Bitti Derken Başlar...

Yani bitti mi Vlasov?

Bitti Ellén!"

belki ikiside bu cümleleri isteyerek kurmuyordu,fakat hayat bunu istiyordu. Evet başkalarının mutluluğunu kıskanıyordu hayat. İnsanların mutsuzluğu ve acılarını izleyerek eğleniyordu.

Bu sözleri aklına getirdiğinde ölümden başka birşey düşünemiyordu. Hayatında çektiği acılar dağ gibi büyümüş ve karşısına engel olarak çıkmıştı. Her zaman onları yenmeyi başarmıştı. Ama artık hayata karşı mücedele vermekten yorulmuştu.

Vlasov'dan ayrıldıktan sonra haz duygusunu yitirmiş gibiydi Ellén. Hiçbirşeyden zevk almıyor,haz duysunu tadamıyordu. Artık yaşamın ne anlamı vardı ki...

Ölüm...Ellén 'e göre herşeyi bitirmekti bu...Belki herkeze göre herşey bitmiş olucaktı fakat,Ellén'in Vlasov'a olan aşkı bitmeyecekti. Evet yaşanan kötü olayları unutturacak tek çareydi ölüm.

Ya güzek olanlar...Ellén öldüğünde onlarda mı ölücekti?

Hayır herşey biticekti fakat,güzel anılar kalplerde canlanıcaktı. Yaşamı boyunca bedeninde hüküm süren acılar ,öldüğünde kalkmış olucaktı,fakat ruhundaki o derin yara kanıyacaktı,sızlayacaktı.

Mutlu olan çiftlerden imreniyordu Ellén. Neden herkesin olduğu gibi mutlu değillerdi. Birşeyler mi eksikti?

Hayır değildi! Bunlar hayatın insanlar üzerinde oynadığı kötü oyunların birisiydi.

İlk adımı attı Ellén. Bu adımı ölüme giden,herşeyi bitirecek olan adımlardan birisiydi. Yağmur ile karışan gözyaşları yanağından aşağıya doğru süzülüyordu. Ellén'in üzerindeki elbise şeffalaşıyor ,git gide kayboluyordu.

Çıplak ayaklarıyla bir kaç adım attı. Karanlığın içinde yoğunlaşan uçurumun sonsuzluğuna bırakacaktı kendini. Herşey tek bir adıma bağlıydı. Ruhen ölü bedenen yaşayan varlığın Ellén'e ait olduğu bile belirsizdi.

"İşte herşey buraya kadarmış!"

hıçkırıklara bürünen bu sesi karanlığğın ve sesizliğin için boğuluyor,kayboluyordu.

Karanlık dar sokakların içinde kayboluyordu Vlasov. Ellén'i düşündükçe çıldırası geliyordu. Çok pişmandı Vlasov. Ellén'i geri istiyor,dayanamıyordu. Dayanabileceğini düşünmüştü,ama olmadı.

"Yani bitti mi Vlasov?

Bitti Ellén!"

bu sözleri duyunca kendinde utanıyordu Vlasov. Artık çok geç olduğunu biliyordu. Ellén ile arasından olan ilişkinin hiç bitmeyeceğini sanırken,iki kelimede mi son bulmuştu?Aklından bile geçirmiyordu ayrılığı Vlasov. Ellén'i unutmak istiyordu artık,ama bu imkansızdı. Herşeyi unutabilirdi,fakat Ellén'i asla.

Adanın sonlarına gelmişti Vlasov. Gözlerini şöyle bir etrafa gezdirdi. O da ne? Uçurum kenarında ,kendini atmak üzere olan bir kız...Bu kız tanıdık geliyordu Vlasov'a. Sarı,ince saçlar ,karanlığı aydınlatan mavi gözler,bunlar Ellén'e aitti. Artık biliyordu Kim olduğunu...

"Ellén!Dur yapma!

biraz boğuk çıkan bu sesi adada yankılamıştı. Ellén'i öyle görünce kendinden nefret etmeye başlamıştı Vlasov. Ellén'den neden ayrılmıştı?Başka biri mi vardı?Ellén'den sıkılmışmıydı?Bunların hepsi kocaman bir hayırdı.

Herşey kıskançlık yüzünden bitmişti. Ellén affettmesini istiyecekti kendisini.
Onu hala deliler gibi seviyordu. Kısık çıkan sesiyle;

" Beni affet Ellén!Lütfen"

yağmur altında kaybolan Vlasov o sözleri hala nasıl söylediğine inanamıyordu.

Ellén!Dur yapma!

bu sesi duyduktan sonra durakladı Ellén. Dolu dolu yaş akan gözlerini hızlıca sildi. Ağladığı Vlasov'un görmesini istemiyordu. Vlasov'a doğru yüzünü döndü. Buğulanmış buz amvisi gözlerini Vlasov'un üzerinde gezdirdi. Vlasov'un mutlu olduğu sanmıştı. Vlasov ve Ellén ayrıldıktan sonra ikiside bir çöküntü yaşamıştı. Ellén gözlerini Vlasov'un gözlerine dikti.

" Beni affet Ellén!Lütfen"

Bu sesten sonra bir an için sesizlik çökmüştü. Ellén'in yüz ifadesini değiştirmemişti. Boğuk bir sesle ;

"Bana bitti derken...Şimdi bana seni nasıl affetmemi bekliyorsun Vlasov. Onca yaşanmış güzel olayları tek sözle bitirdin. "

hıçkırıklara boğulmuştu Ellén. Kendini tutamamış ağlamaya başlamıştı. Hıçkırıklar yankılanıyordu adada. Bir yandan kendisine gelemeye çalışırken diğer yandan kaybediyor gibiydi. Akan gözyaşlarını tekrar sildi Ellén.

» 1.derss...(bitti)