüne koydu,diğer ikisini çocuklara uzattı.

''Buraya gelin çocuklar.'' dedi profesör içeriden.Matt denileni yaptı,gösterilen sandalyelerden birine gergince oturup profesöre baktı.

''o gece orda ne işiniz vardı?Bana yalan söylemenize gerek yok.Ceza vermeyeceğim.Kimseye bu zamana kadar ceza vermedim veya okuldan atmadım.Ama ceza alarak odama gelen her öğrenci bana doğruyu söylemiştir çocuklar.Evet,başta ki sorumuza gelelim;o gece o saatte orda ne işiniz vardı.Accio meyvesuyu.''

Jess'e gergin bir bakış atıp meyve suyu dolduran profesöre döndü:

Açıkçası profesör...Oraya daha önceden ödevimizi yapmaya gitmiştik.Yani yarım saat önceden... İçeri girerkenki tüm gerginliğinden kurtulmuştu.Meyve suyunu içerken bu kadar rahat konuşabildiğine hayret etti.Bardağı ihtiyatla masaya bırakıp devam etti:

Zaten ondan önce de uyuyordum,pijamalarımın sebebi buydu Yine pijamalarını hatırlayıp Jess'e sırıttı ve konuşması için susmaya karar verdi.

İlk olarak Matt başlamıştı konuşmaya.Rose Matt'ı dinlemeye başladı:

Açıkcası profesör...Oraya daha önceden ödevimizi yapmaya gitmiştik.Yani yarım saat önceden...Zaten ondan önce de uyuyordu,pijamalarımın sebebi buydu.'' dedi Matt.Rose Matt'ın anlattıklarına inanmıştı.Rose biraz sinirli bir halde:

''Bana doğrularını söylemenizi istedim.Dediğim gibi bana yalan söylemeyen hiçbir öğrenciye ceza vermedim.Matt beni tanımıyormuşun demek ki.Öyle bir yalana nasıl inanacağımı düşündün.Uyyordun,uyandın.Okulun yatma saatine yarım saat kala aklına ödevin geldi.Kalktın,pijamalarınla kütüphaneye gittin ve Jessicayla karşılaştın.Öyle mi?Bende buna inandım.Jessica bir de seni dinleyelim.'' dedi hiddetle.Meyvesuyundan bir yudum aldı.Matt'ın yüzüne sinirli bir bakış attı ve Jessicaya baktı.

Matt, Jess'in önüne geçti ve içeriye girdi. Profesörü göremiyordu ama sesini duydu :

''Buraya gelin çocuklar. ''

dedi ve eliyle sandalyeleri gösterdi. Matt'in yanına yavaşça oturdu. İçi sıkıntıyla doluydu. Ama Matt anlyamadığı bir şekilde rahat görünüyordu. En azından bu iyiydi. Profesörün soru sormayacağını düşünecekti ki :

''o gece orda ne işiniz vardı?Bana yalan söylemenize gerek yok.Ceza vermeyeceğim.Kimseye bu zamana kadar ceza vermedim veya okuldan atmadım.Ama ceza alarak odama gelen her öğrenci bana doğruyu söylemiştir çocuklar.Evet,başta ki sorumuza gelelim;o gece o saatte orda ne işiniz vardı.Accio meyvesuyu.''

dedi. Meyve sularını çıkardığı bardaklara doldurdu. Jess rahat görünmeye çalışıyordu. Önüne gelen bardaktan bir yudum aldı. Göz ucuyla Matt'a baktı. O sırada Matt de ona bakıyordu ve konuşmaya başladı :

Açıkçası profesör...Oraya daha önceden ödevimizi yapmaya gitmiştik.Yani yarım saat önceden... Zaten ondan önce de uyuyordum,pijamalarımın sebebi buydu.

dedi ve gülerek Jess'e baktı. Jess de onu rahatlatan bu gülümsemeye karşılık verdi.

Jess bu durumdan paçayı kurtardıklarını düşünürken Prof. Rose :

''Bana doğrularını söylemenizi istedim.Dediğim gibi bana yalan söylemeyen hiçbir öğrenciye ceza vermedim.Matt beni tanımıyormuşun demek ki.Öyle bir yalana nasıl inanacağımı düşündün.Uyyordun,uyandın.Okulun yatma saatine yarım saat kala aklına ödevin geldi.Kalktın,pijamalarınla kütüphaneye gittin ve Jessicayla karşılaştın.Öyle mi?Bende buna inandım.Jessica bir de seni dinleyelim.''

dedi. Jess'in bakışları şimdi donmuştu. Matt'a bakmıyordu hele Prof. Rose'a hiç bakmıyordu. Biraz daha böyle sessiz kalırsa kötü olacaktı. İçindeki heyecanı bastırarak, hemen profesöre baktı. Artık yalan söyleyemezlerdi. Durumn daha da kötüye gitmemeliydi.

'' Matt'in hiçbir suçu yok profesör. Ben araştırma yapmak için kütüphaneye gittim. Kimse yoktu ve bende yalnız olmaktan korkmuştum. Bu yüzden... Matt'i çağırdım. O da beni yalnız bırakmak istemedi. Yani aslında burada olması gereken tek kişi benim. Bazen merakıma karşı koyamıyorum profesör...''

dedi. Belki de saçmalamıştı. Ama o kadar kısa sürede başka birşey düşünemedi. Aslında doğru sayılırdı. Daha fazla yalan söylemek sadece Profesörün güvenini sarsmalarına yardımcı olurdu. Matt'in kendisini anlyacağından emindi. Profesörün böyle yapacağını hiç düşünmemişlerdi.

''Bana doğrularını söylemenizi istedim.Dediğim gibi bana yalan söylemeyen hiçbir öğrenciye ceza vermedim.Matt beni tanımıyormuşun demek ki.Öyle bir yalana nasıl inanacağımı düşündün.Uyyordun,uyandın.Okulun yatma saatine yarım saat kala aklına ödevin geldi.Kalktın,pijamalarınla kütüphaneye gittin ve Jessicayla karşılaştın.Öyle mi?Bende buna inandım.Jessica bir de seni dinleyelim.''

Profesör kendisine inanmamıştı ama Matt heniz yalan söylemeye başlamamıştı bile... Birşey söylemek üzere ağzını açtı ama Jess heyecanla konuşmaya başladı:

'' Matt'in hiçbir suçu yok profesör. Ben araştırma yapmak için kütüphaneye gittim. Kimse yoktu ve bende yalnız olmaktan korkmuştum. Bu yüzden... Matt'i çağırdım. O da beni yalnız bırakmak istemedi. Yani aslında burada olması gereken tek kişi benim. Bazen merakıma karşı koyamıyorum profesör...''

Matt yine Jess'in suçu üztüne almasına karşı rahatsız olmuştu.Profesörün bir şey demesine izin vermeden isyan etti.

Hayır profesör bu doğru değil! dedi veJess'e sinirli bir bakış attı.

Aslında ben...benim ödevimin konusu...Yani şey..

Susup önüne baktı.Neredeyse akşam yasak bölgeye gitme nedenlerini ağzından kaçıracaktı.[/size]
Yine de cümlesini bitirememişti,istediği gibi de bitiremeyecek gibiydi.Kafasını kaldırmadan masada gergince ritim tutmaya başladı

Benim de hatam vardı.. diye geveledi zorlukla duyulan bir sesle ve göz ucuyla Profesör Weasley'e baktı.