Büyük Oturma Odası

Rpout: Alex metamorfmagusumun değiştiğini yazmıştım. Ben artık Matt Dallas'ım Editlesen iyi olur Oya kujum Şuanda Emre'nin yetişkin üyeliğinin kılığındayım. Yeni metam Bu arada James, senden korkulur ki sözlerde iğneleyici ve belirtici olmamın sebebi yandaşlarımdan bir şey saklamak istemememdir. Hem de biraz adrenalin yükseltelim dedüm Oya kujum, editle. Ben Alex değilim artık. Matt'im

out:Hayır kujum Matt Alex'in kullandığı ünlü..Yani Matt değil adı Santiago Alex anladın mı ?

Daniel da sessiz bir biçimde sanki laf dalaşına girmiş olan bayanları gülerek izlerken bir anda Ginevra, Kathleen'i de Dan'in kucağına vererek Bonnie'nin boynuna atladı. Danny şaşırmamış bir ifadeyle sarılmalarını izlerken Ginevra bir süre sonra bebeği aldı ve büyük ihtimalle eve cisimlendi.

Danny bir süre sırıttıktan sonra Bonnie'ye dönüp

"Metamorfmagusumu değiştirmemin bir çok sebebi var. Birincisi, herkes artk Alex Jason Delacour'un simasını tanıyor. Çünkü o simayla karanlık işareti bıraktım. İkincisi, tipi hiç hoşuma gitmemişti, sarışınları sevmem ki kendim sarışın olmaktan kaçınırım. Üçüncüs, Santiago Alex bana daha bir karizmatik geldi, hem sarı da değil. Oldukça bebek bir yüzü var. Tam benim simama uygun. İnsanda şüphe uyandırmıyor. Aında Felix'in kılığına girecektim ama Ginevra o zaman bana eşiymişim gibi davranamazdı. Empati kurdum, Ginevra kız kardeşimin kılığında olsa, ona ne kadar yaklaşabilirim ki! Her şeyin sonu benim çıkarlarıma dayanıyor işte ama. Her neyse, metamorfmagus özelliğimi de çıkarlarım için kullanıyorum zaten."

dedi. Sonra aklına bir şey gelmişçesine sıçradı ve

"Ayrıca, bugün bir çatalağız olduğumu öğrendin, ah ne kadar güzel! Bunun yanında bir zihinfendarım ve bildiğin gibi bir zihinbendarım. Saklayacak ne kaldı acaba! "

dedi. Sonra belli belirsiz sırıtaak Bonnie'ye iğnelercesine konuşması yetmezmiş gibi rahatsız edici bir biçimde baktı.

Bonny kardeşi ona sarıldığında onu ne kadar özlediğini farketti.Ama ne olursa olsun o bebekleri buraya getirmemesi gereltiğini düşünüyordu.Ki Zay'lar hafife alınacak kişiler değildi...Sadece kimseye hatta bir ölümyiyene bile zarar veremiyecek kadar iyilerdi...Ginny cisimlenip giderken metasının gözlerini dolduğunu ta üyreğine kadar damladığını hissediyordu.Böyle canı yanmış vaziyette kalakalırken Daniel konuşmaya başladı.

"Metamorfmagusumu değiştirmemin bir çok sebebi var. Birincisi, herkes artk Alex Jason Delacour'un simasını tanıyor. Çünkü o simayla karanlık işareti bıraktım. İkincisi, tipi hiç hoşuma gitmemişti, sarışınları sevmem ki kendim sarışın olmaktan kaçınırım. Üçüncüs, Santiago Alex bana daha bir karizmatik geldi, hem sarı da değil. Oldukça bebek bir yüzü var. Tam benim simama uygun. İnsanda şüphe uyandırmıyor. Aında Felix'in kılığına girecektim ama Ginevra o zaman bana eşiymişim gibi davranamazdı. Empati kurdum, Ginevra kız kardeşimin kılığında olsa, ona ne kadar yaklaşabilirim ki! Her şeyin sonu benim çıkarlarıma dayanıyor işte ama. Her neyse, metamorfmagus özelliğimi de çıkarlarım için kullanıyorum zaten."

Oysa Bonny birden karşısında Alex'i görünce kalbinin yerinden çıkacağını hissemişti.Neden bilmiyordu aslında kabullenemeyip bilmek de istemiyordu ama bu aralar aklıda sabit kalan kişilerden biri de Alex'di...Bir an silkelenip aklına Harry geldi...Ve bu düşünceyi kafasından olabildiğince uzak kuytu bir karanlığa doğru hızlıca fırlatmayı çabaladı...Ama ne yapsa Alex'in o masum yüzü zihninden silinmiyordu?Oysa okul yıllarında en çok kavga ettiği kişi değil miydi Alex?Bir an sonra kendine gelince Dan'ın diğer sözcükleri çarptı kulağına...

"Ayrıca, bugün bir çatalağız olduğumu öğrendin, ah ne kadar güzel! Bunun yanında bir zihinfendarım ve bildiğin gibi bir zihinbendarım. Saklayacak ne kaldı acaba! "

"Çok güzel...Sen de benim Metamın kim olduğunu yada neye benzediğini öğrendin süper oldu,ödeşmiş olduk öyle değil mi?Ne zamandan beri çatal ağızdın sen...Biliyor musun?Seni tanıdıklça kendimi daha da çok aptal hissediyorum...Nasıl olurda bunca zaman bu kadar özelliğinin farkına varmamışım!"dedi sinirle ama ona bakınca sankı Alex'e bakıyordu ve anlamadığı bir şekilde içinde birşeyler kıpırdanıp duruyor,yüzü hafif hafif kızarıyordu bu yüzden konuşmanın yarısında kafasını başka yöne çevirmek zorunda kalmıştı.

Bonny konuşurken Dan gülümseyerek devam etti.

"Aslına bakarsan, çatalağız olduğumu on yedi yaşımdayken öğrendim. Zaten bunu öğrendiğimde ölüm yiyenlerin başına geçme planlarım çoktan zihnimde oluşmuştu. Onların gözünü birkaç özellikle boyayabilirdim, ah pardon! İğrenç bir mahlukat olan Lordlarının sahip olduğu bütün özelliklerle. Fakat gereğinden fazla güçlüymüşüm meğer! Özellikler olmasa bile, onlardan birini çaylak bir gençken bile işkenceyle yerle bir edebiliyordum. Neden yaptığımı hatırlamıyorum ama içimi kendimi kanıtlama arzusu bürümüştü. Eğer lordları olamasaydım, kaçardım. Asla birine taparcasına hizmet etmem çünkü. Şimdi başlarında ben varım. Her şey değişti. Bütün ölüm yiyenlerle dost gibiyiz. Onlara biraz iyiliği öğrettim. Sevgiyi, gerçek sadakati! Güçlerin bir önemi var mı? Yok, o dereyi geçene kadar önemliydi. Her neyse "Sana değer veriyorum Bonny. Altı yıl boyunca çıktığım kız olduğun için değil, eşimin kız kardeşi olduğun için değil, kardeşim gibi olduğun için. Asla unutamam, annem öldükten bir süre sonra babam da ölünce, daha doğrusu azkabana gitmemek için kendini öz oğlunun gözleri önünde öldürünce, Mrs. Weasley bize annemizmiş gibi davranmıştı. Hele de Mr. Weasley, bizi oğullarından asla ayırmamıştı ve onlarla kardeş gibi büyümemizi sağlamıştı. Ben o zaman da seninle neredeyse iki yıldır sevgiliydim fakat bu kardeş gibi olmamızı engellememişti. Ginevra'yla, seninle ve diğer tüm kardeşlerinizle yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmezdi. İçlerinde en çok seni severdim tabi. Her şeyimi seninle paylaşırdım. Acımı, sevincimi, utancımı bile ilk seninle paylaşırdım. Senden ne zaman bir şeyler saklamaya başladım, işte o zaman senden, sizden koptum. Gittim ve büyük bir sorun değilmiş gibi ölüm yiyenlere katıldım. Sonra seni ilk kez aldattım Bonnie. İçimdeki suçluluk duygusunu bastıramadım! Seni bir daha görememe korkusu olmasaydı, şimdiye ölmüş olurdum. Evet denedim, kendimi öldürmeyi denedim ama olmadı. Aklıma her seferinde sen geldin. Fakat aklıma gelen sırf sen değildin. Aklıma Ginevra da gelmişti. Belki de en son vedalaşabildiğim kişi olduğu içindi ama farklı şeyler hissediyordum. Onu bulmalıydım ve hislerime anlam kazandırmalıydım. Sonra işte olan oldu, onu buldum ve ikna ettim. Sonra senin dükkanda da karşılaşınca işler karıştı. Devamını sen de biliyorsun."

Bonny Daniel'i pür dikkat dinlerken bir yandan da yüzüne bakmamaya özen gösteriyordu.Zaten giriştiği iş başarısızlıkla sonuçlanmış kılık değiştirmeyi bile becerememişti.Bu yüzden konuşurken Ö.y karargahından biraz uzaklaşmışlardı ki Bonny etrafında birkaç tur dönerek kızıl saçlı Weasley'e tekrar döndü.Dan konuşması bitince Bonny'e sarılmıştı.Ama Bonny tedirgin olup kendini ondan çekti çünkü karşısında Alex varmış gibi hissediyordu.

"Özür dilerim...Lütfen bana metanla sarılma olur mu?"dedi tedirginlikle...

"..Ve lütfen bunun nedenini de sorma!"Nedenini sormamalıydı çünkü Bonny kendi bile nedenini bilemiyordu...