Karanlığın Aydınlığı (Bahçe)

Daniel savaş öncesinde son bir kez karargahı sağlıklı bir şekilde görmek istediği için Metamorfmagus haline gelip karargaha gelmişti. Etraf her zamanki gibi sakin ve sessizdi. Sadece tip tip bakan birkaç yandaş ve yeni katılan ölüm yiyenlerden ibaretti. Daniel onlarla lafa dalmadan Karanlığın Aydınlığı'na yani bu ismi verdikleri bahçelerine gitti. Ginny ile aralarının soğuk olması onu yeterince üzüyordu zaten ama bu bahçe her nedense ona hep huzur verirdi. Fakat okuyacak veya yiyecek, içecek bir şeyler varsa.

Bübüyle genişletmiş olduğu sihirli cebinden biraz şekerleme ve çikolata çıkardı Dan. Viskiyi de unutmamıştı elbette. İlk defa deneyecekti bu içkiyi. İlk denemesine göre fazla hızlı davranarak başına dikti içkiyi. Hemen ardından da püskürtmesi br oldu. Kimse görmeden asasını çıkarttı ve döktüğü içkileri temizledikten sonra şekerlemelerine döndü. Şekerlemelerini büyük biz haz ve merakla yerken

"Tanrım, neden bu kadar lezzetli olmak zorudasınız ki?"

diye mırıldandı. Onu birinin bu şekilde görmesi küçük düşürücü olurdu heralde. Çünkü şekerlemelerle arasnda olan bu bağ rahatsız edebilecek kadar fazla yakındı.

Gina sıkıntıyla etrafı geziyordu. Karargah çok güzel ve rahattı. Ama savaş öncesi geldiği için bütün ölüm yiyenler ordaydı. Bir süre sessiz bir biçimde etrafı gezdi. Etrafda birbiriyle sohbet eden bir kaç ölüm yiyen ve biraz ileridede bir adam duruyordu. Aslında ona adam demek çok saçmaydı oda Gina gibi daha bir çocuktu. Hem hareketlerindende bu anlaşılabiliyordu.

Çocuk cebini karıştırarak bir kaç şekerleme ve bir içeçek çıkarttı. Hemn içeceği kafasına dikti. Ama diker dikmez geri püskürttü. Gina gülerek;

"Lanet olsun çok şapşal." dedi kendi kendine. Sonra çocuğuk asasını çıkarttı ve yerdeki içeceği büyüyle temizledi. Gina gülerek;

"Bari bunu akıl etti." dedi. Çocuğa yaklaşmaya başladı. Arkasından yaklaştı ve çocuğun şekerleme yerken;

"Tanrım, neden bu kadar lezzetli olmak zorudasınız ki?" dediğini duydu. Gina artık gülmekten yerlere yatıcaktı. Ama kendini toplayarak;

"O kadar acele etme daha tadıma bakmadın." dedi. Çocuğun tepkisini çok merak ediyordu. Merakla onun Gina'a dönmesini bekledi.

Daniel şekerlemelerinden birini ağzına attı ve fazla çiğnemeye dayanamadan yutmaya yeltendi ama tam o sırada arkasından birinin

"O kadar acele etme daha tadıma bakmadın."

dediğini duydu. Yutmaya çalıştığı şekerleme boğazına kaçınca kendini toparlamaya çalışarak öksürdü ve biraz kızararak

"Hiçbir zaman da bakmayacağım için üzgünüm, evliyim şeker kız Candy. Ama inan çok merak ediyorum."

dedi. Hemen ardından da pis pis sırıttı ve karşısında boş olan iki sandalyeden birini göstererek

"Otursana, ayakta kalıp evli bir lorda sarkmak için mi geldin? Ah bu arada tanışalım, ben Daniel Jacob Black. Buraların lordu olduğum söyleniyor ama ben pek inanmıyorum. Her yeni gelen zaten önce bir arkadaşım oluyor ondan sonra benim için çalışmaya uğraşıyor."

dedi. Şekerlemeyi sağlıklı bir biçimde yutmayı başardıktan sonra biraz viski içmek zorunda kaldı çünkü bir daha o şekerleme yüzünden rezil olmak istemiyordu. Daniel istemeden de olsa kızın fizğini öylesine bir süzdü, aklına Ginny geldi. O olsa heralde Daniel çoktan ölmüş olurdu. Gerçi her fırsatta gözünün başka bayanlara dalması hiç de hoş değildi ama Ginny de onu çok sık boğaz ediyordu. Daniel da biraz serbest kalmayı hak ettiğini düşünüyordu.

Boğazından süzülen birkaç damla sıcak kanın etkisiyle kendine gelmişti. Gözlerinde ki hırs onu etkisiz hale getirerek yerine öldürmeye her an hazır biri alıyordu. Boğazının gıcık yapmasıyla ağzını kedinin üzerinde ki derin yaradan alarak biraz önce yanına koyduğu bıçağın yüzeyinden hala kan akıyordu, ağır bir şekilde eline alarak başını hafiften sola yatırdı ve bıçağın üzerinde ki kanı da yaladı. Tam bu sırada dilinde derin bir acı hissetti. Bıçağı ağzından çekerek, uzun kollu kahverengi T-Shirtün sağ tarafında ki koluna sildi. Gözleri gece boyunca uyumadığı için şişmişti, ama buna aldırmadan derin bir nefes aldı ve kanayan dilinden çıkan kanın demir tadını bir kez daha tattı. Yüzünde ki hırslı ifadeyi değiştirmeden bıçağı arkasına soktu ve kediyi bir ağacın tepesine fırlattı. Ormandan çıkma zamanı gelmiş gibi görünüyordu. Zehirli sarmaşıkların arasında geçme fikri hoş değildi bunun için sarmaşıkların diğer tarafından dolanarak cisimlenmeyi düşünüyordu. Orman bomboş gibi görünse de herkesin göremediği birden çok yaratık vardı orada.

Yüzünde ki acımasız ifadenin silinmemesini sağlayarak asasını cebinden çıkarttı ve gözlerini kapayarak karargahı gözünün önüne getirdi, birkaç saniye içinde ayaklarının altında ki ıslak toprak kokulu zeminin yerine kuru ve sabit bir toprak geçti. Gözlerini açtığında birkaç metre ötede ki karargahı fark etti. Hızlı adımlarla yürüyor bir yandan da etrafında ki ölüm yiyenlere bakıyordu, hızlı adımlarının etkisiyle saçlarını uçuşturan rüzgarı terslemek yerine hiçbir şey yapmadan öylece yürümeye devam etti. Sonunda karargaha girdiğinde savaşın yaklaştığına iyice kendini alıştırmıştı. Herkes hazırlanmış gibi görünüyordu. Onun herhangi bir hazırlığı yoktu. Önüne kimsenin çıkamayacağından emin olduğu için herhangi bir önlem almadı. Önlem almasa bile tek başına bütün yoldaşlığı devire bilirdi. Arka bahçeye geçmeye çalışıyordu, ama kalabalıkta iğne atsa bulamayacaktı resmen. Sert bir omuz attı önünde ki bücürün birine kafasını iki yana sallayarak arka bahçeye çıktı. Sonunda biraz yalnız kalabileceği bir yer.. Tabii kardeşini ve yanında ki çocuğu saymazsak..

Yanlarına ağır adımlarla gidiyordu, bir yandan da sinsi sinsi sırıtıyordu. Yanlarına geldiğinde ise kardeşinin başını okşayarak sırıtmasını büyüttü ve ‘’-Naber, Ufaklık?’’ dedi ve asasıyla bir sandalye çekerek üzerine oturdu, sol bacağını genişlemesine sağ bacağının üzerine koyarak asasıyla son olarak bir viski çağırdı. Yüzünde ki sinsi ifadeyi bozmadan viskiden birkaç yudum daha alarak bakışlarını iki veledin suratına çevirdi ve öylece beklemeye başladı..

Gina çocuğa gülümsiyerek bakıyordu. Çocuk boğazını temizledikten sonra Gina'a;

"Hiçbir zaman da bakmayacağım için üzgünüm, evliyim şeker kız Candy. Ama inan çok merak ediyorum." dedi. Gina gülerek başını salladı. Çocuk devam etti;

"Otursana, ayakta kalıp evli bir lorda sarkmak için mi geldin? Ah bu arada tanışalım, ben Daniel Jacob Black. Buraların lordu olduğum söyleniyor ama ben pek inanmıyorum. Her yeni gelen zaten önce bir arkadaşım oluyor ondan sonra benim için çalışmaya uğraşıyor." dedi. Bu sefer boğazını temizleme sırası Gina'daydı. Öksürerek sandalyeye oturdu ve;

"Lord mu? Bu yaşta mı? İmkansız!" dedi. Ama çocuk cevap veremeden yanlarına biri yaklaştı ve çocuğun başını kaşıyarak;

‘’-Naber, Ufaklık." dedi. Gina gülerek;

"Birde ufaklık denilen bir lord ha... Tamam ben şakacıyım ama bu kadarda değil. Hem sen Lord'san bende Afrodit'im." dedi ve çocuğun elinde ki şekerlerden bir kaç tane alarak ağzına attı.

Danny'nin karşısındaki oldukça hoş görünen kız

"Lord mu? Bu yaşta mı? İmkansız!"

diyince Daniel çileden çıkıp kıza baırmaya yeltendi ama yapamadı çünkü başını biri okşayarak

"Naber ufaklık?"

dedi. Daniel bu sesi tanımıştı. Abisi Eragon'du bu. Yüzünü buruşturdu ve Eragon'un viskiyi hızla yudumlamasını seyretti. Daniel ondan iğreniyordu bazen ama genelde çok seviyordu çünkü ailesine değer veriyordu Dan. Daniel abisine gününün nasıl geçtiğini soracakken bu sefer de kız onun sözünü kesip

"Bir de ufaklık denilen bir lord ha... Tamam ben şakacıyım ama bu kadar da değil. Hem sen Lord'san bende Afrodit'im."

dedi ve Daniel'ın elindeki şekerlemelerden biraz aldıp ağzına attı. Daniel buna sinirlenmişti, saygısızlığın bu kadarına da gelemezdi artık. Sinirlenmemeye çalışarak

"Bak Şeker Kız Candy, her neysen bilemiyorum, afrodit veya başka bir şey umrumda değil. Birincisi bu kadar saygısız olamazsın bana karşı ve burdaki diğer kişilere karışı. Tamam arkadaşız falan ama saygısızlık tahammül edebileceğim son şey. İkincisi şekerlememi elimden çekmek yerine rica edebilirdin, ben sana verebilirdim. Nesye şekerleme umurumda değil. Ama biliyor musun o güzel sesini saygısızlığa harcamak yerine doğru düzgün bir konuşmaya harcayabilirsin."

dedi. Sonra yine kızı baştan aşağı süzerek

"Ayrıca lütfen yanımdayken kendine ve hareketlerine dikkat et. Biricik eşime ihanet etmek istemem."

dedi ve sinsice güldü. Aklına yine Ginny ve bebekler geldi. Yüzünü yine buruşturarak

"Tanrım ne olacak bu Ginny ile olan ilişkim? Bebeklere ne olacak? Lanet savaş, neden çıkıyorsa sanki!"

diye fısıldadı kendince. Nedense kızın duymamış olmasını umuyordu çünkü kuruntu yapmakta üstüne yokmuş gibi biriydi.

Küçük kardeşinin ve küçük kızın konuşmalarını kesmek zorunda hissetti kendini, öylesine hızlı ve yetişilmez konuşuyorlardı ki bir an için çıldıracağını falan sandı. Yüzünde ki sinsi ifadenin yerini buruşuk bir surat aldı. Kardeşini iyice sinirlendiğine dair bir hisse kapılmıştı ki kızın da kızıp bir şeyler söylemesini önleyerek

‘’-Küçük kız, gerçekten karanlık lord, o. Ve ona saygısızlık yapıyorsun. Kardeşime.. Biraz daha dikkatli ol yoksa.. Öhm neyse ölüm yiyenlerin arasında kavga çıkartmak istemem dimi, sevgili kardeşim?’’

dedi hafiften yüzündeki sırıtmanın geri geldiğini hissedebiliyordu. Küçükken kendisine ‘küçük’ veya ona benzer sıfatlarla seslenilmesinden nefret ederdi, ama şimdi o herkese böyle diyordu. Belki de insan büyüdüğünde hisleri ve düşünceleri de büyüyor ve haliyle değişiyordur.

Gina karşısındakinin azarlamalarına şaşırarak kala kaldı. Hem nasıl olursa saygısızlık yaptığını düşünürdü. Gina ciddiyetden nefret ederdi, belki biraz patavatsızdı ama saygısız işte bu değildi. İnsanlara saygısı vardı ama bunu gösterme yolu biraz farklıydı. Bunu yeni tanıştığı birinin anlamasını beklemiyordu. Ama bu kadar kaba olmamalıydı. Gina tam ağzını açıp konuşacaktı ki bu seferde yeni gelen adam araya girdi. Karşısında ki çocuğun lord olduğunu söyleyince Gina artık gerçektende şaşkınlıktan konuşamıyordu. Ne diye bilirdi ki hem lord olduğunu nerden bilebilirdi.

Adam tutmuş şimdide Gina'ı tehdit etmeye başlamıştı. Nasıl bir yerdi burası? Biri onu saygısızlıkla suçluyor diğeride kalkmış bu yüzden onu tehdit ediyor. Gina sinirlenmeyen bir insandı ama bu kadarıda biraz fazlaydı. Hemen;

"Ben saygısız değilim ama siz ikiniz incelik konusunda ders alsanız çok iyi olucak." dedi sonra çocuğa dönerek " Hem ben senin lord olduğunu nerden bileyim. Lord olmak için biraz fazla küçüksün. Ayrıca incelik derslerinin yanında şakalar içinde bir şey yapsan iyi olur. Çünkü şakadan anladığın yok." dedi ve hemen sandalyede geriye yaslanarak etrafa bakmaya başladı. Çok abartmıştı belkide ama tehditlere asla tahamül edemiyordu.

Daniel 'Şeker Kız Candy' olarak adlandırdığın kızın pek de şeker olmadığını belli eden sözlerine karşın

"Ben mi şakadan anlamıyorum? Ah yapma lütfen, benim ciddi bir şey yaptığımı görmek çok zordur. Ciddice yaptığım tek şey evliliğimdi ama nikahımda bile bir şaka yapmadan duramamıştım. Neyse, bana sakın şakadan anlamıyorsun deme. Evet haklısın, lord olduğumu bilemezdin. Çünkü cidden çok genç gösteriyorum. Yani gösteriyorum derğil gencim. Ama inan hayal edemeyeceğin kadar fazla yetişkinmişim gibi olmalıyım. Her neyse..."

dedi. Nedense rahatladığını hissetmişti. Bir anlaşmaya varmış olmaları hoştu. Daniel her zamanki gibi tatlı gülümser yüzünü takınarak

"Imm şey, adını bildiğimi sanmıyorum Şeker Kız Candy. Yandaşlarımı her zaman için en yakından tanımam önemli benim için. Kendini tanıtmaya ne dersin? Sonra ben de bir şeyler söylerim kendim hakkımda."

dedi. Sonra viskiden umudunu keserek cebinden kaymak birası çıkartı ve viski içmekte olan abisine ikram etmeden kıza bir bardak uzattı. Sonra kendi bardağından birkaç yudum alarak tekrar rahatladığını hissetti.

Çocuk hızlı hızlı konuştu. Oda Gina gibi genç olduğunu kabul ediyordu. Ama yaşlı olması gerektiğine katılmıyordu Gina. Gençlik ve eğlence her zaman bir avantajdır diye düşünüyordu. Bu gençliği sayesinde küçük yaşta Büceşura'da başhakim olmuştu. Bu onun ne kadar ciddi olması gerektiğini gösteriyordu. Ama Gina aksine mahkemelerde bile espiri ve muzurluk yapan biriydi. Karşısında ki yani Lord ya da her neyse oda onun gibi biriydi demek ki düğününde bile şaka yapmıştı. Bu güzel bir şeydi. Düğünde ciddi olmaya zaten gerek yoktu neden en mutlu gününde şaka yapmayacakmışsın ki.
Lord sözlerini bitirdikten sonra Gina'a kenisini tanıtmasını söylemişti. Gina bir süre ieriye baktı ve düşündü. Ne düşündüğünü dahi bilmiyordu. Sonra hemen;

"Benimde aslında bu muzurluğumu yatıştırmam gerek. Nede olsa Büceşura Baş Hakimi olarak mahkemenin ortasında şaka yapamam. Ama olmuyor işte ben böyle mutluyum. Adım Gina Rosabella. Bana genelde Gin ve ya Ross derler. İnsanların neşe kaynağı olduğum söylenir." dedi. Sonra ne diyeceğini bilemeden;

"Karanlık tarafı seçmem size biraz garip gelmiş olabilir. Çünkü etrafımda ki bütün herkese garip geldi. Ama benim büyük bir nedenim var. Nedenim sizi pek ilgilendireceğini sanmam ama şöyle söyliyim geçmişimi alan biri kendini iyi sanıyor ve ona cezasını vermenin en iyi yolu buydu." dedi.

Bir süre bütün hepsi sessiz kaldı. Gina cebinden bir bağcık çıkartarak siyah saçlarını tepeden topladı. Böylece buz mavisi gözleri ortaya çıkmış oldu. Gülümsiyerek geri Lord'a döndü.

Daniel kızın buz mavisi gözlerine bir süre kapıldıktan sonra

"Aa ımm şey tamam, hikayen oldukça ilginç. Aslına bakarsan lord olmak istememin nedeni çok garipti. Ben bir Gryffindorluydum. Annem iyi biriydi, Weasleylerdendi. Babamsa kötü biriydi ve o bir Blackti. Nasıl olduysa işte aşk onları birleştirmiş sonra ben ve kardeşlerim olmuşuz. Tabi mutluluğumuz fazla süremeden annem ben on bir yaşımdayken öldü. Aslında ölmedi, öldürüldü. Onu bir seherbaz öldürdü, sırf babamla geziyorlar diye. Parlayan Gölde öldürüldü. Annemi öldüren kişi benim öldürdüğüm tek kişi olan seherbaz Tom'ın babasıydı. Hayat bir döngü gibi. Ben on üç yaşımdayken de babam kendini öldürdü. Kendini öldürdüğünde yine parlayan göldeydik. Azkabana gitmemek için kendini öldürdü. Çünkü Tom'ın babasını öldürmüştü. Neyse, babamı da parlayan gölde kaybettim. Hem de yine bir seherbaz yüzünden. Sence ne yapabilirdim ki? Onlar bizim hayallerimizi, mutluluğumuzu çaldı. Heralde onlar için çalışamazdım. Bir süre sonra zaten aşırı fazla olan özelliklerimi farkettim ve ölüm yiyenlkere katılıp bir şekilde lord oldum. İşte böyle, basit ama karışık bir hikaye benimki de."

diye kısaca kendi hikayesini anlattı. Biraz kafasını toparladı ve

"Ayrıca sonra altı yıllık sevgilim Bonnie Kathleen Weasley'den ayrıldım ve Evangeline ile takılmaya başladım, o ladymdi. Evlenmemiştik ama öyleydi. Zaten sonra onu da aldattım, ama haklıydım bana değer vermiyordu. Kuzenim Nerissa Malfoyla takılmaya başladım. Zaten onun yüzünden birini öldürdüm. Neyse hiç birinden hayır gelmedi sonuçta, sonra Ginny'yi buldum, gerçi o her zaman vardı ama görememiştim. Ginny Bonnie'nin ikizi. hehe ne kadar pislik biriyim diye düşünüyorum bazen ama Ginny'yle olmasaydım asla yaşayamazdım çünkü onu seviyorum, o benim hayatımda olan en harika en değerli şey. Hayatım bundan ibaret, ah tabi bir de neredeyse bir haftalık olan ikiz bebeklerim var, biri kız biri erkek. Onlara da nasıl bakacağım derdi var tabi ama idare ediyorum işte hepsini bir arada. Sorumluluklarım büyük odluğundan ben de büyük olmak zorundayım işte. Bazen neden ciddi olmam gerektiğini anlamışsındır umarım. Aslında kılık kıyafetimden de pek ciddi olmadığım belli ama neyse."

diye ekledi. Sonra sloganlı t-shirtünü göstererek güldü. O t-shirt yerine bir cüppe giymeliydi ama giymemişti işte. Kot pantolon ve t-shirt yine ona daha çekici ve rahat gelmişti. Daniel bir süre gözlerini yere devirdikten sonra yine kızın buz mavisi gözlerine kapıldı. Oldukça güzel görünüyorlardı. Ama yine aklına Ginny'nin alev alev yanıyormuş gibi görünen kızıl saçları geldi. Bununla birlikte başını belirgin bir biçimde sallayıp farkında olmadan

"Ah hayır Danny, yapma şöyle!"

dedi.

Savaş başlamıştı..Jo savaştan önce son bir kez karargaha gitti..Büyük oturma odasına dogru yürüdü belki birilerini bulabilirim diye...Ama oda bomboştu...Zamanının çoğunu geçirdiği bahçeye doğru yöneldi.Aslında buraya Karanlıgın Aydınlıgı diyorlardı...Neden öyle dediklerini hiç bir zaman anlamamıştı.Jo metamorgamusuna dönüştü ve bahçeye doğru yol aldı...

Bahçeye girdiğinde içeride Dan'ı ve yanında bir bayan'ı görmüştü."Dan yinemi çapkınlık yapıyor acaba.." dedi.Bahçeye girmişti...
Dan ile o kızın birşeyler konustugunu gördü sukutunu hiç bozmadan.."Merhaba.." diye ekledi.Biraz duraksadı ve ardından "neler yapıyorsunuz,bu bayanda kim ilk defa görüyorum kendisini.." dedi ve hafif bir tebessüm etti.

Neredeyse 10 dakikadır konuşuyorlardı, derin bir düşüncenin içinde kalmıştı. Yine aynı konu, lord olmayı hak etmeyen ve çok genç biri. Kardeşi.. Onu gerçekten çok seviyordu. Ama lord’luk konusunda kesinlikle kimseyi tanımazdı. Ama onun lord olmasından bu yana her şey değişti. Ölüm yiyenliği ciddiye almıyordu, zaten yapılan pek etkinlikleri olmuyordu, eski lordun zamanında her şey daha ciddiydi. Belki de kardeşine asla boyun eğmeyeceği ve onun bu kadar yükü taşıyamayacağını düşündüğü için böyle hissediyordu.Tam aralarına girecekken kuzeni JoJo yaklaştı ve kardeşiyle konuşmaya başladı. Viskiden birkaç yudum daha alarak kızın biraz önce dediği bir şey aklına geldi, büyüceşura baş bakimi..

‘’-Tanrım, o bahsettikleri kız sensin. Bende büyüceşura da çalışıyorum..’’

Dedi hafiften sırıtarak.

Lord uzun uzun hayat hikayesini anlatmaya başlamıştı. Gina bir süre onu dinledi ama sonunu dinlemedi bile. Çünkü çok uzun sürmüş ve Gina baya sıkılmıştı. Lord'un hayat hikayesi burada ki bütün ölüm yiyenlerin ilgisini çekerdi ama Gina'nın ilgisini pek çekmemişti. Hatta baya sıkıcı gelmişti. Ama bu hayat hikayesinden Lord'un çok çapkın olduğunu anlamıştı. Lord konuşmasını bitirdiğinde yanlarına bir kız yaklaştı ve selam verdi. Sonra Gina'nın kim olduğunu sordu. Gina can sıkıntısından neredeyse sanane diyecekken karşılarında ki adam konuşmaya başladı. Konuşurken Gina'a hayretle bakıyordu. Adamın sözlerinden Bakanlıkda Gina kendisinin sabırsızlıkla beklendiğini anladı. Bununla biraz mutlu olduysada adamın bu kadar şaşırmış bakmasına bir anlam veremedi. Ama hafifce gülümsiyerek;

"Evet, sanırım bahsettikleri benim. Büceşura'dan birinide tanımak güzel. En azından çalışma arkadaşlarımı tanımak güzel. Memnun oldum. Bu arada adın ne demiştin." dedi. Madem büceşurada çalışıyordu Gina'nın ilgisini çekmeyi başarmıştı. Çünkü Gina çalışma arkadaşlarını merak ediyordu. Nede olsa onlarla koca bir ömür geçirecek gibiydi.

Dan Jo'nun geldiğini farketmemişti sanki...
Jo sözünden sonra karşındaki bayan'ın biran için "sanane" diyeceğini sandı ama öyle birşey demedi...Çünkü öyle birşeyde kötü bir son olabilirdi.Jo daha önce 3-5 kişiye avada kedavra büyüsü yapmıştı.Kendini zor tutuyordu.

Bir anda Eragon konusmaya girdi ve karşısındaki bayan'ın başhakim oldugunu öğrendi...Bu ona garip geldi,çünkü bir başhakim nasıl olurda Ö.Y olabiliyordu...?
Bu soru Jo'nun aklını karıştırmıstı...
"Dan..." diye seslenecek oldu bir anda...Ama seslenmedi...
Eragon"a yaklaştı yanında durarak olup bitenleri izlemeye başladı...

Daniel bir süre sonra konuşmalardan uzak kalırken içinden bir ses yine o parlayan göle gitmesi gerektiğini söylüyordu. Nedense kendini bundan alıkoyamıyordu artık. Bu yüzden hızla ayağa kalktı ve

"Imm şey aslında gitmek istemezdim ama acayip oldum şu anda daha fazla kendimi tutamıyorum, parlayan göle gitmem gerek."

dei. Hemen sonra içinden kötü şeylerin geçmesi ile

"Şey dikkatli olun ve tetikte olun. Belki bir ara sizi çağırmam gerekebilir. Abi lütfen Ginny'ye dikkat et. Eğer olur da sizi çağırırsam, Ginny'nin sizinle gelmesine izin verme. Kalıp bebeklerle güvendeolmalı. Ölmelerine de göz yumamam!"

dedi ve daha fazla bir şey söylemeden Metamorfmagus halinden normal haline döndü. Şeker Kız Candy'ye işte ben buyum aslında dercesine baktı. Şimdi daha da küçük ve yaramaz gösteriyordu. Daniel daha fazla beklemeden göle gitmek üzere karargahtan ayrıldı.

Kardeşinin gidişinden bir şeylerin olduğundan emindi ama ne olduğunu kestiremiyordu. Sıcak bir ortam oluşmuştu orada, bırakıp gitmesinin ve söylediklerinin bir anlamı olmalıydı mutlaka. Belki de hislerine güvenerek böyle bir konuşma yapmıştı, Kardeşi gittikten sonra sol kolunda ki siyah iyice belirginleşmiş işaretten bir mesaj almıştı, savaşın resmen başladığına dair. Aslında hemen gidip ona yardım etmek isterdi ama ilk önce yanında ki küçük kızı koruması gerekiyordu, sırrını bilemediği koruma istediği onu baştan aşağı sarmıştı.

‘’-Savaş… Başlamış… Gina, sen benimle zindanlara geliosun.’’

Dedi ve kızı kucakladı. Aslında o anda içinde bir şeyler kıvılcımlanmıştı. Hafiften kızararak onu zindanlara götürdü.

Gina hayretle giden Lord'a bakıyordu. Bir anda değişmiş ve yok olmuştu. Çok acele gitmişti. Gina o gidince garip bir şekilde karşısında ki adama baktı. Adam hemen onunlagelmesini söyledi ve bir anda Gina'ı kucakladı. Gina bir an ne olduğnu şaşırdı. Küçüktü ama böyle kucaklanıp götürülmek geripti. Adam karargahın aşağısına doğru ilerledi. Gina adamın kucağında bir süre tepindi. Sonra var geçerek gittikleri yöne bakmaya başladı. Bir yandanda;

"Yürüyebiliyorum biliyorsun değil mi?" diye soruyordu. Ama artık çok geçti.