Göl Kıyısı

Bonny yüzüne yapışıp kalmış üzgün ifadesiyle Harry'e bakarken o da şaşırmış bir ifadeyle konuşmaya başlamıştı.

"Aslına bakarsanız, benim geçmişimde sizinkinden pek farklı sayılmaz. Belki birazcık daha dramatik.Annem ben çok küçükken öldürüldü. Onu hiç tanımadım bile. Babam karanlık tarafta ve beni reddediyor. "

Onunda yüzüne şimdi çok eskinden kalma bir hüzün yapışmıştı.

"Benimde bir kız arkadaşım vardı. Ama o beni değil tüm hayatı terk etti. İntihar etti. Sebebimi? İşte en kötüsü burası... Bilmiyorum... Aklım almıyor...Neden olduğunu neden yaptığını bilmiyorum...Herşey çok iyi gidiyordu. Ama bir anda mahvoldu. Sanırım benim yüzümden. "dedi.Yüzü allak bullak olmuştu.Bonny içine sinmeyen bu suçluluk duygusuyla kalakalmıştı.Neden bu konuyu açmıştı ki?

"Ben gerçekten çok üzüldüm...Benim ikizim de ölümyiyen..Ve evleneceği kişi..yani benim eski erkek arkadaşım...O...karanlık lord...Gerçekten geçmişlerimiz benziyor.Bu arada seni gözüm biryerlerden ısırıyor belki de bir görevi beraber yaptık ama...Hangi okuldan ve hangi binadan mezunsun?"Aklına Dan'ın kankası gldi onu hayal meyal hatırlıyordu.Ama o olamazdı değil mi?Bonny'nin bilidğine göre o ölümyiyendi.Bu yüzden o zamanalr Bonny Dany'e o çocukla konuştuğu için kızıyordu.Ama Harry o çocuk olamazdı sonuçta o bir seherbazdı değil mi?

İkiside birbirinden üzgün bakışlarla birbirine bakıyorlardı. Harry artık bu konunun değişmesini istiryordu. Bonnie'nin dudakları kıpıradanmaya başladı. Harry'de içinden "Lütfen başka bir konu olsun." dedi ve bekledi.

"Ben gerçekten çok üzüldüm...Benim ikizim de ölümyiyen..Ve evleneceği kişi..yani benim eski erkek arkadaşım...O...karanlık lord...Gerçekten geçmişlerimiz benziyor.Bu arada seni gözüm biryerlerden ısırıyor belki de bir görevi beraber yaptık ama...Hangi okuldan ve hangi binadan mezunsun?"

Harry bir yandan konunun değişmesine seviniyor bir yandanda böyle melek gibi birinin nasıl ölüm yiyen kardeşi vardı. Bu düşüncelerinden sıyrılıp Bonnie'ye cevap verdi.
" Ben Hogwarts Gryffindor mezunuyum. Belki ordan tanıyorsundur. Hafızam pek iyi değildir de...ben bir kaç kişi hariç hogwartsı hatırlamıyorum bile" dedi gülümseyerek. Şimdi aklında Hogwarts'daki bir kaç arkadaşı vardı.İçlerinden sadece birini çok iyi hatırlıyordu. Biricik kankası;Daniel Jacob Black Okulu bitirdikten sonra pek görüşmemişti. O yakında evlenicekti. Ama Bonnie'nin bahsettiği o olamazdı. Yoksa olabilirmiydi. Hayır. Daniel öyle biri değildi.

Kendi kendine bu düşencelerle boğuşurken Bonnie'nin binasını merak etti. Aynı binada olma ihtimalleri oldukça yüksekti. Sonuçta oda bir Weasley'di. Ama nasıl olurda Harry onun gibi birini farketmemesi olası bir durum değildi. "Yok yok... aynı binada değilizdir. Yoksa farkederdim" dedi içinden. Ama hiçte emin değildi. Çünkü çok unutkan biriydi. Kendine pek güvenemeyen bir tavırla

"Sende Hogwarts'da mıydın?."

dedive bakışlarını onun masmavi bakışlarına çavirdi.

Bonny sorduğu soruya meraklı bakışlarla cevap beklerken Harry yanıtlamıştı bile...

" Ben Hogwarts Gryffindor mezunuyum. Belki ordan tanıyorsundur. Hafızam pek iyi değildir de...ben bir kaç kişi hariç hogwartsı hatırlamıyorum bile"

Mutlaka ordan tanıyor olmalıydı ki neredeyse aynı yaşlarda gözüküyorlardı.Ama Bonny neden onu daha önceden hatırlamıyordu.Gördüğü kişilerin yüzlerini asla unutmazdı.Mutlaka bir şekilde tanırdı?Acaba bu o muydu..Ama o ölümyiyendi..Seherbaz olamazdı ki...Hem o olsa Dan'ın ona herzaman ölümyiyen olduğu için kızdığı Bonny'i tanımaz mıydı?

"Sende Hogwarts'da mıydın?."Bonny şaşkın bakışlarını ona çevirdi tekrar...

"Evet ben de Gryffindor mezunuyum...Tamam çok garip bir ihtimal ama Daniel Jakob Black'i tanıyor musun acaba?"dedi terettütle..ama o olamazdı...Ama ya onu neden hatırlamıyodu ki?

Gökyüzündeki yıldızlar bir bir göz kırpıyorlardı ona. Ama Harry bir an olsun bile kafasını kaldırmadı. Herkesin kendi yıldızı olduğuna inanırdı. Onları seyretmeyi de çok severdi fakat şimdi sırası olmadığına emindi. Bonnie'nin konuşmasıyla bakışlarını Bonnie'nin üzerinde toparladı yeniden.

"Evet ben de Gryffindor mezunuyum...Tamam çok garip bir ihtimal ama Daniel Jakob Black'i tanıyor musun acaba?"

Bir an için kalbi heyecanla doldu taştı. Bonnie'yi kesinlikle görmüş olmalıydı. Yegane dostunu tanıdığına göre o da Harry'i tanıyordu. Harry heyecanla cevabı yapıştırdı.

"Aaa... Evet...ben onu tanıyorum çok yakın arkadaşımdı...Hatta ruh ikizim bile denebilir...Ama hiç görüşemedik...Çok uzun yıllar geçti aradan...Sen nerden tanıyorsun"

dedi. Kelimeler kalmak istemiyordu beyninde. Herşeyi anlatmak istedi Bonnie'ye. Havadaki yıldızlara kaçamak bir bakış attı ve yeniden Bonnie'ye baktı.

Bonny şaşkın bakışlarını Harry'e yöneltti ve vereceği cevabı beklemeye koyuldu.

"Aaa... Evet...ben onu tanıyorum çok yakın arkadaşımdı...Hatta ruh ikizim bile denebilir...Ama hiç görüşemedik...Çok uzun yıllar geçti aradan...Sen nerden tanıyorsun"

Bonny bir an sendelediğini sandı.Sanki yer ayağından kayıp gitmişti.Evet bu oydu.Dany'nin sevgili ölümyiyen kankası...Ama nasıl olmuştu da Harry taraf değiştirmişti?Ya da hala ölümyiyen miydi?Ama öyle olsa Dany ile hala görüşüyor olmazmıydı?Şimdi Bonny Dan'ın en yakın arkadaşına mı aşık olmuştu?Düşüncelerinden sıyrılıp kocaman kocaman olmuş mavi gözlerini Harry'e yöneltti.

"Ben..O...Seni nerden tanıdığımı çok iyi biliyorum...Sen o'sun Dan'ın ölümyiyen kankası Harry..Ama nasıl oldu da seherbaz oldun?"Hafifçe gülümseyerek devam etti.

"Ben onu nerden tanıyorum...Beni sırf lord olmak için bırakıp giden ve yarın kardeşimle evlenecek olan Dan'dı...Malesef onu bu şekilde tnıyorum.Oysa okul yıllarında çıkarken senin yanına gittiğinde ben on kızardım.Çünkü sen ölümyiyendin!Ne kadar yanılmışım...İnsanlar göründüğü gibi değilmiş oysa.."dedi ve bir göle birde Harry'e bakarak.

Yaşadıkları üşüşüyordu yine bilincine. Arkalara attıkları, unutmaya çalıştıkları birer birer gün yüzüne çıkıyor. Mahşer kalabalığı gibi…

Korkuyordu. Tekrar direncini yitirmekten korkuyordu.

Tutunacak bir yer ararken başı dönmeye devam ediyordu. Bir ağaçtı dokunduğu şey. Gözleride karardı bir şey göremiyordu bir an için. Elleri titriyordu. Yere oturdu. Vücudu kasılıyordu.

Bir şimşek çakıyor beyninin mahşer kalabalığında.Ve o ona ait hiçbir şeyi bulamıyordu. Herkes yabancı… Birden beyninde yankılandı Bonnie'nin sözleri tekrardan;

"Ben onu nerden tanıyorum...Beni sırf lord olmak için bırakıp giden ve yarın kardeşimle evlenecek olan Dan'dı...Malesef onu bu şekilde tnıyorum.Oysa okul yıllarında çıkarken senin yanına gittiğinde ben on kızardım.Çünkü sen ölümyiyendin!Ne kadar yanılmışım...İnsanlar göründüğü gibi değilmiş oysa.."

Ne yani dostu Daniel ölümyiyen miydi? Hemde Bonnie'nin eski sevgilisiydi öyle mi? Birden içinde büyük bir nefret kabardı Daniel'a karşı. Düşüncelerinin oluşturduğu karanlık dehlizden sıyrılıp oturduğu yerden kalktı. Bonnie'ye baktı uzun uzun. Ne söyleyeceğini bilmiyordu. Ama birden dudaklarından istemsizce dökülen satırlara engel olamadı.

"Bonnie, ben gerçekten okuldan sonra onunla hiç görüşmedim. İlk kez yarın düğününde nikah şahidi olucam, eğer onun böyle biri olduğunu bilsem kabul etmezdim. Aklım almıyor, karanlık başıboş hayallere kapılıp nasıl seni bırakabilir. Merak etme sonları gayet açık; Kaybedecekler, hemde hepsi.

Bonny bir an be olduğunu şaşırdı.

"Harry iyi misin?gel şuraya..şuraya otur!"dedi onu tutarak.Ancak ona dokuduğunda içindeki en uzak köşedeki ürpertiyi hissediyordu.Nedenini bilmiyordu ama bu yüzden elini ondan hemen çekti.

"Daha iyi misin?"dedi şaşkınlıkla.

"Bonnie, ben gerçekten okuldan sonra onunla hiç görüşmedim. İlk kez yarın düğününde nikah şahidi olucam, eğer onun böyle biri olduğunu bilsem kabul etmezdim. Aklım almıyor, karanlık başıboş hayallere kapılıp nasıl seni bırakabilir. Merak etme sonları gayet açık; Kaybedecekler, hemde hepsi. "

dedi Harry.

"Kaybedenler ölümyiyenler olsun!Ne olursa olsun Dan ve Ginny'e birşey olmasını asla istemem!"dedi.

"Neyse sanırım artık gitsem iyi olcak..Belki sonra yine görüşürüz ha?"dedi gülümseyerek..Ve ona bir göz kırptıktan sonra hızlı adımlarla yürüyüp uzakta cisimlendi.