Çikolata

Mia hızla çatlak kazana girdi. Buz gibi olmuş yüzünü ısıtmak için şömineye en yakın pufu seçti ve kendini pufa bıraktıktan sonra hızla ceketini çıkarığ yanıdnaki pufa attı. Deri ceketi yapmurdan ıslınmış bir biçimde pufa çarpınca koca bir "şap" sesi çatlak kazanda yükseldi. Mia hafifce gülümsedi ve ileride ki garosna döndü. Birden yan masada ki büyücünün sıcak çikolatasının kokusu burnuna geldi ve içinde tıpkı çikolata kadar sıcak bir kıvılcım hissetti. Garsondan hemen bir çikolata istedi ve önünde ki Gelecek Postasını kaparak sayfaları okumaya başladı. Çok ilginç ve güzel haberler vardı. Arka sayfalarda ki bir kaç karikatüre gözü kayınca onları okumayı tercih etti. Arka sayfayı çevirmişti ki garson elinde o enfes sıcak çikolatayı getirdi. Mia'nın burnuna çikolatanın derin kokusu doldu. Mia gülümsiyerek teşekkür etti ve çikolatadan bir yudum aldı. Bütün vücudu gözler görülür bir biçimde titredi ve içi sımsıcak oldu. Artık kendine gelmiş olan Mia saatini konturol etti. Aceleyle yerinden fırladı ve sıcak çikolatayı eline aldı.

Daniel soğuktan neredeyse donmuş bir biçimde, günün bu saatlerinde oldukça sıcak olan Çatlak Kazana'na gitmeye karar verdi. Soğuktan başını korumak istercesine beresini kafasına geçirdi ve hemen Çatlak Kazan'ın önüne cisimlendi. Saatine bakınca, karargaha gitmek için henüz zamanı olduğunu farketti. Ama yine de acele etmeliydi. Bu yüzden hızla içeri daldı ve kendine bir yol bulmak için hızla yürürken birine çarptığını hissetti. Hemen ardından da göğsüne sıcak bir şeyin akmakta olduğunu farketti. Yanmanın ve endişenin getirdiği hızla çarptığı kişinin kollarını tuttu ve

"Ah, ben .. ben çok özür dilerim. İstemeden oldu."

diye düşüncelerini anlatmaya çalıştı. Ama son günlerde çok dikkatsizleşmişti. Çevresindekilere çarpıyor ve kendisi de dahil çoğu kişiye zarar veriyordu. Şimdi hem zarar vermişti hem de sıcaktan oldukça terlediği için yanakları kızarmıştı. Beresi de saçlarını sanki ıslanmışçasına terletmişti. Canının yanmakta olduğunu umursamayarak komik gözükmesine sebep olan bereyi hemen kafasından attı. Kafasını kaldırdığında karşısında Göl'de gördüğü bayan vardı. Yüzüne sebepsiz bir gülümseme yayıldı bir anda. Ama evet hala göğsü yanmaktaydı. Genç bayanın da üstüne dökülmüştü ama ona nasıl bir zarar verdiğini düşünmek bile istemiyordu.

Mia hızla doğrulşduğu yerden biri tam üstüne geldi ve çarpıştılar. Mia'nın elindeki sıcak çikolata dökültü ve çarptığı kişininde kendi üstünede saçıldı. Mia'nın karın bölgesine dökülen çikolata o bembeyaz hırkada kocaman, kahverengi bir leke oluşturdu. Bundan daha kötüsü Mia'nın yanmasına sebep oldu. Mia acıyla kıvrandı ve eline boşalan kaynar çikolatadan kurtulmak için bardağı bıraktı. Bardan bir anda yere düşerek paramparça oldu. Parçalanma sesinin çıkarttığı gürültüyle çatlak kazanda ki büyücüler onalra döndü. Adam Mia'dan özrü diledi ve başındaki bereyi çıkartıp Mia'a baktı. Mia bu adamı tanımıştı. Geçen gün gölde karşılaşmışlardı. Mia hafifce gülümsiyerek yanmakta olan karnını tutup "Önemli değil. Sanırım sizle hep garip bir biçimde karşılaşıcaz." dedi. Sonra adamın göğsüne çikolata döküldüğünü farketti ve o büyük lekeye bakarak "Asıl ben özrü dilerim çok dikkatsizim." dedi.

Daniel gülümseyerek

"Önemi yok. Şimdi temizleriz, Akla Pakla!"

dedi ve sıcak çikolatadan geriye eser kalmadı. Sadece biraz acısı hissediliyordu. Ama umrunda değildi. Yine aynı kişiyle karşılaşmış olması hoş bir şeydi. Tamamen yabancı biri tersleyebilirdi de. Daniel sevimli bir şekilde gülerek

"Oturalım mı? Belki biraz muhabbet ederiz?"

diye sordu. İçinden yalvarıyordu, kabul etsin ve biraz muhabbet edelim diye. Çünkü evet, Daniel'ın bayanlara karşı bir zaafı vardı ve bu bayan da ona göre çok güzeldi. Hem de muhabbeti ilerletmeyi istiyordu. Belki de bir ölüm yiyendi. Yo ama bu konulara girmeyecekti. Çünkü hep yanlış değerlendiriliyordu sonra.

Mia karşısında ki adama baktı. Adam bir süre üstünü süzdükten sorna gülümsiyerek önemli olmadığını söyledi ve akla pakla büyüsünü yaparak çikolataları yok etti. Mia hafifce gülümsedi ve yerdeki kırık fincana asasını uzatıp "Reparo" dedi. Fincan hemen eski halini aldı ve masadaki yerine geri döndü. Adam Mia'a oturup konuşmayı teklif etti. Mia hafifce gülümsedi sonra saatine baktı. Okula geç kalmıştı. Yeni dönem açılmadan sınıfını kontyrol etmeli ve okul müdürüyle tanışmalıydı. Bu yüzden üzgün bir ifade takınarak "Üzgünüm... Ama... geç kaldım ve çok acil Hogwarts'a yetişmem gerek. Belki sorna gene akrşılaşırız ne de olsa sık karşılaşıyoruz." dedi. Gülümsiyerek adamdan bir cevap beklemeye başladı. Aslında bu adamı tanımak isterdi ama çoka celesi vardı.

Daniel genç bayanın cevabına üzülerek

"Hogwarts'ta mı çalışıyorsunuz? Orada oldukça fazla tanıdığım var. Hatta ben bizzat Karanlık Sanatlara Karşı Savunma dersi veriyorum. Slytherin'in sorumlusuyum. Bu demek oluyor ki daha çok karşılaşacağız. Ee profesör müsünüz?"

diyerek meraklı olduğunu biraz da osla belli etti. Genç bayanla konuşmak için can atıyordu. 'Müdür benim kardeşim kafanı takma, kızmaz' dememek için kendini zor tutuyordu. Sonuçta daha ilk muhabbetlerden böyle bir laf edemezdi. Ağzını kapalı tutmalıydı.

Mia adamı dinlşedi. Adam Hogwarts'da karanlık sanatlara karşı savunma profesörüydü. Mia bu dersi biraz gereksiz bulmuştu. en azından ona göre çok şiddet içeren bir dersti. Beauxbatons'da böyle bir ders olmazdı. O beauxbatons'da öğrendiği ünlü simya çalışmalarını öğretmeye gelmişti. Simya o kadar karmaşık ve korkutucu bir uğraştı ki Karanlık büyülerin bile yapamadığı bir çok laneti simya iksirleri sayesinde kat kat fazlasını yapabilirlerdi. Ama Mia bu adamın Hogwarts'da olmasına sevinmişti. Hemen profesör olduğunu belirtmek için kafasını salladı ve gülümsiyerek "Simya... bakanlıktan özel atandım." dedi. Madem orada tanıdıkları çoktu demekki Mia'nın fransız bakanlığı tarafından zorla bu okula atandığınıda biliyordu.

Daniel yine gülümseyerek

"Ah evet Simya, demek o kişi sizsiniz."

dedi. Sonra yüzünü buruşturarak

"Simya'ya hiçbir zaman kafam basmadı. İsmi bile ürkütücü. İksir'den anlıyordum ama Simya'nın ne olduğunu bile bilmiyordum. Zaten üçüncü sınıfta sanki başlamadan bıraktım gibi bir şey oldu. Her neyse, belki siz bana bir ara anlatırsınız nasıl bir şey olduğunu. Ben kara büyülerle ve onlara karşı savunmayla ilgilenmeye devam edeyim bir süre daha."

dedi ve gözlerini yere devirdi. Nedense konuşacak hiçbir şey bulamıyordu. Genç bayanı tanımak istiyordu ama onun işi olduğunu da biliyordu. Bu yüzden sustu ve

"Imm şey, madem işiniz var. Ben sizi işinizden alıkoymayayım."

dedi.

Mia adamı dinlerken saatine bakıyordu. Ama içinden hiç gitmek gelmiyordu. Kalması gerektiğini düşünüyordu. Hem bakanlığa inat biraz geç gitse ne olabilirdi ki. Hogwarts müdürüne durumu bir şekilde açıklar daha doğrusu kendi değimiyle unutturur ve hayata devam ederdi. Bu yüzden kalmaya karar verdi. Ama adam yüzünü buruşturarak işiniz varsa ben sizi rahatsız etmiyim gibi bir laf etti. Mia hemen "Rahatsız değilim. Hem... sanırım müdür bey bir süre bekleyebilir sanırım." dedi ve gülümsiyerek oturdu. Sonra adamın dedikelri aklına gelerek "Demek simyay pek sevemediniz. Ne yazık simyanın uçları o kadar açıktır ki onunla sonsuzluğu bile satın alabilir insan. Hatta son deneylerimden birinde hastalıkları iyileştirme konusunda baya ilerleme kaydettiğimi düşünüyorum. Ama hala yapım aşamasında ne yazık ki." dedi. Sonra deneyi hakkında çok fazla bilgi verdiğini düşünerek sustu.

Daniel bir süre şaşkın bir biçimde genç bayana baktıktan sonra

"Ah öyleyse sana başarılar."

dedi. Ayaklarının ağrımaya başladığını farkederek sandalyeleri gösterdi ve

"Oturalım mı? Ne de olsa Brian, Rose veya Serqei kızmaz. Yani Hogwarts müdürleri. Brian ve Serqei oğlan kardeşlerim ki Brian ikizim Serqei de abim, Rose'sa oldukça uzun zamandır dostum ve uzaktan akrabam."

diyerek güldü. Endişelenmemesi gerektiğini söylemeye çalışıyordu aslında. Gerçi endişelenmesi gereken bir şey vardı ama haberi yoktu. İyi biri gibiydi, Karanlık Lordla konuştuğunu da bilmiyor gibiydi. Daniel bunu düşünmeyerek gülümsemeye devam etti ve genç bayana baktı. Hala adını bilmemekte olduğu genç bayana.

Çocuk başarılar diledikten sonra oturmasını söyledi. Mia hemen buna uyarak oturdu. Çocuk bir kaç açıklama yaptı ve müdürleri tanıdığını geç kalırsa sorun olmayacapını söyledi. Mia mutlulukla gülümsedi. İyi bir aradaş edinmişti sanırım. Bu arkadaşlıkmıydı ondanda emind eğildi. Hiç tanımadığı ve karısının daha yenit erkettiği dışında hiç bir eşyini bilemdiği bir adamla flört ediyor gibiydi. Ama bu aslında pek umrunda değildi .Mia ilk defa kendini birne kaptırıyor gibiydi. Hayatı boyunca simya formülleri ve kitaplar arasında gidip gelen kız bu sefer randevusuna hemde en sevdiği mesleğini yapmak için olan randevusuna bir erkek için gitmiyordu. Bu Mia'a çok ters birşeydi. Ama bunu önemsemek bir yana aklına bile gelmiyordu. Oysa bu adamı sadece iki kere görmüştü. Sorarcasına bakarak "Demek kardeşiniz hım... hemde ikiz. Bay Black'i çok duydum bakanlıkta oldukça sevilen biri. Ama bir ikizi olduğunu hiç duymamıştım." dedi.

Daniel birazcık somurtarak

"Elbette.. elbette duymamışsındır. Brian benden bahsetmekten hoşlanıyor sanırsam. Aslında oldukça tanınmış biriyim yani insanlar beni iyi tanırlar."

dedi ve bir süre susup onu tanıyan kişilere baktı etrafındaki. Neredeyse hepsiydi. Ve çoğu da onun kim olduğunu biliyorlardı. Birkaç yandaşı da vardı aralarında ama ses çıkartmıyorlardı. Çünkü ortada farklı bir durum olduğunu biliyor gibilerdi. Daniel da hiç bozuntuya vermedi ve devam etti lafına:

"Hele de Hogwarts'a gitmişlerse zamanında, kesin tanırlar. Okulun en baş belası öğrencilerinden biriydim. Ama sonuç olarak iyi biriydim. İnsanları kırmamaya, onlara yardımcı olmaya dikkat ederdim. Başıma ne geldiyse bu yüzden geldi zaten. Yani eğer dönüp bana selam verirlerse falan şaşırma. Neyse, sen de kendinden bahsetsene. Ne yalan söyleyeyim, merak ediyorum seni."

Yanaklarının kızarmaya başladığını hissetti. Sıcaktan mı yoksa utangaçlığından mı olduğunu bilmiyordu. En son yanakları kızardığında yanlış hatırlamıyorsa düğündeydi. Kendi düğününde, etraftakiler o kadar çoklardı ki Ginny'ye ufacık öpücük vermek bile işkenceydi o anda. Daniel aklına bu gelince yine suratı asıldı ama kendini toparlayarak yeniden genç bayana odaklandı.

Mia bir süre somurtan çocuğu dinledi. Sonra çocuğun çok tanındığını öğrenince etrafa baktı. Gerçektende bir çok kişi onlara bakıyordu. Mia pek göz önünde olamyı seven biri değildi. Bu kadar dikkat çekmek hele hiç ona değildi. Ama çocuğun iyi biri olduğunu öğrenince sevindi. Hafifce gülümsiyerek "Farklı bir şey beklemezdim zaten. Hepimiz iyi olmalıyız." dedi. Sonra sesini biraz alçaltarak "Ben kötü büyücüleri anlamıyorum. Bize verilen bu özel güçleri nasıl olurda insanalra zarar vermek için kuıllanırlar. Hele birde Karanlık Lord ve Ölüm Yiyenleri berbatlar bence. Umarım onlardan biriyle karşılaşmam. " dedi ve yüzünü buruşturdu. Ama sorna bunun sırası olmadığını ve çocuğun yüzünün biraz asıldığını görünce "Benim seni tanımama sebebim sanırım Beauxbatons'da okumam ve Fransa'dan yeni gelmiş olmam. Gerçi bak genede tanıştık." dedi. Hafifce gülümsedi. Sonra garsona baktı ve iki kaymak birası istedi.

Daniel asılmış suratını zorlayarak

"Ah elbette ondan tanımıyorsundur. Ama sana katılmıyorum. Yani ölüm yiyenler ve lordları ile ilgili düşüncelerine. Bu konuyu irdelemek istemem ama yine de yanlış düşündüğünü belirtmek isterim. Ailem Black ailesi olduğu için onlarla fazla içli dışlıyım. Biliyor musun oldukça değişmişler yani ölüm yiyenler. Lordlarının iyi biri olduğunu amacının zarar vermek olmadığını söylüyorlar. Ki savaşta da buna tanık oldum. Çok az sayıda kişi öldürüldü. Öldürüldü demek hata olur çünkü çoğu kendi hatalarından öldüler. Her neyse, dedim ya irdelemek istemiyorum."

dedi. Azıcık da olsa gülümsüyordu şimdi ama zorlaydı tabi ki. Daniel lord olduğunu söylemememk için zor tutuyordu kendini. Yine de kendine hakim oldu ve daha tatlı gülümseyerek

"Ee? Sence lord ve tayfası neden kötü. Gidip gammazlayacağım da. Şaka tabi ki, sen hangi hatalarını görüyorsun? Çünkü ben fazlasıyla hataları olduğunu düşünüyorum."

diyerek kızın ağzından laf çalmaya çalıştı.

Mia tüğleri diken diken olmuş bir biçimde karşısındaki çocuğu dinledi. Lord'un iyi olduğunu ve ölüm yiyenleri savunuyordu. Mia hemen ayağa kalktı çok sinirlenmişti. Sinirle "Demek sen onalrın haklı olduğunu düşünüyorsun ha... İnanmıyorum sana... bak sana bir şey diyim benim şu anda burda olmamın tek sebebi onlar. Sence neden? Sevgili Lord'larının emriyle ölüm yiyenlerden biri Fransa'a geldi. Benim..." gözlerinden yaşlar boşalmaya başladı ve "annemi öldürdü. Büyük bir savaşta filan değildi. Zevk içindi belkide bilmiyorum. Evimizi bastı ve annemle babamı gözümün önünde öldürdü. Ben düello ettim ve kurtuldum. Ona en az zararı vermeye çalıştım. O durumda dahi bunu düşündüm ama o ve onun gibiler napıyor biliyor musun? Çoğu çocuğun hayatını ve belkide son umutlarını alıyor. Kanlı svaaşalar yapıyor. Sonra etrafda birde kalkmış milletin beynini yıkıyolar ki onları savunsunlar." sözcükelri bittiğinde artık buğazı kurumuştu. Kaymak birasını garson getirince tepsiden sinirle birayı aldı ve koca bir yudum içti. Garson diğerini karşısındaki hayretle bakan çocuğn önüne koydu. Mia yerine geri oturdu ama hala gözlerinden yaşlar boşalıyordu.

Daniel sol kaşını kaldırarak hmmladı ve şaşkın bir biçimde kıza baktı. Sonra daha fazla dayanamayarak sakin bir ses tonuyla

"Ben öyle bir emir verdiğimi hatırlamıyorum. Fransa'da demek, Gina olmalı. Zaten ondan mantıklı bir şey beklemek zor. Her zaman aykırı olmuştu bize ve bana. O delinin teki. Neyse ama asla çocukların umutlarını yıkmayız. Çünkü umutları yıkılan bir çocuktum ben. Bana yapılmasını istemdiğimi başkasına yapmam."

dedi sonra önündeki kaymak birasını elinin tersiyle iterek garsona

"İçmeyeceğim, sağol. Çünkü bir kere içtiğimde devamı geliyor ve kendimi James'la yumruk yumruğa buluyorum. Sen bana en iyisi milkshake getir."

dedi. Garsonun, bu soğukta mı?, dercesine bakan gözlerine odaklanarak

"Evet bu soğukta kakaolu bir milkshake istiyorum."

dedi kararlı bir biçimde.Sonra genç bayana döndü ve ne tepki vereceğini merakla bekledi.

Mia artık dahada şaşkındı. Bu karşısında oturan genç adam ne diyordu. O bir Ölüm Yiyenmiydi. Hemde annesini ve babasını öldüren Ölüm Yiyenin adını biliyor birde üstüne ona öyle bir emir vermediğini söylüyordu. Sonrda hiç bir eşy olmamış gibi kalkmış birde birayı içmeyim başka bir eşy istiyordu. Delimiydi yoksa sahiden Karanlık Lord muydu? Mia hemen ayapa kalktı ve şaşkın bir biçimde "Demek sen osun... Ah ... salak kafam inanmıyorum. Bu kadar saf olduğuma inanmıyorum. İngiltere'e gelir gelmez en nefret ettiğimi, söylediğim kişiye mi aşık oldum?" birden ne dediğini farkederek dahda şaşkın bir hal aldı. Sonra hemen masadan hızla ilerledi. İlerlerken kağıdan çıkmadna bieine çarptı ve yere düştü. Bileğini incittiğine emindi. Çünkü bileği çok kötü acıyordu. Birde işin kötüsü bu adamla oturmak için Hogwarts'a gitmemişti .hala kalıcak bir yeri yoktu bu yüzden. Bavullarını bıraktığı yerdende artık alması gerekiyordu. Çatlak Kazanda kalmaya daha fazla parası yetmezdi. Fransa'dan ayrılmadan bunalrı hesaplamalıydı. Ama o koca bir sırt çantası ve bir ufak bavul alıp o belalı ve lanetli evi terketmişti. Oradan ne hatıra almıştı ne de para almıştı. Bütün hayatını Fransa'da o ufak çiftlik evinde bırakmıştı. Birde İngiltere'e apar topar geldikten sonra en nefret ettiğini söylediği kişiye farkında olmadan aşık olmuş hayatını birde onun için mahvetmişti.

Daniel şaşkın bir biçimde, yere düşen genç bayana baktı. Sanki acı çekiyormuş gibiydi. Hemen onun yanına koştu ve yanına çökerek

"Bir şeyin var mı? Dikkatli ol çünkü seni kucağıma alacağım."

dedi. Sonra kızı kucakladı ve şaşkınca etrafına bakındı. Onlara bakanlara. Ciddi bir ses tonuyla

"Şöyle bakıp durmayı kesin lütfen. Olamaz mı? Yardım edemez miyim? Helede hoşlandığım bir bayana yardım etmem çok doğal."

dedi. Hemen ardından genç bayanın kulağına eğilerek

"Üzgünüm, artık aşka inanmakta güçlük çekiyorum."

diye fısıldadı. Genç bayanı koltuklardan birine oturtarak gözlerini yere devirdi ve bir çığlığa, hakarete hazırladı kendini.

Mia sinirle onu kucağına alan adama cevap verdi "İnanmaman daha iyi zaten seni... seni..." ama lafının sonunu getiremiyordu. Birde adam kalkmış hoşlandığım bayan diyordu. Mia kendini adamın kucağından çırpınarak bıraktırdı. Yere düşünce incinen bileği daha da kötü oldu. Mia biraz yerde sekti. Ama pek belli etmemeye çalışıyordu. Aslında şu anda kendini akrşısında duran adamın kollarına atmamak için zor tutuyordu. Ama ailesine yapılanları unutamıyordu. Onun yüzünden ailesi mahvolmuştu. Mia bileğindeki acıya dayanmaya çalışıyor bir yandanda gözlerindekiy aşları siliyordu. Karşısıdnaki adamın gözlerinin içine bakarak "Üzgünüm ama artık bende aşkın en olmadık zamanda en olmadık kişide geldiğini biliyorum." dedi. Sonra arkasını döndü sekmemeye çalışarak yürüdü. Ama acı dayanılıcak gibi değildi. Bu yüzden Mia bir kez daha yere kapaklandı. Ama düşer düşmez "Sakın beni kucağna almaya çalışma bay yardım sever." dedi. Kendi kendine kalkamya çalıştı ama olmadı. Bu asaleti ve gururu başına büyük dertler açıyordu. Zaten her zaman Mia'nın o koca çenesi bunun büyük bir kanıtı oluyordu.

Daniel bu sefer onun yanına koşmayarak

"Peki tamam, madem istemiyorsun kucağıma almam."

dedi ve sinsi bir biçimde gülerek yan masada şaşkınca oturmakta olan yandaşı Sean'a baktı. Başıyla, kalkıp kıza yardım etmesini işaret etti. Sonra genç bayana sevimli bir biçimde bakarak

"Bak ailene her ne olduysa çok üzgünüm. Ama bilmeni isterim ki öldürülmeleri için emir falan vermedim. Gina bana gıcıktı zaten. Çünkü sanki onu öpüp kaçtım gibi bir şey olmuştu. Her neyse, benim de ailem seherbazlar tarafından öldürüldü hatta babam azkabana gitmemek için gururuyla kendini öldürdü. Bu yüzden hiç kimsenin ailesine zarar verilmesine izin vermem. Kendi başıma gelmesini istemediğimi başkasına yapmam. Bence iyi düşün, her neyse."

dedi. Bakışlarını kapıya çevirerek

"Ben gidiyorum, hepinize iyi günler."

dedi ve tekrar Sean'a aynı bakışı atarak kapıya yöneldi. Sean lordunun sözünü gerçi daha çok emrini görev bilerek yerde bulunmakta olan kıza yardım etmeye koştu hemen. Daniel hoşnut bir biçimde Çatlak Kazan'dan ayrıldı.

Out: İzin ver de Sean seni kaldırsın xD Güya benim bakış fırlattığımı falan yere kapaklandığın için görmemiş ol Hani bir öyden yardım isteemzsin ya ondan dedim xD Senin yerde kalmana göz yumamam

Mia olduğu yerde kala kaldı. Çocuk bunu yapmadığını söylemişti. Mia buna inanmak istiyordu. Çünkü hiçde bunu yapıcak biri değildi. O kadar iyi birine benziyordu ki. Ama sonuçta Karanlık Lord'du ya bütün bunalr bir oyunsa ve çocuk bilerek böyle görünüyorsa. Ama Mia buna ihitmal vermeyecekti. Çocuk konuştuktan sorna çatlak kazanın kapısından çıktı. Yanına bir adam geldi ve yardım etmeye çalıştı. Ama Mia onu itti ve çocuğun peşinden incinmiş bir ayakla sekerek koştu. Kapının kapanmasına yakın kapıyı tutup açtı. Çocuğuna rkasından bağırarak "Gitme!" dedi. Sonra dayanamıyorak çocuğun omzuna tutunup yere yıkıldı. Karın üstüne oturmuş çocuğa bakarak bileğini ovuşturuyordu.

Danny bu sefer tam anlamıyla şaşkın bir biçimde karın üstüne oturmuşken şaşkın şaşkın gülümsedi ve

"Neden gitmeyeyim? Yoksa gerçekten aşık mı oldun bana? Bu soğuk tavrımı hoşgör. Hala şoktayım ve biliyorsun yeni terk edildim. Hem de son zamanlarda nedense bir sürü kız peşime takılır oldu. Belki de Domuz Kafası gibi ortamlarda fazla takıldığım içindir."

dedi. Sonra kıza dikkatle bakarak

"Kendi kendime sana hala genç bayan falan diye hitap ediyorum. Adını bile bilmiyorum. Anlaşıldı büyük bir aşk yaşama ihtimalimiz yüksek. Hep böyle başlar çünkü."

dedi ve kıkırdamaya başladı. Aşk asla dalga geçilmeyecekti tabi ama Danny'nin aşka olan güveni yoktu. Belki de güvenini bu genç bayanla geri kazanırdı. İlk adımı atmak istercesine elini uzattı ve

"Ben Daniel Jacob Black. DJ der kimisi genelde ki James der hep. Aslında bir adım daha var galiba, büyükbabamın koyduğu, Benjamin. Ama bu adı kuzenime devrettim. Sen bana DJ veya Danny, Dan, Daniel falan diye hitap et. Çünkü Jacob'ı da oğluma devrettim."

dedi, gülümsedi. Dili dolanmıştı sanki, farkında olmadan karıştırıyor ve lafı dolandırıyordu. Tokalaşmak için eli hala genç bayana uzatılmış bir biçimde bekliyordu.

out: Şu yazdığımın üstüne Selün süper bir şey derdi ama nese El uzatma meslesine neyse

Mia Çocuğun konuşmasından adının Daniel olduğunu anladı. Çocuk ona elini uzatmış gülümseyen gözlerle bakıyordu. Mia birden kahkahayla gülmeye başladı. Hayatında ilk defa böyle bir duruma düşmüştü. Biraz önce alehine konuştuğu ve nefretini söylediği adamla şimdi karın üstünde tanışıyorlardı. Bşirde kalkmış adam ona peşinde koşan çok kız olduğunu söylüyordu. Mia gülmesini tutmaya çalışarak "Bende Taylor Mia Swift. Siz bana Mia deyin herkez öyle der. Ama dikkatli olun ben o peşinizde koşan diğer kızlar gibi değilim. Lordlupuna takılmam ki o benim için bir kötü özellik." dedi. Sonra gülerek "Ayrıca domuz kafasında da takılmam. Çatlak Kazan daha hoş. En azından daha samimi." dedi. Ama hala karın üstündeydi. Ellini uzatıp çocuğun elini sıktığında gülerek "Şimdi beni yukarı çekicekmisiniz yoksa..." çocuğun onu çekmesine izin vermeden çocuğu yere çekti ve düşürdü. Sonra gülümsedi. Ama bileği yüzünden ne yerden kalkabiliyordu. Ne de kıpırdıyabiliyordu.

Daniel uzun zamandır ilk defa bu kadar mutlu bir şekilde gülerek konuşmaya başladı:

"Öncelikle, Taylor ismini daha çok sevdim. Sana Taylor diyeceğim. Sonra, o peşime takılan kızlara hiç benzemiyorsun zaten ki onlar da lord olduğuma bakmıyorlar zaten. Karakterlerinde hayır yok ki öyleleriyle işim olmaz. Bir de inan Domuz Kafası sandığından çok daha samimi, gerçi sen samimiyete hangi yönden bakıyorsun bilmiyorum ama neyse.."

Karın üstünde harika bir muhabbet ilerletiyorlardı aslında. Ama Daniel üşümeye başladığını farketti. Yine gülerek

"Benim kanım dondu galiba, üşüyorum."

dedi. Böyle bir durumda yanında Ginny olsa onun yanına sokulur ısınmaya çalışırdı ve hatta nerde olurlarsa olsunlar büyüyle kendilerine sıcak çorba veya sıcak çikolata yapıp içerlerdi. Danny bunu hatırlamasıyla birlikte gülümsemesinin biraz daha yayıldığını farketti ve şaşırdı. Çünkü genelde üzülürdü bunları hatırlayınca. Ama üzülmesini gerektiren bir şey yoktu. Yanında Taylor vardı. Ondan çok hoşlanmıştı, Taylor oldukça güzel ve tatlıydı. Daniel uzun zamandır ilk defa bu kadar samimi ve içten bir bayanla karşılaşıyordu. Diğerleri hep buz dolabı kadar soğuk ve her nedense güneş kadar sıcak oluyorlardı. Daniel kafasını hızla salladı ve kendine gelmek için yüzüne kardan biraz çarptı.

Domuz Kafası'ndaki güzel kızları bu şekilde hatırlamamalıydı kesinlikle. Hele de Taylor gibi biriyle tanıştıktan sonra. Danny yine gülümsedi ve bulunduğu ortama ruhen geri dönerek Taylor'ın gözlerine odaklandı. Resmen gülüyorlardı...

Mia kendine babası dışında ilk defa birinin Taylor diyeceğini duyunca biraz garip oldu. Babası öldüğünde bu ismi bir daha duyamiyacağını sanıyordu. Ama tam aksine babasının ölümünden sorumlu tutulan adam tarafından böyle adlandırılıcaktı. Mia artık onu sorumlu tutmuyordu. Ama Daniel'ın bilemsi gereken bir şey varsa oda Fransız Bakanlığının ve Hükümetinin babasının ölümünden Daniel'ı daha doğrusu Karanlık Lord'u sorumlu tuttuklarını ve hatta yakın zamanda İngiltere'e bunla ilgili bir bildiri göndericekleriydi. Aslında o bildirinin canlı hali Mia'dı ama artık Mia bu olay için Daniel'ı suçlamayacaktı. Bu yüzden Fransız Bakanlığından bildiri gelmedne onu uyarmalıydı. Gülmesi hemen geçti ve "Daniel bak ben senin için bir ölüm yiyen filan olamam. Hala bir çok ölüm yiyenin karşısındayım. Ama sana bir eşyi söylemek istiyorum. Fransız Hükümeti babamın ölümünden seni sorumlu tutuyor. Daha doğrusu Karanlık Lord'u oda sen olduğuna göre. Yakında İngiltere Bakanlığına bir bildiri gelecek ve ehr yerde Karanlık Lord'u aramak için adam gönderilecek. Sanırım benimde seni ariyacağımı bildiklerinden yakında peşime adam takılrı ve benimle görüşen bütün büyücülerin peşine takılırlar. Yani bu senin için çok tehlikeli. Senin yapmadığını biliyorum ben onlara bir kız dedim zaten ama kızın Ölüm Yiyen olması ve yakalanında senin ünvanını yani Lord'um kelimesini kullanması seni suçlu kıldı. Dikkatli olmalısın." dedi. Sonr aüzüntüyle başını eğdi. Ne demesi gerektiğini bilmiyordu. Garip bir duyguydu bu. Onu tehlikeye atıyordu .Ama buna rağmen hep onun yanında olmak sitiyordu .Onun yandaşlarından nefret ediyordu, ama ondan ayrılamıyordu. Çok garip bir şeydi. Onun savunduklarının tam tersini savunuyordu, ama genede gözünde ondan harika biri yoktu.