5) Masa

...

Bonny konuşan saatin sesiyle yorganı üzerineden attı.Ağlamaktan kızarmış gözleri,burnu ve yanakları komik görünüyordu.Ayağa kalkıp aynaya baktı.Küçük bir çocuk gibi görünüyordu.Aynadaki görüntüsüne gülümesemeye çalıştı.Saate gözgezdirdi.Neredeyse baloya bir saat gecikmişti.Ne yapacağını bilemez vaziyette kendini duşa attı.Soğuk suyla duş alıyordu sadece ki böylece açılacaktı.Duştan çıkınca acilen saçlarını kuruttu.Tarak almak için çekmeceyi açınca herzaman Ginny'nin saçlarına yaptığı düzleştiriciyi gördü.Tarağı aldı ve çekmeceyi sinirle kapattı.Saçını düz olarak taradı veperçemlerini sebest bıraktı.Yüzüne de hafif bir makyaj yaptıktan sonra giyinmek için dolabını açtı ancak ancak üst tarafa boyu yetişmiyordu.Parmak uçlarıyla uzandı ve üstten eline bir kutu düştü ve tabi içindekilerde yere...

Bir kaç çerçevede çocukluk resimleri...Bonny bir süpürgeye binmiş uçuyor,Ginny ise süpürgeyi yerden yere çarpıyordu.Bonny'nin farkında olmadan yüzüne bir gülümseme yayıldı.bir başkasında ise Bonny,Brian,Ginny ve Dany bir duvara yaslanmış fotograf makinasına el sallıyorlardı.Bonny sinile çerçeveyi bir kenara koydu.Ve tekrar dolaba uzandı.Ve siyah bir elbise çıkarıp üzerine geçirdi.En sevdiği renkti siyah içine kapanık ve içine açık oluyordu istnilen zamanda...Giymeyi hiç sevmediği topuklu ayakkabısını da ayaklarına giydikten sonra siyah çantasını da kapıp merdivenlerden aşağıya indi.Aslında partiye gitmey hiç niyeti yoktu ancak o bir seherbazdı ve partide ölümyiyenlerden korunması gerek bir çok masum insan olacaktı.Bonny asasıyla hemen okula yakın bir yere cisimlendi.

Dar patikadan giderken sokak bayağı neşeli görünüyordu.Ancak Bonny hiç de öyle değildi.İçinde yaşadığı sıkıntı gitgide bunalıma doğru dönüşüyor.O hiç de öyle biri değildi oysa içinde fırtınalar kopsada yinede çevresinegülümser neşe saçardı adete.Balo yerine vardığında ilerdeki masada oturan Ginny veDany gözüne takıldı.Sinirle başını başka masalara çevirdi.Burayı özlemişti.Canı her sıkıldığında göl kenarında olurdu çünkü...Hogwartsta okurken ortalıktan kaybolduğunda diğerlerinin onu bulabileceği tek yerdi...Hızlı adımlarla köşedeki bir masaya oturdu.Yanından geçen mezun olduğu binanın hayaleti Neredeyse kafasız Nick ona baışya selam verdi.Ve Bonny de gülümseyerek karşılık verdi....

Bonny dalgın dalgın otururken bir yandan da Ginny ve Dany'nin bulunduğu masaya bakmamaya özen gösteriyordu.Kızgındı,üzgündü,yordundu...Ama herşeye rağmen ayaktaydı ve baloya dahi gelmişti.Çünkü biliyordu ki uzaklarda bir yerlerde mutlu insanlar vardı,gülen çocuklar...Şarkı söyleyen ankalar,dans eden deniz adamları..Biliyordu ki uzaklarda bir yerlerde de olsa güneşe bakan gözler vardı Bonny için...Uzun bir süre sessizce çevresine bakındı.Herzaman gülen yüzü asıktı ve etrafa neşe saçmıyordu...Derken birden arkasında biri gözünü kapattı ve konuşmaya başladı.

"Ben geldim,Kim olduğumu bilirmisin sen ?"

Bonny hemen eskiden de bunu yapan abisi Felix'i tanımıştı.Ancak ne gülecek nede onu tanımamış gibi davranacak hali yoktu.

"Hoşgeldin abicik..!"dedi sadece...

Ama gülümsemeliydi.Felix'e birşey çaktırmamalıydı.Gerçi Felix herzaman Bonny'nin en iyi sırdaşı olmuş,her hareketini okur olmuştu ama bu sefer yapmalıydı...Ginny için...Ne kadar Bonny'i üzecek birşey yapmış da olsa o kardeşiydi.Ve herzaman öyle kalacaktı...

Felix Bonny'nin üzüntüsünü farketmiş olmalıydı ki bir anda ona sarıldı.Ve

"Ginny i gördün mü sevgilisiyle ne kadar mutlu görünüyor değilmi?Bende hala Clemence yi bekliyorum burda.Ama iyi ki geç gelicek.Kardeşimle vakit geçirmiş olacağım."dedi.

Bonny neredeyse ağlıyacak gibi olmuştu.Gene gözlerine kirpiklerien takılmış birkaç damla birikti.Ama ağlamamalıydı.üçlü olmalıydı ki Felix bunu sezmemeliydi.Ayrıca makyajı da akabilirdi.Ona çaktırmadan peçeteyle gözünü silmeye çaşıştı ancak Felix anlamış gibiydi ki konuşmaya başladı.

"Bonnie nasılsın iyimisin bir sıkıntın bir ihtiyacın varmı?Bakanlıkta işler yoğun olduğu için sizinle ilgilenemiyorum.Size tam anlamıyla abilik yapamadığımı düşünüyorum.Artık sizinle daha çok ilgilenmeye karar verdim.İş artık önemli değil benim için.Siz benim herşeyimsiniz."

Bonny gülümsemeye çalıştı ve konuşmaya başladı.

"Ben...Ben..gayet iyiyim abicik...Hiçbir ihtiyacım ve tabi ki sıkıntım yok..."dedi gülümseyerek.Ve abisinin kolunu sıvazlayarak konuşmaya başladı.

"Sende bizim için önemlisin abicik.."dedi gülümsemeye çalışarak.

"Sahi Clem daha gelmedi mi?Hazırlanamamıştır daha...Ee ne de olsa yakışıklı sevgilisiyle buluşcak"dedi ortamdaki gerginliği kaldırmak için muzurca gülümseyerek.Ama ne yaparsa yapsın içindeki rüzgar bir gortum misali giderek şiddetlenip artıyordu.

Ginny'nin dediklerine karşın Felix'in tepkisi hiç de hoş değildi. Danny bir an yumruklarını sinirle sıktığını hissetti. Bu da hoş değildi çünkü Felix'e olan saygısını korumalıydı. Danny yumruklarını gevşetirken yanlarına Brian'ın geldiğini fark etti. Brian gelir gelmez

"Merhaba nasıl gidiyor"

demişti. Hemen ardından da Bonnie'yi kesip gamzelerini çıkartarak gülümsemişti. Bu nedense Danny'yi sinir etmişti ama yine de iraz gülümsemeye çalıştı. Ne yazık ki gülümsemesi uzun sürmedi çünkü Brian meyve suyu şişesini kafasına dikmişti. Bu da çok medeniyetsizceydi. Ama Dan kzımak yerine sesli bir şekilde gülmekle yetindi. Hemen ardıdan da

"Merhaba kardeşim de, orada bardak vardı. Kafana dikmek yerine bardakla içebilrdin. Neyse-"

dedi ve ceplerinde her zaman buundurduğu kaymak birası ve ateş viskisi geldi aklına. Büyü ile büyültülmüş ceplerinde hep bulundururdu bunları. Zaten genelde özel günlerde içerdi çünkü alkolün zararlarını bilebilecek kadar da akıllıydı. Ancak Felix'in önünde içki içmek nasıl bir şey olurdu bilmiyordu. Ama denemeye değerdi ve bu yüzden cebindeki ateş viskisini çıkardı ve büyüyle beş bardak yaratarak viskiyi onlara boşalttı. Tepkileri ölçme amaçlı

"Şey içmeyebilirsiniz belki ama ikram edeyim dedim. Ben de genelde böyle özel günlerde içki içmeyi severim. Ama gözünüzde alkolik tiplemesi oluşturmak da istemem bu yüzden pek kaçırmamaya dikkat edeceğim."

dedi ve viskisini yudumladı. Ateş viskisi harika bir şeydi. Yudumlarken garip bir his veriyordu insana. İçini ısıtıyordu ama bir yandan da yakıyordu. Hele de böyle bir anda viski içmek daha da garip bir hal alıyordu. Çünkü Dan, Ginny'nin abisinden hiç çekinmeden ateş viskisini yudumluyordu. Ama zaten bu hoşuna gidiyordu çünkü ona sinir olmuştu. Ginny'nin yüzünün gülerek gitmesini istiyordu ama Felix'in tepkileri asla güldürücü değildi. Ama Danny ona inat gülümsüyoru ve Ginny'nin de gülümsemesini istiyordu. Çünkü uçurumun kenarında bile olsa insan hayata inat gülümsemeliydi ki Felix'e inat gülümsemek de en az bunun kadar hoş ve garip bir şeydi.

Danny viskisini bitirince asıl konuya gelmek üzere konuşmaya başladı:


"Şey ben esas konuya geleyim en iyisi. Felix, biz Ginny ile birbirimize aşık olduk. Biliyorum çok mantıksız, 6 yıl boyunca Bonnie ile çık ve bir yıl ortadan kaybolup başka bir kız bul. Sonra onu da 6 yıl boyunca çıktığın kızın ikizi için terk et ve en sonunda işte böyle. Neyse, önemli olan şu. Ben.. ben Ginny ile evlenmek istiyorum."

Konuşması bitince cebinde Ginny için almış olduğu pırlantayı çıkardı ve Ginny'nin önünde diz çökerek

"Kim nederse desin, ne tepki verirse versin, birbirimizi sevdiğimiz için benimle evlenir misin Ginny? Benimle evlenip renklendirdiğin mutsuz hayatımı bir şenliğe çevirir misin? Lütfen Ginny onlara değil benim gözlerime bak ve kesin kararını ver. Geri dönüşü olmayan bir karar vermen gereken karar. Bu yüzden lütfen iyi düşün."

dedi ve Ginny'nin gözlerinin içine bakmaya devam etti. Artık onunla evlenmek, huzurlu bir yuva kurmak istiyordu ama ailesi asla izin vermeyecek gibiydi. Fakat zaten Danny artık hiçbir şeyi umursamaz br biçimde sadece Ginny'ye konsantre olmuştu. Bu da ona yetiyordu zaten.

Ginny Brian'a baktı. Brian belli ki Bonny'den hoşlanmaya başlamıştı. Tavırlarından Ginny bunu hemen anladı. Dany birden gülerek;


"Merhaba kardeşim de, orada bardak vardı. Kafana dikmek yerine bardakla içebilrdin. Neyse-" dedi. Sonra Felix'e döndü. Ginny içinden söylicek ve her şey bitcek diye geçiriyordu. Hiç bir şey umrunda değildi artık. Ama Dany söze balamak yerine ceketindden ateş viskisi çıkardı. Beş bardağa böldü;

"Şey içmeyebilirsiniz belki ama ikram edeyim dedim. Ben de genelde böyle özel günlerde içki içmeyi severim. Ama gözünüzde alkolik tiplemesi oluşturmak da istemem bu yüzden pek kaçırmamaya dikkat edeceğim." Kendi viskisini içti. Sonra Felix'e baktı;

"Şey ben esas konuya geleyim en iyisi. Felix, biz Ginny ile birbirimize aşık olduk. Biliyorum çok mantıksız, 6 yıl boyunca Bonnie ile çık ve bir yıl ortadan kaybolup başka bir kız bul. Sonra onu da 6 yıl boyunca çıktığın kızın ikizi için terk et ve en sonunda işte böyle. Neyse, önemli olan şu. Ben.. ben Ginny ile evlenmek istiyorum." Ginny her duyduğunu bekliyordu. Ama sonuncusunu hiç beklememişti. Olduğu yerde kaldı. Abisine bakarak kala kaldı. Dany kimsenin konuşamsını beklemeden dizlerinin üstüne çöktü, ceketinin cebinden bir yüzük çıkardı;

"Kim nederse desin, ne tepki verirse versin, birbirimizi sevdiğimiz için benimle evlenir misin Ginny? Benimle evlenip renklendirdiğin mutsuz hayatımı bir şenliğe çevirir misin? Lütfen Ginny onlara değil benim gözlerime bak ve kesin kararını ver. Geri dönüşü olmayan bir karar vermen gereken karar. Bu yüzden lütfen iyi düşün." Ginny bir an kıpırdayamadı. Sonra ilk Bonny'e baktı. Bonny ağzı açık bir şekilde olanları izliyordu. Brian'ın artık gamzeleri gitmiş yerine büyük bir şaşkınlık gelmişti. Felix ise azını bile açamıyordu. Ayağa kalkmış öylece bakıyordu. Ginny Dany'e döndü ne diğeceğini bilemiyordu. Bir anda azından;

"Ben... ben bunu hiç beklemiyordum." lafı çıktı. Sonra biraz gülümsemeye başladı. Artık ne abisine ne bonny'e nede Brian'a bakıyordu. Zaten baksa bile Dany'den başka birini görmüyordu. Evet bu zor bir karardı. Ama bu zor kararı Ginny aslında en başından vermişti. Bu sabah evini Dany'le terkettiğinde, Bonny'i öyle bırakıp gittiğinde kararını vermişti. Dany onun her şeyiydi. Biraz dah gülümsedi. Ginny'de Dany'nin hizasına gelen kadar eğildi. Artık ne abisinin orda olduğunu ne de Bonny'nin ne diğeceğini düşünüyordu. Dany'nin dudağına bir öpücük kondurdu. Gülümsiyerek ;

" Sen benim yaşamımı şenliğe çeviriyorsun. Sen benim her şeyimsin. " dedi. Onun boynuna sarıldı. Gözlerinin içine baktı. O parlak göz bebeklerinde kaybodu. Hafifce gülümsiyerek cevap verdi;

"Evet, Ne olursa olsun evet. Sonsuza kadar evet. Her keze rağmen evet. Seninle evlenirim Dany. "

Bonny ile Felix otururken yanlarına Dany ve Ginny geldi.Felix ve Bonny'e de selam verdiler ancak o sadece şaşkın şaşkın bakmakla yetindi.Biraz geçtikten sonra yanlarına Brian da gelmişti.

''Merhaba nasıl gidiyor.''dedi masaya yaklaşırken.

Bonny de gülümsemeye çalışarak karşışlık verdi.Aslında geldiğine sevinmişti.Çünkü biraz sonra oda Dany ve Ginny'nin çıktığını öğrenecekti.Gözleriyle onları işaret etti ama o gülmüş ve biraz da kızarmıştı.Bonnie anlam veremeden öylece kalakamıştı.

"Şey ben esas konuya geleyim en iyisi. Felix, biz Ginny ile birbirimize aşık olduk. Biliyorum çok mantıksız, 6 yıl boyunca Bonnie ile çık ve bir yıl ortadan kaybolup başka bir kız bul. Sonra onu da 6 yıl boyunca çıktığın kızın ikizi için terk et ve en sonunda işte böyle. Neyse, önemli olan şu. Ben.. ben Ginny ile evlenmek istiyorum."

diye konuşmaya başlayan Dan'a da şaşkınlıkla bakmaya başlamıştı.Bu konuşmanın gerisi Bonny için fazla olacak gibiydi.Hızlı bi şekilde masadan kalktı ve masadaki çantasını a alıp hızlı adımlarla göl kenarına doğru yürüdü.Kıyıya oturdu.Eski günlerde üzüldüğünde herzaman burda olurdu.Ortalıkta kaybolduğu zamanalr burda olurdu.Canı sıkıldığı zamanlar burda olurdu.Gelirken eline aldığı bi ateş viskisini yavaş yavaş yudumlamaya başladı.Artık ağlamıyordu.Birşeyler gözlerindeki yaşların kurumasına sebep oluyordu.Çünkü içinde oluyordu artık olan karmaşıklık,saldırganlıkiaşk,nefret,sevgi,hüzün...Bir yağmur yağarcasına çöküyordu tepesine...Bir kaç yudum daha aldı ve gözleri göl kenarındaki en uzak kıyıya daldı....