Ürkütücü Bir Gece

Jess çok yorucu bir gün geçirmişti. Bir dersten çıkıp öbür derse girmişti. Ödevlerine bakma fırsatı bile bulamamıştı. Saatin 21:00 olmasına çok bir zaman kalmamıştı.
Şimdi yatağında uzanıyor ve elinden bırakmadığı karanlık sanatlarla ilgili kitabı düşünüyordu. Kitaplarda adının geçmesi yasak olan bazı karanlık terimler ya da büyüler vardı. Bunlar hakkında bilgiyi bulmak imkansız gibiydi, kimseye de sorulmazdı çünkü soran kişinin karanlık tarafta olduğu düşünülürdü.
Hogwarts ta da aynı şey geçerliydi değil kitaplarda yazması, Hogwarts duvarları içinde adının geçmesi dahi yasaktı : Hotkuluklar

Jess bunu karanlık sanatlarla ilgili kitabında görmüştü. Ama ne olduğu ve yapılma amacı hakkında hiçbir bilgi yoktu. Yalnızca çok karanlık bir şey olduğunu biliyordu. Öğrenmeye de kararlıydı.

Saat dokuz olmuş gibi görünüyordu. Çoğu kişi yatakhanelere çıkmış olmalıydı. Jess daha önceden yastığının altına koyduğu koyduğu görünmezlik pelerinini çıkardı. Ayakta kimsenin olmadığından emin olduktan sonra üstüne geçirdi. Hala bunu yaptığına inanamıyordu ama merakı ağır basıyordu. Asasını aldı ve ortak salona doğru inmeye başladı.

Birkaç öğrenci kendi aralarında sohbet ediyorlardı. Jess ortak salonun geçidinden çıkarken bir an durdu ve tekrar düşündü. Kütüphanenin yasak bölümüne gidiyordu ve öğrencilerin bu saatte koridorlarda gezmemesi gerekirken. Kendisi bir bina başkanıydı. Yakalanırsa olacakları düşünmek bile istemiyordu.

Geçitten geçti ve 4.kata inmeye başladı. Gece ne kadar da ürkütücü görünüyordu böyle. 4. kata gelmişti. Önündeki koridoru dönecekken tekrar bir yeri pelerinin altından çıkıyor mu diye bakıyordu ki...
Bir şeye çarptığını hissetti. İlk önce duvar sandı ama hayır değildi bu bir öğrenciydi. Yüreği ağzına geldi kalbi yerinden çıkacak gibi atıyordu. Karanlıkta yüzü net gözükmüyordu çocuğun...
Ona doğru yani çarptığı yere doğru bakıyordu. Çarptığı şeyin duvar olmadığını anlamış gibiydi.

Matt sıkıntılı sıkıntılı yatağında dört dönüyordu.Bitirmesi gereken bir ödev vardı ve bir türlü içi rahat edememişti...

Ödevi bitirmeliydi.!

Saate baktı,daha 21.00a yarım saat vardı.Yarım saatte rahatlıkla ödevi bitirebileceği düşüncesiyle yatakhaneden yıldırım hızıyla hırladı ve 4.kata,kütüphaneye çıktı.

---

Matt mum ışığında gömüldüğü kitaptan başını kaldırıp saate baktı.21.00!Şimdi yatakhanede olmalıydı!Telaşla çevresine bakındı,yanlızdı kütüphanede,birtek kendisi vardı.Aceleyle kitapları öylece bırakıp kütüphaneden koridora çıktı.
Koşarak koridoru aştı,tam dönemeçe gelmişti ki birşeye çarptı.
Neye çarptığını anlamak için karanlığa baktığında hiçbirşey göremedi.Sadece zifiri karanlık vardı ve boşluk...
Merdivenleri görebiliyordu.

Sonunda delirdin Matt diye düşünüp bunu uykusuzluğa bağladı.İleride birşey var mı diye kontrol etmek için ellerini uzattığında önündeki "şey"i farketti.El yordamıyla kafayı buldu ve üzerindeki "görünmezlik pelerini" olduğunu tahmin ettiği örtüyü çekti.
Gördüğü kişi karşısında şaşkınca bakakaldı.Emin olmak için sorarcasına karşısındakinin ismini söyledi:

Jess?

Çocuk bir an durup önüne bakmıştı ama şimdi duvara çarpmadığını anlamıştı. Çevik bir hareketle Jess'in başını buldu ve aniden örtüyü çekti. Şimdi Jess'e şaşkınlıkla bakıyordu. Beklemediği gerçekten belliydi. Şaşkınlıkla :

Jess?

dedi. Jess onun Matt olduğunu anladı. En azından şimdi rahatlamıştı. Ama hala suçluluk duygusu hissediyordu. Başını biraz yere eğerek kısık bir sesle konuşmaya başladı :

Efendim...şey... Ben burda...Aslında kötü birşey yapmadım...ama biliyorum..

dedi. Karşısındaki öğrenci bile olsa zaten buraya gelene kadar korkmuştu. Daha fazla saçmalamamak için konuşmayı kesti. Matt kütüphaneden çıkmış olmalıydı. Hala onun yüzüne tam anlamıyla bakamıyordu. Görünmezlik pelerini de onun elindeydi. Matt şaşkınlığından hala kurtulamamış olabilirdi. Jess bile düşününce bunu delice buluyordu. Bir Gryffindor kurallara karşı geliyor ve bunu yapan bir bina başkanı...

Efendim...şey... Ben burda...Aslında kötü birşey yapmadım...ama biliyorum..

Matt derin bir nefes alıp mahçup mahçup yere bakan Jess'e baktı.Onun olduğuna sevinmişti,şayet başkası olsaydı onu bu saatte dışarıda olduğundan gammazlayabilirdi

Burada böyle ne yapıyorsun?? dedi ve gülümseyerek ekledi

Ne yapıyorsan katılabilir miyim??Uzun zamandır eğlenememiştim!

Kollarını göğsünde kavuşturdu ve kabul etmesi için yalvarırcasına Jess'e baktı.

Burada böyle ne yapıyorsun?? dedi ve gülümseyerek devam etti :

Ne yapıyorsan katılabilir miyim??Uzun zamandır eğlenememiştim!

dedi tatlı tatlı. Bunu beklemeyen Jess birden onun gözlerinin içine baktı. Kollarını göğsünde kavuşturmuş tatlı bir gülümsemeyle Jess'e bakıyordu.

Aslında tek olarak gezmeyi hiç istemiyordu. Yinede yakalanma tehlikesi vardı. Aslında bunun pek eğlenceli olacağını düşünmüyordu Jess. Ama anlatınca Matt'in onu anlayacağından emindi. Fısıltı gibi bir sesle konuşmaya başladı :

Aslında burda tek başına dolaşmak hiç hoş değil. Ben... Hortkuluklar hakkında yani ne oldukları hakkında merak ettiğim şeyler var da. Yasak bölümde de olduklarını sanmıyorum ama yine de bakmakta fayda var.
Artık alabilir miyim? Sanırım iki kişiyi rahat rahat alır.

dedi ve MAtt'e baktı. Pelerin elinde duruyordu. Herhalde unutmuştu. Jess ona tatlı tatlı gülümsedi. Işık olmasını çok isterdi ama bu kendilerini profesörlerden herhangibirine teslim etmek olurdu. Ne diyeceğini merak ederek Matt'e baktı.

Aslında burda tek başına dolaşmak hiç hoş değil. Ben... Hortkuluklar hakkında yani ne oldukları hakkında merak ettiğim şeyler var da. Yasak bölümde de olduklarını sanmıyorum ama yine de bakmakta fayda var.

Uuuu,hortkuluklar demek!Ben de--

Artık alabilir miyim? Sanırım iki kişiyi rahat rahat alır.

Elindeki pelerine baktı

Ah,evet..Şey,unutmuşum.Pelerini Jess'e uzatıp konuşmaya devam etti.

Aslında ben de bilmiyorum.Çok karanlık ve lanetli yaratıklar olmalılar!Belki de Karanlık Lordun lanetlediği ona sonsuz bağ ile bağlı eski bir Roma ordusudur!

dedi muhteşem birşey söylermiş gibi.Ama ciddiydi hortkulukların ne olduğuna dair hiçbir fikri yoktu.

Bir an çevresine bakıp ekledi:
Gitsek iyi olacak,burada kendimizi çok belli ediyoruz..

Ah,evet..Şey,unutmuşum.

dedi. Pelerini Jess'e uzatmıştı şimdi. Konuşmaya devam etti :

Aslında ben de bilmiyorum.Çok karanlık ve lanetli yaratıklar olmalılar!Belki de Karanlık Lordun lanetlediği ona sonsuz bağ ile bağlı eski bir Roma ordusudur!

dedi. Jess öne doğru bir iki adım atarken gülmeye başladı. Ses çıkarmaması gerektiğini biliyordu ama Matt bazen onu çok güldürüyordu. Belki de yapmacık olmadığı için bu kadar tatlı ve komikti.

Matt çevresine baktı ve ekledi :

Gitsek iyi olacak,burada kendimizi çok belli ediyoruz..

dedi. Çok haklıydı. Karanlık bir koridorda iki öğrenci sohbet ediyordu. Jess onaylamak için başını salladı ve pelerini başına geçirdi. Öbür ucunu da elinde tutarak Matt'i bekledi.

Geliyor musun? Bu arada pijaman gerçekten çok hoş...

dedi ve gülmeye başladı. Matt'in yüzüne bakınca ise artık kendini tutamamıştı. Artık kıkırdama sayılabilirdi.

Sen neden buradasın? İyi bir Ravenclaw olarak ders çalışmaya geldiğini söyleme...

dedi. Bunun için geldiğini düşünmüyordu. Gerçekten niye burada olduğunu merak etmişti. Gözü her Matt'e kaydığı zaman pijama aklına geliyor ve kendini tutmaya çalışıyordu.

Jess pelerinin altına girip geçmesi için bir boşluk bıraktı.

Geliyor musun? Bu arada pijaman gerçekten çok hoş...

Matt üstündekileri o ana kadar farkedememişti.Uzun mavi çizgili pijamalarına bakıp utangaç utangaç gülümsedi:

Hım..şey,sağol..

Sen neden buradasın? İyi bir Ravenclaw olarak ders çalışmaya geldiğini söyleme...

Kendisine engel olamadan kıkırdayan Jess'e baktı.

Şey aslında bitiremediğim bir ödev vardı,onu tamamlamak için kütüphaneye gitmiştim..Saatin nasıl geçtiğini anlayamadım.

durup yeniden üstüne baktı

Kütüphaneye gitmeden önce de uyuyordum.. Omuz silkip kendisi de güldü.Koridorda pijamayla dolaşan bir öğrenci!
Uyurgezer bahanesi işe yarayabilirdi...

Hım..şey,sağol..

dedi utangaç bir şekilde. Sonra Jess'e baktı ve :

Şey aslında bitiremediğim bir ödev vardı,onu tamamlamak için kütüphaneye gitmiştim..Saatin nasıl geçtiğini anlayamadım.

dedi. Jess ona şaşkın bir suratla baktı. Kendisi de ödevlerini çok önemsiyordu ama Matt gibi kuralları çiğnemeyi göze almayı düşünmezdi. En azından bunun için...
Şimdi ise gerçekten merak uyandırıcı birşey vardı ve kuralları çiğnemek daha masumca olabilirdi.

Kütüphaneye gitmeden önce de uyuyordum..

dedi ve omzunu silkip kendi de gülmeye başladı. Pelerinin altına girmişlerdi. Jess koridorun ortasında duran gaz lambalarından birini aldı ve elini perdenin dışında tutarak etrafı aydınlattı.

Kütüphanenin içine girdiler. Çok sessizdi. İkisi de konuşmuyordu. Yasak bölümün kapısına gelince bir an için durdu Jess. Kapıyı açmak için kolu çevirdi açılmayacağını biliyordu.

Gaz lambasını Matt'e uzatarak :

Tutar mısın?

dedi. Asasını cebinden çıkardı ve anahtar deliğine dokundurarak

Alohomora

dedi kendinden emin bir sesle ve fısıltıyla. Kapı çıkırrtt diye bir ses çıkararak sonuna kadar açıldı. Şimdi yüzlerine soğuk bir rüzgar çarpmıştı. Pelerin dalgalanıyordu. Yüzünü çevirip Matt' e baktı. Birşeyler demesini bekliyordu. Belki cesaret verici sözler belki de geri dönmek isteyebilirdi. Burası hiç hoş biryere benzemiyordu. Ve yasak olduğu için korumak için bazı büyüler olduğunu düşünüyordu Jess.

Tutar mısın?

Uzun ve sessiz bir yürüyüşün ardından Jess'in söylediği ilk şeydi.Tedirgince gaz lambasını aldı ve kapıyı aydınlattı.İçi yanlış birşey yapmanın getirdiği heyecanla doluydu,çok uzun süredir böyle şeylere ortak olamıyordu.

Jess cebinden asaını çıkartıp kapı deliğini hedefledi ve fısıldadı:

Alohomora

Kızın kendine olan güveni Matt'i şaşırttı.
Birileri dersine çalışmış...diye mırıldandı Jess'e bakmadan.Kapı ardına kadar gıcırtıyla açıldı ve esen rüzgar Mattin titremesine neden oldu.Geri dönüşü olmayan bir noktada bulunuyorlardı ve içeri girdiklerinde kuralları çiğnemiş olacaklardı. Sessizce kendisine bakan Jess'e tedirgin bir bakış attı.Belki de geri dönmeliydiler...

Bu kadar korkak olma Matt!En kötüsü ufak bir ceza başka ne olabilir ki?!

Tedirginliğinden kurtulmak istercesine Jess'e gülümsedi.

Buraya kapıda dikilmek için gelmedik değil mi?Hadi içeri girelim... dedi ve elini kızın omzuna koyup kendisiyle birlikte içeri çekti.

Jess ile beraber Şimdi Matt de durup düşünüyordu. Jess huzursuz bir şekilde MAtt'e bakıyordu. Şu anda Matt ne dese onu yapacak durumdaydı.
Dönüp Jess'e gülümsedi ve :

Buraya kapıda dikilmek için gelmedik değil mi?Hadi içeri girelim...

dedi. Jess tam ağzını açıp konuşmaya başlamıştı :

Başımıza kötü birşey gelebilir, daha da önemlisi ceza alabiliriz. Bildiğin gibi büyü yapma yeteneğim çok da iyi değil.

dedi. Ama Matt elini Jess'in omzuna koymuş ve içeri çekmişti bile. Aşırı sessiz bir yerdi. Yollarını aydınlatan ışık vardı en azından. Jess yürümeye devam etti kitap sıralarına bakıyordu. Aradığı bölüme gelince aniden durdu. Birşey olmuştu.

Ahh...Ayağıma bastın Matt

dedi ve Matt'e baktı. Yanından kımıldamamıştı bile. Matt onun yüzüne şaşkınlıkla baktı. Ama bir an önce biri Jess'in ayağının üstünden geçmişti.

Sessizce yürümeye devam ettiler.Burada bir sürü kitap vardı ve Matt içindekileri ölesiye merak ediyordu.

En gizli bilgiler,karanlık ve sıradışı!

Ahh...Ayağıma bastın Matt

Matt ayağına baktı.Hayır yakınında bile değili.

Hayır ayağına basan ben değildim Jess.. dedi şüpheli şüpheli,gergince çevresine bakıp.Tedirgin olmuştu ama bunu belli etmemeye çalıştı.

Aradığımız şeye bakıp çıksak iyi olacak,burası tüylerimi ürpertiyor dedi yine etrafa göz atıp. Sonra Jess'e döndü:

Nereye bakmamız gerek biliyorsun değil mi??

Hayır ayağına basan ben değildim Jess..

dedi. Jess MAtt'in yüzüne korkuyla baktı ve refleksle MAtt'in elini tuttu. MAtt değilse kimdi ayağına basan?

Birinin onu korumasını hiç bu kadar istememişti. MAtt dönüp çevresine baktı ama birşey görememişti anlaşılan.

Aradığımız şeye bakıp çıksak iyi olacak,burası tüylerimi ürpertiyor

dedi. Jess birşey düşünemiyordu sanki. Tutulmuştu. Matt'in sorusu onu kendine getirdi :

Nereye bakmamız gerek biliyorsun değil mi??

dedi şüpheyle. İşte bu biraz karışık bir soruydu. Belki de hemen buradan çıksalar en iyisi olacaktı.
Matt'e tedirginlikle bakarak :

Böyle olacağını tahmin etmemiştim... Araştırmaya da pek fırsatım olmamıştı...

dedi. Matt'in sitem dolu bakışlarını görünce :

Ama bulabilirim...

Matt'in elini bırakmadığını farketti ve yüzü kızararak elini çekti. Sıraların aralarında dolaştı ve hortkuluklarla ilgili olan yerin tabii varsa burasıydı.

Kitaplar rafa zincirle bağlıydı. Ve gerçekten çok uzun zamandır açılmamış gibiydi. Üstünde neredeyse 3 parmak kalınlığında toz vardı. Gaz lambasını elinden bıraktı ve masaya koydu. Zincirle bağlı olan kitabı aldı ve açmadan önce Matt'e baktı.

Pelerini üstünden çıkardı. Kitabı açtığı anda herşeyi öğrenecek miydi yani? Hortkuluklar olmasa bile karanlık şeyleri...

Bu kadar kolay olması çok garip...

dedi kendi kendine mırıldanarak.

Sonra Matt'e baktı ve :

Eğer bir terslik olursa... Herhangi birşey,pelerini eline al ve eğer bayılmazsam beni de çekip götür...

Kitabı elinde çevirip duruyordu.

Böyle olacağını tahmin etmemiştim... Araştırmaya da pek fırsatım olmamıştı...

Nasıl yani hiçbir bilgileri bile olmadan bu kitap dolusu odaya mı gelmişlerdi??

Ama bulabilirim...

Bu biraz olsun rahatlatmıştı.Jessin elini tuttuğunu o an farketti.Jess elini çektiğinde Matt de utanıp elini cebine soktu.Olayı fazla üstelemedi,Jess'in ardından kitapları bulabilmesi umuduyla baktı.

Jess gaz lambasını masaya koyduğunda Jessica'ya doğru bir adım attı.Jess pelerini de çıakrmıştı.Matt'e tedirgin bir bakış atıp:

Eğer bir terslik olursa... Herhangi birşey,pelerini eline al ve eğer bayılmazsam beni de çekip götür... Jessin çevirip durduğu kitaba takıldı gözü.
Olur anlamında başını salladı.Yine de içinde bir huzursuzluk vardı

Bekle... dedi bir an endişeyle.

Jess kendisine baktığında yanına gelip fısıldadı

Belki de bunu yapmamalıyız...Yani ya sana bir şey olursa??Ya lanetlenmiş bir ruh kitaptan fırlarsa? Şüphe ve tedirgince kitaba baktı.

Jess kitabı açmaya hazırlanıyordu ki MAtt :

Bekle... dedi Matt enişeyle.
Jess dönüp Matt'e baktı. Birşey söyleyecek gibi görünüyordu.

Belki de bunu yapmamalıyız...Yani ya sana bir şey olursa??Ya lanetlenmiş bir ruh kitaptan fırlarsa?

dedi. Jess şaşırmıştı. Böyle birşey diyeceğini beklemiyordu. Aslında haklı olabilirdi, kitabı açıp içindeki bilgiyi okumak çok kolay olurdu.

Bilmiyorum,Matt. Ama buraya kadar geldik değil mi? Ayrıca lanetlenmiş bir ruh kitaptan çıkarsa...
Kimseye haber verme. Başkanlığımın elimden alınmasını istemiyorum. Az önce dediğim gibi şimdiden uyarıyorum. Beni çekip götürürsün çünkü zaten bir terslik olursa kıpırdayabiliceğimi sanmıyorum.

dedi ve Matt'e baktı. Biraz önce ayağının üstünden geçen şeyin ne olduğunu aklına bile getirmek istemiyordu. Derin bir nefes aldı açınca ne olacağını bilmiyordu ama buraya kadar gelmişti.

Parmaklarını kitabın kapağına koydu ve kendini sıkarak ortadan ikiye yavaşça ayırdı. Sayfaların birbirinden ayrılması anıyla kitap sonuna kadar açıldı ve içinden iğrenç bir yüz avazı çıktığı kadar bağırıyordu. Sayfalardan dışarı çıkmak ister gibi yüzünün şekli belli oluyordu. Her yeri korkunç bir çığlık kaplamıştı.

Jess bütün kaslarının artık kendisini dinlemediğni hissetti. Tutulup kalmıştı şaşkınlıktan. Ona sonsuz gibi gelen bir süreydi ama aslında birkaç saniye sürmüştü...

Bilmiyorum,Matt. Ama buraya kadar geldik değil mi? Ayrıca lanetlenmiş bir ruh kitaptan çıkarsa...
Kimseye haber verme. Başkanlığımın elimden alınmasını istemiyorum. Az önce dediğim gibi şimdiden uyarıyorum. Beni çekip götürürsün çünkü zaten bir terslik olursa kıpırdayabiliceğimi sanmıyorum.

Beni korkutuyorsun Jess... diye mırıldandı ama Jessica kendisini duymamış gibiydi.Matt nefesini tutup kitaba baktı.Jessica da derin bir nefes akıp kitabı açtı.Bir anda açılan kitabın sayfaları arasında bağıran bir yüz fırladı.Çığlık çığlığa bağırınıyordu.Matt korku ve şaşkınlıkla donup kalmıştı ama refleksleri şaşkınlığının önüne geçti.Jessica boş ve sonuna kadar açılmış gözlerle kitaba bakıyordu. Matt kitabı kaptığı gibi kipadı ve yeniden zincirleyip yerine koydu.O iğrenç çığlık hala kulaklarında çınlarken sırtını kitaplığa verdi ve soluk soluğa gözlerini kapayıp geçmesini umdu.

Lanet olsun bu da neydi? dedi zangır zangır dayandığı yerde titrerken hala kulaklarında çınlayan çığlığın etkisiyle.

Jess donup kalmıştı. Matt kitaba ani bir hareketle uzandı ve hemen kapayıp zincirledi. Jess hala o iğrenç lanetli yüzü görüyor gibiydi. Bütün vücudu zangır zangır tittriyordu ve dizlerinin bağı çözülmek üzereydi. Kalbi yerinden fırlayacak gibi atıyordu.

Matt sırtını kitaplığa vermişti. Kulaklarındaki çınlama geçince Jess biraz kendine geldi ama hala titremesi aynı şekilde devam ediyordu. Matt olmasaydı eğer...
Düşünmek bile istemiyordu.

Lanet olsun bu da neydi?

dedi Matt. Bilmiyorum anlamında hafifçe başını oynattı Jess. Raflardan birine tutundu titreyen elleriyle.

Ben.. ben özür dilerim.. Kapaya- üzgün..üzgünüm.

dedi bakışları sabitti. Sesi de aynı elleri gibi titrek çıkıyordu. Aynı zamanda suçluluk duyuyordu ne kadar da beceriksizdi.

Ben.. ben özür dilerim.. Kapaya- üzgün..üzgünüm.

Sorun değil,bırak...Unut gitsin.. dedi doğrulup Jess'i sakinleştirmek için.Olabildiğince soğukkanlı görünmeye çalışıyordu yine de çığlığın ardındaki ölüm sessizliği Matt'i korkutuyordu.
Yutkunup kitabın olduğu yere huzursuz bir bakış attı ve pelerini üstlerine örttü

Sesi duyan profesörler buraya toplanacaktır,gitsek iyi olacak... diye açıkladı ellerini Jess'in omuzlarına koyup.Kız hala olanların sonucunda titriyordu Matt gibi...Elleri sinirle kasılıp duruyordu.

Hortkuluklar bunlar mıydı bilmiyorum ama bence bu kadar eğlence yeterli!

Lanetli Roma ordusu... diye düşündü ilerlerken.Ürperdi belki de gerçekten Hortkuluklar Lanetlenmiş Roma askerleriydi.Elini Jess'in omzundan çekmedi,şayet bu durumda yanında birinin olduğunu bilmeye ihtiyacı vardı...

Sorun değil,bırak...Unut gitsin..

dedi. Şimdi doğrulmuştu ve gayet soğukkanlı gözüküyordu. Jess onu hayranlıkla izledi. Her yer çok çok sessizdi. Bu çığlığın ortak salondan bile duyulduğundan şüpheliydi.

Sesi duyan profesörler buraya toplanacaktır,gitsek iyi olacak...

dedi. Profesörler gelse belki daha iyiydi. Jess'in içinde izleniyor gibi bir duygu vardı. Matt yanına geldi ve ellerini Jess'in omzuna koydu. Jess hala titriyordu.
Ama Jess'in hissettiğine göre bu durumda yalnız değildi.

Hortkuluklar bunlar mıydı bilmiyorum ama bence bu kadar eğlence yeterli!

dedi Matt. Yürümeye başlamışlardı. Jess Matt elini çekicek diye beklerken umduğunun aksinde olmuştu. Yürürken hala yalnız olmadığını hissediyordu. Yanında Matt vardı ve güvende olduğunu düşündürmüştü. Vücudunun artık titremesinin azaldığını hissetti. Az bir süre için de olsa Matt gibi bir arkadaşının olması ona yalnız olmadığını hissettirmişti.

Koridorun ortasından geçerken izlendiği hissi iyice arttı. Matt' i bırakmıyordu Matt de onu. Jess her an önlerine birşey çıkabilir gibi tedirgindi. Rafın birinin yanından geçerken bir tıkırtı duydular. Ama Jess'in durmaya niyeti yoktu.

Bunun ardından devam ederken göremediği ama yanından uçarak geçen bir şey hissetti. Hayal ediyor olamazdı çünkü pelerinin uçları havalandı. İstemsiz olarak Matt'in elini daha fazla sıktı.

Havalanan şeyi Matt de hissetmişti.Soğukkanlılığı bir kenara bırakıp pelerini kafasından çekti

Jess,koş!Kaçalım buradan! dedi en tırsak ses tonuyla.Artık resmen korkudan ölecekti.Hiçbir cesaret sözü onu kendisine getiremezdi.O çığlık hava kulaklarındaydı,o yüz...

Jess'in tuttuğu elinden çekiştirip koşmaya başladı.Uzağa daha uzağa..!

Sonunda çarpıştıkları yere geldiğinde Jessin elini bıraktı ve ardına baktı

Tamam yeterince uzaklaştık.!

Pelerin üzerinde değildi ve yakalanma tehlikesiyle burun burunaydı ama farketmedi.Sadece kurtulmuş olma düşüncesi vardı aklında...

Rose etrafı kontrol ediyordu.Çünkü bu akşam Rose nöbetçiydi.Herkesin uyduğundan emin olmadan odasına gidemezdi.Etraf sessizdi.Bir iki tane yaramaz çocuk koridorlarda geziniyorlardı.Rose:

-Çabuk yatakhanelerinize gidin,yoksa binalarınızdan puan kırarım dedi.

Çocuklar koşarak uzaklaştılar.Rose kütüphanenin olduğu bölüme geldiğinde bir ses duydu.Etrafa bakındı kimse yoktu.Rose kütüphaneye doğru ilerledi.Ama ayak sesleri duydu.Ayak seslerinin geldiği yere doğru hızlıca ilerledi.İki tane öğrenci gördü.Gecenin bu saatinde işleri neydi burda.Hem de bu saatten sonra yataklarından kalkmaları suçken.Rose:

-Olduğunuz yerde kalın.Ve yüzünüzü bana dönün dedi.Ama öğrencilerin Rose'nin dediğini yapacağı yoktu.Rose iyice sinirlendi.Rose:

-Çabuk dedi sinirle.

Olduğunuz yerde kalın.Ve yüzünüzü bana dönün

Matt bu sesi tanıyordu ve duyunca ayakları yere çivilendi.Yakalanmıştı,koşuştururken pelerini çıkardığğını da unutmuştu.

Jess'e baktı.Kız sınıf başkanıydı!Burada bu saatte yakalanmak ünü için iyi olmazdı!Elindeki pelerine baktı.

Çabuk dedi Profesör Weasley sinirle

Oyalanmadan pelerini Jess'in üstüne atıp aceleyle fısıldadı.

Jess olabildiğince hızlı kaç ve geriye dönmek için tereddüt bile etme!

Bun der demez ardına döndü ve kararlı adımlarla Profesörün yanına yürüdü.

Rose bunların kaçmaya çalışacağını düşündü.Anında:

_Locomotor Mortis dedi sinirli bie şekilde.Şimdi ikiside ayakları bağlanmış bir şekilde oldukları yerde duruyorlardı.Rose:

-Neden kaçmak istediniz?Size ceza vereceğimimi sandınız.Yanılmıştınız,ama kaçmaya çalıştınız dedi sinirli bir şekilde.

Yanlarına doğru yaklaştı.Pelerini kaldırdı ve karşısındaki en güvendiği öğrencisiydi yanındaki de.Rose:

-Yarın akşam odamda cezaya kalıyorsunuz.Saat onda itiraz istemiyorum dedi ve oradan uzaklaştı.Uzaklaşırkende ayaklarını açtı tabi

Olduğunuz yerde kalın.Ve yüzünüzü bana dönün

dedi. Matt olduğu yere çakılmış gibiydi. Buraya kadar Jess'in elinden bırakmamış ve koşmuşlardı. Profesörün sesini duyunca şaşkınlıktan bayılacaktı. Ne yapacağını bilemedi. Bir sınıf başkanıydı ve yakalanacaktı.

Jess olabildiğince hızlı kaç ve geriye dönmek için tereddüt bile etme!

dedi. Yapamazdı, kendi kaçsın diye üstüne pelerini geçirmişti bile. Bu sefer tutulup kalmamıştı aksine gitmek için çok hevesliydi aynı ayakları gibi.

Matt arkasını dönüp kararlı adımlarla yürümeye başlamıştı. Jess dönüp kaçamadı. Buraya kadar beraber gelmişlerdi. Matt Jess'e çok destek olmuştu. Ve kaçıp bütün suçun ona kalmasını istemedi. Matt'in kolunu tutmaya çalıştı ama...

Locomotor Mortis

dedi Profesör Weasley. Ayakları kilitlenmişti. Ama üstüne görünmezlik pelerini vardı.

Neden kaçmak istediniz?Size ceza vereceğimimi sandınız.Yanılmıştınız,ama kaçmaya çalıştınız

dedi. Onlara doğru geldi ve Jess'in üstündeki pelerini çıkardı. Jess profesöre bakınca yüzünde şaşkınlıkla karışık bir hayal kırıklığı gördü.
Jess kendi de şaşırdığı halde kötü hissetmiyordu. Belki de Matt'i yalnız bırakmadığı içindi.

Yarın akşam odamda cezaya kalıyorsunuz.Saat onda itiraz istemiyorum

dedi. Evet, en azından daha kötü birşey olamazdı. Profesör büyüyü çözdükten sonra yürüyüp gözden kayboldu. En azından pelerini almamıştı. Jess pelerini eline aldı ve Matt'e baktı. Herşey çok çabuk olmuştu.

Şey... Sanırım gitsek iyi olacak. Sinirlerimin daha fazlasını kaldıracağını sanmıyorum.

durdu ve aklını kurcalayan şeyi söyledi :

Neden kendini feda etmek istedin? Sonuçta ikimizde buradaydık.

Aslında bunu yaptığı için Matt' e güven ve minnettarlık duyuyordu. Ama bundan sonra kendini tehlikeye atmasını istemiyordu.

Locomotor Mortis

Hay Lanet.. dedi içinden.Ayakları oynatamıyordu.
İşin iyi yanı Jess ortalıklarda görünmüyordu.

Neden kaçmak istediniz?Size ceza vereceğimimi sandınız.Yanılmıştınız,ama kaçmaya çalıştınız..

Profesör Weasley'nin sizli anlatımı Matt'in endişelenmesine sebep oldu.
İstediniz,sandınız,çalıştınız... Jessica hala yanında mıydı?

Profesör Weasley pelerini çekince Matt Jessica'nın hala yanında olduğunu kendi gözleriyle gördü.

Yarın akşam odamda cezaya kalıyorsunuz.Saat onda itiraz istemiyorum

Profesör Weasley ayaklarını çözüp uzaklaştığında Matt hayal kırıklığına uğramış bir bakış attı Jess'e.
Eğer zamanında uzaklaşabilseydi cezadan kurtulabilirdi.

Şey... Sanırım gitsek iyi olacak. Sinirlerimin daha fazlasını kaldıracağını sanmıyorum.

İç çekip profesörün ardından karanlığa baktı.Sadece cezaya kalmakla iyi kurtulmuşlardı...

Neden kendini feda etmek istedin? Sonuçta ikimizde buradaydık.

Jess'e dönüp gergince gülümsedi ve doğal birşeymiş gibi umursamazca omuz silkip devam etti:

Sen Bina Başkanısın...Benimse kaybedecek hiçbirşeyim yok!

Ardından alaycılıkla karışık bir gülümsemeyle Jess'e baktı.

Senin koruman gereken bir "iyi öğrenci" imajı var...