Hafta Sonu Gezisi

:::: Hogsmeade ::::

Jess soğuk Hogsmeade sokağında ilerliyordu. Yağmur yağmak üzereydi. Etrafta kara bulutlar vardı. Hafta sonu için Hogsmeade gezisi düzenlenmişti. Jessica hiç düşünmeden gitmeye karar vermişti.

Geldiğinden beri şaka dükkanını gezmişti. Artık biraz ısınmak istediği içinde Üç Süpürgeye gidiyordu. Girişe gelmişti bile kapıyı açtı ve yüzüne bir sıcak dalgası çarptı.
Boş olan masalardan birine oturdu. Etrafa baktı henüz öğrenciler gelmemişti. Belki Matt ya da tanıdığı biri gelebilirdi.
İçerisi gerçekten sıcak ve rahattı. Atkısını çıkardı ve yanına koydu. Madam Rosmerta'nın yanına gitti ve kendisi için bir tane kaymak birası söyledi. Gidip sıcak koltuğa oturdu ve gözlerini yumdu...

Rp Out : İSteyen yazsın... xD

O gün Yancy yatağından kalkar kalkmaz imzalatmayı unuttuğu Hogsmade'e gidebilmesi için izin kağıdını kuzeni Daniel'a imzalatmaya götürdü. Ne olur olmaz diye masumca gülümseyip Daniel'a bakıyordu. Daniel bu konuda kandırılabilcek son kişilerden biriydi çünkü hemen

"Sana izin vermem için masum ayaklarına yatmana gerek yok. Hem zaten ben izin vermesem Brian mutlaka imzalar. Neyse, herkes eğlenirken senin içeride sıkılmana göz yumamam. Hem zaten amcam olsa o da imzalardı. Al bakalım."

dedi. Oldukça uzun ve zor olan imzasını atmıştı kağıda. Yancy hemen ona teşekkür etti ve ortak salondan çantasını alıp Hogsmade'e giden diğer kişilere katıldı. Yancy Üç süpürge'yi tekrar görmek istiyordu. Bu yüzden Hogsmade'e gelir gelmez hemen Üç süpürge'nin yolunu tutu. Hava soğuktu ama sıkı giyindiği için Yancy bu havadan pek etkilenmiyordu. Yine de biraz ateş viskisi veya sıcak çikolata içmek fena olmazdı.

Üç süpürge'nin kapısını açar açmaz yüzüne sıcak bir hava vurdu. Hemen hoşnut bir biçimde etrafı taradı. Tanıdık kimse yoktu, Jessica hariç. Yancy onunla pek iyi arkadaş değildi ama Matt'le iyi anlaştıklarını biliyordu ve Yancy Matt'i severdi. Biricik dostu Lisa'nın en yakın arkadaşıydı o. Yancy'ye de kötü davranmıyordu. Bu yüzden Matt'in bir arkadaşından zarar gelmeyeceğini düşünerek Jessica'nın yanına gitti ve gözlerini yummuş olan güzel kızın omzuna dokunup

"Hey Jessica, selam! Oturabilir miyim yanına?"

dedi. Sonra terslenmeyi de göze alarak Jessica'ya gülümseyerek bakmaya başladı. Yancy bir Slytherin ve rakip diye onu tersleyebilirdi. Sonuçta ikisi de taım kaptanıydılar ve farklı takımların kaptanıydılar. Zıtlaşmalaro da en az iyi arkadaş olmaları kadar doğal olabilirdi.

İçerisi sıcak ve sessizdi. Jessica gözlerini yummuştu. Burası nedense onu rahatlatmıştı. Biri ona doğru geliyordu. Jessica'nın gözleri kapalı olduğu için onu Madam Rosmerta sanmıştı. Gözlerini açmadı ve kaymak birasını masaya koyup gitmesini bekledi. Ama beklemediği bir anda biri omzuna dokundu ve :

"Hey Jessica, selam! Oturabilir miyim yanına?"
dedi neşeli bir ses. JEssica gözlerini açtı ve merakla baktı. Karşısında Yancy duruyordu. Ona gülümseyerek bakıyordu. Etrafta boş masalar vardı onun yanına gelmek isteyeceğini hiç düşünmemişti. Binası slytherindi ve Quidditch te onun rakibi olacaktı. İkisi de takım kaptanı ve arayıcıydı. İlk başta bunları düşündü onun da düşünerek geldiğinden emindi. Ama çok iyi davranmıştı Jessica'ya. Bakınca da çok tatlı biri gibi gözüküyordu. Sonuçta arkadaş olmak istiyorsa ve yanına gelmişse Jessica onu asla geri çevirmezdi.
Slytherinlilerin asla bir Gryffindora iyi davranmayacağı -tabii çıkarı olmadıkça -söylenmişti. Bu düşünceyi hiç benimsememişti zaten. Cevap verdi :

'' Selam Yancy. Tabii oturabilirsin. Nasılsın?'' dedi gülümseyerek. Atkısını yanındaki sandalyeden çekip aldı hızlıca. Yüzü ışıl ışıl parlayarak Yancy'e baktı.

Jessica bir süre sonra Yancyyi fark etti ve gülümseyerek

'' Selam Yancy. Tabii oturabilirsin. Nasılsın?''

dedi. Sonra hemen sandalyenmin üstündeki atkısını aldı. Yancy de bunun ardından hmen oturdu. İçersinin sıcak olduğunu düşünerek üzerindeki kat kat giysileri çıkardı. Sonra cebinden ufak bir şişe ateş viskisi çıkardı ve ısınmak için hemen onu yudumladı. Yancy içi ısındıktan sonra Jessica'ya gülümseyerek

"İyiyim Jessica. Böyle harika bir günde yalnız oturalım istemedim. Hem başka tanıdık da göremedim. Yanına geleyim dedim ben de. Umarım bir sakıncası yoktur. Ee sen neler yapıyorsun? Antrenmanlar falan nasıl gidiyor? Eminim çok yorucu oluyordur. Çünkü kendimden biliyorum, hele kaptan olmak olduça zor gibi."

dedi. Sonra Jessica'yı dikkatlice ve farkettirmeden süzdü ve içinden

"Hmm oldukça da güzelmişsin Jessica."

diye geçirip geniş bir gülümseme ile ona baktı.

Yancy de Jessica ile aynı hızla sandalyeye oturdu. İçerisi sıcaktı ve Yancy kat kat giysilerini çıkardı. Biraz sonra cebinden küçük bir şişe çıkardı ve bir yudum aldı.
Sonra Jessica'ya gülümseyerek :

"İyiyim Jessica. Böyle harika bir günde yalnız oturalım istemedim. Hem başka tanıdık da göremedim. Yanına geleyim dedim ben de. Umarım bir sakıncası yoktur. Ee sen neler yapıyorsun? Antrenmanlar falan nasıl gidiyor? Eminim çok yorucu oluyordur. Çünkü kendimden biliyorum, hele kaptan olmak olduça zor gibi."

dedi. Gerçekten harika bir gündü. Yalnız oturmak zaten sıkıcıydı ve aslında Yancy'nin gelmesi iyi olmuştu. Biraz tedirgin görünüyordu büyük ihtimalle onunla oturmak istemeyeceğini düşünüyordu. Ama Jessica ona iyi niyetini zaten göstermişti.

Çocuğun gülümsemesine karşılık verirken :

'' Geldiğin iyi oldu ben de zaten sıkılmıştım. Antrenmanlarla uğraşıyorum biliyorsundur. Gerçekten çok yorucu oluyor. Kaptanlık olmasa yorulacağımı sanmıyorum. Kendi görevimi yaparken bir de takımdakilerin hatalarını düzeltmeye çalışıyorum. Sende biliyorsun. Ayrıca bina başkanıyım. Gryffindorlar tahmin edebileceğinden daha fazla yoruyorlar beni. ''

dedi. Yeşil gözlerini masanın üstündeki çizgilere çevirdi. Hala yüzünde hafif bir gülümseme vardı. Yancy'nin ne yapmak istediğini anlamıyordu. Gerçekten iyi davranıyordu.
Biraz daha böyle devam ederse Yancy' e gerçekten güvenecekti. Hiç kötü bir niyeti yok gibi görünüyordu.

Yancy oldukça geniş bir gülümseme ile Jessica'ya bakarken Jessica

'' Geldiğin iyi oldu ben de zaten sıkılmıştım. Antrenmanlarla uğraşıyorum biliyorsundur. Gerçekten çok yorucu oluyor. Kaptanlık olmasa yorulacağımı sanmıyorum. Kendi görevimi yaparken bir de takımdakilerin hatalarını düzeltmeye çalışıyorum. Sende biliyorsun. Ayrıca bina başkanıyım. Gryffindorlar tahmin edebileceğinden daha fazla yoruyorlar beni. ''

diyerek Yancy'nin sorusuna cevap verdi. Yancy gülümsemesini sürdürürken onaylarcasına kafasını salladı ve

"Evet zor ama zevkli oluyor. Bu arada seninle her alanda rakibiz ama hiç sorun çıkmadan aynı masada oturup muhabbet edebiliyoruz ki bu ne kadar garip ve güzel. Sanırsam bu benim bencil, aşağılayıcı ve soğuk davranmamamdan kaynaklanıyor. Eh bir de tabi senin öryargılı olmamandan da kaynaklanıyor. Masaya geldiğimde terslenip kovulmak benim için olası bir durummuş gibiydi. Ama sen nazik bir biçimde oturmamı söyleyince şaşırdım ve tabi sevindim de. Teşekkür ederim."

dedi. Sonra mavi gözlerini Jessica'nın yeşil gözlerine dikti. Hala gülümsüyordu ama içindeki sinsi yılan kıpırdanmaya başlamıştı bile. Bir olay veya sorun çıkarmadan duramayacak gibiydi. Ama Jessica'yı kırmak da istemiyordu. Yine de onun yeşil gözlerinden ve oldukça güzel olmasından etkilenmişti. Adriana'yı unutmuştu bir an için. Ama onu gerçekten çok seviyordu. Jessica'dan sadece hoşlanmıştı. Birden kendini tutamayıp

"Gözlerin çok güzelmiş."

dedi. Sonra hemen ciddileşmeye çalışarak sustu ve utanarak gözlerini yere devirdi.

Jessica konuşmasını bitirmişti. Yancy ile farklı binalarda ama aynı görevleri yerine getiriyorlardı. Yani tamamen rakiplerdi. Bu yüzden Yancy'nin onun düşündüklerini anladığını biliyordu. Yancy gülümserken başıyla onayladı ve anlatmaya başladı :

"Evet zor ama zevkli oluyor. Bu arada seninle her alanda rakibiz ama hiç sorun çıkmadan aynı masada oturup muhabbet edebiliyoruz ki bu ne kadar garip ve güzel. Sanırsam bu benim bencil, aşağılayıcı ve soğuk davranmamamdan kaynaklanıyor. Eh bir de tabi senin öryargılı olmamandan da kaynaklanıyor. Masaya geldiğimde terslenip kovulmak benim için olası bir durummuş gibiydi. Ama sen nazik bir biçimde oturmamı söyleyince şaşırdım ve tabi sevindim de. Teşekkür ederim."

dedi. Ne kadar güzel anlatmıştı böyle. Jess ona hayranlıkla bakıyordu. Gerçekten slytherinli miydi? Daha önce böyle birini görmemişti. Çok haklıydı bütün alanlarda rakiplerdi ama aynı masada muhabbet edebiliyor ve birbirine hava atmaya bile çalışmıyorlardı.

Dediği gibi ,bencil soğuk ve aşağılayıcı davransaydı karşılığını alırdı. Kendi de önyargılı davranmamıştı. Ama şimdi böyle muhabbet etmelerini sağlayan tek kişi Yancy idi. Kendisi boş masa varken ve bir nedeni yokken Yancy'nin yanına oturmazdı. Jess'e teşekkür etmişti. Onunla konuşmak gerçekten çok güzeldi.

Masanın üstünden gözlerini Jess'in gözlerine dikmiş bakıyordu şimdi. Jess de ona baktı. Bir an için bakıştıklarını sanmıştı ki hala Yancy'nin deniz mavisi gözlerini kendi gözlerinde hissetti. Bir kaç saniye böyle durmuşlardı ki Yancy :

"Gözlerin çok güzelmiş."

dedi. Hemen gözlerini yere çevirmişti. Jess birşey söyleyemeden yanaklarının kızardığını hissetti. Onunkiler de çok güzeldi. Ama Jess bunu söylememesi gerektiğini hissetti. Konuşmaya başladı :

'' Teşekkürler... Seninkiler de öyle... Ayrıca bizim rakip olsak da şimdi böyle konuşmamız senin sayende. Sen iyi niyetini göstermeseydin... İyi birisin gerçekten seninle konuşmak güzel...''

dedi. Bunları söylerken Yancy'e bakamamıştı. Söyledikleriyle ilgili ne düşündüğünü bilmiyordu Yancy'nin. Gerçekten ne söyleyeceğini merak ediyordu.