sıkıntı

Nerdeyse butun yazini gecirdigi odasinda oturmak artik Harry icin bi eziyet haline gelmeye baslamisti.3 aya yakin bi surede dort duvar arasinda yapilabilicek en uc seylerin hepsini yapmis olucakki suanda oturup skilmaktan daha iyi birsey gelmiyordu aklina.Lanet havada Harry'den daha skintiliydi sanki.Yada her bunaldiginda oldugu gibi etrafini tuhaf bi fanusun icinden gormeye baslamisti yine.Oyleki bakislarini nereye cevirirse cevirsin butun odadan skinti damliyordu.Bir odanin icindeki esyalarin hepsi istisnasiz bu kadar bunaltici olabilirmiydi?Aksini ispatlamak istercesine koluna surtunen Hex'in tuyleri arasinda gezdirdi parmaklarini. "Haklisin Hex boyle yat,yat nereye kadar?"Eliyele yataginin kenarindan destek alarak dogruldu ve ayaga kalkti.Mademki evde yapicak biseyler bulamiyordu O'da disari cikardi o zaman.Hazirlanmakla fazla vakit kaybetmedi.Bir an once disari cikmak icin sabirsizlaniyordu cunku.Tas merdivenleri hizla inmeye koyuldu.Adimlarinin cikardigi ritmik ses malikanenin en alt katindaki bir insanin asagi inenin Harry oldugunu anlayabilecegi kadar belirgindi.Ince uzun koridorun duvarlarina carpip yanki yapan bu ses her zaman hosuna gitmisti Harry'nin.
Kendisini bahce kapisindan disari attigi anda tum benligini yine o sonsuz ozgurluk duygusu kapladi.Bu duyguyu iliklerinde hissetmek suan da baska hicbiseyle kiyaslayamiyacagi kadar cok tatmin ediyordu Harry'i.Dort duvari olan heryerde kendisini hapsedilmis hissediyor olmasina ragmen neden bu yaz pek disariya cikmadigini kendiside bilmiyordu.Yurumeye baslayinca farketmisti bu yuruyusleri ne kadar ozledigini.Mavi bakislarini gokyuzune cevirdi.Tanri bilir kac saat yurucekti bu yildizli gogun altinda.Bir basladigi zaman durmak bilmezdiki!Sakin adimlarla yurumeye devam ederken vuslatin sokunu atlatan beyni yine binlece gereksiz soruyla ve dusunceyle calkalanmaya basladi.Bunlarin en birinciside tabiki Bonnie'ydi.Midesinin heycan ve merakla kasildigini hissetti.Onu sevip sevmicegi konusunda bir tahmin yurutmek o kadar zorduki.Farkinda olmadan adimlarini hizlandirmisti bunlari dusunurken.Ama boylesi daha iyiydi.Icindeki tukenmek bilmeyen enerjiyi baska turlu azaltmanin bi yolu yoktu cunku.Bakislarini gidip gelen ayaklarinin ustunde sabitlemis ve duraklamaksizin dusunmeye devam ediyordu..Ne etrafini goruyordu su anda ne de duyabiliyordu cikan sesleri.Zihnindeki binlerce soru arasinda kaybolmustu yine.Dusunceleri O'nu birkez daha soyutlamadan once baktigi son sey adimlari oldugu icin bakislari oylece sabitlenmisti orada.Bacaklarina surtunmeye baslayan Hex sayesinde gercek dunyaya dondugunde hemen tepsinde sallanan domuz kafasi tabelasiyla karsikarsiya geldi.Genel olarak pek tercih edilen bi mekan olmasa da Kaitlin burayi seviyordu.En azindan en son geldiginde seviyordu.Kapiyi acip Hex'le birlikte iceri girdi ve gordugu ilk bos masaya oturdu.Her zaman yaptigi gibi etrafi incelemeye koyuldu

Bonny bakanlıktan çıkar çıkmaz Hogmetre köyüne cisimlendi.Amacı ortalığı kolaçan edip birkaç şüpeli kişi görürse tutuklamaktı.Son günlerde artan ölümyiyen sayısı canını oldukça sıkıyor,gitttikçe sinirli biri olmasına sebep oluyordu.
Hızlı adımlarla yürüdüğü bu geniş sokağa okul yıllarında ne kadar çok geldiğini hatırladı.O ve Ginny ,Dan ve Brian'ı alıp izin günlerinde hep buraya gelirlerdi.Eski günleri gözünün önünde canlanınca bir ana yine sinirlendiğini sandı.Ne yapacağını bikemez vaziyette ilk bulduğu dükkana daldı.Domuz kafası...
Şişman George'nin dükanı domuz kafası...

"O...Bayan Weasley!Hoşgeldiniz..Bakanlıkta işler nasıl?"

"Hiç sorma George ya...Oldukça karışık...Ben bu bakanlık işini yürütemeyeceğim galiba..!"

"Oho..."dedi koca göbeğini hoplatarak güldü."Biz ne bakanlar gördük..Sen küçükken de böyleydin yılmazsın sen biliyorum eski rahat yaşamımıza kavuşacağız yine bir kaymak birası alır mısın?Benden.."dedi gülümseyerek.

"Senden ama.."dedi Bonny espriye vurarak o ancak o kadar dalgındı ki Tam arka masasında oturan Harry'i bile farketmemişti.

Incelenicek pek bisey yoktu.Son geldiginden beri pek degismemisti Domuz Kafasi.Hatta hic degismemisti.Hala eski ve diger mekanlarin yaninda oldukca tenhaydi.Bu yuzden etrafi incelemekle daha fazla vakit kaybetmedi.Dikkatini oturdugu masaya vermek uzereydiki hizla acilan kapi bunu yapmasina firsat vermedi..Bir golge gibi iceriye giren kızıl saçlı kadin yurumekten cok ahsap zeminde kayiyormus izlenimi birakmisti Harry'de.Nedenini bilmesede iceriye giren bu yabanci ilk anda yüreğinin hızlanmasına neden olmustu.Ona bakmamasi gerektigini bildiginden bakislarini yan masada oturan iki cadiya kaydirdi.Ama bunu yaparken o kadar ustaca hareket etmistiki hic kimsenin -bir kac saniyeligine bile olsa- iceriye giren yabanciya baktigini anlamasina imkan yoktu.Bu hayattaki tek amaci yan masada oturan iki cadinin hararetli konusmasinin ne oldugunu ogrenmekmis gibi inceliyordu O'nlari.Biri hafif kambur bi vaziyette oturmus sanki birilerinin almasindan korkuyormus gibi onundeki icki kadehine yapismis fazla alkol almaktan catallasmis sesiyle konusuyordu.Digeri ise onun aksine sandalyede dimdik duruyordu ve parmaklari kadehten bagimsizdi.Soluk yuzunde kaybolan dudaklari birbirine simski kenetlenmisti.Tamamen zit bir yone bakmamaya dikkat ediyordu.Bakislari kadinla paralel sirada olan masalarin ustunde hizla gidip geliyordu.Yabanciysa ne yaptigi anlasilamicak kadar bulanikti goruntulerde.Etrafta olan bitenden haberi yokmus gibi davranmak Harry icin siradan bisey oldugundan bunu yapmakta pek zorlanmiyordu.Masum goruntusu ve ne dusundugunun anlasilmasina izin vermeyen bakislari her zaman yardimci olurdu Harry'e.Hareketleri, kafasinda donup duran binlerce sorunun aksine oldukca sakindi.Sanki her gece buraya geliyormus,her gece boyle esrarengiz yabancilarin iceriye suzulurcesine girmesine tanik oluyormus gibi. Zaten domuz kafasina gelen tipler belliydi.Merlin askina hepsi boyle yuhaf degilmiydi?Kendisi disinda pek ilgilenen yokmus gibi gorunuyordu hem.Kesinlikle Zihninde donup duran diger dusunceler esrarengiz kadini golgede birakmayi becermistiki arka masadaki sandalyenin yavasca hareket ettigini duydu.O anda yasadigi sok sonraki kelimenin anlamsiz ses dalgalari halinde havada dagilmasina neden olmustu.Ilk soku atlattiktan sonra gerisi kolay sayilirdi.Kadinin Bonnie olduğunu otrunca farketmis gibi anlamsiz gozlerle bakti.

Rp Out:Harry biraz paragraf bırakarak ve boşluk bırakarak yaz olur mu?Okunması zor oluyor böyle xD

Rp İn:

Bonny öne gelen kaymak birasını yudumlamaya koyuldu.Bir yandan da dibine kadar gelen George'nin koca kafalı köpeğine sevimli bir vaziyette sırıtıyordu.Cebinden çıkardığı birkaç parça şekeri köpeğin önüne attı ve onu yemesini izlemeye koyuldu.Biraz çevresine bakındığında İki cadının hararetli konuşmasına tanık oldu.

İkisi de önündeki içkilerden birer yudum almak dışında konuşmaya ara vermiyor gibiydiler ağız ağıza vermiş uzun bir dedikodu yapıyorlardı.Biraz kulak kabartmaya çalıştı ama o kadar anlaşılmaz bir dille konuşuyorlardı ki içkinin etkisi dillerine vurmuştu.Arkasını döndüğünde Harry'i gördü.O da aynı şaşkınlıkla Bonny'e bakar gibi bir ifadesi vardı.Ne yapacağını bilemez vaziyette önündeki biradan bir yudum aldı ve tekrar arkasını dönüp ona selam verdi.
İstersen buraya gelebilirsin gibi bikaç işaretle konuştu.Ve gülümsedi.Onun düğünden sonra hiç görmemişti.Baya uzun zaman olmuştu...

Harry'nin midesinde Bonnie'yi gördüğündeki ağrılardan biri oluştu. Eli ayağına dolaştı. Ne yapacaktı şimdi ne diyecekti? Masadan hızla kalktı. Kalkarkende kadehin dibinde kalan birkaç yudum ateş viskisi üzerine döküldü. Herkes ona bakıyordu doğal olarak. Sinirlendiğini hissetti. Ama Bonnie'nin önünde yanlış birşey yapmaktan korkuyordu. Asasını çıkardı ve

"Aklapakla"

diye bağırdı. Leke yok olmuştu. Şimdi hızla Bonnie!nin yanına geldi. Nerden başlıyacağını bilemiyordu.

"Me-merhaba Bonnie"

dedi çok heyecanlanmıştı.Ağzı kurumuştu adeta. konuşmaya devam etme isteği duydu kendinde ve devam etti.

"Biliyor musun yine harika görünüyorsun"

dedi. Şimdi kendini daha iyi hissediyordu. Bonnie'nin gözlerinin taa içine baktı. Yüreğini görmek istedi. Ama o da tıpkı Harry gibi yorgundu.