Narcissa'nın Odası

Naomi, Sessizlik Kuyusundaki odasına gitti. Jessica'ya bir mektup yazması gerekiyordu. Naomi'yi görmek için Domuz Kafasına bile gitmişti. Belki de yardıma ihtiyacı var diye düşünüyordu. Eğer böyleyse gidip ailesiyle konuşacaktı ve en azından Jess'i rahat bırakmalarını söyleyecekti.

Masasına oturdu. Nerden başlayacağına karar vermeye çalışıyordu. Kendisini bir tek Jess'in tanıması gerekiyordu. Tüy kalemini çıkardı ve parşömene yazmaya başladı :

Meraklı ;

Kimin sana hep böyle dediğini bir düşün bakalım... Evet, anlayacağını düşünüyorum.
Beni aramışsın ve soruşturmuşsun. Sadece beni özlediğin için mi yoksa başın belada mı küçüğüm? Duyduğumda seni ne kadar merak ettiğimi anlatamam.
Sana beni aramamanı söylemiştim değil mi? Öyle bir yere gideceğini de hiç düşünmemiştim.
Ben sana haber verene kadar bir daha öyle bir yere gitmeni ve beni sormanı istemiyorum. Adım bilinse bile ben bu olayı kapatabilirim. Ama senin adını benimle duyarlarsa senin için kötü olur.
Beni merak ettiğini ve o yüzden sorduğunu sanıyorum... Burada herşey yolunda, asıl sen olanları anlatmalısın. Okulun nasıl, ya arkadaşların?
Cevabını bekliyorum...
Bu mektubu sana kar beyazı bir baykuş getirmezse eğer mektup okunmuş demektir. Cevap yazma !!!
Eğer bu mektup sana ulaşırsa Puffy' den bir tüy koparıp bana yollamalısın.

Puffy için üzgünüm...

Çatal Ağız 713 ...

yazdı. Son kez baktı mektuba ve güzelce katladı. Jess'in mektubun içindeki şifreleri çözeceğine emindi. Gerçekten çok zeki bir kızdı aslında nasıl olupta Ravenclaw seçilmediğini anlayamıyordu.

Açıkça belli etmese de Gryffindor seçildiği için gurur duyuyordu kardeşiyle. Ayağa kalktı ve yatağın kenarındaki dolabın üstünde duran karbeyazı baykuşa gitti. Onun kafasını okşadı ve konuşmaya başladı :

Dostum, bunu Jessica'ya iletmen gerekiyor. Sana anlatmama gerek yok aslında çok zekisin değil mi?

dedi ve gülümsedi. Baykuş onun elini sevgiyle kemirdi. Acımaması için dikkat ettiği belliydi. Mektubu baykuşun havaya kaldırdığı sol bacağına bağladı.

İyi yolculuklar, dostum...